Kasalukuyan akong naka upo ngayon dito habang inip na inip na dahil wala akong magawa. Tatakasan ko na sana siya pero nahuli nanaman ako. Mukang hindi ko siya matatakasan kaya nandito na lang ako sa higaan. Naka bantay siya sa akin habang nag babasa ng libro.

“Kailan mo ba ako papaalisin? Kanina mo pa ako binabantayan, wala ka bang balak na paalisin ako?” inis na saad ko sa kaniya. Sa totoo lang kanina ko pa gusto umalis. Nag chat kase si Janiel at may ibibigay siya sa akin pero hindi naman ako maka alis dahil bantay sarado ako nitong lalaking ito.

“Hindi ka aalis, malinaw mong sinabi kanina habang inuung*l mo yung pangalan ko na hindi ka aalis.” malamig na saad niya habang naka tingin pa rin siya sa libro.

“Pero may pupuntahan pa ak—” hindi ko pa man natatapos ang sasabihin ko nang mag salita siya.

“At makikipag kita ka kay Janiel, no thanks. You're gonna stay here with me whether you like it or not. Huwag mo na akong pilitin kase hindi rin naman ako papayag.” he said in a cold voice before closing the book.

Akmang tatayo na sana ako ng pigilan niya ako.

“At saan mo balak pumunta? Huwag mo nang balakin na tumakas kundi kakadyutin kita” taas kilay na saad niya bago siya ngumisi. Tang*na?! Anong kakadyutin? Masakit pa nga yung pagka babae ko tapos kakadyutin nanaman niya ako?!

Saka hindi ako tatakas noh! Muka ba akong makakatakas lalo na't siya ang naka bantay.

“Itigil mo nga yang kamanyakan mo Kierro, naiihi ako kaya tumayo ako” inis na aniya ko sa kaniya bago humawak sa may lamesa. Ito ang nag sisilbing hawakan ko hanggang sa makarating ako sa banyo.

Habang paika ika akong nag lalakad ay nagulat ako ng buhatin ako ni Kierro at pumasok kami sa banyo. Dahan dahan niya akong inalalayan maka upo sa may toilet seat.

Inabot niya din sa akin yung bidet at nag hugas ako ng pagka babae.

Muli niya akong binuhat nang matapos na akong umihi at muki niya din akong inilapag sa kama. Nabigla ako nang humiga din siya sa aking tabi at mahigpit niya akong niyakap.

“Kailangan mo na munang mag pahinga Iris, matulog ka pa. Bukas pa naman tayo aalis.” aniya bago nito hinalikan ang aking noo. Bigla akong namula dahil nagiging malambing nanaman siya.

Medyo galit pa din ako sa kaniya dahil nahuli ko siyang may kasamang babae pero hindi ko kayang magalit sa kaniya. Mahal na mahal ko siya at handa akong patawarin siya ng paulit ulit kahit paulit ulit niya akong saktan.

Kagaya ng sinabi niya ay ipinikit ko ang aking mata para mag pahinga. Sa totoo lang ay inaantok pa ako at masakit pa din ang katawan ko at kailangan ko nga sigurong mag pahinga pa. Dahan dahan kong ipinikit ang aking mata bago ako tuluyang kinain ng dilim.

_

“Kierro!” napasigaw ako nang bigla niyang hampasin ang aking puwitan habang nag bibihis ako ngayon. Paalis na kami dito sa resort at babalik na kami sa mansion.

“Why love? It so soft and bouncy. But your boobs bounced more than your ass.” manyak na saad niya bago niya ako niyakap mula sa likuran.

“Tumigil ka nga jan, paalis na tayo at lahat minamanyak mo pa rin ako.” inis na aniya ko sa kaniya habang naka nguso lang siya.

Hindi niya talaga ako binitawan hanggang sa makapag bihis na ako at kasalukuyang naka sakay na kami sa kotse niya ngayon.

“Iris....” pag tawag niya sa pangalan ko habang nag ce-cellphone ako. Ano nanaman kayang kailangan niya?

“Hmm?” aniya ko habang patuloy pa din ako sa pag iiscroll sa Facebook.

“Are you still mad? How about i take you shopping?” aniya niya dahilan para mapangiti ako.

“Okay I'll stop being angry if you buy me the latest Louis Vuitton slim bag. I really want to buy it but it's to expensive.” nakangusong saad ko.

