Kabanata 30: Over

I turned my head outside the glass wall of this coffee shop. Malakas ang buhos ng ulan kanina pang umaga. Napatingin ako sa waiter nang lapitan na naman niya ako. Nahihiyang umiling ako at sinabi na may hinihintay pa ako. Hindi ko na mabilang kung ilang beses na niya akong nilapitan.

I glanced at the screen of my phone. It's already 2PM! Ang usapan namin ay 1PM magkikita kami sa coffee shop. Ang akala ko ay sa Pilipinas lang may ganitong nakasanayan, hindi ko inakalang meron din dito.

Sumandal ako sa upuan na gawa sa kahoy at tumingin sa paligid. All the tables were occupied and the only vacant seat was the chair in front of me which I reserved for someone.

Kinuha ko ulit ang phone ko at binalikan ang conversation namin. I reviewed the details for this meeting. Tama naman ako. Tama ang lugar, tama ang oras. Baka maging ang nakausap ko ay may tama rin? I am alreading waiting for more than an hour!

"Am I late?"

Umangat ang tingin at hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko na nauwi sa pagkatulala. I was so shocked while looking at him. I watched his every move until he stopped from moving and leaned his back on the chair.

"So, Ms. Vellarde," he flashed a playful smirk on his lips. "I am going to be your boss..."

Isang minuto pa ang lumipas bago ako nakabalik sa huwisyo kahit na pilit pa ring ina-absorbe ng utak ko kung sino siya.

"What's your order?" Ngayon ko lang din na napansin na natawag na pala niya ang waiter.

I cleared my throat before I uttered my orders. I did that without diverting my gaze on him. He seems like a different person now--- a complete stranger to me

"You are my boss?" I asked, still doubting.

He slowly nodded his head. Hindi nabubura ang nakakalokong ngiti sa kanyang labi.

I was about to open my mouth again when a girl in pink dress approached us. Mabilis naman na lumapit ang waiter at binigyan ito ng upuan.

What the hell is happening? Who is this girl?

"How was my performance last night, babe?" She asked.

"Good..."

"Next time without condom?" Her eyebrows furrowed. "Let's make it the best."

I don't want to say this but she sounds like a bitch craving for a rating on her performance which is obviously about sex. I still can't believe it. Sa harap ko pa mismo.

"I didn't know you have reached this far, Kuya Led."

He chuckled. Mabilis na nag-init ang ulo ko nang makitang humaba ang braso niya para akbayan ang babae.

Disgusting... Gross. It's just a pure flirt! I know!

"Come on, My dear little sister. I am just having fun..."

"Fun? Hindi ko inakalang ganito na pala ang fun para sa 'yo."

Nahagip ng mata ko ang mga kalmot sa kanyang batok. Mabuti na lang at dumating na ang order namin. Ayokong mapako ang mga tingin ko sa sugat ng kasalanan na iyon.

"I didn't know you have a sister, babe..."

"Why would I tell you?" Kuya Led said, without hesitation.

Napatingin ako sa babae na natigilan sa pagsimsim sa kape. Masyadong payat ito na kulay blonde ang buhok.

I rolled my eyes... The usual bitch from porns. Oh come on, Chels! Stop being a judgmental! I mentally scold myself.

Mahina lang itong tumawa kahit na alam kong medyo tinamaan siya sa sinabi ni Kuya. She is still a human. Right!

"So... Let's start the interview?"

"I am not interested," I uttered. "Not anymore."

Tumawa ito nang malakas na animo ay ang mga sinabi ko'y ang pinakanakakatawang biro sa lahat. Nakaramdam ako ng sobrang inis sa mga sandaling ito.

I knew he was jerk but I never thought he would reached this far. Agaw pansin din ang isang tattoo sa kanyang batok. Gusto kong isipin na siya pa rin ang lalaking kilala ko at nakasama pero sa mga sandaling ito... Alam kong may nagbago. Not just from physical appearance!

"You need my help, Chelsea! You need my money!"

Napatitig ako sa kanyang mata.

"What happened to you, Kuya?" I asked in a low voice.

"That should be my question. What happened to you?"

