***Nathaniel***

Angel poszła do tego Ratcheta, a Optimus wziął  mnie na rękę  i zaczął wszystko tłumaczyć . W połowie swojego paplania postawił mnie na podwyższeniu i tłumaczył dalej. Gdy skończył podeszła do nas Angel w postaci lwicy. Przyznaje się. Bałem się ich. 

-Angel, idźcie do domu jego rodzice pewnie się już martwią.-Powiedział Prime.

-Oczywiście.-Angel zmieniła się w motor.-Jedziemy?

-Okej...-Zszedłem na dół po metalowych stopniach i usiadłem na jej alt-modzie. Po drodze zacząłem rozmowę.-A co z twoimi rodzicami? I od kiedy jesteś jedną z nich?

-Hybrydą jestem od 16 dni, a co do rodziców to uciekli razem z moim rodzeństwem. Jesteśmy.-Powiedziała. Zsiadłem z niej i popatrzyłem na nią z troską. Jednak ona powiedziała że musi jechać do siebie. W domu zastanawiałem się nad tym co mi się przytrafiło. W końcu musiałem iść spać. 

Obudziłem się z krzykiem. Na zegarku była godzina 6.20. No ok. Na 7 miałem do szkoły. Szybko wstałem ubrałem się, zjadłem śniadanie i tak dalej. No cóż. Obiecałem iż nikomu nie powiem o tej dużej tajemnicy.

###Angel### 

W domu mi się nudziło. Nie miałam co robić. W końcu zdecydowałam że pojadę sobie na patrol. Brawo ja. Patrol pewnie też będzie nudny ale mam to gdzieś. Rozruszam zawiasy.

Po drodze usłyszałam krzyki niedaleko szkoły. Podjechałam tam i co widzę? Pana Decepticona trzymającego w ręku moich kolegów z szkoły. Patryka i Kamila. Super. Nikogo innego nie widziałam więc po prostu  transformowałam się w robota i podeszłam do nich.

-No Cześć. Co porabiacie?-Spytałam stając na przeciwko nich. Con otworzył szerzej oczy, jednak po chwili wróciła jego "złowieszcza" mina. Chłopaki się bardziej przestraszyli.-Dobra słuchaj. Nie wiem jak się nazywasz ale oni mi są potrzebni. Obiecali mojej koleżance, że nie dostaną pały na koniec roku i powinni tego dotrzymać. Oddasz, przeżyjesz. Nie oddasz umrzesz.-Prosta logika. Gdybym jeszcze chodziła do szkoły to przynajmniej bym dopilnowała żeby rzeczywiście nie dostali tej jedynki.

-Ja bym zmienił twój plan nasza bogini.-Super. Nazywa mnie boginią. A on co? Zeus?-Umrzesz ty.-No to trochę nie wypali bo jestem nieśmiertelna. Przetransformował swoją rękę w działko. Strzelił. Nie trafił. 

-Czyli rozumiem śmierć.-Skoczyłam na Decepticona, ogonem złapałam i Kamila, i Patryka po czym rozszarpałam wroga. Chyba coraz bliżej mi do zwierzęcia. Mam nadzieję, że to nie jest jakiś efekt uboczny, ale jak na razie mam to głębooko w ogonie. Odłożyłam obu na ziemię, Nie uciekli. Patryk, ma włosy do ramion, kręcone, szare oczy i jak większość nastolatków trądzik. Jak jestem w ciele człowieka, wyższy o de mnie. Kamil, krótkie brązowe włosy niebieskie oczy, niższy. Najlepsi przyjaciele.-Zrobił wam coś?

-Nie.-Odpowiedział nie pewnie długo włosy. 

-Mnie się bać nie musicie. Nazywam się Angel.

-Angel?!-Krzyknęli oboje.

-Tak. Pewnego dnia pierdolnął mnie meteoryt, który okazał się wszechiskrą i teraz jestem w jednej czwartej człowiekiem, w kolejnej jednej czwartej autobotem, w jeszcze jednej decepticonem, i w następnej następczynią sześcianu.-Transformowałam się w człowieka.

-Ale jaja.-Wyrwało się brunetowi. Nagle za nimi pojawił się Crosshairs.

-Spóźniłem się? Na serio?

-Tak, spóźniłeś się na moją piękną szybką walkę.

-Smutecek. Chlip.-Powiedział.

-A jego?-Spytał Kamil.

-Jego też nie. Jadą z nami.-Transformowałam się w auto i otworzyłam drzwi. Chłopaki wsiedli. Crosshairs również zmienił się w auto.

-Ale ja nie będę niańką. Ty ich pilnujesz.