1 თავი
სეულის ცენტრალური ფსიქიატრიული კლინიკა.
- ვინ ხართ?? ხელი გამიშვით, ახლავე გამიშვით ხელი. არ მინდა აქ ყოფნა... უთხარი ხელები მომაშორონ.... ვინ არის ეს გოგო, უთხარით წავიდეს, წავიდეს წავიდეს. არ მინდა არ დავლევ გამიშვით, თუ ღმერთი გწამთ გამიშვით. - ქალის შემზარავი კივილი ავსებდა საზარელი შენობის კედლებს. მალე კი მისი ხმა სხვა შეშლილების ხმებში ჩაიკარგა. ლამაზი, ახალგაზრდა გოგონა თვალცრემლიანი შეჰყურებდა როგორ მიჰყავდათ მისთვის ასე ძვირფასი ადამიანი ექიმებს და გული ეხლიჩებოდა.
- მისი თვალები, ის ვერ მცნობს ტარა - მიმართა მეგობარს რომელიც თანაგრძნობით უსვამდა ხელს ზურგზე. - მისი მზერა ისეთი ცარიელია, შიშითა და ტკივილით სავსე. რატომ დამემართა ეს მე, რატომ დაემართა ეს დედას??
- ჰესუ, საყვარელო გთხოვ თავს ნუ იტანჯავ. შენ ყველაფერს აკეთებ იმისათვის რომ დედას დაეხმარო. სწორი გადაწყვეტილება მიიღე. მას სჭირდება პროფესიონალების დახმარება. სათანადო მკურნალობა უნდა ჩაუტარდეს.
- საშინელი შვილი ვარ ტარა, მე ... - ჰესუს საუბარი ტელეფონის ზარმა გააწყვეტინა.
- გამარჯობათ, ქალბატონ კიმ ჰესუს ვესაუბრები? - გაისმა მეორე მხრიდან
- დიახ, რა გნებავთ?
- უნივერსიტეტიდან გიკავშირდებით, უნდა გაცნობოთ რომ სამწუხაროდ თქვენ სტუდენტის სტატუსი გიწყდებათ თანხის გადაუხდელობის გამო. თუკი მომავალ ორშაბათამდე არ ჩარიცხავთ თანხას სრულად ვეღარ შეძლებთ ჩვენთან სწავლის გაგრძელებას?
- ღმერთო არა გთხოვთ, ოღონდ ეს არა. ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია რომ სწავლა შევძლო გთხოვთ, ალო გესმით ჩემი ხმა. - სასოწარკვეთილი გოგონა ქვითინით მუხლებზე დაემხო, თუმცა სატელეფონო კავშირი გაწყდა, როგორც ჩანს გათიშეს. - ახლა რა მეშველება ტარა? სწავლას თუ ვერ დავამთავრებ როგორღა შევძლებ დედა განვკურნო? მითხრეს რომ თანხის გადაუხდელობის გამო გამრიცხავენ.
- ღმერთო ჰესუ, არ ვიცი რა გითხრა. სწავლა საკმაოდ ძვირი ღირს, როგორ მოახერხებ მაგ თანხის შოვნას, თან ასე მოკლე დროში. შემიძლია გარკვეული თანხა მოგცე მაგრამ არ ვიცი საკმარისი იქნება თუ არა.
- მადლობ ტარა, სამსახური უნდა ვიშოვო. სხვა გზა არ მაქვ. დედას ხარჯებიც დასაფარია. აქ მკურნალობა საკმაოდ ძვირი ჯდება. ალბათ ჩემს ოცნებებს ახდენა არ უწერია. აჯობებს უარი ვთქვა სწავლაზე.
- ცდები, არა შენ ისწავლი. მე ვიცი რაც უნდა ვქნათ. - მოულოდნელად შესძახა ტარამ და სახე გაებადრა - არა, მაღიარე კიმ ჰესუ, მაღიარე ჯეონ ტარა ნამდვილი გენიოსია.
- აბა რა მოიფიქრე გენიოსო - ცრემლები მოიწმინდა ჰესუმ და ინტერესით მიაშტერდა მეგობარს, რომლის გარდაც ამქვეყნად აღარავინ ჰყავდა.
- ჩემს ბიძაშვილს საკუთარი ღამის კლუბი აქვს. ვთხოვ იქნებ მიმტანად მიგიღოს. თან როგორც ვიცი საკმაოდ ცნობილი ღამის კლუბია და თანამშრომლებსაც კარგად უხდის.
- მართლა ტარა? ამას მართლა გააკეთებ ჩემთვის? - თვალები გაუბრწყინდა ჰესუს.
- რათქმაუნდა საყვარელო. შენ ჩემი საუკეთესო მეგობარი ხარ, ჩემი და ხარ. ასეთი რამ აღარ მკითხო. ამასთან შენი მადლობელი უნდა ვიყო რომ საერთოდ ცოცხალი ვარ. ყოველთვის მიცავდი, როცა სკოლაში მაბულინგებდნენ მხოლოდ შენ იყავი ჩემთან. იმ ყველაფერთან ეს არაფერია.
გოგონები ერთმანეთს გადაეხვივნენ, ჰესუმ იმედიანად გახედა მის უკან დარჩენილ პირქუშ შენობას და გაიღმა. მას მომავლის იმედი გაუჩნდა, იმედი იმისა რომ საყვარელ დედას ამ საშინელი სენისაგან რომელსაც ალცჰაიმერი ჰქვია საბოლოოდ გაათავისუფლებდა. ღრმად სწამდა ყოველ უბედურებას თან ბედნიერება მოსდევს. ფიქრობდა რომ მისი უიღბლობა ამით სრულდებოდა, მაგრამ საუბედუროდ ცხოვრებას სხვა გეგმები ჰონდა საბრალო უმანკო გოგონასთან მიმართებაში.
.................
- მიდი, იკვნესე ჩემთვის ძუკნავ - ჯონგუკმა უხეშად მოჰკიდა ხელი მის წინ ოთხზე მდგარ გოგონას და მასში გაუფრთხილებლად შევიდა.
- აჰჰ მამიკო, სწრაფად უფრო სწრაფად - გაუჩერებლად კვნესოდა საოცარი სიამოვნებისა და ტკივილისგან მისი ახალი სათამაშო და ჯონგუკს ეს სიამოვნებდა. როგორც იქნა ბოლო ბიძგი გააკეთა მასში, ამის შემდეგ კი ისე მოშორდა მის სხეულს თითქოს უსულო საგანი ყოფილიყოს. გოგონამ სცადა მას მიახლოებოდა და ტუჩებში ეკოცნა თუმცა ჯეონმა უხეშად მოიშორა და სასწრაფოდ იქაურობის დატოვება უბრძნა. - წყეული ძუკნები - ჩაიცინა, ნახედვრად სავსე ვისკის ჭიქა აიღო და სულმოუთქმელად გადაკრა. იგი 28 წლის უზომოდ მომხიბვლელი მდიდარი და წარმატებული ახალგაზრდა გახლდათ. მისი ეშონოდათ, პატივს სცემდნენ. ცოტამ თუ იცოდა რას საქმიანობდა ჯეონ ჯანგუკი რომელიც დიდი ქონების მემკვიდრე იყო მაგრამ არასოდეს უცხოვრია მშობლების ხარჯზე მას მერე რაც მშობლიური კერა საკმაოდ ადრეულ ასაკში დატოვა. მასზე უამრავი ჭორი არსებობდა თუმცა მისი ავტორიტეტის გამო ვერავინ ბედავდა ახლოს გაკარებოდა და მისთვის რაიმე ზიანის მიყენებინა. თავისი თავით კმაყოფილი, კლასიკური გაგებით ნარცისი გახლდათ თუმცა მისთვისაც არსებოდა რაღაც ან ვიღაც ფასეული, ერთ ერთი მათგანი ტარა იყო, სწორედ ამიტომ როცა ტელეფონს მისი სახელი დაეწერა ბიჭმა ოდნავ ჩაიღმა და სწრაფად უპასუხა
- გისმენ ტარა, რამე მოხდა?