“Don't worry baby because you'll get it. You can buy anything you want from that's store.” nakangising aniya niya bago niya inilabas yung black card.

“Kahit ano pwede kong bilhin?” masayang tanong ko sa kaniya.

“Yes baby, kahit ano basta hindi ka na galit sa akin.” magagalit ba ako kung bibilhin niya naman lahat ng gusto ko.

“I'm not angry anymore, let's go?” pag aaya ko sa kaniya at agad na siyang nag maneho papunta sa mall.

Nang makarating kami doon ay agad akong pumasok sa mga store at kinuha ko lahat ng gusto ko. Siyempre may limit dahil baka maubusan na ng laman yung black card niya.

_

Kasalukuyan akong nandito sa may hospital ngayon habang naka upo sa may tabi ni Ate. Ilang linggo na din ang nakalipas since nung huli ko siyang naka usap. Alam kong hindi naman ako maririnig ni Ate pero gusto ko lang talaga ikwento sa kaniya kung gaano ako kasaya. Gusto kong ikwento sa kaniya ang pag babago ni Kierro at kung papaano na niya ako itrato.

Kung noon ay halos p*tayin na niya ako kapag nagagalit siya, pero heto siya ngayon hindi na niya ako sinasaktan. Para pating takot siyang magalit ako at ayaw niyang makita ako na may kasamang ibang lalaki dahil nag seselos siya. Oo aaminin ko gusto kong mag tuloy tuloy na ito. Ngayon ko lang kase naramdaman na mahal niya ako. Hindi ko maipaliwanag kung gaano ako kasaya dahil sa pag babago niya.

Pero marami pa rin akong katanungan sa aking isip. Mananatili kayang ganito si Kierro? O panandalian lang ang ugali niyang ganito?

“Ate alam mo ba sobrang saya ko, hindi na niya ako sinasaktan. Ngayon lang ako ulit naging masaya simula nung na comatose ka Ate. Palagi kase akong sinasaktan ni Kierro noon pero maayos na kami ngayon.” masayang pag kwekwento ko sa kapatid ko habang hawak hawak ko ang kamay niya.

“Ate pasensya na kung hindi ako masyadong makadalaw, medyo naging busy lang ako dahil ayaw ako paalisin ni Kierro sa tabi niya. Alam kong mahal mo siya Ate, pero mahal ko din siya.” aniya ko.

“Saka na lang natin pag usapan ang tungkol dito kapag nagising ka na. Palagi kitang pinag dadasal at miss na miss na kita.” alam kong kaagaw ko si Ate sa lalaking minamahal ko pero hindi yun rason para magalit kami sa isa't isa. Kahit anong mangyari ay Ate ko pa rin siya. Akmang mag sasalita na sana ako ulit nang biglang tumunog ang cellphone ko at nakita kong tumatawag si Kierro. Agad ko itong kinuha at sinagot ang tawag niya.

“Hello baby, where are you? I miss you, anong oras ka uuwi?” pag bati niya mula sa kabilang linya. Wala pa atang isang oras since nung huli kaming nagkasama tapos miss na agad niya ako. Grabe naman siya.

“May pinuntahan lang ako, miss mo na agad ako?” natatawang aniya ko.

“I'm not joking Iris, nasaan ka na? Do you want me to pic you up?” tanong niya.

“Sige, pero mag kita na lang tayo sa may 7/11. Doon kita aantayin.” aniya ko at agad naman siyang pumayag. Pinat*y ko na din kaagad yung tawag at nag paalam na ako kay Ate. Hinahanap na ako ni Kierro eh, kailangan ko nang umuwi.

“Aalis na ako Ate, bibisitahin na lang kita kapag hindi ako masyadong busy. Mag pagaling ka para magising ka na.” aniya ko bago lumabas sa kwarto ni Ate. Agad akong lumabas ng hospital at nag lakad lakad hanggang sa makarating ako sa may 7/11. Wala pa doon si Kierro kaya agad muna akong pumasok sa loob para bumili ng makakain at inumin.

Habang pumipili ako ng kakainin kong sandwich ay nabigla ako nang may tumawag sa aking pangalan.

“Iris?” pag tawag ng kung sino at nang mapatingin ako kung sino ito ay nabigla ako. Ernest? Anong ginagawa niya dito?

“Ernest? Long time no see.” pag bati ko sa kaniya. Ernest is one of my highschool friends. Siya yung kaklase kong adik na adik kay Ate. Tanda ko pa noon ay umiyak siya nung sinabi ni Ate na hindi pa siya pwedeng mag boyfriend. Nakakatuwa lang dahil isa siya sa mga naging malapit kong kaibigan.

