Chapter 11

"U-Under what?" I stuttered.

Saglit akong sumulyap sa mga estudyanteng bigla na lamang natahimik at yumuko para bigyan ng paggalang si Evan. Pero agad kong ibinalik ang aking pagtitig sa prinsipeng hindi ko inakalang mas may itatago pa.

Hindi nito sinagot ang titig ko sa halip ay nanatili itong nakatindig at nakapaywang sa harap ng mga bampira.

"Again, this is my underworld Naha."

I am not dumb, I know that this is against the university. Ano pa ang kayang gawin ni Evan? Ano pa ang itinatago niya sa loob ng unibersidad na ito?

I thought he's just a simple vampire longing for a woman's fangs. But this place is beyond that.

"You farce Prince! What the hell is this place?!" hindi pa rin tumatayo ang kawawang bampira mula sa marahas na pagkakatulak sa kanya ni Evan.

I heard a small snap from Evan's fingers and just within a second, two woman appeared in front of us.

Halos tanggal na ang unang tatlong butones ng kanilang mga uniporme na nagpapakita ng kanilang malalaking dibdib.

Wala sa sarili akong napatingin sa aking hinarahap. I thought it's big but seriously vampire size is truly amazing.

"Patikimin nyo siya, he needs a little bit taste of reality."

"W-What?!" angal ng lalaki nang sabay na siyang hawakan ng dalawang babaeng nakangisi sa kanya.

Anong gagawin nila?

Nawala ang distansyang ginawa ko sa pagitan namin ni Evan at mabilis akong humawak ako sa braso niya.

"A-Anong gagawin mo sa kanya? I think I can talk to him." Hindi pa rin ako nililingon ni Evan.

"Please continue," he lazily waved his hand to the crowd. Bumalik muli ang ingay at kasiyahan sa paligid.

"No, bitawan nyo siya!" I ordered.

Natigilan ang dalawang babae. Pansin ko na hindi makalaban ang kawawang bampira dahil may kung anong karayom na itinurok sa kanya ang isang babae.

They drugged him! Oh my gosh.

I can accept Evan as a thirty prince, uhaw lamang sa katawan at dugo ng babae. Pero ang kaalamang siya ang pinuno sa lugar na ito habang halos tingalain siya ng mga bampira sa buong unibersidad?

This is so wrong!

I was about to leave Evan's side when I felt his arms around my waist.

"Proceed," he ordered to the ladies.

"What are you doing?" bulong nito sa akin. Ilang beses kong hinampas ang braso niya sa akin.

"Bitawan mo ako, buong akala ko ay uhaw na bampira ka lang. But this place is too much, you've been fooling the whole university."

"But this university have been fooling the long vampire century."

"W-What?"

Hindi ako pinakawalan ni Evan, sa halip ay nagawa niya akong iharap sa kanya.

"Are you with me?" he whispered.

Marahan nitong isinumping ang ilang hibla ng aking buhok. He's seducing me!

"Through body and—" sumulyap ako sa mukha niya. "Handsome face, of course yes. But I don't like the underworld. This is wrong."

"From when did you start trying to be loyal to this vampire righteousness Naha?"

"I need righteousness to fit in this world. Saan ako pupulutin kung ang lugar na siyang magiging pundasyon ko sa napakaraming taong pagtigil dito ay sasalungatin ko?" tumaas ang kilay ni Evan sa sinabi ko.

"I never expected that I'll be hearing those words from you."

"Let me out, isasama ko na ang bampirang dinala mo dito. He's innocent, baka mapakiusapan ko pa."

"No, you'll stay here Naha."

"Evan, my worth is just in the attic. Let's meet there, I want out." Evan held my chin and titled it to meet his gaze.

"Hon, did you forget what happened a while ago? You provoked me, walang matang makakakita sa atin kung hindi ka gumawa ng ikapapahamak nating dalawa."

"Y-You mean your fangs? It's your fault! You showed your fangs!"

"And who's to blame for that?" napayuko ako sa sinabi ni Evan.

He's right, I started it all.

"Who?" muli nitong tanong.

Marahan kong inangat ang isa kong daliri at itinuro ko ang sarili ko.

