•Feliks pov•

Zostałem dziś zawołany do gabinetu mojego szefa . Kiedy wszedłem do gabinetu Andrzejka , zobaczyłem w nim Ludwiga . Było to dziwne bo nie było z nim nikogo z politycznego grona . Nie było też z nim irytującego Prusaka , a sam Ludwig nie był ubrany tak jak zazwyczaj :
- Feliks ,  pojedziesz z Ludwigiem do Niemiec . Jest pewna delikatna sprawa w której musisz pomóc - odezwał się Duda
- Dobrze, ale najpierw jaka to sprawa? 
- Ludwig opowie ci wszystko po drodze - zakończył rozmowę po czym Ludwig wyprowadził mnie z pomieszczenia, po czym w końcu się przywitał :
- Guten tag Polen
- Dzień dobry Ludwigu . Proszę prywatnie używaj mojego imienia , w końcu takie śliczne jest . Jaka to delikatna sprawa ?
- Chodzi o mojego brata , Gilbert nie czuje się ostatnio najlepiej . Mówi że nie wydobrzeje póki nie porozmawia z tobą szczerze...
- A co mnie on obchodzi?
- Feliks, proszę cię.  Jeśli to naprawdę zależy od jego zdrowia to jestem w stanie wziąć i na siłę zaciągnąć cię do Berlina .
- No dobra, Dudek mi kazał to pojadę - Tak naprawdę zaciekawiło mnie co mogło spowodować u Prusa chęć zobaczenia zafelistego mnie , ja wiem że jestem cudowny ale on raczej mojego zdania nie podziela , może się menda nawróciła czy coś . A cholera go tam wie.

•time skip•

A więc dotarłem do miejsca w którym diabeł nie śpi,  inaczej zwanego Niemcy . Byłem w stolicy wroga numer dwa ,  szwaby były zaraz po ruskach . Ludwig Zaprowadził mnie do swojego domu , pokazał gdzie przesiaduje starszy z braci po czym poszedł tłumacząc się że Gil nie chciał aby ktoś był w domu w trakcie tej rozmowy . Mam się bać ? Bo ja na moim miejscu bym się bał . A no tak , jestem na swoim miejscu mogę się bać . Zapukałem do pokoju biało-włosego.

•Gilbert pov•

Usłyszałem ciche pukanie do drzwi :
- Kto tam?  - odezwałem się
- Gości se spraszasz i jeszcze pytasz kto tam . -rozpoznałem głos pewnego krasnala - ehh... To ja Feliks , wiesz ten zafelisty Polak któremu tak jakby podjumałeś ziemię
- A dobra to ty, wchodź pchło - nawet gdy leżę , już prawdopodobnie na łożu śmierci nie odpuszczę sobie dogryzania mu , wygląda słodko gdy się denerwuje . Jak taka tsundere , czy jak to tam się zwało . Dobra , wszedł
- Nie jestem pchłą pruska mendo.
- Tak tak a Polska od zawsze jest na mapach .  Tak bez przerwy.
- Ty gnoju - okej przesadziłem , widzę mord w jego oczach.
- Wybacz , nie po to cię tu ściągałem.
- Skoro nie po to to po co? 
- Feliksie mój drogi , dobrze wiesz jak wygląda nasza relacja.
- Ta , jest to nienawiść.
- No nie do końca , przedstawię ci naszą historię. Ale nie tak jak to widzisz ty czy reszta świata, a tak jak to widzę ja.  Mówiąc o moich odczuciach i o tym co ja myślałem .

