This is unedited. There can be too much wrong spellings and grammars. Don't judge.

-Author Red

CHAPTER 34
"The Ruthless Queen"

Same time as the fight of Keith, Rui, Cloud, Red and Rhyll.

• Sakura •

"Gosh, ang baho dito." bulong ko. Sinundan ko kasi ang Boss at pumasok sya sa isang kwarto. Pagkabukas ko kanina ay tumambad sakin ang mabahong amoy ng kwarto.

It smells like the combination of blood and (What I'm about to say won't make sense) fart? What the actual fuck? Is this room really smell like fart? Fuck.

"Lumabas kang hayop ka! I'll fucking kill you, damn old man! Come out!" sigaw ko. Nag-e-echo ang boses ko sa buong kwarto. But I didn't heard anyone answered me. Ang hawak ko lang na weapon ay dagger. I have darts with different poisons and such sa tagiliran ko. I also
a small katana na nasa bulsa ko. (Ung lumalaki kapag napindot) And I also have dagger sa medyo malapit sa foot ko. Parang hidden weapon ganun. I also have something that I invented. I won't tell you right now.

"Lumabas ka na! Tangina! Alam kong naiintindihan mo akong hayop ka!" malakas kong sigaw. Patuloy na nag-e-echo ang boses ko pero di pa rin nalabas ang punyetang lalaking yun.

Hinugot ko ang bomb na nasa bulsa ko. It is not the type of bomb na malakas sasabog. Parang smokescreen lang sya na hindi smoke but sasabog talaga. Pero mahina lang. Sakto lang para mapalabas ko ung lecheng yun.

I threw it in every corner of the room. Sumabog naman agad ito. And after a few seconds, I saw a silhouette walking towards me. It was coughing because of the bomb. I smirked dahil alam ko kung sino to.

The one and only, Boss.

Duh, of course. Kaming dalawa lang naman ang nandito.

"Good thing, lumabas ka na. I was starting to get mad and bored I'm afraid I'll burn this building down just to fucking find you, you piece of crap." malamig na saad ko. Sumeryoso ang mukha nya habang nakatitig sakin.

"Mag dadaldalan lang ba tayo dito?" malamig nyang saad. He stares at me as if he is killing me inside his head. It is as if he is imagining how he's going to kill me.

"Let's get this fucking thing started."

• Third Person •

Sakura is determined to kill the Boss, now that she knows Rhyll is not the his real son and he didn't betray her. She is determined to win and take revenge for her best friend's death.

"I don't have to fight seriously at first, don't I?" -sabi ni Sakura sa isip nya.

Inintay nyang sumugod ang Boss bago sya kumilos. The Boss started running at her while holding nothing. Kaya inisip ni Sakura na di sya gagamit ng weapons ngayon. Well, it was fine for her. Mas gusto nyang walang weapons. Though, gusto nya din na may weapons since she has a chance to stab someone or get the head for her enemy.

Susuntukin na sana ng Boss si Sakura ngunit umiwas ito. Patuloy nitong sinusuntok si Sakura pero umiiwas lang si Sakura habang naglalakad ng pabaliktad. Her arms are crossed. Hinahayaan nyang sumugod ang Boss.

"What the heck is your name? I'm fucking curious." malamig na saad ni Sakura.

"That's right, you don't know me. I guess Jaxton didn't said my name." ngumisi sya. Patuloy nyang sinusubukang suntukin si Sakura pero iwas lang ng iwas si Sakura.

"He doesn't know your name, dumbass." Sakura said. Umirap din sya sa Boss.

Bumilis ang galaw ng Boss. Bumilis din ang pag-iwas ni Sakura sa mga  pagsuntok ng Boss.

"The name is Kyle Andrews, you twit."

"Kyle, huh? Di bagay sayo." sabi ni Sakura. Naiirita na si Sakura kaya sinuntok nya ng malakas ang Boss. Tumilapon ito sa kabilang parte ng room.

Lumakad si Sakura dahan-dahan papunta sa Boss. Kita sa mukha nya ang pagkairita. "Tangina, wala namang tumatama sa mga suntok mo eh. Nakakairita ka."