"Honest human girl," bulong muli nito sa akin. Binitawan niya ako at agad niya akong tinalikuran. "Follow me,"

"Anong follow you? H-Hindi na Evan, babalik na ako." Mabilis nabalik si Evan sa aking harapan sa pagkakataong ito ay mas marahas ang mga braso niyang nakapulupot sa akin.

"Isusumbong mo ako, hon?" he asked softly.

Halos manginig ang tuhod ko nang marahan siyang humalik sa pisngi ko. P-Paano pa ang magsusumbong?

"A-Ano ba ang isusumbong ko, mahal na prinsipe?" nauutal na tanong ko habang pilit kong inaalala kung ano ba ang isusumbong ko.

"But before I introduce you to everyone, I think I need to teach you how to talk properly as a vampire."

"H-Hindi ba at hindi naman nalalayo ang paraan ng ating pagsasalita?"

"No, it's a way different. And you speak much in human way."

This is quite weird, hindi na namin napapansin ni Evan ang napakaraming bampira sa paligid.

We stayed with our position, his arms around my waist and arms snaked around his nape. Hinanap ng aking mga mata ang bampirang kinawawa ni Evan, hindi ko na ito makita.

But hell, I'm busy with Evan.

Pwede naman siguro namin ituloy dito ang naudlot kanina sa classroom, hindi ba?

"Of course, I was a human my lord." I mocked him with his different title in this underworld.

"But I'm a fast learner, saan mo ba ako uumpisahang turuan?" I teased him with my forefinger trying to play with his jaw.

"Let's try then," suminghap ako nang hawakan niya ang pisngi ko.

He placed his forehead against mine and started meeting my eyes with his intense gaze.

Bumaba ang isa niyang kamay at marahan niyang hinaplos ang labi ko.

"What can you see Shalani, hon?" he whispered huskily.

Pakiramdam ko ay matutunaw ako sa katanungan niya dahilan kung bakit ako napapadyak sa sobrang lakas ng pagtibok ng puso ko.

"Ang gwapo, gwapo. Oppa ka, hon!" akma sana akong hahalik sa kanya nang mabilis siyang bumitaw sa akin.

Nakangiwi sa akin si Evan. And a hand on his waist and his forefinger trying to scratch his right cheek, like he was trying to intake my words.

"Heard that? Isa akong makisig na prinsipe, what's with Oppa? Though, I can understand gwapo." Ngising sabi nito.

Ilang beses akong napatango sa sinabi ni Evan. Maraming beses kong nakakalimutan ang mga salitang ginagamit ko.

Vampire words are formal compared with human words and yes, deeper.

"So shall we?" inilahad ni Evan ang kanyang kamay sa akin.

Dahilan kung bakit naalala ko na ang totoong sitwasyon ko dito. Shit! This vampire is manipulating my weakness!

Ang lakas mang-akit ni Evan. Nakakainis na.

I've been trying to seduce him, pero laging bumabalik lamang sa akin ang mga plano ko.

"H-Hindi nga ako sasama, Evan." Kumunot na ang noo nito sa akin.

"You'll follow me or I'll kill the vampire? I'm dead serious Naha."

"W-Why—"

"You'll follow or not?" matigas na tanong nito.

"Susunod na! Susunod na mahal na prinsipe." Nagkibit balikat ito at tinalikuran ako.

Nahahawi ang daan sa tuwing dumadaan si Evan, wala man lang nagtatakang sumagi dito o kung anuman. He's the terror leader. The lord.

The place was made of huge smooth rocks, para itong pinagpatong-patong na malalaking buhay na bato. But the seats were made of white marbles, numbers of lamps, chalice, bloods and even foods.

There were different rock decks, nasa gitna lamang kami. May mga nasa taas at may nasa ibaba. But what made me astounded was the curtain the from upper deck stones with different figures of shadows.

Ilang beses akong napalunok nang mapagtanto ang nakikita ko sa mga anino. Is this a motel? Or bar in vampire world? Or casino?

It's all in one and the fact that Evan's the lord?

I adjusted my tie, it's getting hot here. Huwag sanang tamaan ng pagkagat dito si Evan, I don't want being filmed with white curtains. Pinagmasdan ko naman ang mga bampira, no one's bothered about those curtains up there.

