Czytam Szóstkę Wron (po raz 3) i wciąż nie mogę pozbyć się wrażenia, że Jesper miał crusha na Kazie. Jakby... Jego rozmowa z Inej w 17 rozdziale, gdy Inej porównuje Kaza do pszczół w komodzie i pyta na co Jesper czeka, a on odpowiada, że na miód... To jest takie cute i tender i wgl. I pięknie pokazuje, że oboje są świadomi, że żywią uczucia do Kaza i że te uczucia są głupie i przyniosą im praktycznie tylko ból, a przy tym, mimo że obojgu Kaz się podoba, są tak dobrymi przyjaciółmi. No aww po prostu. Leigh Bardugo wspaniale pisze, a w szczególności podziwiam ją za pokazywanie relacji międzyludzkich.