Nang makalapit si Sakura sa Boss, sinipa nya ito ng malakas. Tumalsik ito pataas at nahulog pababa. Rinig ni Sakura ang pagcrack ng buto nito. She smiled devilishly. It was satisfying to hear bones cracking. It was satisfying to hear the groan of the Boss.

"So, Kyle. Bakit mo sinali si Rhyll sa mga katarantaduhan mo? And those members of the org. A strong man like you needs someone to assist him? Ghad, you're making me laugh." mapang-asar na tanong ni Sakura habang malamig pa rin na boses ang gamit.

Nang di nya marinig ng pagsalita ng Boss, agad nya itong sinipa ng malakas. Mas malakas pa sa sipa nya kanina. Pagkatapos mahulog nito ay narinig nanaman ni Sakura ang pag crack ng mga buto nito. Umubo rin ito ng malakas at nakita ni Sakura na dugo ang nilabas nito.

"You're a fucking weakling. Akala ko pa naman magiging masaya tong paglalaban natin. But boy, I was fucking wrong." sabi ni Sakura. Hinigit nya ang kwelyo ni Kyle at inangat ito. Parang lumulutang sa ere si Kyle sa ginawa ni Sakura. She is holding him with her hand. Tinaas pa ito ni Sakura. Until almost 12 inches na ang layo ng paa ni Kyle sa floor.

Kumuha si Sakura ng poison dart sa waist nya at tinusok sa puso ni Kyle. He groaned in pain. Marahas na binaba ni Sakura si Kyle.

"Can you still fucking fight, or not?" bored na tanong ni Sakura. She still can't believe na mahina ang Boss ng pesteng organization.

Tumayo ang Boss. Di inaasahan ni Sakura ang sunod na nangyari. Napansin nalang nya na tumilapon sya sa gitnang parte ng room at may sugat na ang gilid ng labi nya. She can taste blood coming from her lips. May naramdaman syang mahapdi na parang sugat.

She looked at her right arm and saw that it is bleeding. Mahaba ang sugat nito na para bang sinugatan ito ng katana o kaya kutsilyo.

She looked at Kyle. Nakangisi itong nakatingin sa kanya habang may hawak na knife. Sakura stood up. She didn't care about the bleeding. She didn't tried to stop it. Hinyaan nya itong tumulo sa sahig.

"So masaya ka na? Na nakascore ka sa laban natin? Sus, one point lang yan, tanda." nakangising saad ni Sakura.

Ngumisi lang si Kyle, "That was just the start, bitch." malamig na saad nito.

"Really?" malademonyong ngumisi si Sakura. "Then I'm not even starting yet."

Mabilis na tumakbo si Sakura papunta sa Boss. Mabilis nyang nakuha ang knife na hawak ng Boss kanina. She cut his fingers. He groaned in pain. Tumalsik sa kanya ang mga dugo nya. He groaned again in disgust.

'Punyeta, ang arte ah.'

Bago pa man makaganti si Kyle ay mabilis na pinutol ni Sakura ang kanang braso nito. Agad syang lumayo habang nakangisi at hawak hawak ang braso ni Kyle.

"Weak shit."

Napaluhod si Kyle sa sobrang sakit. Inis syang nakatingin kay Sakura.

"So ito pala ang dahilan kung bakit madami kng tauhan. You're a piece of shit, weakling. Nagtatago ka sa malalakas mong tauhan. You can't fight for your fucking self." mapang asar na saad ni Sakura. "What now, Boss? Anong gagawin mo? You're fucking losing, asshole."

Pilit na tumayo si Kyle. Kung nakakapatay ang tingin ay malamang matagal ng patay si Sakura sa sama ng tingin ng Boss sa kanya.

(Guys, ung Boss ay si Kyle ha. Baka malito kayo. -author)

"Don't look at me with those eyes, asshole. I'll fucking pluck them for you." malamig nitong saad. Nanigas si Kyle sa kinatatayuan nya ngunit di nya ito pinahalata.

"You are the one who was hunting me, right?" sabi ng Boss.