Muli kong kay Evan ang aking mga mata. Did he ever try going inside that white curtain with other vampire girl?

"Evan, about those curtain..have you—"

"Not yet, soon hon. We'll love the curtains." Ngumisi ako sa sinabi niya. "Kahit wala pang kurtina." Bulong ko.

"Again?" lumingon siya sa akin.

Ngumisi ako sa kanya.

"Nothing, my lord."

He chose a corner side with a long red leather sofa, a glass center table with crystal chalice and of course, blood.

Dahil medyo malayo na kami, hindi na masyadong naririnig ang ingay mula sa mga nagkakagulong bampira.

"Why are we here, Evan?"

"Sit," he held the blood crystal bottle and he started pouring the thick blood.

I remained standing in front of him.

"I said sit Naha,"

Here we go again, mas gusto ko talaga na nasa harap kami ng maraming bampira. Kung dati mas gusto ko siya sa attic dahil nakakausap ko siya, ngayon ay nagbago na, I can enjoy playing with him when he's afraid of being caught.

The Evan's who's restraining his temper, the Evan who can easily get annoyed, the playing safe Evan and of course the hot vampire seatmate na gustong kumagat pero hindi makakagat.

I love the chase, just the chase. I want everything simple.

I don't want to live my life in this world with serious problems.

I want to live this world carefree and away from complications and the fact that we're inside this place, I know that time will come that this will be a big explosion.

Alam kong pabago-bago ako ng isip pero ang kailangan kong panindigan ang sarili kong mga salitang huwag nang sumali pa sa mas malalim na gulo.

"E-Evan, let's just see each other in the attic."

"Shalani Nahara," umiling ako sa kanya.

Mabilis na akong tumalikod at nasa akma na akong hahakbang nang makarinig ako ng nabasag mula sa aking likuran.

Halos mapatalon at mapapikit ako sa pagkabigla nang unti-unti sa aking humarang ang bilang ng mga bampira para hindi ako makalabas.

Agad akong ginapangan ng kaba at takot habang dahan-dahan akong lumilingon pabalik kay Evan.

There, the prince—the lord or whatever they call him was just sitting with his cross legs with crystal chalice on his hand.

"Escaping hon?"

"Evan, I don't like this. Please let me out. If you'll teach me, nasa attic lang ako. H-Hindi na ako magiging pasaway sa klase. I'll be a good vampire girl, just don't get me involve with this." Tumaas ang kilay niya sa sinabi ko.

"Kill her, serve her blood to me." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Evan habang sinisimulan na akong hawakan sa braso ng mga lalaking bampira.

"W-What?! Evan!" nagpupumiglas na ako sa mga lalaking bampira.

"Evan!" I shouted at him.

Nagsisimula na akong ilayo ng mga lalaki habang walang man lang aksyong ginagawa si Evan.

"Evan!" I cried his name while struggling for escape.

"Evan! Hon! Oo na! Yes! Fucking yes! I'm with you! You bastard lord of the underworld!"

Bigla itong tumayo mula sa maganda niyang pagkakaupo. Kusang bumitaw ang mga bampira sa akin.

Within a moment, Evan's grabbing my pulse pulling me in front of number of vampires, interrupted for the second time.

"Everyone, meet the mistress of the underworld." Nanatiling nasa likuran ko si Evan habang nararamdaman ko ang paghaplos niya sa leeg ko.

My long hair went on the other side of my shoulder as Evan tilted my head for his full access.

Natulala na ako habang nakikitang unti-unting nagniningas ang mga mata ng bampira habang nararamdaman ko ang paglalaro ng dulo ng pangil ni Evan sa leeg ko.

His hands glide down to meet mine and when he reached what he's searching his fingers intertwined with mine.

Evan's fangs possessed my skin.

Our hands tightened, my knees melted and his passionate breath made me hotly weak.

When his fangs left my skin, loud noise welcomed us with grace and success. Something like we're newly weds.

Nakasandal na ang buong katawan ko kay Evan dahil alam kong anumang oras ay bibigay na ang tuhod ko.

Evan tried to slowly held my chin and our eyes met, but in our opposite position.

"You're now mine," humalik ito sa aking noo. "The beautiful possession of the fifth Prince of Parsua Sartorias."

--

VentreCanard