Był deszczowy dzień. Zimno przenikało do każdego zakamarka mojego ciała. Szłam ulicą i po chwili stanęłam przed ponurą bramą . Po chwili znalazłam się przed dużym nagrobkiem z napisem

Tom Marvolo Riddle
Ur. 31.12. 1926r.
Zm. 2.05.1998

Money. Power. Respect.

Te trzy słowa tak idealnie go określają. Zresztą nie tylko jego. Teraz również mnie. Usiadłam na ławce i wpatrzyłam się w jego zdjęcie.

- Hej kochanie. Stęsniłam się. Cały czas myślę o tobie...pamiętasz jak się poznaliśmy? Był wieczór, piękny wieczór. Słońce powoli zachodziło i wtedy cię zobaczyłam. Wpadłam na ciebie i wylałam kawę na twoją koszulę. Zaczęłam cię rozpaczliwie przepraszać, a ty tylko się śmiałeś, gnido jedna. Zaprosiłeś mnie do kina na randkę, a potem na kolejne. Następnie dowiedziałam się, że jesteś Lordem Voldemortem... byłam w szoku, ale ty zapewniłeś, że nic mi nie zrobisz. Uwierzyłam ci. I rzeczywiście. Nie skrzywdziłeś mnie. Zamieszkałam w twoim pałacu. Pamiętasz to urocze jeziorko, niedaleko twojego domu? Teraz pływają tam rybki. Obok rosną też ładne kwiatki. Kochaliśmy się. Poszłam z tobą na wojnę . Wszystko było dobrze, dopóki nie stanąłeś w mojej obronie. Zabił cię ten przeklęty Potter. Teraz.gnije w lochach wijąc się z bólu, tak jak zawsze chciałeś. Teraz ja próbuję rządzić. Wykopałam Weasley'a z Ministerstwa, teraz światem rzādzą Śmierciożercy. Stworzyłam świat , o którym marzyliśmy. Dla Ciebie. Pamiętam, że chciałeś bym była szczęśliwa. I jestem. Kocham cię skarbie. Musisz o tym wiedzieć. I wiesz. Nigdy nie przestanę cię kochać. Zawsze będziesz w moim serduszku. Jeszcze do Ciebie przyjdę Tom... czekaj na mnie.

Nagle ktoś położył mi dłoń na ramieniu.

- Hermionko...musimy iść.
- Oczywiście Draco.

Nazywam się Hermiona Malfoy i mam cudownego , kochającego męża.

Nazywam się Hermiona Malfoy i jestem szczęśliwa.

Nazywam się Hermiona Malfoy i stworzyłam świat , który jest idealny.

Nazywam się Hermiona Malfoy i wygrałam.