Hindi na ako pinilit pa ni Alec na kumain ng kung ano anong inihain niya sa akin. Nagpakaselfish ako ng gabing iyon at natulog ng matiwasay.

Sikat ng araw na tumatama sa aking mukha ang unting unting nagpagising sa akin, kinusot kusot ko ang aking mga mata at tsaka tamad na tamad na umayos ng upo. Sobrang bigat ng ulo ko at medyo nahihilo pa.

I'm almost half awake ng ilibot ko ang aking paningin sa buong kwarto, wala ni kahit anong bakas na duon natulog si Alec o baka naman maaga lamang talaga siyang bumangon. Inayos ko ang aking sarili bago ko napagpasyang bumaba.

"Good morning po, Ma'm brenda" bati sa akin ng ilan sa mga kasambahay bago ito yumuko na para bang naiilang sila sa akin kaya naman hindi ko na lamang sila pinansin. Maingat akong bumaba sa may hagdanan habang hinihintay ang paglabas ni Alec sa kung saan dahil lately nagi siyang isang dakilang epal.

Nakarating na ako sa dinning pero ni anino ni Alec ay hindi ko nakita kaya naman kaagad akong nagtaka. "Si Alec?" Tanong ko sa mga kasambahay na naghahain sa may lamesa.

Nagtinginan pa ang dalawang ito na para bang nagtuturuan pa sila kung sino ang magsasalita at sasagot sa akin. "Uhm, Ma'm nasa guest room po...lasing na lasing po kagabi eh, pinatulungan na lang buhatin nung mga driver at guard paakyat" nakayukong sagot nito sa akin na tila ba ang pagtingin sa aking mga mata ay kasalanan.

Sandali akong napaisip pero kaagad din akong nakabawi. Malawak ko silang nginitian na naging dahilan kung bakit kaagad na rumehistro ang gulat sa kanilang mga mukha.

"Can I have sunny sideup eggs and pancake, and bacon and strawberry milk shake" pagorder ko sa mga ito dahil iyon ang gusto ng bibig ko ngayon.

Nagtinginan ang mga ito na para bang isa akong puzzle na hindi nila alam kung paano nila isosolve. Ineexpect siguro nila na tatakbo ako ng mabilis para puntahan si Alec. Para ano? Para alagaan siya dahil sa kalasingan niyang siya naman ang may kagagawan.

"Grabe ang sama talaga" rinig kong bulungan nila bago sila pumasok sa kitchen.

Tumaas ang isang kilay ko dahil sa nadinig. Mga chismosa din talaga ang mga ito. Ilang sandali lang ang hinintay ko ay dumating na kaagad ang pagkaing hiningi ko sa kanila.

"Salamat" sarcastic na sambit ko with matching may nakakainis na ngiti pa. They don't have the rights to judge me kung paano ko pakitunguhan ang asawa ko dahil wala naman silang alam sa kung ano ang tunay na nangyari sa amin.

I really enjoy my breakfast nang kaagad akong mapahinto ng makita ko ang pagdating ni alec. He looks alright, bagong paligo at mukha namang nakatulog ng maayos. Inirapan ko siya tsaka ko pinagpatuloy ang pagkain ko.

"Good morning baby" malabing pa ding sabi niya sa akin kahit paos na siya.

Hindi ko siya pinansin. Babyhin niya mukha niya. Wag niya akong kausapin dahil baka masira lang namin ang araw ng isa't isa.

"Sir coffee po" paglalapag ng isang tasa ng kape sa kanyang harapan.

Hindi ko siya pinansin, nagpatuloy lamang ako sa aking pagkain. "What do you want for lunch? Magpapaluto tayo" tanong niya sa akin.

"I want Clark...i want to be with Clark" sabi ko sa kanya kaya naman ang kanyang mukha ay naging kasing tapang ng kapeng iniinom niya.

"Maria umagang umaga please..." pakiusap na pagbabanta niya sa akin kaya naman sinamaan ko siya ng tingin.

"You know what Alec? Stop hoping na maayos pa natin ang marriage na ito dahil hindi na, ayoko na sayo...kaya please" pakiusap ko sa kanya at pagpapaintindi na din dahil naiinis na talaga ako sa kanya.

Hindi siya nagsalita, sinamaan niya lamang ng tingin ang kanyang tasa habang bayolente niya itong pinaglalaruan.

"I don't see my future with you, you failed me" paninisi ko sa kanya at pagpapaintindi na din sa kanya sa kung bakit at ano ang pinanghuhugutan ko.

"And you see it with my cousin? Ganuon ba Brenda, you see your future with Clark?" Panghahamon niyang tanong sa akin pero hindi ko siya sinagot.

Napangisi ito bago siya padabog na tumayo. "Let's see if you can still see your future with my cousin if he's already dead" galit na sabi nito tsaka niya ako kaagad na iniwan duon sa may dinning.

Nanlaki ang aking mga mata kaya naman mabilis ko siyang sinundan. "What do you mean by that?" Galit na tanong ko sa kanya pero hindi ako nito pinansin. Nagpatuloy lang siya sa kanyang ginagawang pagpili ng damit.

"I'll kill for you Maria...I told you!" Seryosong sabi niya sa akin kaya naman kaagad akong napahawak sa kanyang braso.

Para siyang nabato o napaso ng hawakan ko siya kaya naman kahit ako ay nagulat din. "Don't you dare mention Clark's name ever again if you don't want me to plant a bullet on his head, Maria" pagbabanta at pagpapaalala niya sa akin kaya naman wala na akong nagawa kundi ang manahimik.

Nanuod lang ako buong maghapon hanggang sa kinausap ako ni Alec.

"Let's visit your OB" sabi niya sa akin kaya naman napanguso ako.

"Cla..." hindi ko na natuloy ang dapat sanang sasabihin ko ng maalala ko ang pagbabanta sa akin ni alec tungkol kay Clark sa oras na banggitin ko ang pangalan nito.

Gusto ko lang sanang sabihin na mayroon na akong ob-gyne na kinuha ni Clark. I wore a simple sunday dress and a flat shoes. Hindi na kasi ako kumportable na magsuot ng jeans lalo na at hindi magiging normal ang paglaki ng aking tiyan dahil apat ang batang aking dinadala.

"Based on what I see...mukhang we badly need a good assistant when the delivery is ongoing" pagsisimula ng Doctor na pinuntahan namin. Bayolente akong napalunok ng wala sa oras sa takot na sabihin nito kay Alec ang inililihim kong sakit.

"What do you mean Doc?" Seryoso atenttive na tanong ni alec dito na para bang sa pagitan naming dalawa ay siya ang mas seryoso.

"This is something not usual when it comes to pregnancy. Kung isa nga lang todo ingat na tayo...what more kung apat. And I see maliit ang built ng katawan ni Mrs. Herrer, hindi malayong hindi siya manghihina or would feel a bit down" pagpapaliwanag pa niya pero sa lahat ng iyon ay ang pagtawag niya lamang sa akin ng Mrs. Herrer ang nangibabaw sa aking pandinig.

Hindi nagsalita si Alec, seryoso lamang siyang nakikinig dito na para bang nagpapaubaya siya at handang pakinggan ang lahat ng dapat naming malaman.

"Lahat ng kinakain ng mother would be divided into four, yung nutrients na dapat sa katawan mo ay hindi sasapat lalo na't lima kayong naghahati hati duon" pagpapatuloy niya pa sa akin.

Kita ko ang kakaibang tingin nito sa akin na para bang may gusto siyang sabihin pero hindi niya alam kung itutuloy niya ba o hindi. She even prescribe some medications and supplement that can help me with my pregnancy.

"You can avail this in our pharmacy Mr. Herrer" pagbibigay niya ng prescription kay Alec.

Yayayain na sana ako ni Alec na umalis ng kaagad na nagsalita si doctora.

"I still need a minute with Mrs. Herrer...girls talk" pagbibiro pa niya dito.

Nakahinga na sana ako ng maluwag ng aalis si Alec ng bigla nanamang si doctora habang nakangisi pa.

"And Mr. Herrer a suggest a regular love making sessions it will big a help lalo na kung mag dedecide na mag under go ng normal delivery si Mrs. Herrer" paliwanag niya ng may kasama pang pangaasar.

"Copy Doc" seryosong sabi ni alec sabay tingin sa akin kaya naman mabilis akong umiwas ng tingin sa kanya dahil ramdam na ramdam ko ang paginit ng aking magkabilang pisngi.

"Mrs. Herrer, i know that you are aware that your not in a usual situation...delikado ito, you can die with this one" paguumpisa ng doctor sa akin.

Bagsak ang aking balikat na lumabas sa kanyang clinic.

"It would be legal kung mapapatunayan nating pwede mong ikamatay ito"

"What do you mean Doc?" Naguguluhan kong tanong sa kanya.

"Aminin mo sa sarili mong hindi mo kakayanin ito...I'm sorry to say this Mrs. herrer but the least that I can suggest is to..."

Halos mangilid ang luha sa gilid ng aking mga mata. "Abort them...it's impossible for you to survive this pregnancy"

"Hey..." pagkuha ni Alec sa aking attention.

Tamad ko siyang binalingan. "Gusto ko ng umuwi" matamlay na sabi ko sa kanya.

Kitang kita ko ang pagaalala sa kanyang mukha pero hindi na niya nagawa pang magtanong dahil mabilis na lamang niya akong inalalayan para makaalis duon.

"Hindi pwede! Parang awa niyo na, gawin niyo ang lahat..."

Napahinto kami ng bahagya sa paglalakad ng magkagulo ang mga nurses at ilang mga tao sa labas ng operating room.

"I'm sorry Mr. But your wife didn't make it" rinig na rinig naming sabi ng doctor.

"Aray" sambit ko ng mapahigpit ang hawak ni Alec sa aking kamay.

"Sorry" wala sa sariling sabi niya habang nakakausyoso pa.

"Why!? Bakit? Paano nangyari iyon?" Umiiyak na sambit nung lalaking umiiyak sa harapan ng doctor.

"Your wife has a heart failure, hindi niya kinaya ang panganganak. She choose to save the baby instead" pagpapaliwanag ng Doctor.

Mas lalong nagwala ang lalaking iyon. Nagsusumigaw at pinagsusuntok ang pader. He didn't know, paulit ulit niyang isinisigaw na hindi niya alam.

"Kung alam ko lang...we should have aborted the baby" umiiyak pang sabi niya.

I somewhat feel sorry for the baby. Hindi rin naman niha ginustong mawala ang Mommy niya. It's just that ganuon talaga siguro, nagkabuhol buhol din ang utak ko dahil sa nasaksihang iyon.

"Are you ok?" Malambing na tanong sa akin ni Alec sabay hawak sa aking kamay.

Wala akong lakas para iwasan at awayin siya ngayon kaya naman nagpaubaya na lamang ako sa kanya.

"Alec..." pagtawag ko sa kanya sa gitna ng aming byahe.

"Uhmmm, do you want anything?" Tanong niya sa akin.

"What if you also need to choose..." hindi pa natatapos ang sasabihin ko ng kaagad niya akong pinutol.

"I don't need to choose" galit na sambit niya sa akin kaya naman napakunot ang aking noo.

"Listen to me first. What if you need to choose between me and these babies?" I ask him eagerly.

"I'll choose both" laban niya sa akin.

"Just one, Alec" inis na sambit ko.

Sandali siyang natahimik pero kitang kita ko sa kanyang pagmumukha ang iritasyon. "I'll choose you" sabi niya pagkatapos ng mahabang katahimikan.

After what I heard hindi na ako muli pang nagsalita. I'd heard enough pero hindi ko nagustuhan ang aking nadinig dahil sa kabila ng pagpili niya sa akin ay mas lalo lamang akong nagalit sa kanya.

I want him to choose the babies. Dahil alam kong matagal niya ng pangarap na magkaanak. He can live without me but he can't live without his own flesh and blood. He can find another wife but no one can replace his own children.

Now I realize na tama lang na hindi malaman ni Alec ang sakit ko. Lalong lalo na ayoko ding malaman niya ang suwestyon ng doctor na iyon sa akin.

My goal is to deliver these children safe and sound. Kung ano man ang mangyari sa akin pagkatapos ay ipinapasa diyos ko na lang, If I would die, atleast I would die peacefully dahil alam kong sa kabila ng pagkawala ko may apat na buhay na dumating.

Kumain ako ng kung ano ang nakahain sa dinning table. Kita kong nagulat pa si Alec dahil hindi ako nagmatigas ngayon. Kinain ko lahat ng inilagay niya sa aking plato at inubos ko iyon. This is for the babies not for me kaya naman tatanggapin ko ang lahat.

After dinner ay nauna akong umakyat sa aming kwarto, naglinis ng katawan nagbihis at tsaka nagpahinga. Nakatitig lamang ako sa kisame ng pumasok si Alec, he smiled at me when our eyes met pero nagiwas lamang ako ng tingin. Tahimik ko lamang na pinanuod ang mga galaw niya. Simula sa pagkuha ng mga damit sa pagpasok ng banyo at hanggang sa pag bibihis nito.

"Alec..." tawag ko sa kanya ng makita kong lalabas na sana siya ng kwarto.

"Uhmm...sa guest room lang ako, baka hindi ka makatulog ng maayos pag nandito ako" sabi niya sa akin.

Somewhat gusto ko siyang sigawang wag siyang maginarte dahil mas lalo lang akong naiinis sa kanya pero i did try my best to control myself.

"Stay here" sabi ko sabay iwas ng tingin. Gulat pa siya at muntik hindi nakagalaw pero kaagad din siyang naglakad papalapit sa kama.

"You sure abo..." tatanungin pa sana niya ako ng kaagad akong sumabat.

"Make love to me" sambit ko na naging dahilan ng pagkagulat niya.

We need that. The doctor says that we need to make love to help me in my pregnancy and delivery stage.

"Are you su..."

Hindi niya na natapos ang sasabihin niya ng kaagad ko siyang sinunggaban ng halik. It was really looks so desperate pero masyado pa kasing nagpapabebe si Alec kaya naman ako na ang gumawa ng move.

He immediately responded to my kiss. Hanggang sa unti unti niya akong hinubaran. His kisses was full of longingness, hunger and thirst for my lips. He carresed every part of me like i'm fragrile.

"Ohhhh..." hinaing ko ng walang sabi sabi nitong ipinasok ng magkasabay ang dalawa niyang daliri sa aking pagkababe. While doing that his thumb plays with my clitoris reason for me to pull off his hair.

"Ahhhh...ughhh" halos mangiyak ngiyak na daing ko. It's been a while since naramdam ko ulit ang sensasyong iyon.

I was alreasy close to my orgasm when he sunddenly suck my left nipple kaya naman napahiyaw ako. "This look a little bit bigger than the last time" pamumuri pa niya.

I just let him suck my breast cause it feel so good. "Alec ughhh" pagtawag ko sa kanyang pangalan.

He do me and didn't stop hanggang sa makita niyang nasasatisfy ako. "I want you inside me...now" utos ko sa kanya.

Walang pagdadalawang isip niyang hinubad ang lahat ng saplot niya sa kantawan. His huge hard member is now on point, it really looks massive that makes me shiver down to my spine and excites me.

"Just don't pu..." sasabihin ko pa lang sanang wag niya masyadonv isasagad ng walang sabi sabi niyang ipinasok ng buo ang lahat sa akin.

"Ahhhhh..." daing niya habang nakatingala nakapikit at nakaawang ang bibig.

Halos tumirik ang aking mga mata dahil sa pakiramdam ng kanyang kabuuan sa akin. He so damn huge and hard.

"Ughhh...ahhhh"

"Uhhhmmmm..." pagpipigil ko sa pagungol dahil sa hindi kinakayang sensasyong dala niya.

With a bit gentle he take me hungrily like it was the first time after a hundred years. Sabik na sabik niya akong inangkin na may kasamang pagiingat.

"I love you Maria..." hinihingal na sabi niya sa akin matapos niyang ibuhos ang lahat ng kanyang sa akin.

Wala na akong lakas para sagutin pa siya dahil mabilis akong hinatak ng antok at pagod.

"I have here a lot of fruits" pagbibida niya sa akin kinaumagahan. It was a breakfast in bed na siya daw mismo ang nag prepare.

Kinain ko iyon. Inubos ko ng sabihin niyang ubusin ko. "Alec..." pagtawag ko sa kanya.

"Uhmmm?"

"In case something bad happen to me I want you to..."

"Walang mangyayaring masama sayo Maria" galit na suway niya sa akin.

"That's why I said incase" laban ko dito.

Kagaad itong sumimangot. "I want to be honest with you..."

I need to say this. To help me easily recover sa oras na hindi ko kayanin. I want to help him feel losing me is not a big deal and just focus on taking good care of our children. I know he's going to be a great father.

"I fall out of love...kung hindi lang ako buntis ngayon hindi na talaga kita babalikan" pagsisinungaling ko sa kanya.

"Liar. I don't want to hear it" galit na sabi niya tsaka magwawalk out sana.

"I wish I could have time to choose someone else...sana nakapagisip at nakapamili pa ako, I'm still young though..." sabi ko sa kanya na ikinabato niya.

"That is what you wish, Maria?" Galit na tanong niya sa akin.

Nakatitig lang ako sa kanya. "You know what I wish?" Panghahamon niya sa akin.

"Na sana hindi ko na lang pinilit ang Dad mo na ipakasal ka sa akin, na sana hindi na lang ako nag makaawa sa kanya na payagan akong mahalin ka...kasi you know what?"

"Ipinaparamdam at ipinapakita mo sa akin na kasalanan ko kung bakit hindi ka masaya ngayon...you made me feel so selfish for loving you dahil sa pagtali ko sayo sa kasal na ito" umiiyak na sabi niya pa sa akin bago niya ako tuluyang iniwan.

(Maria_CarCat)