Trail of a Single Tear

"Shalani!" I rolled my eyes when Albert tried to call my name for the nth time.

Hindi pa ba ito napapagod? Halos hilahin ko na ang kapatid ko para hindi na kai mahabol ng lalaki.

"Tinatawag ka," Siniko ako ng kapatid ko.

"Come on Pearl, alam mong iritado ako sa kanya." Can't he understand the word stop?

Halos hilahin ko ang kapatid ko para makarating sa parking lot at padabog kong isinarado ang aming kotse.

"Why can't you try him? Mag-iisang taon ka na rin niyang hinahabol." Muling umikot ang aking mga mata.

"I don't like him, I just don't understand." Tipid na sagot ko.

I started the engine. Pinatakbo ko na ang kotse namin.

We're done for today. The Halloween party is now over. I removed my fake vampire fangs outside the window, if Pearl didn't insist this costume I won't ever dare use a vampire outfit.

I preferred cat woman or anything sexier.

"Hungry?" I asked my sister.

"I want fresh blood," tumaas ang kilay ko sa kanya. I've been hearing this kind of request from her, pero alam niyang hindi pwede.

"You still have your foods in our house Pearl."

"But I don't want to drink stagnant blood anymore, Naha." Napabuntong-hininga ako.

We're in a human world. Sa mundong hindi pinaniniwilaan ang nilalang na katulad ni Pearl, my adoptive sister.

She's a vampire and her body as a vampire used to live in human world. Pero ang pangangailangan niya sa dugo ay nananatili pa rin buhay.

Not unlike those wild vampires, my sister can control her thirst. Dito siya lumaki at nagkaisip, manakit ng tao para sa sarili niyang kapakanan ay hinding-hindi niya magagawa.

My parents were retired Middelei, ang mga tauhang namamahala sa lagusan sa pagitan ng mundo ng mga bampira at mundo ng mga tao. I still have a vampire blood, pero kapatak na lamang ito. Isa pa ang mga Middelei ay kailanman ay hindi magiging mga bampira kahit kagatin pa ito. Sinabi rin sa akin ni mommy na wala pang may dugong Middelei ang naging ganap na bampira.

Pearl is a pureblooded vampire, inubos daw ang lahi ng pamilya nito sa mundo ng mga bampira. My parents saw the running vampire wishing his daughter to be saved, dito na nagsimula ang pagkupkop nila kay Pearl.

Pearl's father died fighting, habang tumatakbo na ang mga magulang ko kasama ang kapatid ko.

After that day, my parents decided to take to retirement. Lumagay na sila sa tahimik sa mundo ng mga tao.

I'm glad that I wasn't born as a Middelei. Kwento pa lamang ng mga magulang ko ay hindi ko magugustuhan.

I'm happy being Shalani Nahara Carjaval, the hottest campus queen. I grinned when I used my boobs to buzzer our car.

"Ang bagal ng nasa unahan natin." Reklamo ko.

"Kanina mo pang pinangangalandakan ang dibdib mo sa sayawan kanina, Naha. You're always this playful and seductive, but you haven't got a boyfriend. Laro ka lang nang laro, if I were you I'll try to be serious. Maaari kang makipag relasyon. Not unlike me, matatakot ang lalaki."

Nawala ang ngisi ko sa sinabi ng kapatid ko.

"Hey, you're pretty. Time will come and—" hindi ko natuloy ang sasabihin ko nang sumigaw ito at marahas niyang ginalaw ang manibela ko.

Agad umikot ang buong sasakyan namin kasabay ng pagsigaw naming dalawa. There were a lot of terms until we finally hit the huge tree.

"Fuck!"

"Tumingin ka kasi sa kalsada! You idiot Naha!"

"Come on, we're alive." Sagot ko sa kanya.

"Seriously?! You're impossible!" iritado itong lumabas sa kotse naming umuusok.

We ended up calling a taxi.

"Hey Pearl, don't be mad. I'll ask a guy for you, you can eat him." Pansin ko na napapasulyap sa amin ang driver ng taxi.

"What guy do you want? Virgin? First year? Second year? I can ask them, lilipad sila sa bahay natin."

"You're such a flirt Naha,"

"Always,"

Nakarating na kami sa gate ng bahay namin. At kapwa kami nagulat nang mapansin na wala ang guard dito, pero bukas ang gate.

"What's going on?"