“Matagal na nung huli tayong nag kita pero ang ganda mo pa rin, kamusta na Ate mo?” tanong niya. Bigla naman akong namula dahil sinabihan niya ako nang maganda. 

“Okay naman si Ate pero comatose pa din siya. Wala naman siyang sakit pero dahil sa aksidente niya ay nakatulog siya ng ganun katagal. Ang sabi ng doctor ay may pag asa na magising siya ngayong taon. Kaya ngayon palagi ko siyang pinag dadasal dahil gustong gusto ko na siyang maka usap” aniya ko bago ko kinuha yung sandwich at binayaran ko ito sa counter. Bumili din ako ng juice para may iinumin ako. Bumili si Ernest ng sandwich at soft drinks bago siya umupo sa tabi ko.

“Balita ko kasal ka na pala? Ang asawa mo daw ay isa sa pinaka successful na business man na half filipino at half Japanese? Ang swerte mo siguro don.” aniya niya dahilan para matawa ako. Okay na kami at hindi nag aaway pero grabe naman yung swerte. Oo sweet na siya sa akin ngayon pero kakaiba lang siya mag selos. Yun ang iniiwasan ko dahil alam kong papagurin nanaman ako nung lalaking yun.

“Oo kasal na ako, maayos naman ang buhay pero siyempre hindi nawawala sa buhay ng mag asawa ang pag tatalo. Iba kase mag selos si Kierro kaya nag iingat ako. Nung nakaraan kaseng nag selos siya ay tinutukan niya ito ng bar*l at sinira pa yung pinto ng bahay. Kaya ngayon sinisigurado kong hindi siya mag seselos.” pag kwekwento ko sa kaniya. Halos lahat naman ng sinabi ko sa kaniya ay totoo. Totoo naman na halos pat*yin niya si Janiel nung nahuli niyang may ginagawa kaming kalokohan.

Hindi ko nga inaasahan na magagalit siya dahil ang alam ko ay wala siyang pakielam sa akin kahit kung kani kanino ako makipag s*x. Pero ayun nag wala siya at pinatuwad at binayo ako nonstop.

“Hindi talaga mawawala yan sa mag asawa. Si Ate Erie ay laging kaaway yung asawa pero siya palagi ang nananalo dahil takot sa kaniya yung asawa niya.” natatawang pag kwekwento niya sa akin. Teka? May asawa na pala si Ate Erie? Parang noon lang ay single pa lang siya ah. Sabagay marami naman siyang manliligaw kaya hindi na nakakapag taka. Mabuti na din yun dahil sigurado akong masaya na siya.

Habang kumakain ako ay muling tumunog ang aking cellphone at nakita kong si Kierro ang tumatawag ulit. Agad ko itong sinagot, nakarating na kaya siya?

“Hello love, nasaan ka na?” bati ko sa kaniya habang kumakain ako.

“Nasa likod mo ako Iris, sino yang kasama mo?” ganun na lang ang gulat ko nang makita kong nasa likod ko na si Kierro at mukang galit nanaman siya.

“Kierro, siya si Ernest one of my highschool classmates. Hindi inaasahang nag kakita kami dito ngayon. Siya ang kausap ko habang hinihintay kita.” aniya ko bago tumayo at niyakap siya.

“Ernest, meet my husband Kierro.” pag papakilala ko kay Kierro at agad naman silang nag shake hands kahit mukang mainit pa rin ang ulo ni Kierro. Ano naman kayang problema niya? Huwag mong sabihin na nag seselos siya kay Ernest.

“Oh, Iris i have to go. Nandito na pala yung tropa ko. See you next time.” pag papaalam niya bago ito umalis.

“Bakit ka naka simangot nanaman?”taas kilay kong tanong sa kaniya.

“Nag seselos ako.” maikling saad niya bago umiwas ng tingin.

“Don't be jealous Kierro, alam mo naman na ikaw lang ang gusto ko diba?” pag lalambing ko sa kaniya. Halos matawa na ako ng bigla siyang ngumiti. Andali niya namang pangitiin.

“O—Okay, hindi na ako galit. I love you.” nahihiyang aniya niya habang nakatingin sa akin.

“I love you too. Tara uwi na tayo?” pag aaya ko at hinawakan ang kamay niya.