•retrospekcja Gilberta•

Gdy po raz pierwszy cię ujrzałem byłem pewien, że jesteś kobietą . Musisz mi wybaczyć ale chyba każdy na początku popełnia ten sam błąd . Byłeś mniej więcej w moim wieku ,  a tak sliny i potężny . Również zapragnąłem takiej potęgi, zazdrościłam ci jej. Pewnie teraz pomyślisz sobie że to o nią chodzi w tej historii,  ale źle myślisz to nie o nią tu chodzi. Dorastaliśmy, a z wiekiem coraz bardziej rośliśmy w siłę i oddalaliśmy się od siebie, wtedy już zacząłem zauważać że to nie zazdrość, a coś innego.  Wtedy jeszcze nie wiedziałem co to.  Potem się zaczęło, najpierw Grunwald, gdzie o mały włos nie straciłeś przeze mnie życia. Nie wybaczyłbym sobie gdybym wtedy zrobił ci krzywdę, na moje szczęście albo nieszczęście ten głupi Litwin cię uratował, taaa wspominałem już może o zazdrości? Tak? A wspominałem o kogo naprawdę byłem zazdrosny? Nie?  No to już ci mówię, że to wszystko przez Tolysa. On był tak blisko ciebie jak ja nawet nie mogłem pomarzyć żeby być . Ale ten jeden raz się przydał. Kolejne wydarzenia to 1431-1435 czyli najazdy zakonu krzyżackiego na twój kraj.  Czy przy Grunwaldzie wspominałem ,że potem było już tylko gorzej? W sumie to wiesz sam. I tak jak tych wydarzeń nie chciałem.  Tak następne, rozbiory Polski były prawie , że całkowicie moją decyzją .  Myślałem że gdy Ivan weźmie Tolysa a Rod ziemie, na których mu zależało to ty i ja będziemy sami i się zbliżymy,  ale tak nie było.  Plus miałem cię  tylko do chwili 3 rozbioru a potem nie widziałem cię aż przez 132 lata.  Było mi smutno, przez ten czas zrozumiałem co do ciebie czułem,  byłem zakochany w tobie. Ale tylko ci szkodziłem.  Więc kiedy upewniłem się że wracasz na mapy i do życia wycofałem się.  W 1939 roku rozpętano drugą wojnę światową. Muszę ci powiedzieć że mój brat tego nie chciał, ale szef go nie słuchał.  W tym okresie czasu raczej się nie udzielałem jak wiele osób myśli. Byłem cichym obserwatorem. 

•koniec retrospekcji•

- I tak oto jesteśmy parę miesięcy po setnej rocznicy odzyskania twojej niepodległości . Mojego kraju nie ma na mapach już tyle lat a ja dopiero się wykruszam .  Feliks ja umieram - oczy zielonookiego zamarły,  tak jak i on sam,  po chwili jednak się ocknął
- A.. Ale jak to?!? Ty nie możesz umrzeć!
- Najwidoczniej mogę skoro właśnie to się dzieje.  Chciałem Ci powiedzieć to wszystko.  Wiesz co jest w tym najgorsze? Są    rzeczy
Po pierwsze : kocham cię i żałuje że nie powiedziałem tego wcześniej
Po drugie: nie dożyję już czasu w którym i ty odwzajemnisz moje uczucia
Po trzecie: nie będę już mógł na ciebie patrzeć.
Potraktuj to jako swego rodzaju spowiedź i nikomu nie mów co usłyszałeś,  dobra? - Polak był cały zapłakany, nawet nie zauważyłem kiedy to się stało
-Gilbert -jego głos się trząsł- dlaczego tak późno mi o tym mowisz?
- Nie wiem pchełko,  byłem pewien ,że mój żywot będzie dłuższy - uśmiechnąłem się w mój typowy sposób, na co blondyn odpowiedział uściskiem
-J.. Ja też cię kocham -uśmiechnął się lekko i wrócił mnie do pozycji leżącej- wrócisz kiedyś do mnie?
- Nie wiem... - Feliks nachylił się i lekko mnie pocałował.  Moje powieki samoistnie się zamknęły, tętno zwolniło serce również, aż do momentu w którym stanęło już na dobre...

•Feliks pov•

Kiedy odsunąłem się od niego,  wyglądał jakby spał, z tą jednak różnicą, że nie dało się zobaczyć delikatnego u noszenia się klatki piersiowej ani usłyszeć miar owego oddechu.  Sprawdziłem puls.  Niewyczuwalny,  świadczyło to o jednym. Gilbert odszedł i prawdopodobnie nie wróci. Znowu płakałem.

•••••••••••••••••

Jeju, myślę ,że wykonałam kawał dobrej roboty xD wiem , że smutnych pruspoli jest od chuja na wattpadzie. Ale 2 więcej nie zaszkodzi!  Powiedziałam 2? .... No cóż macie spoiler do jednego z shotów.  Szykuje się jeszcze jeden smutas.  Ale kiedy napiszę to nie wiem.  Jestem leniwą kluską =w=
Jeśli wam się podobało to możecie zostawić gwiazdkę skomentować czy udostępnić swoim znajomym. Ja was do niczego nie zmuszam, róbcie jak chcecie. Do następnego! Papa 💞