"Two weeks na lang!" Hiyawan nina Chatterley at Ivoree.

Tahimik lamang ako sa kanilang tabi habang kinakalikot ang aking bagong make up.

"Saan kayo this summer?" Tanong ni Chatterley sa amin.

"Sa Japan ang balak nina Mommy at Daddy" sagot sa kanya ni Ivoree.

"Muntik na! Duon din kami dapat eh, pero nagrequest si Ate na dalawin namin siya sa Germany" kwento ni Chatterley sa amin.

Nagtawanan silang dalawa. "Ikaw Brenda?" Tanong nito.

Magsusummer break na kasi kaya naman excited na excited silang dalawa.

Nagkibit balikat na lamang ako sa kanila. Kaya naman kaagad na nagulat yung dalawa. "Hindi ka pa nakakapagplano?" Hindi makapaniwalang tanong sa akin ni Ivoree. Cause it's not the usual me.

"Ewan, halos lahat naman na ata napuntahan ko" sabi ko na lamang dahil napuntahan ko naman na talaga halos lahat nang nasa travel list ko.

"Brenda, may meeting daw para duon sa pageant" biglang pagsingit sa akin ng aming kaklase.

Tamad ko siyang tiningnan. "I won't come, i'm not interested" sabi ko sa kanya at tsaka ko inaayos ang pamumula ng aking pisngi.

"That's too much Brenda, natural ng mapula ang pisngi mo" pagmamaktol ni Chatterley.

Tinawanan ko siya. "Bakit ba? This is what I like eh" pangaasar ko sa kanya na ikinanguso na lamang niya.

"Huy! Pumunta ka na duon, walang representative ang section natin" pagpupumilit sa akin ni Ivoree.

"Edi si Natasha, tutal gustong gusto naman niya yun...siya na" casual na sambit ko dahil hindi ko naman talaga pinangarap na maging beauty queen.

Inirapan ako ni Ivoree. "Edi tuwang tuwa nanaman iyon dahil nakuha nanaman niya ang gusto niya" pangungunsensya nito sa akin.

Kaagad ko iyang inilingan at tsaka nginisian. "She can have the pagent, but hinding hindi niya makukuha ang gusto niya" I said in a evil way.

Let's not care too much for other people. I need to be selfish from now on, I only need to think of my self lalo na at marami ang may ayaw sa akin.

Pagkatapos nang aming halos isa't kalahating oras na break ay naglakad na kami papunta sa susunod na klase namin. Nadaanan namin ang basketball court na kaagad namang napahinto ang paglalaro dahil sa aming pagdaan.

"Iba ka talaga Brenda, humihinto lahat sa pagdaan mo" natatawang pangaasar sa akin ni Ivoree.

Nagmake face na lamang ako sa kanilang dalawa. Ni minsan talaga ay hindi ako nagkainterest sa mga lalaking yan.

"Masyado kasing misteryoso itong si Brenda! Sa ganda niyang yan...halatang mataas ang standard sa lalaki" paliwanag ni Chatterley. Siya talaga yung tipong may paliwanag sa lahat ng bagay. Ganyan talaga siguro pag matalino. Kung ano ano ang naiisip.

Pumasok kami sa classroom at napatahimik sila dahil aming pagpasok. "Brenda...bakit ka naman umatras?" Nnaghihinayang na saad ng aking mga kaklase.

Ngayon lamang nila ako inapproach dahil kahit isa talaga sa kanila ay wala akong kinakausap bukod sa aking dalawang kaibigan at sa bitch na si Natasha.

"I just can't..." tipid na sabi ko sabay upo sa aking upuan. Ang aking upuan ay nasa pangalawang row, sa pinakadulo kung saan sina Chatterley at Ivoree lamang ang aking katabi.

Anti social, that's what you call it. Ayoko lang kasing ibigay ang tiwala ko sa ibang tao pagkatapos ay lolokohin at iiwan lamang din ako. No way! I won't let anyone do that to me.

Maya maya ay mas lalong natahik ang lahat mg pumasok ang ngiti ngiting si Natasha na para bang nanalo siya sa lotto. Inihagis lamang nito ang kanyang bag sa upuan at tsaka lumapit sa akin. Tamad ko siyang tiningnan pero hindi siya gaanong nakalapit sa akin dahil kaagad siyang hinarangan ni Ivoree.

"Hanggang diyan ka lang bitch" pagbabanta nito kaya naman huminto na lamang si Natasha.

"Thank you for giving me the spot, Brenda. Siguro ay narealize mong tama ako, na you are not capable of it...right?" Pagmamayabang niya sa akin.

Dahil sa walang kakwenta kwenta ng aming pinaguusapan ay napahikab ako. Mukhang nainsulto siya duon kaya naman tumalim ang tingin niya sa akin.

"If I have the right to choose kung sino ang papalit sa akin, I have so many choices here in this room na higit na mas maganda sayo, Natasha..." seryosong sabi ko without the sarcasm.

"What the hell..." hindi makapaniwalang sambit niya sa akin na kaagad ko lamang tinangaun.

"Truth hurts, right? Try to remove your make up..." hamon ko sa kanya.

Ngumisi ito "Look who's talking...ikaw nga itong gumagastos pa ng malaki para lang sa mga make up mo diba?" Laban niya sa akin.

Tinaasan ko siya ng kilay. "First of all, Natasha. I can afford" mataray na sambit ko kaya naman nakarinig kami ng konting hiyawan sa dulo, mga lalaki naming kaklase.

"Aminin mo na kasi Brenda, na kaya ka nagbackout dahil alam mong you are brainless" pangaasar niya sa akin kaya naman napatawa ako.

"If i'm brainless, matagal ko nang napadugo yang nguso mo Natasha, pero dahil sa nagiisip ako...inisip kong kawawa ka naman, panget na nga yang ugali mo lalo ka pang papanget" sabi ko dahilan para maghiyawan ang lahat at nagtawanan.

Hindi ko sinasagot si Natasha para sumangayon ang aking mga kaklase, sinabi ko iyon dahil iyon ang gusto kong sabihin at hindi para magpabida sa kanila.

"Then what!? Tell me...bakit hindi ka na sasali sa pageant!?" hamon niya sa akin.

"Cause my future husband might not want it" sabi ko na halos ikatahimik ng lahat even sina Chatterley at Ivoree ay nabato sa aking tabi.

"What did you say?" Maarteng tanong ni Natasha sa akin.

I smiled at her. "I'm getting married, this summer" sabi ko sa kanya. Then suddenly everybody's jaw dropped.

Hindi ko alam pero halos matawa ako dahil sa kakaibang pananahimik ng aking mga kaklase, kahit nagdidiscuss ang aming teacher ay parang lutang ang lahat, sino ba naman kasi ang hindi magugulat dahil sa aking sinabi.

Si Brenda na walang inintertain na kahit isang manliligaw, si Brenda na wala ni isang kilalang lalaking kaklase, si Brenda na anti social. Si Brenda na walang pakialam sa ibang tao ay ikakasal na.

Halos matawa ako dahil sa aking naisip. These people might still in shock. But the hell I care.

"Class! What happen to you!?" Sigaw ng aming professor ng magtanong ito at wala man lang sumagot ni isa.

"Lutang kayong lahat" pagalit na sambit nito habang inaayos ang kanyang mga gamit.

Nang magclass dismiss na ay hindi ako tinantanan nila Ivoree at Chatterley.

"Damn Brenda, kaninang umaga pa tayo magkasama" galit na pagtatampo nito sa akin.

Napanguso ako habang pinaglalaruan ang ballpen na hawak ko. "Iniinis ko lang naman si Natasha eh" sabi ko sa kanila na halos matawa tawa na.

Pero hindi nagbago ang ekspresyon nung dalawa, seryoso ang mga ito habang nakatingin sa akin.

"May problema ba Brenda?" Tanong ni Chatterley sa akin.

kaagad akong umiling at tsaka nagiwas ng tingin. "Everything's fine, walang problema" paninigurado ko sa kanya.

"I heard na may problema daw ang companya niyo sabi ni Daddy" sabi ni Ivoree na ikinagulat ako.

"What problem?" Tanong ko dahil hindi ko naman alam iyon.

Parang nagulat itong hindi ko iyon alam. "Sabi, naloko daw kayo..." sabi nito kaya naman mas lalong nanlaki ang aking mga mata.

"Naloko daw ang Dad mo ng bago niyang bussiness partner, kaya medyo nagkaroon ng problema" sabi nito na para bang hindi niya alam kung tama ang kanyang ginagawa.

Dad's bussiness is the airline ticketing, even yung pag export and import ay sakop ng bussiness namin. Kaya nga naging busy partner niya ang mga Herrer dahil number one na focus nila ay ang mga product from spain.

"How come?" Hindi makapaniwalang sambit ko sa kanila.

"I'm sorry, mukhang hindi dapat ako ang nagpaalam nun sayo" naguiguilty na sabi ni Ivoree.

Walang pagdadalawang isip akong pumunta sa aming companya. I don't know, bigla na lang kasi akong natakot na mawala ang lahat sa amin. Parang hindi ko kakayanin.

"I need to talk to my Dad" diretsahang sabi ko sa kanyang secretary. Nagulat pa ito nung una dahil sa aking biglaang pagsulpot.

"Wait for a sec Ma'm..." sabi niya at pipindutin sana ang intercom ng hindi na ako nakapaghintay at ako na kaagad ang pumasok duon ng walang paalam.

"Dad" napahinto ang pagtawag ko sa kanya ng magulat ako sa aking nakita.

"Alec what are you doing here?" Inis na sambit ko dito at kaagad siyang inirapan.

Napangisi ito. "We're talking bout business, Brenda. What are you doing here?" Si Dad na ang sumagot para sa kanya, nainis tuloy ako dahil ako ngayon tuloy ang kinikwesyon.

Pareho silang naghihintay ng sagot ko. "Can I talk to you in private?" Sabi ko dito.

"Babalik na lamang ako Mr. Arenas" pagsuko ni Alec at tsaka kaagad na umalis. Pagkasara ng pinto ay kaagad akong umupo sa upuang kaharap ni Daddy kung saan kanina nakaupo si Alec.

"What is it Brenda?" Tanong ni Dad sa akin, looks like wala naman siyang problema.

"Someone told me na naloko daw tayo? Maghihirap na ba tayo Dad?" Halos mangiyak ngiyak na sabi ko sa kanya.

Tinawanan ako nito. "No Brenda, hindi mangyayari iyon...tinulungan tayo ng mga Herrer" sabi niya sa akin kaya naman bumagsak ang aking balikat.

"Herrer nanaman, kailan ba tayo hihiwalay sa kanila" frustrated na sambit ko dahil inis na inis talaga ako kay Alec.

"Sorry to say this anak, pero we can't get rid of them, lalo na at ikakasal ka kay Alec" sabi nito kaya naman mas lalong naging lantang gulay ako.

"He's too old for me, I don't even want a relationship...wala pa nga akong boyfriend eh!" Pagmamaktol ko dito.

"Nagusap na tayo Brenda, pumayag na din siya" sabi ni dad na ikinagulat ko.

"Pumayag siyang ikasal sa akin?" Hindi makapaniwalang sambit ko.

Tumango tango si Dadddy. "Why?" Tanong ko, pero nagkibit balikat lamang ito.

Pagkatapos kong kausapin si Daddy ay kaagad kong hinanap sa labas ang Alec Herrer na iyon.

"What's wrong with you?" Asik ko sa kanya kaya naman kaagad na napahinto ito sa paginom ng kanyang kape sa may receiving area.

"Nothing" sagot niya sa akin.

"Why did you agree on the marriage, can't you see alec? I'm too young for you" pagpapaintindi ko sa kanya.

Nakita ko ang pagtangis ng kanyang bagang at ang biglang pagiiba ng kanyang aura. "Your Dad wants it" seryosong sagot niya na mukhang galit na.

"You can say no, tell him...tell him now. i don't want to get married as early as 20 years old, damn it I still want my freedom" pakiusap ko sa kanya.

Ok, i'll give him the chance to change my plans, may puso pa din naman ako kahit papaano. He can escape, this is going to be his last escape.

Ang kaninang matalim na tingin niya kung saan ay kaagad na nalipat sa akin. Halos manginig ako ng makita ko nanaman ang pagdidilate ng mga mata nito habang nakatingin sa akin, pero mas lalong nagtayuan ang aking mga balahibo dahil sa kakaibang timpla ng kanyang boses ngayon.

"You don't want to get married with me?" Parang nangaakit na tanong pa nito sa akin.

Wala ako sa aking sarili dahil nalulunod ako sa kanyang mga tangin pero nagawa ko pa ding umiling sa kanya. Dahil sa aking ginagawa ay napapikit ito ng mariin.

"Sabihin mo sa akin ng diretso" nakakapanindig balahibong utos niya.

"I...I don't want to...get...ma...married with yo...you, Alec" nauutal na sambit ko kaya naman kaagad akong nagulat ng mabilis itong tumayo at padabog na naglakad pabalik sa opisina ni Daddy.

Bumalik ako sa university pagkatapos nuon, hindi ko din ala kung bakit parang bumigat ang akinb pakiramdam dahil sa aking sinabi, pero iyon naman talaga ang aking gusto, pero parang hindi nakikiayon sa akin ang aking isip.

"Kala namin hindi ka na babalik" si Chatterley.

"Let's go somewhere fun..." yaya ko sa mga ito.

Hindi din alam nung dalawa kung saan kami pupunta kaya naman nauwi na lamang kami sa isang coffee shop. Kumain na lamang ako ng chocolate cake.

Kaagad kong inabot ang card ko sa cashier. "Sorry Ma'm, hindi po gumagana" sabi nito sa akin na ikinagulat ko.

"What? Try it again" sabi ko pa sa kanya pero umiling lamang itong muli.

"Here's my card" pagsingit ni Ivoree.

Dahil sa aking pagkainis ay kaagad kong tinawagan si Daddy. "What happen to my card?" Tanong ko dito.

"Starting from now, si Alec na ang hahawak ng lahat ng financial duties for you Brenda" sagot sa akin ni Daddy kaya naman halos lumutang ako sa aking kinauupan.

"Dad are you serious!?" Hindi makapaniwalang sambit ko.

Nagabang ako ng ilan pang mga araw at umaasang magbago pa ang desisyon ni Dad ay nang hindi ko na talaga matiis ang lahat ay diniretso ko na si Alec.

"Ok, payag na ako" biglaang sabi ko pagkapasok na pagkapasok ko sa kanyang opisina.

"I thought ayaw mo" tamad na tanong niya sa akin.

Nilunok ko muna ang laway ko dahil baka mautal nanaman ako. "I changed my mind" mabilis na agap ko sa kanya dahilan para ngisian ako nito.

This is a life and death situation for me.

"Walang mangyayaring kasalan!" Asik sa akin ni Alec.

Napairap ako sa kawalan at kaagad na padabog na tumayo sa sofa na kinauupuan ko.

"I want to be your wife..." paglalambing ko sa kanya dahil baka sakaling madaan ko siya sa ganuong usapan.

"You just want to have your money" pagirap niya sa akin. Tinaasa ko siya ng kilay kahit nakakapangilabot ang kanyang mga tingin at tinig.

"Please Alec, let's get married..." pakiusap ko sa kanya. Tumalon talon ako kaunti dahil sa tangkad niya, suot suot ko pa yung school uniform ko kaya naman mas lalo akong nagiging bata tingnan.

"No Maria...go home" pagtataboy niya pa sa akin.

Sinamaan ko siya ng tingin. "I said call me Brenda, that's too oldie!" Reklamo ko pa sa kanya tsaka ko kinuha ang shoulder bag ko.

"Bye, hubby!" Pangaasar ko pa sa kanya habang naglalakad ako palabas ng office niya.

(Maria_CarCat)