"Brenda you're so stupid!" Pagmamaktol ko bang halos sabunutan ko na ang aking sarili habang nagpapabalik balik na naglakad ako sa loob ng kwarto ni Alec.

Halos gustong tumalon ng dibdib ko sa kaba. Hindi ko inakala na sa ganitong paraan malalaman ni Alec ang lahat.

Napatalon ako paupo sa kama ng marinig ko ang paggalaw ng doorknob.

"Damn" impit na pagmamaktol na saad ko, malakas ang aircon sa loob ng kanyang kwarto pero ramdam na ramdam mo ang pagtulo ng mga butil ng pawis mula sa aking noo.

Pinaakyat kasi ako nito matapos ang aking sinabi sa kanya. Sinabi niyang nay paguusapan muna sila ng kanyang pinsan at tsaka niya ako aakyatin para kami namang dalawa ang makapagusap.

"Brenda let's talk" seryosong sambit niya while directly looking at my eyes.

I swallow hars so that i can calm myself. "Wala tayong dapat pagusapan" mataray na sabi ko sa kanya tsaka ko siyang tinaasan ng isang kilay.

Kaagad ding bumawi ito sa akin, tinaasan din niya ako ng isang kilay habang ang naglalarong ngisi sa kanyang labi ay pilit niyang itinatago.

"C'mon let's be honest starting from now" seryosong sabi niya pero nagmukhang pangaasar ang dating nuon sa akin.

Inismiran ko siya tsaka ako umirap. "Conceited" kunwaring bulong ko na sinadya kong marinig niya.

"Clark told me th..."

Kaagad ko siyang pinigilan. "Masyado kang nagpapaniwala sa pinsan mo eh mainit ang dugo nuon sa akin" sabi ko na dala na din pagsusumbong.

Ang kaninang malamlam na mata nito ay kaagad na nagiwas ng tingin sa akin kitang kita ko din ang pagtiim ng kanyang bagang.

"Hindi mo sila masisisi br..."

"I know...I admit" sabi ko sa kanya na nagpatahimik sa kanya.

Sinubukan kong lumayo kay alec ng mga sumunod na araw. Kung magtatagal man kaming magkasama ay sinisigurado kong busy kami o may paguusapan kaming ibang bagay para hindi na niya na ako tanungin pa tungkol sa mga pinagsasabi ni Clark.

"I'm still worried about you anak" sabi ni Dad nang mag video call kami.

Kanina ay nasa screen din ang aking mga kapatid na sina lawrence at lorenzo, even Tita liezel wave a hello to me. Pero kinausap siya ni Dad na we need a private talk for a while. Hindi naman na ito nagreklamo pa kaya naman hindi kami nahirapan.

"There's nothing to worry about Dad ayos lang po ako dito" paniigurado ko sa kanya so that hindi na siya gaanong magisip at magalala pa sa akin.

Kahit ganuon ang aking sinabi ay hindi pa din nawala ang pagaalala sa kanyang mukha. "What if, he hurts you?" Pagaalala at alanganin niyang tanong sa akin.

"Physically?" Nakangisi kong tanong kay dad. Hindi ito natawa o ginantihan man lang ang aking ngisi. He is dead serious about it kaya naman napalunok ako.

"Subukan lang niya, sasapakin ko siya" seryosong sabi ko kay Dad. It's sounds like it's a joke pero totoo ang aking sinabi. Mata lang ang walang latay pag nagkataon.

Sandaling natahimik ang pagitan namin ni Daddy kaya naman napaiwas ako ng tingin sa screen. "Brenda...do you love Alec?" Tanong niya sa akin.

Dahil sa tanong ni Dad ay halos hindi ko na alam kung saan ko ibabaling ang mata ko. Natatakot akong titigan si Daddy kahit sa screen lamang iyon.

"Brenda...tell me, I can keep a secret you know" panghihikayat pa niya sa akin kaya naman dahan dahan akong tumango.

Kitang kita ko sa mata ni Daddy ang lungkot at pagsisisi? Hindi ko din masigurado ang eksaktong nakikita ko sa kanyang mga mata pero isa lamang ang nasisigurado ko, hindi niya gusto ang kanyang narinig mula sa akin.

