Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

04

26/07/2022

"No es tu culpa que yo arruine todo...
Y no es tu culpa que yo no pueda ser lo que necesitas"

Se que tengo que dejarte ir, que te debo soltar para continuar a donde la vida me quiere llevar, se que no soy de ti y ni tú de mi... y no es que haya una historia escrita sobre nosotros, simplemente no existe.

Deje de creer en los cuentos de hadas, no creo en la magia, ni en la primera impresión de nada, no me quedo con lo superficial, pero si con la profundidad del alma y lo que en ella guarda.

Heridas abiertas ¿como podría sanar? Si todo lo que tocaba volvía a sangrar. Los recuerdos, las personas, eso dolia más... me perseguían día y noche era un infierno total, no podia respirar, ¿por qué te tuve que amar? Si el amarte me iba a matar.

Quería ahorrarme el dolor tan profundo que sentía en el corazón, lo evite por mucho porque no quería soltar lo que hice parte de mi en el camino de la vida. No era para mi, pero yo decidí que si.

Me sentía tan débil, fue un golpe duro que me tiro al suelo por un buen tiempo, mis manos cansadas estaban de luchar en contra del aire, porque no luchaba contra nadie... sino contra mí y la nada.

Por mucho tiempo viví sonriendo de manera optimista, no le tenía miedo a nada, ni me detenía ante las críticas de otros, creía en mi, le tenía fe a la vida, creía en segundas oportunidades, la tristeza duraba poco porque mi esperanza era interminable.

Pero cuando esa persona en la cual confiaba, a la que le entregué mi corazón, me dejo caer desde lo alto...me rompí en pedazos y aunque pasó tiempo aún me siento en partes.
No alcanzo la totalidad y la plenitud, la noche es mi cobijo y las lágrimas el escondite.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro