Bisita

Hindi agad ako nakapagsalita after what I heard. Hindi pa makapag-sink in 'yon sa utak ko. Para bang it's like a time bomb na sa oras na mag-sink in na ay sasabog ang utak ko with so much information.

"W-wife?" tanong ko ulit sa kanya at paninigurado.

Even ang word na 'yon ay nahihirapan akong banggitin. Nanatili ang tingin ni Jacobus sa akin, he's serious. Walang halong joke or pag-hold back sa face niya.

"Yes, Gianneri. A wife," pag-uulit niya sa akin.

Muling nag-loading 'yon sa utak ko. "W-why?"

Napabuntong hininga siya at napa-ayos ng tayo. While waiting na sagutin niya ang tanong ko ay napansin kong malalim ang iniisip niya. Matagal din siyang nag-isip bago niya nasagot ang tanong ko.

"F-for work...for my career," sagot niya sa akin.

"But why ako?" tanong ko agad.

Sa dami ng girls na pwede niyang yayain na maging wife niya, and I want to marry for love and hindi lang dahil sa work.

"Bakit hindi ikaw?" tanong niya pabalik sa akin.

"E, you have a lot of options kaya...you have a lot of girls after you. Maraming pwedeng..."

"I don't want other girls. And there's no other girls after me," pagtatama niya sa sinabi ko.

Napanguso ako bago hindi ko napigilan na mag-make face.

"Hindi ako naniniwala," sabi ko sa kanya.

Doon lang nagbago ng slight ang reaction niya. Like he's natutuwa sa sinabi ko sa kanya. It's true naman talaga. Sa itsura niyang 'yan and some girls named Diana after him, sigurado akong madami pa.

"Wala nga, ang kulit."

Pinandilatan ko siya ng mata pero pinagtaasan niya lamang ako ng kilay. Kung maka-act ay akala mo naman sure na siya na papayag ako sa gusto niya.

"I'm not...I don't know," naguguluhang sagot ko sa kanya.

"It's ok. Hindi naman kailangan na sagutin mo 'yan ngayon..." sabi niya sa akin kayan naman kahit papaano ay nakahinga ako ng maluwag.

But it will remain sa isip ko for the rest of the day at hindi na 'yon mawawala.

"Pero may chance ba?" pahabol na tanong niya pa sa akin.

The pressure is in me again. Kaya naman wala sa sarili akong napatango bilang sagot ss kanya. Lumaki ang ngiti sa labi ni Jacobus because of that. Para bang 'yon na talaga ang sagot na gusto niyang marinig mula sa akin at ayaw niya ng iba.

"Good good," he said na para bang he won na agad.

"A little lang," pigil ko sa high hopes niya.

Baka mamaya ay maging kasalanan ko pa pag hindi naging maganda ang outcome ng mga happenings.

"Atleast may chance..." pagbibida niya sa akin.

"Pero bakit ba you need a wife?" tanong ko sa kanya para naman hindi ako clueless sa kung anong situation na pwede kong pasukin.

"Let's talk about that some other time. Masamang pinaghihintay ang pagkain," sabi pa niya sa akin.

Hindi na ako nakasagot pa dahil siya na mismo ang humila sa akin papunta sa may dinning room kung nasaan ang mga kasama namin.

Masarap ang foods and I enjoyed it, pero ang isip ko ay nandoon pa din sa hininging tulong ni Jacobus sa akin. Anong connect naman ng pagkakaroon niya ng wife sa career niya?

Ramdam kong pinapanuod ako ni Jacobus kahit pa pinipilit kong mag-focus sa pagkain ko. Kung minsan kasi ay hindi ko mapigilan na mapatulala everytime na lumalaim ang isip ko about it.

Sinubukan kong magpaka-busy sa work and some other things para lang mawala 'yon sa isip ko. Baka sa kaka-isip ko ay masagot ko na agad si Jacobus na pwede na kami magpakasal ngayon na para lang matapos na kung ano man ang problem niya about sa career niya.

"May kailangan po kayo, Senyorita?" tanong ni Ara sa akin.

Bumaba ako sa may kitchen para kumuha ng coffee. Hindi ko pinahalata sa kanya na nagulat ako sa biglaan niyang pagsulpot. Hindi ko din kasi sure kung gulat pa ba yung naramdaman ko or baka there's a takot na because of her kaduda-duda na pagkatao.

"Sorry po, nagulat ko po ba kayo?" paumanhin niya.

She's really good at reading face expression and even ang mga body gestures. Kahit hindi ko pinahalata ay napansin pa niya 'yon.

"Hindi naman," sagot ko na lang at nag-iwas ng tingin sa kanya.

"Coffee po?" tanong pa niya sa akin.

"No, it's ok. I can make my own coffee," pigil ko sa kanya.

Inunahan pa niya ako sa may kitchen counter para sana mag-brewed ng coffee. Napahinto siya dahil sa sinabi ko.

"May iba pa po ba kayong kailangan?" she asked.

Marahan akong umiling.

"T-tawagin niyo lang po ako kung may kailangan kayo, Senyorita."

Tango lang ang isinagot ko sa kanya. Sometimes I want to asked her na kung ano ba talaga ang kailangan niya and agenda niya. It's funny na she's a suspicious person pero I still let her live with me here sa house namin.

Maybe because I still have high hopes na hindi naman siya ganoon ka-masamang tao. Na baka mali lang ang information na we have about her.

Bumalik ako sa room ko after kong makakuha ng brewed coffee. I saw din a box of donut sa refrigerator. One of our house helpers told me na ipinadala 'yon ng ilang mga kakilala ni Daddy. Sometimes kung ano-anong pagkain ang pinapa-deliver sa bahay.

I told them naman na they cane have it dahil hindi din naman ako palaging nasa bahay, masasayang lang ang foods. Mag-isa lang din naman ako dito.

"Masyadong busy, ang tagal sumagot," Quinn said while acting na para bang he's irritated sa matagal kong pagsagot ng call niya.

"I'm sorry, galing ako sa kitchen. Iniwan ko ang phone dito sa room," natatawang paliwanag ko sa kanya.

He's cute kasi everytime nag-aact siya na akala mo talaga he's my boyfriend and nagseselos siya sa tuwing matagal akong mag-reply and hindi nasasagot ang call niya.

Ang call na 'yon ay ginawa niyang video call kaya naman I saw kung paano siya nag-roll ng eyes sa akin. I roll my eyes din sa kanya kaya sa huli ay natawa na lang kaming dalawa.

"What do you need?" tanong ko.

"Ano tatawag lang dahil may kailangan?" natatawang tanong niya sa akin.

Inilabas ko ang dila ko sa harap ng camera para lalo siyang asarin. Ipinakita ko pa sa kanya ang donut na dala ko. It's a classic donut na favorite ko nung bata ako.

"It's boston cream and a choco butternut," sabi ko pa sa kanya na akala mo ay nasa isang vlog ako.

"Akala mo ma-iinggit ako diyan?" pang-aasar pa niya sa akin kaya naman ipinakita ko na this time ang kamao ko.

Tinawanan ako ni Quinn.

"Syempre, tinatawagan mo lang naman talaga ako if you need help at pag need mo ng kasama pag gusto mong kumain sa labas," sabi ko sa kanya.

"Grabe ka..." natatawang suway niya sa akin.

I made face bago ko pinakita sa kanya ang pag bigbite ko sa donut na hawak ko.

"Pero tama ka naman, I need help..."

"Tingnan mo, tingnan mo," sabi ko sa kanya.

"Can I stay there sa inyo pag nagbakasyon ako diyan sa Sta. Maria?" tanong niya sa akin na ikinagulat ko.

"For real?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.

Tango lang ang isinagot niya sa akin kaya naman napapalakpak kaagad ako. I'm excited na I-tour siya dito sa Sta. Maria.

"Syempre naman," sabi ko pa sa kanya.

May pinapatayo silang property dito sa Bulacan and ilang minutes lang ang layo sa Sta. Maria. He had the choice and means naman na mag-rent ng place to stay pero mukhang umiiral nanaman ang pagiging kuripot ng aking kaibigan.

"You'll pay rent here ah," pang-aasar ko sa kanya.

"At kailan ka pa naging alipin ng salapi?" natatawang tanong niya sa akin.

Ipinahanda ko kaagad ang isa sa mga guest room namin para kay Quinn. He'll arrive pa the next day after tomorrow pero pina-ready ko na kaagad 'yon.

I received a message from Elorie the next day. She asked me kung pwede akong sumama sa kanila sa Caypombo dahil may friend siya doon and it's fiesta. Sasama sina Hogan and Vatty na hindi naman nakakagulat because they really like free foods.

"Iba talaga ang lasa ng pagkain sa handaan. Parang ten times na mas masarap," sabi pa ni Vatty.

Hindi ko alam kung saan niya 'yon natutunan. Pag narinig siya ni Tita Vera ay paniguradong lagot siya. Para bang I know na kaagad kung anong sasabihin ni Tita Vera sa kanyang anak.

"Sa Marilao kami bukas, Ate Gianneri..." sabi ni Elorie.

"I'm sorry. Hindi ako pwede bukas, may darating akong bisita," sagot ko sa kanya.

Si Vatty kaagad ang sumagot at nagbunyag ng mga mangyayari. I told my parents about it kasi, hindi naman pwedeng mag-decide ako kaagad without informing them. Nang malaman ni Daddy na doon mag-stay si Quinn ay tinawagan niya kaagad si Tito Julio to inform him na bantayan ako.

They know Quinn for how many years na din since his my boy bestfriend na, pero na-iintindihan ko naman na protective lang talaga si Daddy sa akin.

"Si Quinn, yung boy bestfriend mo na doon titita sa Villa de Montero. Kayong dalawa lang ang nakatira doon...saan siya matutulog?" sunod sunod na sabi niya na para bang all of that information ay hindi para sa akin kundi para sa iba pa naming kasama.

"Syempre sa guest room," sagot ko kaagad.

Hindi ko napamalayang napalingon ako kay Jacobus na nakatiim na ang bagang ngayon. I know naman na inalok niya akong maging wife niya, pero hindi pa naman ito ilegal dahil wala pa naman kaming formal na kasunduan about that.

He can't be a jealous husband pa since hindi pa naman niya ako wife. And hindi din girlfriend, for goodness sake bakit nga ba ako biglang kinabahan?

Bumaba na kaagad kami ng sasakyan after niyang mag-park sa tabi ng malaking bahay. Kanya kanya sila sa pagbaba hanggang sa pigilan niya akong buksan ang car door.

"Anong gagawin nung lalaking 'yon dito?" tanong niya sa akin tungkol kay Quinn.

"May work siya malapit dito kaya naman he asked kung pwede siyang sa amin mag-stay. Sayang naman kasi kung mag-rent pa siya ng place to stay," paliwanag ko.

I don't understand din kung bakit kailangan ko magpaliwanag ng ganoon kahaba.

I saw na matalim ang tingin niya sa kung saan while he's preparing na sa pagbaba naming dalawa.

"Bakit bawal?" tanong ko sa kanya.

"Syempre bawal," diretsahang sagot niya sa akin.

"Why naman? You're not my boyfriend pa nga and hindi mo pa ako wife," paalala ko sa kanya in a very nice way naman.

"You're no supposed to be a jealous husband pa," dugtong ko pa kaya naman mas lalo siyang tumikhim.

"I'm your potential husband, remember?"

"Because of the chance? Syempre..pero Quinn is my bestfriend," paliwanag ko pa din.

Para na kaming in a relationship nito sa pagpapaliwanag na ginagawa ko.

"Bestfriend..." mapanuyang sabi niya na pata bang that term is not giving peace of mind.

"Your secret bestfriend when..." hindi na niya natuloy pa ang mga susunod na words dahil siya na lang ang nakakarinig no'n.

Mapayapa naman kaming nakalabas ng car and nakasunod kina Elorie. Tama naman sina Vatty dail masarap talaga ang mga food sa handaan. May mga foods na doon ko lang nakakain, and I liked it.

"Anong activity natin bukas?" tanong ni Hogan.

Marami silang gustong gawin, pero tahimik lang si Jacobus. Parang nagalit ata, kanino kaya galit 'to?

"Mangabayo na lang tayo. Sa Villa de montero tayo bukas," Vatty said.

"Tama, sa Villa de Montero tayo bukas," biglang sabat ni Jacobus.

Because of that ay natapos na kaagad ang desisyon. Wala ng pwedeng makapagpabago ng desisyon na 'yon.

"Ayos lang ba?" tanong ni Jacobus sa akin.

Nasa akin na ngayon ang buong atensyon nila.

"Sure. Magpapa-prepare ako ng foods para sa inyo," sabi ko pa.

"Para sa amin lang? Bakit nasaan ka bukas?" tanong niya sa akin.

Biglang tumahimik ang paligid, ang mga kasama namin sa table ay biglang dumoble ang gutom at mas nag focus sa pagkain.

"Nandoon lang din sa house. Aasikasuhin ang darating na bisita," sagot ko tukoy sa pagdating ni Quinn bukas.

Marahang tumango si Jacobus. "Tamang tama, bisita din naman kami bukas," he said.

"But Vatty is the host..." paalala ko. Si Vatty ang naka-isip kaya siya ang magaasikaso sa kanila.

Hindi na nagsalita si Jacobus pero pinagtasaan na lamang niya ako ng kilay. Hindi na ako pwedeng humindi pa.

Lunch time ang dating ni Quinn the next morning. Maaga pa lang ay nasa Villa de Montero na sina Jacobus. Nangabayo siya while visiting the plantation. Abala naman ako sa pag-aayos ng lunch namin ang preparations na din.

Tumawag ang guard para sabihing nasa labas na si Quinn. I told him to let him in, lumabas na ako sa may front door para hindi tayin ang paglapit ng kanyang sasakyan. I'm all smile while looking at the approaching car kahit tinted 'yon at hindi ko pa talaga siya nakikita.

"Welcome to villa de montero!" nakangiting bati ko sa kanya paglabas niya ng sasakyan.

"Very haciendera..." he said while looking sa suot ko.

I was about to take a step para sana lapitan siya at yakapin nang mapahinto kaming dalawa nang makarinig kami ng mga yakap ng papalapit na kabayo.

Kahit ako ay hindi na nakagalaw pa when I saw Jacobus, with his maong pants and topless while riding the horse ay mapapatigil ka naman talaga.

"Very epal," Quinn said tukoy kay Jacobus.

Hindi ko namalayan na nakalapit na pala siya sa akin. Nakangisi itong humilig para humalik sa aking pisngi.

"Laway mo tumutulo," pang-aasar niya sa akin bago niya ako hinalikan sa pisngi.

Mas lalong tumalim ang tingin ni Jacobus sa amin. He saw it.

Bumaba siya ng kabayo at lumapit sa amin.

"Andito na pala ang bisita," he said diniinan ang word na bisita.

"Ah...Oo, si Quinn nga pala," pagpapakilala ko.

Tinanguan siya ni Jacobus. Pagkatapos ay nilingon ako.

"You should invite your friend to our wedding," he said na ikinalaglag ng panga hindi lang ni Quinn kundi ako din.

(Maria_CarCat)