Bigla na lamang ako niyakap ng kaba. Napahawak sa aking balikat si Pearl nang makitang duguan at wala nang buhay an gaming dalawang aso na siyang sumasalubong sa amin sa pag-uwi.

"No, no, no way.."

Tumakbo na kami papasok sa bahay at bumuhos na ang mga luha namin ni Pearl nang makitang nakahandusay na ang mga katawan ng mga magulang namin.

"Na-ha.."

"W-What happened? Mommy? Daddy?!"

Hindi kami magkaintindihan ni Pearl kung anong gagawin. We're now soaking with blood.

"Dalhin natin sila sa hospital, we need to move Pearl." Humigpit ang hawak sa akin ni ina.

"Use.. Middel..u-umalis na kayo sa lugar na ito. H-Hindi kayo ligtas sa lugar na ito."

"No! Why? Bakit kami pupunta sa Middel?!" pilit kong binuhat si mommy pero umiiling lang ito sa akin.

Nanlaki ang mga mata ko nang biglang lumabas ang mga pangil ni Pearl na parang may nararmdaman itong hindi dapat.

"U-Umalis na kayo, u-malis na kayo Pearl. Save your sister, i-ikaw naman ang bahala sa kanya sa pagkakataong ito." Umawang ang bibig ko sa sinabi ni daddy.

"No! Anong nangyayari?"

"L-Let's go Naha.."

"No.."

"We need to go! They're coming!"

Sa unang pagkakataong ay nakita ko ang kakayahan ni Pearl bilang isang bampira. Walang kahirap-hirap ako nitong binuhat at tumakbo ito sa kagubatan.

Sa kanyang pagtakbo ay halos manlaki ang mga mata ko sa pulang mga ilaw na humahabol sa amin.

"Damn, they're fast!"

"D-Don't tell me, t-hey are—"

"Mga kalahi ko,"

"W-Where are we going?" tanong ko sa kapatid ko.

"I'm sorry Naha, but we need to go to the other world."

"W-What?! No!"

Nanlaki ang mata ko nang biglang sumuka ng dugo ang kapatid ko.

"No! No! Pearl!" I saw a sharp thing on her back.

"Pull it Naha, pull it!" sumunod ako sa kagustuhan nito. Pakiramdam ko ay ako rin ang nasaktan nang marinig ko ang daing ng kapatid ko.

"I'll move, sa likuran mo ako."

"No way! Stay there!" patuloy ito sa pagtakbo.

"Pearl! Ikaw nang ikaw ang tatamaan. We'll gonna die together before we reached the Middel!"

Since I'm a gymnast, I can easily move freely my body. Agad akong sumakay sa likuran ng kapatid ko at pikit mata kong tinatanggap ang mga ibinabato nilang matatalim na bagay na unti-unti nang tumadaplis sa akin.

"We're going to enter the Middel Naha, but we can't stop now. They won't let you enter, hindi kita kayang iwan sa mundo ng mga taong mag-isa. Babalikan ka nila."

"W-What do you mean?"

"We will not talk to any Middelei, I'll go run and enter the first portal I've seen. Bahala na kung saan tayo magtutungo."

Tulad nang sinabi ng kapatid ay agad siyang pumasok sa Middel. For the first time I saw her own vampire gift, she can make an extreme light na dahilan para hindi makakita ang mga bampira.

She whispered to close my eyes.

Pero bago pa man kami tuluyang makatawid sa lagusan. May isang mahabang patalim ang siyang tumagos sa katawan naming magkapatid.

The portal closed, kasabay nang patalim na tumama sa isang kahoy na nagliliyab.

Since, I'm a human I can't stand the pain anymore. Bumagsak na ako sa sahig at nanghihina na ang buong katawan ko.

"N-Naha.." naririnig ko na ang iyak ni Pearl.

"I'll turn you into vampire! Hindi pwede! No, pati ba naman ikaw? Iiwan ako?" nakaramdam ako ng kirot sa aking palapulsuhan.

Sa aking kanan at kaliwang braso, sa aking mga hita. Hindi niya ba naalala na kailanman ay hindi ako magiging bampira?

"Please, turn into vampire." Nagmamakaawa na si Pearl habang napupuno ang kanyang bibig ng mga dugo.

"W-Where are we?"

"This isn't about the place! Please cooperate Naha, please desire to be a vampire." Nagpatuloy siya sa pagkagat sa aking katawan.

