This is the last chapter of Trapped. Thank you so much guys! See you on the next story. No book 3. Cheers!

Now Playing: You're still the one by Shania Twain

***

Trapped

The moment I saw her hiding behind the bookshelf, I was stunned for a moment. She was pretending reading a book but her eyes were not on the book, she was quiet while looking at the guy in near table.

"Hey," I approached her.

Mahina itong napasigaw at dahil siguro sa sobrang gulat niya ay naipalo niya sa ulo ko ang librong hawak niya. Napangiwi ako dahil sa sobrang lakas no'n.

"Leibniz?" The moment she mentioned my surname, I felt goosebumps at the back of my neck.

"Why are looking at my cousin?" I asked her even though I already know the answer.

Her face started to form a new color. She was embarrassed I caught her looking at my cousin. Blaze.

"Do you have a crush on him?" I laughed.

"Ano bang pakialam mo?" Pinanlakihan niya ako ng mata bago ibinalik sa shelf ang libro at lumabas na ng library.

After that, I just found myself following her. Pagkatapos pa lang ng subject namin ay agad na akong dumidiretso sa room nila pero patago. I also memorized her schedule.

Nasa cafeteria kami, ilang table mula sa amin ay ang grupo ng mga babae kasama si Chelsea. Kasama ko ang ka-team ko sa basketball.

"Hey! Are you listening?" Led's eyes glowered at me.

Mabilis na sinundan nila ng tingin ang babaeng kanina ko pa tinititigan.

Nalaman nila no'n na may crush na ako kay Chelsea na kapatid ni Led. Alam ko naman na ang tungkol do'n.

"Geez. Ligawan mo na," pangungulit ni Jude.

"What? No! Don't you dare, Leibniz..." Pinaningkitan ako ng mata ni Led.

"Here we go, Led. Stop being over protective to your sister!" Light scold at him. "Baka tumandang dalaga 'yan..."

Napatingin ako kay Blaze nang dumaan siya sa tapat ko. Hindi ko alam kung namalikmata lang ako nang makita ang ngisi sa kanyang labi.

May practice kami no'n ng basketball. Sabado at napagpasyahan namin na sa school na lang mag-practice. Kumpleto kami kasama si Blaze.

Alam kong practice lang ito pero ramdam ko ang pakikipagkumpitensya ni Blaze sa akin. I distance myself. Ayokong mag-umpisa na naman ng away.

Hindi pa ba siya maka-move on?

"Whoa!" Mabilis na umawat si Jude sa amin nang hindi ko na napigilan ang sarili ko.

Mas lalong tumaas ang galit sa loob ko nang makita ang ngisi sa kanyang labi. I want to punch him! Pero pinigilan ko ang sarili ko. Habang buhay na ba ang galit niya?

"Kuya!" Napatingin ako sa entrance ng gym kung saan humahangos sina Chelsea at ang kaibigan niya na lagi niyang kasama.

Hindi ko alam kung bakit pero kinuha ko ang bola mula kay Light at naglaro akong mag-isa. Nagpapahinga dapat ako katulad nila pero heto ako ngayon, naglalaro mag-isa.

"Oh? Ba't kasama mo na naman ang kaibigan mo?" Dinig kong tanong ni Led sa kanya.

"Kaibigan... Malamang na dapat ay lagi niya akong kasama," dinig kong sagot naman ni Jean.

Nagpatuloy ako sa paglalaro. Pagod na pagod at hingal na hingal pero hindi ako nagpatinag. Nabitawan ko ang bola nang makitang nilapitan ni Chelsea si Blaze.

A dark mood of cloud started to loom in my head.

Napatitig ako sa towel na ibinigay niya kay Blaze. Muli kong kinuha ang bola at ibinato sa malayo nang ubod ng lakas.

"Fuck!" I cursed.

What a nuisance. Psh.

Lumapit sa akin si Jude. Nakita ko ang ngisi sa kanyang labi.

Ginulo ko ang buhok ko habang nagpupunas ng pawis. Hindi ko pa rin maiwasang mapasulyap kina Chelsea at Blaze na nag-uusap.

"Tangina! Akala ko ba maglalaro tayo?" Tanong ko sa kanila na ikinalingon nila. "Bakit nakaupo kayo?" Hindi ko tinignan sina Chelsea.

"Pahinga muna, Ryde," Sabi ni Jux.

That made me frustrate even more.

"Pahinga? Then you should not talking to someone! Come on! You need energy and talking can drain your energy!" I screeched.

Hindi ko na napigilang mapatingin kina Chelsea. Blaze was looking at me too with a smirk on his face. Beside him was Chelsea with nothing on her face but annoyance.

Pagod na umupo ako at inabot ang mineral water. Tinabihan ako ni Jude at Light na pinapatahan ako. Damn it!

"Bakit ba kasi pumunta pa rito si Chelsea?" I asked out of nowhere.

"May sinabi siya sa Kuya niya," sagot ni Light.

"Pero ba't si Blaze ang kinakausap niya?" Napailing na lang ako.

Ibinaba ko na ang bote ng mineral water na hawak ko. Ginawa ko rin ang kaya ko para hindi mapatingin sa kanila. Baka mabato ko sa kanila ang bote rito.

"Easy... Palakaibigan lang talaga si Chelsea," sagot ni Light.

"Am I not worth her attention? I want to be her friend too," I muttered "I hate her..."

Humalakhak sina Jude at Light na mas lalo kong ikinainis. Lagi na lang nila akong pinagkakatuwaan. Mga gago talaga.

"Hindi man lang niya ako magawang lapitan..." Bulong ko pa.

"Ang baho mo raw kasi!" Hinampas ko ng towel si Jude dahil sa sinabi niya. Tumakbo lang ito palayo.

"Chill, Ryde... Baka marinig ka ng matanda niyang kuya..."

Tumayo ako at lumapit sa bleacher kung saan nakalagay ang mga bags namin. Kukunin ko sana ang phone ko pero iba ang inilabas ko. Natagpuan ko na lang ang sarili ko na halos ibuhos na sa katawan ko ang pabango.

Pagkatapos kong gawin 'yon ay balik na sa laro. Lumapit ako kina Jude at naghanda na.

"What the fuck? Ang sakit sa ilong ng pabango mo!" Singhal niya sa akin.

Namula ang mukha ko nang humagalpak ng tawa si Light.

"Ba't ba nagpabango ka? Naulol ka na ba? May pinopormahan ka ba sa mga ka-team natin?" Nandidiring tanong ni Led.

"Hoy! Wala namang ganyanan. Sabay-sabay tayong naliligo minsan eh," tumatawang sabi ni Light.

Napatingin ako kina Chelsea at Jean. May ibinulong si Jean kay Chelsea dahilan ng pagngiwi nito.

"Malamang na may babae na naman siyang pupuntahan mamaya kaya nagpabango," dinig kong bulong ni Chelsea---Hindi 'yon bulong.

"Wasak..." Humalakhak si Light.

Nag-init ang ulo ko dahil do'n. Tangina naman eh. Ba't ba ngayon ako magpapabango kung mamaya pa ako pupunta sa babae? Hays! Mahina talaga ito sa logic. Psh.

"Ayoko na! Masama ang pakiramdam ko..." Umalis na ako sa loob ng court at lumapit sa mga bags.

Bahagya namang umatras ang dalawang babaeng kasama namin na nakaharang sa daan. Kinuha ko ang bag ko at inilagay do'n ang towel.

"Sumakay! Walang aalis!" Dinig kong sigaw ng matandang captain namin na Kuya ng babaeng nasa tabi ko.

"Lalagnatin ako mamaya! Aagapan ko na..." Napanguso na lang ako.

Isinakbit ko na sa likod ko ang bag at aalis na sana nang marinig ang sinabi ni Jean.

"Ano 'yon, Chels? Ang bango ni Ryde?"

Natigilan ako. Napatingin ako sa kanila. Binatukan ni Chelsea si Jean. May sinabi pa ito at parang may sumabog sa dibdib ko.

"Shit!" Bulong ko bago tumakbo palabas dala ang bag ko.

Mukhang lalagnatin nga talaga ako mamaya.

Mula no'n ay halos isang linggo na lang umaabot sa akin ang isang bote ng pabango. Alam ko rin nung mga panahon na 'yon na unti-unti na akong nahuhulog sa kanya.

"Oh? Ba't may lobo kang hawak?" Tanong sa akin ni Jude nung school fair namin.

Napatingin naman ako sa kulay dilaw na lobong binili ko. Ang sakit sa mata ng kulay nito. Ba't ba kasi ito pa ang paborito niyang kulay? Why not maroon?

"Yellow pa talaga? Para kanino naman 'yan?"

"Paki mo ba?"

Iniwan ko na siya pero hinabol niya ako. Masyadong masigla ako sa araw na ito.

"Kung para kay Chelsea ang lobo na 'yan... Huwag mo ng ituloy ibigay."

Tumigil ako sa paghaharap at hinarap si Jude.

"W-Why?"

"Nabalitaan ko kasi... Sila na pala ni Blaze."

Parang gumuho ang mundo ko sa mga sandaling 'yon. Napatingin ako sa likod ni Jude kung saan naglalakad si Chelsea kasama si Jean.

Natigilan ito sa paglalakad at tumitig sa akin. Bumali ang leeg ko... Pakiramdam ko ay sobrang bigat ng paghinga ko.

Sa sobrang bagsak ng pakiramdam ko ay hinila ko ang babaeng dumaan sa harap ko at ibinigay sa kanya ang lobong hawak ko.

I put my arm around her waist. Sa huling pagkakataon ay tinapunan ko ng tingin si Chelsea bago ako tuluyang tumalikod.

I hope you are happy...

Napagitla ako nang may kumatok sa pinto. Pumasok si Gizo na nakakulay itim na tuxedo. He was wearing his annoying smirk.

"Fuck, bro! Ba't umiiyak ka?" Tanong niya.

Umiling lang ako bago mabilis na pinahid ang luha sa aking mata. Muli akong humarap sa salamin para ayusin ang buhok ko.

"Sinong umaway sa 'yo?"

"Gago," natatawa kong sabi.

"Nakita ko na si Chelsea... Ang ganda niya." I glared at him.

Tumawa lang ito. Ilang araw din akong pinagbawalan na makita siya. Just... Shit. What's with them?

"May picture ako... Gusto mong makita?"

"Hindi na... Baka hindi pa matuloy ang kasal namin." Iyon ang panakot nila sa akin para hindi na magpumilit na makita siya.

"Gago. Ano namang kinalaman ng picture niya? Ang labo mo."

"Sabi nila 'yon... Mas mabuti nang sigurado."

"Kahit naman na hindi kayo ikasal, nagtanim ka na ng binhi sa kanya! Wala na siyang kawala."

"What?"

Napatingin kami sa pinto nang pumasok sina mommy at daddy. Naunang lumapit sa akin si mommy at mabilis na yumakap sa akin.

"Are you happy, Ryde?" She asked.

"I am always happy with her, mom..." I chuckled.

Hinawi ko ang luha mula sa kanyang mata. Sa wakas ay napagtanto na rin nila na kahit na anong gawin nila ay hindi nila ako mapipigilan. Natanggap na nila 'yon... Kami.

"Son... Ikaw na ang hokage." Kinindatan pa ako ni Daddy na ikinatawa ko. "I am a proud dad of the this hokage."

Lumapit ako sa kanya at binigyan siya ng isang mahigpit na yakap. Tears loamed again at the edge of my eyes.

"Whatever happens... You should always choose to be happy. That's what I want you to do, son... As long as you are happy... nothing is wrong."

"Ah, Tita at Tito... Oras na po..." Nahihiyang sabi ni Gizo.

Habang nasa sasakyan kami ni Gizo ay hindi ko maiwasang magbalik ng mga alaala. Mga alaala na humubog sa amin.

"Stop crying!" Gizo yelled at me again. Inabutan niya ako ulit ng tissue.

"How? Papakasalan ko na siya, Gizo."

"Yes, I know."

Muli siyang nagbigay ng tissue sa akin.

"Tangina naman! Tumigil ka nga sa kakaiyak!"

"Gago... Ayaw nga tumigil!"

"Watch porn!"

Pagkapunta namin sa altar ay sobrang kabado na ako. Pakiramdam ko rin ay sobrang sikip ng soot ko ngayon para pagpawisan. Punong-puno na ako ng mura galing kay Gizo.

"Shit! Ryde... Here is the bride..." Bulong ni Gizo.

Natulala ako nang bumukas ang pinto. Nagtama ang mga tingin namin. She was smiling while walking down the aisle. Damn... Love. Why so gorgeous?

"Please... Ryde. She is our princess. Make her your queen..." Her dad said.

I smiled at him.

"Sure, dad... She is my Earth."

Sa pagkapit ng braso niya sa akin ay sabay naming inihakbang ang mga binti namin para sa malapit na daan patungo mismo sa harap ng altar.

"Ryde... Kinakabahan ako."

"Sshhh... Huwag kang umiyak," bulong ko sa kanya.

"Hindi pa ako umiyak... Baka mamaya pa."

"Me too..." Natatawa kong sabi kahit na pinipigilan ko na naman ang sarili kong maiyak.

Habang may sinasabi ang pari ay nanginginig ang kamay ni Chelsea kaya mas hinigpitan ko ang kapit ko sa kanya.

"Calm down, Love. Mamaya ka na kabahan kapag nasa kwarto na tayo," muli kong bulong sa kanya.

"Ryde... Dahan-dahan lang mamaya ah?"

"I can't promise..."

"Talagang 'yan pa ang pinag-uusapan niyo ah?" Nakangiwing sabi ni Jean na nasa tabi ni Chels. "Talk about your future plans instead."

"Jean... May ikukwento ako sa 'yo mamaya..." Bulong ni Chelsea.

"Ngayon na..." Bulong na sagot naman ni Jean.

"Alam mo bang halos ibaon ako ni Ryde sa lupa---"

"Ssshhh. Huwag nga kayong maingay. Nakikinig ako kay father eh," bawal sa kanila ni Gizo.

Napailing na lang ako. Sa sobrang saya na nararamdaman ko ay hindi ko namalayan na nakatayo na kami ni Chelsea at nakatitig sa isa't-isa. The crowd behind us were all eyes, waiting for our first kiss as a husband and wife.

Itinaas ko ang kulay puting tela na tumatakip sa mukha ni Chelsea. Hinawakan ko ang mukha niya at pinunasan ang luha sa kanyang mata.

"Ryde... Asawa na kita. Hindi naman ako magsisisi, 'di ba?" Natawa ako sa sinabi niya.

Nilapit ko ang mukha ko sa kanya. I stopped a few inches away from her face. I looked at her eyes... down to her nose... down to her lips and back to her eyes again.

"You are now trapped with me... forever," I whispered before I claimed her lips.

I closed my eyes as I savor this moment. I kissed her with God above us and the crowd behind us. This is what I've been dreaming of. The day I got her... The day I claimed her... Finally. She is mine now.

"Ryde... My god."

"S-Sorry..." Pinunasan ko ang labi niya na bahagya kong nasugatan.

Matapos ang seremonya ay pumunta na kami sa resepsyon. Natatawa na lang ako kay Chelsea na halos puno ng pagkain ang kanyang plato. Pagkarating na pagkarating namin ay pagkain agad ang inumpisahan niya. Ni hindi na niya nagawang bumati sa mga bisita. Ako na lang ang sumasagot sa mga ito.

"Leibniz... Can you give me this night?" Jean asked me.

Tumango na lang ako. Gusto ko rin naman na makausap siya ni Chelsea. Pwede naman namin ipagpaliban ang honeymoon. Mas maganda pa ata 'yon kasi sobrang pagod ko ngayon at baka mabitin lang ako.

"Love... Can you stop eating first? Let's roam around."

"Why? Baka gutom pa si baby eh..."

Nawala ang ngiti sa aking labi.

"C-Chels..."

Tumawa ito bago ako binigyan ng sandaling haplos sa labi.

"Why are you still shocked, Love? Ang lakas mo eh."

"Fuck... I am so in love with you."

Mayamaya ay iniwan ko na muna si Chelsea sa mga kaibigan niya.

Pasimple kong kinuha ang dalawang beer bago lumabas ng bahay kung saan naghihintay si Led.

"Ayaw mo talagang pumasok?" Tanong ko pagkapasok ko sa kanyang sasakyan.

He shook his head. Inabot ko sa kanya ang beer na hawak ko.

"I am sorry for what I have done to you, Ryde..."

"I understand..."

"She loves you so much... Alam kong gano'n ka rin."

Nagpalipas ako ng ilang minuto para makasama siya. Ayaw niyang magpakita sa kanila. Alam ni Chelsea na narito ang Kuya niya pero hindi ng mga magulang niya... Lalo na ni Jean.

"She looks happy..."

Bahagya akong naguluhan bago nalinawan kung sino ang tinutukoy niya.

"I am happy for her too..."

Mayamaya rin ay nagpaalam na siya sa akin. Binantaan niya pa akong kapag pinaiyak ko ang kapatid niya ay siya mismo ang magfa-file ng annulment.

Pagkapasok ko sa loob ay nagkakagulo ang lahat. Mabilis na umakyat ang dugo sa mukha ko nang makita kung sino ang buhat ni Gizo.

Shadow of nightmare stained my dream. The last time I saw her dress, it was a pure white hue but right at this moment... Blood stained her dress.

I immediately came closer to her... She was looking at me with her eyes feeling sorry.

"R-Ryde... Hold my hand," she whispered.

I held her hand.

I am just here...

Mula sa malayo ay kitang-kita ang mabilis na pagpapalit ng kulay ng kalangitan. Mula sa liwanag hanggang sa dilim. Mula sa sinag ng araw hanggang sa liwanag ng buwan.

I caught her looking at me. Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa bench at hinawakan ang kanyang kamay.

"Let's swim?" I asked her.

"Ikaw na lang..."

Tumamad ang katawan ko dahil sa sinabi niya. Dalawang araw na kami rito sa Private Resort namin sa Batangas pero isang beses pa lang kami nakaligo sa dagat.

"Come on, Love..." I groaned.

Tumayo ito at tumalikod na sa akin.

"Susunod ako... Baka nagising na 'yon."

I nodded my head.

"Isama mo na lang siya... Swimming tayo," sabi ko.

Binalingan niya ako ng tingin---Isang nakakamatay na tingin.

"Pinaliguan mo na siya kanina!"

"Tinuturuan ko na siyang lumangoy!"

"Gago ka ba, Leibniz? Wala pang isang taon ang anak natin," pinitik nito ang kanyang buhok bago naglakad palayo.

"Hey, Chelsea Eras Vellarde - Leibniz, After our son... Si daddy naman ang patulugin mo ah?"

"Whatever... Ryde 'The Jerk' Leibniz."

Napangiti na lang ako bago inalis ang damit ko at tumakbo papunta sa tubig. Napapikit ako nang sumisid ako sa ilalim na abot ng hininga ko.

I smiled underneath the crystal clear water of the sea.

We made it... Until now, we are still trapped to each other.

Life taught me to stop waiting and do something or do something while waiting. Nothing will happen if you will just keep on waiting.

Cheer up!

Dude... This is life.

WAKAS.