"Did you tell him? Alam ba niya anak?" May bahid ng takot na tanong niya sa akin kaya naman mabilis akong umiling.

Dahil sa aking pagiling ay parang biglang nakahinga ng maluwag si Daddy.

"It's better if he doesn't know, baka gamit niya lamang iyang nararamdaman mo laban sayo" paalala sa akin ni Daddy.

Kaagad akong napatango kahit ang totoo ay may kung ano pa ding gumugulo sa aking isipan.

"Mag ingat ka anak, mahal na mahal kita" sincere na sabi ni Daddy kaya naman ang lungkot sa aking mga mata ay napalitan ng isang malaking ngiti.

"I know, I love you too Dad" sabi ko din sa kanya.

Somethings was made easy for me, simula pagkabata ay hindi naging problema sa amin ang pera, lahat ng gusto ko ay nabibili ko. Lahat ng hilingin ko ay naibibigay. Everything was done in the way I want it. I also have a freedom to speak ng my hearts out.

If may gusto man akong sabihin sa isang tao, masakit man o hindi sasabihin ko. Cause i know that truth hurts, but the truth will set you free. Ayoko ng plastikan, if you like me and I like you too we can be friends. If not, you can be either my enemy or just a stranger.

But it's different now. Hindi ko na makukuha lahat ng gusto ko cause I know that our money doesn't really belong to us. Kay Alec iyon, kung hindi dahil sa pera niya baka naghihirap na talaga kami ngayon. Second, I don't have any rights or freedom to speak or tell what I want or what I feel.

Some might not believe me, like si Clark... Even si Alec nararamdaman kong may doubt pa din siya sa akin ngayon. I know and understand. Hindi basta basta ang ginawa kong kasalanan sa kanya. It means almost a life to him.

"So susundin mo ulit ang gusto ng Daddy mo?" Tanong sa akin ni Ivoree na walang pagdadalawang isip kong tinanguan.

Napabuntong hininga siya, si Chatterley naman ay tamad na napapalungbaba.

"Brenda, you're on the right age to decide on your own may asawa ka na nga eh...you can also refuse on your dad's suggestion if sa tingin mo ay hindi tama iyon" pagpapaintindi niya sa akin at ramdam ko nanaman ang pagusabong ng pagkainis niya.

"I believe him, I know that he only wants the best for me hindi naman ako ipapahamak ni daddy" pagpapaintindi ko sa kanila.

"Hindi naman si Alec yung tipong gagamitin yung feelings mo para maghiganti, atleast tell him Brenda...para alam mo din ang stand niya" seryosong payo sa akin ni Chatterley. Tinanguan ko siya para ipakitang im open for their suggestions pero for now I will stick in my own descision.

"Hindi ko pa ganuong kakilala si Alec, ni hindi ko nga alam ang paborito niyang pagkain o kahit kulay, I still didn't know of what is he capable of" pagpapaintindi ko din sa kanila ng aking side.

"He loves you too...promise I swear Brenda, Alec Herrer loves you too" matigas at madiing sambit ni Chatterley sa akin na apra bang gusto na lamang niya iyong ibaon sa aking puso at isipan para hindi ko na makalimutan pa.

"What if hindi, what if gamitin lamang niya ako para makaganti siya sa ginawa namin sa kanya?" Tanong ko sa kanilang dalawa.

"At kung mahal ka naman talaga niya?" Panghahamon pang muli sa akin ni Ivoree. She is so serious about this issue.

Napailing ako. "Alec is just guilty of what happen to Mommy and Brandon, nakukunsensya lang siya kaya niya ginawa ang lahat ng iyon" sabi ko sa kanila.

Bayolenteng napakamot ng ulo si ivoree. "Ewan ko ba sayo Brenda, ang tigas tigas ng ulo mo...manhid ka ba ha? Manhid ka ba?" Pinanalakihan ako nito ng mata. Napayuko na lamang ako at tsaka natahimik.

Pinakiusapan ko silang tigilan na muna namin ang paguusap tungkol duon. Naglibot libot kami sa mall. Marami silang nabiling dalawa pero ni isa ay wala akong napili.

"What happen?" Namamanghang tanong ni Chatterley ng sa halos hindi na naming mabilang stall ay wala pa din akong binili.

"Nagtitipid ako" sabi ko na lamang.

"Why?" Si Ivoree.

"I want to have our own business here, para naman makauwi na sina Daddy dito" malumanay na sabi ko sa kanila.

Napanganga sina Ivoree at Chatterley sa aking sinabi. Nairita pa nga ako ng sinalat salat nito ang aking leeg.

"Brenda ikaw na ba talaga iyan?" Pangaasar sa akin ni Ivoree kaya naman kaagad ko siyang inirapan at tsaka ko tinaboy ang kanyang kamay.

"Tigilan niyo nga akong dalawa!" Suway ko sa kanila pero tinawanan lamang nila ako.

Hindi sila pumayag na dalawa. Bukod daw kasi na malapit na ang pasko ay gusto nilang ibalik lahat ng ibinigay ko sa kanila nuon. Yeah, wala pa akong pakialam sa pera nuon kaya naman kahit saan kami magpunta ay ako ang may sagot sa lahat even chatterley and ivoree afford it too. ......

"Wala lang, hindi kasi ako nakukunsensya pagnauubos ko ang pera pag nalilibre ko kayo" natatawang kwento ko sa kanila.

They even bought me dresses ang new pumps. Nang bumili nga sila ng purse for chatterley's family party ay binilhan din nila ako.

"So saan mo balak mag work after your vacation?" Tanong sa akin ni ivoree.

"I want to work on our company" sagot ko sa kanila.

"The ticketing company? Eh diba sa mga Herrer na iyon?" Si Chatterley. She is now working on their cosmetic company that was lead by her Mom.

Napatango ako. "We still have the anonymous share in that company" kwento ko sa kanila.

"Pumayag ang mga Herrer na may ganuon?" Hindi makapaniwalang tanong sa akin ni ivoree. We both all know what is herrer capable of in the bussiness world. Even the Jimenez group of companies. Mga segurista ang mga ito sa lahat ng bagay.

Nagkibit balikat ako, "Si Dad ang nakakaalam" sagot ko na lamang sa kanila.

"Saan ka galing?" Tanong ni Alec.

Medyo nagulat pa ako ng nakita ko na siya kaagad sa bahay, napatingin tuloy ako sa aking wrist watch at nakita kong halos alas kwatro pa lamang ng hapon. Not his usual time to go home.

"Sa mall, kasama ko sina Ivoree at Chatterley" sagot ko sa kanya sabay tingin duon sa hawak kong mga paper bag. Hindi ko alam pero pakiramdam ko ay isang kasalanan na may hawak akong ganito kadaming paper bag kahit ni piso ay wala akong inilabas para dito.

"Did you enjoy your day with your friends?" Tanong niya sa akin na kaagad ko namang tinanguan.

Maya maya ay naramdaman ko ang paglapit nito sa akin. "I'll cook our dinner, you better go change" sabi niya sa akin at halos magtaasan ang balahibo ko nang hapitin nito ako sa aking bewang bago ako nito hinalikan ss may bandang sentido.

"Nagalala ako ng sabihin ng mga maid na wala ka sa bahay, please send some message so that I know kung nasaan ka" pakiusap na kwento niya sa akin kaya naman medyo tinubuan ako ng guilt.

"Sorry, akala ko hindi na impo..."

"Ofcourse it's important Brenda, hindi ako mapapakali kung hindi ko alam kung nasaan ka" pagpigil niya sa akin.

Sasabihin ko kasi sanang hindi naman siguro importanteng sabihin ko pa sa kanya kung saan ako pupunta para sa araw na iyon. Alam ko naman kasing busy siya sa kanyang trabaho. If I text him na aalis ako sa bahay ay baka makaabala pa sa kanya. Knowing Alec hindi titigil iyon kakatanong.

Tumango ako. "I'll send one next time" paninigurado ko sa kanya.

Abot abot ang aking paghahabol ng hininga pagkapasok ko sa aming kwarto. This is not good, parang puputok na talaga ang dibdib ko paglumalapit si Alec sa akin, also his touch parang ano mang oras ay bibigay na ako sa kanya. This is not so me...