- გამარჯობა ძამიკო - ტელეფონში გაისმა მისი მხიარული ხმა რამაც ჯანგუკს ისევ გაღიმება აიძულა თუმცა ხმა მაინც სერიოზული დარჩა. - შენი ნახვა მინდა, საქმე მაქვს. სად ხარ??
- კლუბში ვარ, მოდი - გაეპასუხა მოკლედ და გაუთიშა.
.................
- ღმერთო ამ ბიჭს რა ხასიათი აქვს აიშ. - დაიღრინა ტარამ და ღიმილით გახედა ჰესუს რომელიც სუნთქვაშეკრული შეჰყურებდა.
- რაო რა გითხრა, სცალია?
- კი, კი სცალია და გველოდება, ნუ მელოდება შენზე ჯერ არაფერი მითქვამს მაგრამ უკეთესი იქნება თუ წამომყვები. ასე დროს მოვიგებთ.
გოგონები მალევე მიუახლოვდნენ სეულში ალბათ ერთ ერთ ყველაზე ცნობილ და ძვირადღირებულ ღამის კლუბს, რომელიც დღის შუქზეც კი საოცრად გლამურულად გამოიყურებოდა, ცხადი იყო მხოლოდ VIP კლიენტებზე იქნებოდა გათვლილი. კლუბს დიდი შავი წარწერა ამშვენებდა DARK PARADISE.
- ღმერთო რა უცნაური სახელია - ამოიფრუტუნა ჰესუმ და ტარას გადახედა.
- ხო მართლქც ასეა თუმცა მაგას რა მნიშვნელობა აქვს. წამოდი გუკი გველოდება. სანამ შევალთ მინდა გაგაფრთხილო რომ თავისებური ტიპია. საერთოდ გამოუსწორებელი ფლეიბოია და არაა გამოროცხული შენი მოხიბვლაც სცადოს. გთხოვ ნუ წამოეგები. დამიჯერე ძალიან მიყვარს, მაგრამ გოგონებთან მოქცევა არ იცის. მე არ მივცემ შენთან თამაშის უფლებას მაგრამ შენ არ შეგიყვარდეს, კარგი??
- პფფ შემიყვარდეს - ჩაიცინა სუმ - მე საკმაოდ მხიარული ადამიანი ვარ იმისთვის რომ ვინმე მიყვარდეს ჩემო სიხარულო. რა სისულელეა მე და სიყვარული? გამაცინე. თითქოს მეტი სადარდებელი არ მაქვს.
- მე გაგაფრთხილე დაო - ჩაიცინა ტარამ და მათ წინ მდებარე კარზე წყნარად დააკაკუნა ხოლო რაც შესვლის ნებართვა მიიღო ქარივით შეიჭრა ოთახში და იქ მდგარ მაღალ შავგვრემან ბიჭს ჩაეფსკვნა.
გუკმაც მოხვია ხელები თუმცა მალევე კარში მორცხვად მდგომი ჰესუ შენიშნა და წელში გასწორდა.
- შენს მეგობარს არ გამაცნობ დაიკო. - ჰკითხა ტარას ისე რომ ჰესუსთვის თვალი არ მოუცილებია.
- იცოდე არც იფიქრო ჯეონ ჯანგუკ- მკაცრად უჩურჩულა ტარამ ბიჭს და სწრაფად მოშორდა. - რათქმაუნდა გაგაცნობ, საერთოდაც აქ სწორედ მის გამო მოვედი. რაღაც გვინდა გთხოვოთ.
- მართლა?? ეს უკვე საინტერესოა. ახლა ასე იდგები? - მიმართა სუს ეშმაკური მზერით და იქვე მდგომ სავარძელზე მიანიშნა.
- აბა გისმენთ ქალბატონებო. რით შემიძლია დაგეხმაროთ.
