Uzun zamandır konuşmak istediğim, çoğu zaman biyografimde de yer verdiğim, ve zaman zaman sinir krizleri geçirdiğim "kadınlık" konusuyla ilgili düşüncelerimi paylaşmak istiyorum.

Fark ediyor musunuz bilmem ama, gittikçe kadın kelimesini duyamaz olduk. Kadın diyemiyoruz. Neden diyemiyoruz? Erkekler erkek olduğunu övüne övüne söylerken, ben neden kadın olduğumu söyleyemiyorum?

Söyleyin arkadaşlar, kadınım deyin, biz kadınız, iki cinsiyetten biriyiz.

Bayan demek nedir hem? Ben kimseyi baymıyorum, bana bayan diyemezsiniz.

Tabiki tanımadığınız bir insana kadın bakar mısınız demek olmaz, bayanı nezaket, kibarlık anlamında kullanmalısınız.

Bayan bir cinsiyet değil.

Iki tane cinsiyet var;

Kadın
Erkek

Gelelim şu kızlık-kadınlık anlayışına.

Türkiye'nin rezil ve rezil namus anlayışına göre kızlık zarı bozulan kadınlar artık kadın oluyormuş.

Bozulmadan ise kız.

jdiw9qpamsieiqoandiwiqiekenaiakzjrowkqiskfjiwmaiowoqo1ownido2o1iehrksmsiwkqkqomskoqeko2kaiseomwkakshfek

şey pardon.

bakın arkadaşlar, bizim o zar dediğimiz şey, ergenlik çağına kadar bizi mikroplardan koruyor. Minnacık şey, mikroskopla bile zor görülüyor.

Utanılası namus anlayışını yok edin. Ben kız değilim, bayan değilim KADINIM.

Doğu bölgesinde bildiğim kadarıyla kadınların gelinliklerine kırmızı kuşak bağlanırmış. Bunun gelenek görenekle alakası yok, böyle gelenek olmaz olsun. Kadınları hediye paketi gibi erkeklere sunuyorlar. "Hiç kullanılmamış al buyur"

Kurallar yıkılmak için vardır!

Ne kadar çabalarsanız o kadar sonuç elde edersiniz.