I calm myself. Napansin ko rin ang babaeng katabi ko na napunta na ang kamay sa hita ni Kuya Led. A light bulb suddenly pop up in my head

"Shit!" Napaatras siya nang matapon sa kanya ang mainit na kape.

Napangisi ako sa aking isipan nang mabitawan niya si Kuya. Napatingin siya sa akin.

"I'm sorry..." Kunwari ay hindi ko sinadya. Yes, I did that on purpose.

May karapatan din naman siguro akong ma-solo ang kuya ko... Sana ay maramdaman niya 'yon.

Mabilis na may lumapit sa aming waiter at pinunasan ang natapon na kape. Nanatili akong nakaupo sa pwesto ko gaya ni Kuya.

"It's okay..." She smiled at me. I know it was fake.

Napairap ako.

Muli siyang umupo sa kaninang pwesto niya. Hinanda ko na rin ang bag ko at nilagay doon ang aking phone. Kahit na anong segundo ay aalis na ako... Gusto ko nasa na ngayon na pero mas gusto ko pang makasama si Kuya. Mas nangingibabaw ang kagustuhan na iyon.

Kahit na ganito ang ipinakita niya sa akin ay nangungulila pa rin ako sa kanya. I missed him! I want to hug him right now! But fuck! Naiinis ako sa ginagawa niya at sa pagdala pa ng babae sa pakikipagkita sa akin.

"Come on, Chels... Gusto rin naman kitang makasama."

I rolled my eyes. "Bakit ngayon ka lang nagpakita? Anong nangyari sa 'yo?" Pinagmasdan ko ang magara niyang damit at ang kulay gold niyang relos. "I know you are successful now... Bakit ayaw mo pang umuwi?"

Nawala ang ngiti sa kanyang labi at sa kahit na panandaliang segundo ay nakita ko ang lungkot sa kanyang mukha. Parang dumaan lang 'yon at mabilis na naglaho.

"You have no idea---"

"Then tell me. Tell me what happened?" I almost begged for answer.

He simpled shook his head before he took a sip from his coffee. Maging ang kanyang kilos ay nag-iba... Pananamit... Pagsasalita. Ano pa ba ang nagbago?

"I'm sorry for your loss..."

Mabilis na kumunot ang noo ko. Kahit na hindi buo ang pagkakasabi niya no'n ay mabilis kong nalaman kung ano ang pinupunto niya.

"A-Alam mo?" Tanong ko.

Mas lalo akong naguluhan nang makita ang pagkagulat sa kanyang mata na animo'y hindi niya sinadyang masabi 'yon---na parang nadulas lang ang kanyang dila.

"Of course... I am your Kuya," he said, a bit hesitant.

I looked straight to his eyes. Bumagsak ang kanyang tingin sa lamesa. May tinatago siya... Alam ko.

"Babe... Let's go somewhere," bulong ng babaeng kasama niya.

May kinuha si Kuya sa kanyang bulsa at naglabas ng mga papel na pera roon at inilapag 'yon sa lamesa. Pinanuod ko kung paano niya inilapit ang mga salaping 'yon sa babaeng naguguluhan.

"Leave now," Kuya Led uttered.

"I don't need your money."

"And I don't need you too anymore..."

"Babe..."

"Guard," Kuya Led called the guard's attention. Mabilis naman na lumapit ito sa amin. "This woman doesn't know how to get out. Please escort her..."

Inis na kinuha ng babae ang mga pera at itinulak ang guard palayo sa kanya bago mag-isang lumabas. Gusto kong matawa pero hindi ko nagawa. That's how jerk he is now. I can't believe it.

"So? You're hired..." Inilahad niya ang kanyang kamay sa harapan ko.

Tinignan ko lang 'yon. Isang minuto ang lumipas bago niya 'yon ibinaba. Isang mabigat na buntong-hininga ang lumabas sa kanyang bibig.

"Accept my offer, Chelsea. I am working under Wilfaro---"

"Wilfaro?" Gulat kong tanong. "You are working with him?"

Mahinang tumango ito.

Humigpit ang hawak ko sa aking bag sa dami ng tanong na gumugulo sa akin ngayon. Why... How? When did it start?

"We are friends..."

"Hindi ko inakalang ganito kana pala kataas ngayon." Hindi ko naitago ang pagkadismaya sa aking tinig na bahagya kong itinago sa paggamit ng pagtawa.