- გუკ ეს ჰესუა, ჩემი საუკეთესო მეგობარი. მას შენი დახმარება სჭირდება. უფრო კონკრეტულად კი სამსახური. ძალიან სჭირდება ხომ იცი ასე რომ არ იყოს შენ არ შეგაწუხებდი. პირველი კურსის სტუდენტია ჩემსავით ასე რომ მას სამსახურს არავინ მისცემს, შენს გარდა. - მიაყარა ტარამ და პასუხის ლოდინში გაირინდა. გუკმა გესლიანად ჩაიცინა
- ხო მაგრამ ის ჩემს მოთხოვნებს ვერ აკმაყოფილებს, არამგონია ცეკვა შეძლოს. - ამაზე ჰესუ ერთიანად გაწითლდა სიბრაზისგან რაც ტარამ შენიშნა და სანამ დაქალი აფეთქდებოდა სწრაფად ჩაერია - არ შეგიძლია მიმტანად აიყვანო? მის მოცეკვავედ აყვანას არავინ გთხოვს. მიმტანად იმუშავებს.
- კარგი. ასე იყოს მოვიდეს ხვალ და ვნახოთ რის გაკეთებას შევძლებ - გაეპასუხა ტარას თუმცა სუსთვის არ მოუცილებია თვალი.
- მადლობ, მე გარეთ დაგელოდები. - მიაყარა სულმოუთქმელად სუმ და სწრაფად დატოვა კაბინეტი სადაც უკვე სული ეხუთებოდა. კარი მძლავრად გაიჯახუმა რასაც ჯეონის გადახარხარება მოჰყვა.
- ჯანდაბა ტარა სად იპოვე ეს ექსპონატი? არ მეგონა რომ ასეთები კიდევ არსებობენ - სიცილს ვერ წყვეტდა ჯონგუკი როცა ჰესუს დამფრთხალი გაწითლებული სახე ახსენდებოდა.
- მოკეტე გუკ და კარგად მომისმინე, ჰესუ არ გავს სხვებს. ის სუფთა და კეთილი გოგოა
- რას მეუბნები ოღონდ არ მითხრა რომ ქალიშვილია - ირონიულად შეეპასუხა ბიჭი.
- მე სერიოზულად ვამბობ. მას ძალიან სჭირდება ეს სამსახური. სიკვდილ სიცოცხლის საკითხია თორემ აქ არ გავრისკავდი მის მოყვანას. ამ გოგონასგან დავალებული ვარ და არ მოგცემ უფლებას მისი "გაფუჭება" სცადო. ამაზე არც იფიქრო. ვიცნობ მაგ გამოხედვას და ისიც ვიცი ახლა რაზე ფიქრობ. დაივიწყე ჰესუს არ გაეკარები გასაგებია ბიძაშვილო.
- კარგი, კარგი. დიდი ამბავი ერთხელ ვიხმარდი. თავადაც კმაყოფილი დარჩებოდა ამით..
- შეწყვიტე. ჯანდაბა სხვა გზა არ მქონდა მაგრამ მგონი შეცდომა იყო მისი აქ მოყვანა შენთან.
- კარგი, გეყოფა - დასერიოზულდა ჯონგუკი - ასე მიცნობ? საერთოდ არ ჯდება ჩემს გემოვნებაში. მოვიდეს ხვალ ნუ გეშინია არ შევჭამ. თუ თვითონ არ მთხოვს რათქმაუნდა.
-აიშ, შენ არ შეიცვლები. ახლა წავალ საწყალი ალბათ ძალიან დაბნეულია ამ გარემოში. იცოდე მე გაგაფრთხილე.
- არის უფროსო - ხელები სიცილით ასწია გუკმა. ტარამ ოთახი დატოვა და ჩაილაპარაკა - საუბედუროდ გიცნობ ჯონგუკ და ვაი რომ ვიცი რამხელა საფრთხეში ჩავაგდე ამ წამს ჩემი მეგობარი, მაგრამ ჯანდაბა მე სხვა გზა არ მქონდა. - ტარამ მძიმედ ამოიოხრა და ჰესუს მოსაძებნად გაემართა.
...............
- საინტერესოა, საინტერესო, ეჭვი მაქვს კარგად გავერთობი - ჩაიქირქილა კაბინეტში დარჩენილმა ჯონგუკმა და სავარძელში გადაწოლილმა თვალები ნებიერად მილულა.
აი ესეც 1 თავიიი. იმედია მოგეწონებათ. :)))
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro