Obudziłam się koło 10:30. Akurat przed telewizorem siedział Mikey. Przeciągnęłam się. Mikey spojrzał na mnie i z uśmiechem powiedział:

-Cześć Wika. Jak się spało?- Zapytał piegus kiedy wstawałam z kanapy. Założyłam buty.

-Może to nie moje łóżko ale było wygodnie.- Odpowiedziałam kiedy Mikey wstawał z podłogi. Oboje poszliśmy do kuchni. A raczej ja szłam. Mikey biegł jakby się paliło.- Dzień dobry wszystki.- Powiedziałam wchodząc do pomieszczenia.

-Cześć Wika.- Powiedzieli wszyscy jednocześnie poza Mikeym.

-Cześć.- Odpowiedziałam i wzięłam kawałek pizzy i zaczęłam jeść. Podczas śniadania rozmawialiśmy na temat moich pasji. Tak dokładnie to Mikey naciskał bym opowiedziała o moich pasji. Po śniadaniu dalej gadaliśmy. Dopóki nie włączył się budzik wskazując 11:20.

-Słuchajcie muszę już lecieć.- Powiedziałam kiedy Mikey za torował drogę wyjście.

-Może ciebie podrzucimy? Będzie szybciej.- Zaproponował Leo.

-Nie chce wam robić kłopotów.- Powiedziałam na co cała czwórka zaczęła się śmiać.

-Ty nie robisz nam kłopotów.- Powiedział Raph.- A teraz idziemy.- Chwycił moją rękę i zaczął iść w stronę samochodu. Kiedy mnie trzymał za rękę bracia Rapha zaczęli mówić coś na temat jego dziewczyny. Kiedy wsiedliśmy do pojazdu usiadłam na jednym z foteli i zapięłam pas.- A gdzie maszy ciebie podwieźć?- Spytał się buntownik.

-Do lasu miejskiego.- Na początku wszyscy poza mną byli w szoku. Ale Leo po chwili odpalił silnik. Nie jechaliśmy długo. Kiedy zaparkowali przed wejściem do lasu miejskiego Donnie dał mi numer telefonu abym zadzwoniła w razie potrzeby. Zrobiłam to samo. Po wyjściu z pojazdu stanęłam na poboczu i zapisałam numer przyjaciela. Następnie schowałam telefon do torby.

-Hejka!- Usłyszałam głos za mną. Odwróciłam się i zauważyłam Tobyego który szedł w moją stronę. Podbiegłam do niego.- Cześć psychopatko pieprzowa.- Powiedział Toby na co zachichotałam.

-Witaj Toby.- Na moje słowa chłopaka zatkało.- Creepypasta się kłania.- Powiedziałam drapiąc się po karku.

-Nie mów, że jesteś naszą fangril.- Powiedział nieco załamany Toby idąc w jakąś stronę. Szłam obok niego.

-Mówiąc szczerze kiedy zaczęłam się interesować waszymi historiami bardzo chciałam was spotkać. Ale nie chciałam i nie chce spotkać Offendera i Candyego.- Na moje słowa Toby się zaśmiał. Przez resztę drogi Toby opowiadał mi swoją historię. Mało różniła się od tej historii co czytałam na internecie.

-Poczekaj.- Powiedział szybko chłopak zatrzymując się. Również stanęłam. Toby podszedł do mnie i zdjął delikatnie opatrunek z mojego policzka.- Co ci się stało?- W jego głosie słyszałam zdenerwowanie.

-A ta rana. Wczoraj miałam małe spotkanko ze zmutowanym tygrysem.- Powiedziałam zakładając opatrunek. Toby na moje słowa zaczął się śmiać. Nagle nie wiem jak ale złapałam nóż który prawie wbił mi się brzuch. Toby i ja zrobiliśmy wielkie oczy. Spojrzeliśmy w stronę z której leciał nóż i zauważyliśmy tam Roześmianego Jacka który również był zdziwiony. Puściłam nóż, a z mojej prawej ręki zaczęła spływać krew.

-Jak ty to zrobiłaś?- Zapytał Jack podchodząc do nas. Wyjęłam z torebki chusteczki i przyłożyłam je do rany.

-A co ja wróżka? Nie wiem jak to zrobiłam.- Powiedziałam nadal będąc w szoku.

-Dobra idziemy bo Operator się na nas wkurzy.- Toby szybko wyjął z kieszeni bandaż i gazę. Szybko opatrzył moją rękę. Chwycił moją rękę i zaczął biec. Nie minęło pięć minut, a byliśmy pod wielką willą. Weszliśmy tam. Sprawdziłam godzinę i okazało się, że jesteśmy pięć minut przed 12:30. Wtedy na korytarzu pojawił się Jeff. Jak tylko mnie zobaczył od razu wyciągnął nóż.

-Co ona tu robi?!- Krzyknął chłopak.

- Sorry the kiler ale jestem umówiona na rozmowę z Operatorem.- Powiedziałam kiedy razem z Tobym przeszliśmy obok niego. Jeffrey jeszcze coś krzyczał do mnie ale nie interesowało mnie to. W pewnym momencie stanęliśmy pod wielkimi drzwiami. Domyśliłam się, że prowadzą do gabinetu Slendermana.

-Powodzenia.- Powiedział Toby. Wzięłam głęboki wdech i wydech. Zapukałam do drzwi. Po dostaniu pozwolenia weszłam.

-Dzień dobrzy panie Slendermanie.- Powiedziałam zamykając drzwi.

-Witam. Wybacz za zachowanie Jacka ale nie powiedziałem pozostałym o twojej wizycie.- Odparł Slenderman kiedy dał mi znak bym usiadła. Wykonałam jego prośbę.

-Nic się nie stało.- Powiedziałam.- A więc mogę wiedzieć czemu pan mnie wezwał do swojej rezydencji?- Spytałam i miałam nadzieje, że powie mi prawdziwy powód.

-Powód jest taki. Jeffrey powiedział mi o tym twoim wybryku. I jestem pod wrażeniem.- Jego wypowiedź mnie zdziwiła.- Mam u ciebie dług. Sally powiedziała mi co zrobiłaś dla niej i dziękuję.- Powiedział Slender.

-Nie ma za co. Poza tym nie mogłam jej w takim stanie zostawić.- Odpowiedziałam kiedy na sercu było mi ciepło na wspomnienie co zrobiłam dla Sally.

-Ale doszły mnie także słuchy, że słyszałaś o Shredderze.

-Trudno by nie słyszeć o nim. W telewizji i internecie głośno o nim. Poza tym to jeden z postaci pewnego filmu i kreskówki.- Powiedziałam gdy do gabinetu wbiegła Sally. Oboje spojrzeliśmy w jej kierunku. Gdy tylko dziewczynka spojrzała na mnie podbiegła do mnie i wskoczyła na moje kolana. Następnie mnie przytuliła.

-Nie zabijaj jej Slendy.- Powiedziała Sally nadal mnie przytulając. Usłyszałam cichy chichot. Sally spojrzała na Slendermana.- Z czego się śmiejesz?- Spytała zaskoczona brunetka.

-Oj Sally. Ja nawet nie mam zamiaru jej zabijać.- Powiedział rozbawiony Slenderman.

-Co?- Spytałam się w tym samym momencie co Sally. Jego wypowiedź mnie zdziwiła.

-Tak. Nie mam zamiaru ciebie zabić. Z dwóch powodów. Pierwszy powód to taki, że pomogłaś Sally która jest moim oczkiem w głowie. Drugim powodem jest to, że mamy wspólnego wroga.- Powiedział Slender kiedy Sally zeszła z moich kolan.

-Wiktoria, a pobawisz się ze mną?- Spytała Sally kiedy spojrzałam na nią. Wstałam i podeszłam do niej. Klęknęłam przed dziewczynką i położyłam dłonie na jej ramiona.

-Sallynko bardzo bym chciała ale muszę wrócić do domu. Mam jeszcze szkołę na głowie. Ale jeśli pan Slenderman się zgodzi będę ciebie odwiedzała w wolnym czasie, dobrze?- Powiedziałam starając się być delikatną. Sally spuściła głowę. Uniosłam jej podbródek.- Maleńka nie smuć się.- Powiedziałam całując ją w czoło.

-No dobrze, dobrze. Zgadzam się Sally.- Na jego słowa Sally od razu się ożywiła i podbiegła do Slendera i zaczęła go przytulać. Taki widok był dla mnie słodki. Z powodu iż taka postać z legendy wyglądała w tej sytuacji jest jak kochający ojciec. Dbający o swoją córkę. Wtedy do pomieszczenia wszedł Toby.- Toby odprowadź Wiktorię do wyjścia z lasu.- Powiedział Operator.

-Tak Operatorze. Chodź Wika.- Powiedział Rogers podchodząc do drzwi od gabinetu. Podeszła do mnie Sally i przytuliła mnie.

-Obiecujesz, że przyjdziesz jeszcze?- Spytała z nadzieją w głosie Sally.

-Oczywiście, że przyjdę. Ale najpierw powiadomię o tym Slen... Znaczy pana Slendermana.- Powiedziałam nieco speszona tym, że prawie powiedziałam na Slendera po imieniu.

-Nic się nie stało Wiktorio.- Powiedział Slenderman kiedy puściłam Sally. Podeszłam do Tobyego.

-W razie co to jesteśmy w kontakcie.- Powiedziałam wychodząc z gabinetu Slendermana. Zdjęłam opatrunek i szłam za Tobym do wyjścia. Kiedy zbliżaliśmy się do drzwi wiedziałam, że wszyscy się na mnie patrzą. Po wyjściu z rezydencji czułam, że moje życie zmieni się. Nie wiem czy na gorsze, czy na leprze. Czas pokarze. Po pewnym czasie z Tobym powoli zbliżaliśmy się do wyjścia z lasu.

-Wiktoria trzymaj.- Powiedział chłopaki podając mi swoją chustę.- Aby zakryć ranę.- Dodał po chwili. Toby pomógł mi ją założyć. Kiedy się pożegnaliśmy poszliśmy w swoje strony. Jak tylko weszłam do domu zauważyłam moich rodziców i wujka. Cała trójka spojrzała na mnie. Zdjęłam buty i kurtkę. Zdjęłam nawet chustę od Tobyego. Na twarzy wuja, ojca i matki widziałam przerażenie.

-Co ci się stało?- Spytał się mnie wujek kiedy wchodziłam do dużego pokoju.

-Mówiąc w skrócie zaatakował mnie wczoraj jeden ze sługusów Shreddera.- Na moje słowa ojciec się zdenerwował. Wiedziała, że teraz mi nie pozwolą wychodzić z domu na wieczorne spacery. Poszłam do kuchni. Wyciągnęłam z szafki dwie czyste gazy, rywanol, bandaż i plaster. Poszłam do łazienki w której zaczęłam przemywać rany na policzku i ręce. Gdy tylko je opatrzyłam poszłam do swojego pokoju. Odrobiłam lekcje. Następnie spakowałam wszystko do plecaka. W pewnym momencie zadzwonił mój telefon. Odebrałam połączenie.

-Hej Wiki co robisz?- Poznałam ten głos. Był to Mikey.

-Nic ciekawego. A wy?- Spytałam się rysując sobie coś na kartce.

-U nas też nic ciekawego, a właśnie Leo gadał z senseiem. I nie uwierzysz. Zgodził się byś uczyła się ninjitsu.- Słowa Mikeyego mnie zatkało.

-Żartujesz sobie? Ja mam szkołę. Jak moja mama dowie się, że chodzę na wagary to mnie zabije szybciej niż Shredder.- Powiedziałam szeptem by moi rodzice i wujek nie usłyszeli.

-A czy ktoś mówił, że masz uciekać z lekcji? Z resztą. Wszystkiego się dowiesz jak się spotkamy.- Powiedział i się rozłączył. Nie mogłam zrozumieć o co mu chodziło z tym, że ich ojciec chce mnie trenować. Nie mając żadnego pomysłu poszłam spać.