Paano ko nga ba malalaman kung hindi naman niya sinabi? Mas dumagdag 'yon sa pagkadismaya. I should be glad! Naabot na niya ang pangarap niya pero hindi ko maiwasang malungkot sa parang kasabay no'n ang paglimot niya sa amin.

"Are you happy?" I asked him.

Without any hesitation, he shook his head. Napangiti ako bago lumipat sa kaninang pwesto ng babae. Nanatili ang tingin ni Kuya sa walang lamang tasa ng kape.

"Umuwi ka na, Kuya. Miss ka na nila... namin."

Muli siyang umiling nang hindi man lang tumitingin sa akin.

"I need money..."

"I know... Pero mas kailangan mo kami."

He looked at me. "I know... Pero hindi rin ako gaanong magiging masaya kung babalik ako."

"Bakit?"

Mahinang kinagat niya ang kanyang pang-ibabang labi bago umiling. Gumalaw ito paharap sa akin at binigyan ako ng yakap. Hinigpitan ko ang kapit ko sa kanya.

"I missed you so much, Kuya..."

"You have no idea how hard it was for me--- to leave you behind. But I promise... Babalik ako kapag natapos ko na ang gagawin ko."

Kahit na naguguluhan ay tumango ako. Nakipagkwentuhan pa ako sa kanya at sa mga sandaling oras ay nagbalik siya sa dating siya. Natatawa na lang ako habang nagkukwento siya.

"Gabi na pala..." Napatingin ako sa labas. Madilim na nga. Hindi namin namalayan ang oras.

"I will drive you home..."

Tumango ako. Namangha ako sa ganda ng kanyang sasakyan at halos sumayad na sa lupa ang panga ko nang makapasok kami sa loob.

"Cool..." Bulong ko nang biglang bumukas ang bubong. "Ilang babae na ang naisakay mo rito?"

Natawa ito. "This is my first gift for myself. Ayokong marumihan ito. Ikaw pa lang."

Hindi ko maiwasang matuwa sa sinabi niya.

"I'm so happy for you, Kuya."

Napatingin siya sa akin bago ngumiti.

Napapikit ako nang humampas sa mukha ko ang malamig na hangin ng gabi. Hindi ko alam kung ilang minuto akong nakapikit at halos makatulog. Ibinukas ko na lang ang mata ko nang tumigil na ang sasakyan.

Kumunot ang noo ko nang makita na ang building kung saan kami nanunuluyan ni Ryde.

"How?"

"Why are you still shocked? Come on, Chels. Kaya kong malaman lahat ng gusto kong malaman."

Napatango na lang ako.

"Good night, Kuya."

"Are you living with the jerk?"

"Kuya... Ba't ba galit ka kay Ryde?"

"Are you going to accept my offer?" He asked when I was about to open the door.

Muli ko siyang binalingan ng tingin.

I nodded my head.

"Yes!" Malawak na napangiti siya sa akin. "I will text you the details including your schedule."

Hanggang sa makapasok ako sa loob ng condo ay hindi nawala ang ngiti sa aking labi. Bumulaga sa akin si Ryde na nakahiga sa sofa at nanunuod ng NBA sa TV.

Umupo ako sa tabi niya. Pagod na isinandal ko ang aking likod sa kanyang katawan.

"How was your meeting?"

I let a heavy sigh.

"Good..."

"Tanggap ka?" Nanghahamon na tanong niya.

"I am Chelsea Vellarde and no one will dare to reject me, " biro ko.

Bumangon ito mula sa pagkakahiga. Kinunutan niya ako ng noo. Humaba ang kamay ko para ayusin ang magulo niyang buhok. Nakasimpleng gray sleeveless shirt ito na tinernohan ng gulay black na short.

"Sino ba ang naka-meeting mo? Lalaki?"

"Yes," I answered as I continue to brush his hair. "Why?"

"Old man?"

"Not really... But older than me."

"Mayaman ako, Chelsea. Hindi mo na kailangang magtrabaho. I can provide everything you want! Anything!"

Tumigil ako sa pag-aayos ng kanyang buhok bago sinabayan ang naghihila niyang tingin.

"So?" I arched my eyebrows. Alam ko naman na ang mga pinapahiwatig ng mga nagbabanta niyang tingin.

"You don't need an old dirty man!"

"You are exaggerating, Ryde. Sa trabaho ako natanggap--- as a call center agent. Hindi sa kung ano man ang iniisip mo."

Hindi niya inalis ang mga nagdududa niyang tingin sa akin kaya binatukan ko siya.

"H'wag ka ngang OA!"

"Sino ba ang naka-meet mo? Pwede ko bang malaman ang pangalan niya--- I need to know!"

"Si Kuya Led..."

Sandali siyang natigilan bago mahinang tumango.

"Nagkita na pala kayo? Siya ang boss mo?"

"Oo, sabi niya," sagot ko.

Bigla kong naisip ang sinabi pa niyang kaibigan niya si Mr. Wilfaro. Hanggang ngayon ay gulat pa rin ako.

"P-Pwedeng h'wag ka na lang magtrabaho?"

"Ryde... Napag-usapan na natin ito."

"Yes... I know." He let a heavy sigh. Sumandal itong muli sa sofa at binalingan ng tingin ang kanyang pinapanuod. "But... Congrats," he mumbled.

Niyakap ko siya. Mabilis na nalanghap ko ang mabango niyang balat.

"Is that how you greet me? Natanggap ako sa trabaho, Ryde..."

Tumitig siyang muli sa akin. Ngumisi ako sa kanya at parang naintindihan naman niya ang mga 'yon.

Mabilis na siniil niya ako ng halik.

Kinabukasan ay nakatanggap na ako ng text galing sa unknown number na nagpakilalang secretary ni Kuya. Nakalagay na rin do'n ang schedule ko.

"Ryde?" Tawag ko kay Ryde na nakadapa sa kama habang naglalaro ng NBA sa kanyang phone. Wala itong damit pang itaas.

"Hmmm?"

Tinigilan ko muna ang blower na pinampapatuyo ko sa buhok ko.

"Wala bang balita? I mean... Sa parents mo?"

Umiling ito nang hindi man lang lumilingon sa akin. Nagpatuloy na ako sa pagpapatuyo ng buhok ko.

It's been weeks na rin no'ng tumakas kami. Wala na kaming balita sa kanila. Kahit papaano ay nakakaramdam ako ng pagka-guilty dahil sa ginawa ko. Inilayo ko lang naman sa kanila ang anak nila.

Tumigil ito sa paglalaro ng kanyang phone at sumandal sa headboard. Bumatak ang mga muscles niya sa katawan at braso nang ilagay niya sa kanyang ulo ang kanyang braso habang nakangiti.

"Why? Do you miss them?" Mag halong pang-aasar na tanong niya.

"H-Hindi pa ba nila tayo nahahanap?" Nanginig ang tuhod ko sa pag-iisip no'n.

He shook his head. "They already found us. Come on, Chels. We are Leibniz. May mga mata kami sa ibang lugar." Tumawa siya.

Mahinang napatango na lang ako. Naisip ko na rin naman 'yon. Sumagi na rin sa aking isipan na baka natunton na nila kami.

"At 'yon ang ginamit mo para mataan ako habang wala ka?" Tumaas ang kilay ko.

Tumitig siya sa akin ng ilang segundo bago mahinang tumango.

"Hindi lahat. Ayoko rin naman na makaramdam ka ng pagkasakal dahil sa akin. You needed space that time... I gave it. Kahit na gusto kitang lapitan ay hindi ko nagawa."

Tumigil na ako sa pagpapatuyo ng buhok ko. Tumayo ako mula sa harapan ng salamin at umupo sa kama, kaharap si Ryde.

"H-Hindi ka ba galit sa akin?"

"Galit..." He looked at me with his expressionless eyes. Chills started to run in my veins. "You were so selfish to own the pain. You were so damn arrogant to stand in the dark alone. Damn it! I felt so useless that time."

I remained silent while listening to him. Hindi ko inakalang ganito ang sasabihin niya. I thought he would scold at me for not taking care of our baby.

"But... our baby, Ryde. Hindi ko siya naprotektahan."

"No... Hindi natin siya naprotektahan. It's not just your fault."