"I'm surprised about your favorite dish" natatawang saad ni Alec kaya naman nginusuan ko siya.

"Mommy wants me to eat fish all the time" pagsusumbong ko dito kaya naman napabuntong hininga ako.

"But you like it right?" Paninigurado niya sa akin na kaagad ko namang tinanguan.

Tinawag nito ang isa sa mga katulong at halos mapalunok ako ng makita ko ang pagkaing dala nito. It's been so long nang huli akong nakakain nuon. Fancy restaurants don't offer that this, it's a pure homemade at ang gawa lang ni Mommy ang pinakapaborito ko.

"Nagpaturo ako kay Nanay Tessie kung paano magluto niyang ginataang tulingan" sabi niya sabay turo sa kasambahay na may hawak nuong dish.

"Wow...thank you po" pasasalamat ko sa kanya.

"Naku ma'm, si sir Alec po ang gumawa nito, tinuruan ko lang po siya kung paano gawin" sabi nito kaya naman nahihiya akong tumingin kay alec.

"Salamat" labas pa sa ilong na sabi ko habang hindi nakatingin sa kanya. Ayoko ko lang, nakakapanglambot kasi ng tuhod ang kanyang mga tingin.

"You're always welcome, Babe" sabi niya na ikinalaki ng aking mata.

"Babe ka diyan! Eww" pandididring sabi ko sa kanya. I don't like endearments though.

Tinawanan ako nito. Napadami ako ng kain for dinner, he really done well. Paborito ko talaga ang isdang may gata na iyon. When we visited Lola, Daddy's Mom sa province ay hinainan niya kami nuon then that day yun na ang naging paborito ko.

"Do you want to go with me sa office tomorrow?" Tanong sa akin ni Alec, kalalabas ko lang ng banyo habang nagpapatuyo ako ng aking basang buhok.

"Uhhmm...for what?" Malumanay na tanong ko sa kanya.

"I want to atleast tour you in our company" sabi niya jaya naman napalunok ako.

"Ikaw ang bahala" sabi ko na lamang sa kanya.

Maaga akong gumising kinabukasan. Hindi dahil excited kundi dahil kinakabahan din ako. Though it was not my first time na makapunta duon but this is the first time na dadalhin ako duon ni Alec as his wife.

I wear a simple black laced dress to make me sophisticated. I pair it with a black stilletoes. Hinayaan ko ang normal na bagsak ng aking buhok at ang normal din na pagiging wavy ng baba nito.

Paglabas ni Alec ng kanyang walk in closet ay kaagad na napadapo ang kanyang mata sa aking katawan or I might say sa aking suot na damit.

"Am I too much?" Kinakabahang tanong ko sa kanya dahil baka napaover dressed naman ako.

Wala sa sariling napailing ito sa akin. "You're perfect, Babe" pambobola nanaman niya sa akin.

"Can you stop calling me Babe, ayoko" pagmamaktol ko sa kanya.

Napangisi ito. "What's the matter with the word babe? Si Axus nga baby ang tawag kay Elaine" natatawang kwento niya sa akin.

Hindi na ako nagulat sa kanyang sinabi. I heard about what happened to Axus and Elaine. I'm their supporter anyway. Pero mas lalo tuloy akong natakot na mameet na si Tita Pia, lalo na pag nalaman niya ang ginawa ko sa anak niya.

"Axus is naturally sweet and you're not..." diretsahang sabi ko without filtering my words kaya naman maging ako ay nagulat sa aking sinabi kaya naman napatakip pa ako sa aking bibig.

Alec's expression is priceless. Parang isang batang inaway ng mga kalaro niya. His eyes became cold kaya naman natakot ako. But anong magagawa ko? That's my opinion.

"Sa baba na lang kita hihintayin" palusot ko at dali dali akong lumabas ng aming kwarto at tsaka bumaba sa hagdan.

"Damn, Brenda. Take control of yourself" pagkausap ko sa aking sarili.

Hindi nagtagal ay bumaba na din si Alec. Napatigil ako sa pagsimsim sa aking melon juice ng makita ko ang pagbaba nito.

He is also in his black long sleeve mixed with a gray linning in the poket and in the button linning. Halos mapalunok ako, handsome as ever.

"Let's go" sabi niya sa akin without looking at me kaya naman mabilis akong napatayo at sumunod sa kanya palabas.

Muli nanaman akong napanganga sa kulay silver na maserati na sumalubong sa amin. Damn it's so sexy. Sobra akong nalulula sa itsura ng sasakyang iyon.

"C'mon Brenda sumakay ka na" sabi niya sa akin seriously.

Hindi ko inintindi ang seryoso niyang boses nanatili ang aking mga mata sa sasakyan na nasa aking harapan. I suddenly miss my mustang sa US. I am really fascinated with cars.

"You can have this" sabi niya pagkapasok ko sa sasakyan.

"Huh?" Wala rin sa sarili kong tanong sa kanya.

"I said, you can have this car...use it when you're going somewhere with your friends" sabi pa ni Alec sa akin kaya imbes na magreact ng exaggerated ay napatango na lamang ako sa kanya.

I'm still on the idea of the sexy car hanggang sa makarating na kami sa kanilang companya. Parang ayoko na ngang lumabas duon pero I manage my self to atleast act normal.

"You can have it later, Brenda. Don't worry walang kukuha nuon" natatawang sabi sa akin ni Alec ng sundan ko pa ng tingin iyon.

He held me in my waist kaya naman napapatingin ang lahat ng empleyado sa amin. Even the guards greet me even their is amusement in their faces.

"Naka punta ka na dito dati right?" Tanong sa akin ni Alec na kaagad ko namang tinanguan.

"Some was renovated..." paguumpisa niya ng kwento sa akin.

Marami kaming dinaanan. Pinakilala niya din ako na asawa niya sa mga empleyado. Some greet me samantalang ang iba ay mukhang nalugi.

"Akala ko talaga chismis lang yung pagkakaroon ng asawa ni Sir Alec, totoo pala" some murmurs didn't passed my hearings.

"Let's go to my office, isasama kita mamaya sa meeting so that I can introduce you to the board" sabi niya sa akin kaya naman napahigpit ang hawak ko sa kanyang braso.

"Agad agad?" Tanong ko kinakabahan.

"Brenda matagal ka na dapat nilang kilala" sabi niya sa akin kaya naman napatahimik na lamang ako.

I know, kasalanan ko din naman.

We're on a straight hallway hanggang sa may humarang sa amin. Biglang kumulo ang aking dugo. "Alec, are you ready for the meeting?" Malanding tanong nito sa aking asawa.

"Yeah" tamad na tugon ni alec sa kanya kaya naman somehow i feel relieved.

Tinaasan niya ako ng kilay. "Isasama mo ba siya?" Turo nito sa akin.

"Yes, ipapakilala ko siya sa board" sabi ni alec sa kanya at hihilahin na sana ako nito para makadaan kami ng hawakan ni natasha ang kanyang braso.

"Are you sure na isasama mo siya sa meeting? What if espiya siya ng ibang companya?" Panunuya ni natasha kaya naman napatilim ang tingin ko sa kanya.

"She's my wife Natasha, hindi gagawin ni Brenda iyon. So just you can excuse us" galit na saad ni Alec dito pero hindi pa din nagpatalo ang bruhang natasha na iyon.

Napangisi siya. "Wife huh? na nagawa kang iwan at nakawan? How sure are you na hindi niya kayang gawin ulit iyon, Alec?" Sabi niya kaya naman naikuyom ko na ang aking kamao. Bakit ba nangengealam ang babaeng ito.

"Stop it, Natasha. Nag bago na si Brenda...i know she loves me too" diretsahang sabi ni Alec kaya naman ang lahat ng galit kay natasha ay nadivert sa kakaibang pakiramdam.

Alec has this capability of making me feel that I'm flying on cloud nine all the time he said na we are in love. He never failed to do that.

Natasha with her evil laugh. "Who told you Brenda Arenas is capable to love? That girl only loves money, ingat ka." Pagbabanta niya kay Alec.

(Maria_CarCat)