Sa kabila nang panghihina ko ay nagawa kong igala ang aking mga mata.

"W-Where are we?"

"Naha!"

Nag-angat ng tingin si Pearl sa paligid at napasinghap ito na parang nakikilala niya ang lugar.

"D-Don't tell me, we're inside the council's university." What?

"Saang partikular na silid ito?" nagmadaling tumayo si Pearl at inabot niya ang lampara.

Until the light of the lamp showed the unusual shrine in front of us. Sa harapan nito ay isang itim na kabaong.

Agad akong kinilabutan.

"T-They are in their counsel's ritual." Nakakarinig ako ng mga kaalamang hindi ko naririnig sa kapatid ko noon.

Dahan-dahan siyang lumapit sa itim na kabaong, mas inilapit nito ang kanyang lampara dito.

I saw few letters from the golden lining of the casket. Gazellian.

Lumingon sa akin ang kapatid ko habang lumuluha sa akin. Her eyes are apologizing on me.

"I'm sorry Naha,"

My sister pushed the black casket. At nang sandaling bumagsak ito sa sahig ay tuluyang nang bumuhos ang malakas na ulan, kasabay ng malakas na pagkulog at kidlat.

The casket opened, umusal ako ng dasal nang may lalaking dahan-dahang bumangon dito.

Lalong tumindi ang kulog at kidlat.

"Sinong gumising sa akin? How could you?" nagniningas ang mga mata ng lalaking bumangon sa kabaong.

He's a damn vampire from a casket!

Bigla na lamang lumuhod ang kapatid ko sa harapan ng lalaki.

"I-I don't know who you are, pero alam kung ang mga bampirang binibigyan ng pagkakataong matulog sa loob ng kabaong na ito sa harap ng dambana ng unibersidad na ito ay may kakaibang uri ng kagat. M-My sister is dying and she's a human."

She's offering me to this vampire?!

Gusto kong tumakbo nang unti-unting lumingon sa akin ang lalaki. Bigla na lamang nawala sa aking harapan ang bampira.

Until I felt my whole body lifting with pain, buhat ako ng bampira!

"J-Just put me down, I don't want to be a vampire!" hindi ko alam kung malakas ba ang pagkakasabi ko.

Nabasa na ang mga katawan namin ng bampira nang tumalon ito sa bintana dala ang aking katawan.

We landed on the lower roof, pero muli itong tumalon nang paulit-ulit kasabay ng kulog, kidlat at malakas na ulan hanggang sa abutin namin ang pinakamataas na parte ng gusali.

The roof with metal stood and flag that symbolizes the university. The vampire with his glowing red eyes with the background of endless raindrops, lightning and wild wind blowing his wet hair.

Maging ang kuwelyo ng kasuotan nito ay nadadala ng hangin. His fangs arched, I tried to move but his arms hardened.

Tuluyan nang umawang ang aking mga labi nang maramdaman ang kagat ng bampira sa aking leeg.

My whole body melted just like a small ice under the flowing water. Unti-unting umupo ang bampira habang walang tigil sa pag-inom ng aking dugo. Humihigpit ang mga bisig nito, bumibilis ang tibok ng puso kong nanghihina at kusang nagpapaubaya ang aking buong katawan.

When I felt like I'm dying his fangs released my neck. Buong akala ko ay hahayaan na ako nito mamamatay sa pagkaubos ng aking dugo.

But he bit his own wrist, sipping his blood. What is he doing?

With the lighting, rain and thunder, the vampire held my face feeding me with his own blood.

Pinakawalan niya ang bibig ko nang sandaling ubos na ang dugo niya at tuluyan ko na itong nainom.

Buong akala ko ay susuka ako pero hindi ko magawa.

All I can feel right now is his hands on my face and his eyes on me.

"Glow your eyes with me, make it glow." Tumutulo na ang tubig sa aking mukha na nagmumula sa kanya.

Hindi ko alam ang gustong mangyari ng bampira, pero sa sandaling ito ay nakararamdam ako ng uhaw.

"W-Who are you?" I felt like my eyes are burning.

My few fingers move on its way, tracing the movement of the vampire's adam's apple.

"Evan Lancelot Gazellian," he said huskily.

I smirked when he playfully bit my lips. I should flirt with this vampire when I wake up.

I closed my eyes and whispered his name.

Evan..

--

VentreCanard