Hinila niya ako palapit sa kanya nang magbanta na naman ang mga luha sa mata ko.

"Maybe God has a better plan for both of us," he mumbled in my ears.

Ang unang araw ko sa trabaho ay naging madali. Sanay na rin naman ako pagdating sa mga calls at kung totoosin ay kaya kong mag-manage ng mga empleyado. Sa malawak na building ay wala akong nakitang bakas ni Kuya Led. I tried to search for him but I failed. Maybe he was not there that day.

Time flies so fast. Ni hindi ko nga namalayan na isang buwan na rin pala kami. Bilang celebration sa unang sahod ko ay napagpasyahan namin na pumunta sa isang bar na malapit.

We occupied the vacant sofa at the back. Just by looking at the crowds from here, I could say they are wilder than us in the Philippines. Masyadong mataas ang energy sa loob kaya napapasabay kami.

"Do you want to dance?" Ryde asked.

I nodded my head. Inilapag niya ang alak sa mesa bago ako hinila sa dance floor. Halos bawat galaw ay nasasagi kami ng mga tao na wala man lang pakialam.

"Show me how to dance..." I grinned at him.

Bumatak ang kanyang labi bago mahinang sumayaw sa harapan ko. Gusto kong matawa dahil sa lambot ng katawan niya at parang gusto ring mahiya ng katawan ko. It was a dirty dance!

"Do I look hot?" He grind his hips in front of me. Nag-init ang mukha ko nang maramdaman ang kanya. "Because I feel so hot right now."

Lumayo siya sa akin. He stopped from dancing and gave me a seductive smirk. The jerk is fucking hot!

"Come closer..." Sinenyasan niya akong lumapit sa kanya. "while dancing..."

I did what he told me to. Pagkalapit ko sa kanya ay mabilis na hinalikan niya ang leeg ko. Binatukan ko siya dahil do'n.

"Phone cameras are everywhere, Ryde. Ayaw mo naman sigurong ma-upload ang video natin sa mga porn sites, 'di ba?" Inirapan ko siya bago bumalik sa pwesto namin kanina.

Inabot ko ang alak pagkaupo ko at uminom do'n habang ang mata ko ay nakatingin kay Ryde na umupo rin sa tabi ko.

"Ang sikip..." Nanlaki ang mata ko nang mapagtanto kung ano ang tinutukoy niya. Halos masamid ako sa alak dahil do'n.

Mabilis na binawi ko ang tingin ko.

"Why are you acting like you have not seen it yet?" Halos maibato ko sa kanya ang baso dahil sa gulat. "You already touched it, Love."

"Leibniz..."

"Pwede ka bang tumayo?" Tanong niya sa akin.

Kahit na naguguluhan ay ginawa ko ang gusto niya. Mahina akong napatili sa gulat nang bigla niya akong hinila pakandong sa kanya. Namula ang mukha ko sa sobrang hiya.

"Damn. I feel better now..." Humalakhak siya.

Halos madaling araw na rin kaming nakauwi ni Ryde. Halos hindi na ako makalakad nang maayos dahil sa sobrang pagkahilo. Nakaakbay ako kay Ryde hanggang sa makapasok kami sa loob ng condo.

"Ryde... Ang init," bulong ko nang ihiga na niya ako sa kama.

"Okay... I will remove your blouse."

Naramdaman ko ang pagtaas ng damit ko at pagdampi ng malamig na hangin sa aking balat. Gamit ang hinang-hina kong lakas ay tinulungan niya akong alisin 'yon.

"Ang kamay mo Ryde..." Babala ko nang maramdaman ito sa aking puson.

Halos hindi ko na maimulat ang mata ko dahil sa antok. Narinig ko ang mahina niyang pagtawa. Gumalaw ang kama. Naramdaman kong niyakap niya ako. Dahil sa hubad kong katawan ay mabilis ko rin napagtanto na wala siyang damit.

"Hindi mo ba ako babatiin?" Dinig kong tanong niya. "Nanalo ako..."

Hindi na ako nakasagot dahil sa sobrang pagkahilo.

"I did it, Chelsea. Natalo ko si Blaze. Natalo ko si Led. Natalo ko ang mga kalaban."

"Ryde? Anong sinasabi mo?"

"The game is over..."

Lumipas pa ang ilang linggo at mas naging maayos ang lahat. Hanggang sa isang araw ay may ipinagtapat sa akin si Ryde. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko. Kumuyom ang mga kamao ko.

"S-Si Kuya? Siya ang nagpakulong sa 'yo?"

Nanatili lang siyang nakatingin sa akin.

"Siya rin ba ang nakakaalam sa nangyaring 'yon? Kaya alam ni Mr. Wilfaro ang nangyaring 'yon? Nakipagsabwatan siya?"

Bumuhos ang luha sa aking mata. Ngayon ay mas luminaw ang lahat. Si Kuya ang humawak ng kaso ni Ryde. Siya ang nakalaban nila Ryde. Kasama si Mr. Wilfaro. They won!

"Chels... Nanalo ako. Hindi kita isinuko. Nangako na siyang hindi makikialam."

Tumango ako bago yumakap sa kanya.

"Patawad, Ryde. Patawad sa mga nagawa ni Kuya Led."

Kinabukasan ay dala ko ang mga papeles. Mabilis na pumunta ako sa opisina ni Kuya. Nadatnan ko naman siya roon. Pabagsak na ibinaba ko ang resignation letter.

"Tapos na ako," sabi ko.

Umangat ang kanyang tingin mula sa mga papel.

"Hindi ko inakalang magagawa mo 'yon sa akin, Kuya..." Hindi ko naitago ang pait sa aking boses.

Sumandal ito sa swivel chair.

"You know how much I treasure you, Chelsea. Hindi ko hahayaang mapunta ka lang sa isang mahinang lalaki."

"Pinaglaruan mo kami, Kuya..."

"Well... Magalit ka sa akin kung gusto mo. Pero wala akong pagsisisihan. Dahil do'n ay napatunayan kong kaya niya... Kaya ka niyang hawakan."

Ipinikit ko ang mata ko nang maramdaman ang pag-ikot ng paningin ko.

"Chelsea... Kahit na galit ka sa akin. Gusto kitang makitang ikasal sa kanya. Please... Huwag mong ipagkait sa akin 'yon."

Napaatras ako nang maramdaman ang pagtaas ng tubig sa aking lalamunan. Mabilis na pumasok ako sa CR.

"Naglasing ka na naman?" Tanong ni Kuya. Naramdaman ko ang kanyang kamay sa likod ko.

Napapikit ako nang magbadya na naman ang pagsuka. Namula ang mukha ko nang mapagtanto na wala man lang lumalabas sa bibig ko.

Hinarap ko si Kuya. Nanlaki naman ang mata niya na parang alam na kung ano ang sinasabi ng aking tingin.

Mabilis na lumabas ito at pagkapasok niyang muli ay may inabot siya sa aking bagay.

"Marami ako nyan..." Ngumiti siya sa akin. "You know? Maraming gustong maging ina ng anak ko."

Isinara ko ang pinto pagkalabas niya at ginamit ang bagay na 'yon. Ilang minuto ang lumipas. Nanginginig ang aking kamay habang nakatingin sa resulta.

"Chels? Are you done?"

Binuksan ko ang pinto. Ipinakita ko ang hawak ko kay Kuya Led. Bumagsak ang luha sa aking mata kasabay ng pagyakap niya sa akin.

"Congratulations, Chelsea... Damn! Ang lakas ng lalaking iyon."

Natawa na lang ako sa gitna ng pag-iyak.

Hindi ko alam kung paano uumpisahang sabihin 'yon kay Ryde. Pagkauwi ko ay nadatnan kong nag-aayos na siya ng damit.

"Ryde..."

"Come on, Chels. Uuwi na tayo bukas. I want to marry you."

Natawa na lang ako sa kanya.

"Ryde... May gusto akong sabihin sa 'yo."

"Saka na lang... Kailangan na nating umuwi. Wala na akong pakialam kung tutol sina mommy."

"Ryde..."

Binalingan niya ako ng tingin.

"What?"

I bit my lower lip before I shook my head.

"Let's get married first..." I said.

Kumunot ang noo nito bago mahinang tumango.

"Then after that let's have a baby?" He asked.

I nodded my head.