"Yes, of course. It was simply a mission. But your people caused my friend to have an amnesia. And you cause my bestfriend to die! Curse you!" malakas na sabi ni Sakura. Gusto na nyang sumugod at pugutan ng ulo ang Boss pero gusto nya munang pahirapan ito.

"Well, kung nangyari yun sa kanila, iisa lang ang ibig-sabihin nun." he smirked. "They. Are. Weaklings."

Sa sinabi ng Boss, nandilim ang paningin ni Sakura. Tinapon nya ang braso ng Boss at sumugod sya. She grabbed her katana inside her pocket at pinalaki ito.

She kicked Kyle's chest, causing him to fly at the other side of the room. Tumama ang ulo nga sa pader. Kitang kita ang dugong umaagos sa ulo nya dahil sa lakas ng pagsipa ni Sakura.

"They are not weaklings. You are." sobrang lamig na saad ni Sakura.

Lumapit sya at hinigit ang ulo ni Kyle at kinaladkad nya ito papunta sa gitna ng room. Di nya alam na tapos na makipaglaban sina Jarred na ngayon ay kadadating lang sa kwarto kung saan naglalaban sina Sakura. They are watching intensely. No one bothered to talk.

Sakura didn't noticed that.

Marahas na tinapon ni Sakura ang katawan ni Kyle sa gitna ng room. He groaned in pain. Hawak hawak nya pa din ang kanang parte ng katawan nya kung saan naputulan sya ng braso. Patuloy pa rin itong nadugo. Napansin naya din na nabigat ang paghinga nya. He was starting to feel the poison Sakura has injected.

Yumuko ng konti si Sakura at tinitigan ang Boss. "Ikaw ang police officer dito diba?" she asked.

Mukhang nagulat ang Boss, "How did you know?"

"Hindi ko talaga alam, but since you asked that, it must be true that you're the police officer. Kaya di kayo nahuhuli ng mga police. Maybe you're the chief or something higher para mapigilan mo ang paghahanap nila sa organization mo. Simpleng simple lang yun sayo, diba?" Sakura smirked.

"You, bitch!"

Di napansin ni Sakura na hawak hawak na pala ni Kyle ang buhok nya. Marahas na itinapon ni Kyle ang katawan ni Sakura sa sahig ng paulit-ulit. Sakura felt blood coming out of her body, lalo na sa ilong nya. Pero hinayaan nya munang itapon sya. Mayamaya pa'y malakas na sinipa ni Sakura si Kyle sa dibdib nito na naging dahilan ng pagkahulog nya sa sahig ng marahas at pagkalipad ulit ni Kyle.

Tumayo si Sakura. Pinunasan nya ang dugong tumutulo sa ulo nya at sa iba't ibang parte ng katawan nya. Llo na sa parteng hiniwa ni Kyle kanina.

Tumayo din si Kyle at inis na nakatingin kay Sakura. "You don't know how much money and time I spent para lang mabuo ang organization na to! At mapupunta to saan? Sa wala?! Dahil lang sayo?!" malakas nyang sigaw. "Putangina! You don't fucking know how much time I spent para lang mahanap kang gago ka!" sigaw nya ulit.

"Same goes for me. You don't fucking know what I fucking did and fucking sacrificed just to fucking find and stop you!" malakas na sigaw ni Sakura. Umalingawngaw ang sigaw nya sa buong kwarto.

'I have never seen Ate Sakura act or shout like that.' -saad ni Jaxton sa utak nya.

'That's my girl.' -isip ni Jarred habang nakangiti itong nakatingin kay Sakura.

"So just be bloody dead, you freak." malamig na saad ni Sakura.

Biglang napatigil ang Boss. Hindi dahil sa sinabi ni Sakura ngunit sa nakikita nya.

Nakita nya ang totoong magulang ni Dharyll na nakatayo sa likuran ni Sakura.

"B-Bakit buhay pa kayo?!"

Sakura looked confused. Hindi sa kanya nakatingin si Kyle kundi sa likuran nya. Tumingin sya sa likuran nya pero wala syang makitang tao dito. Hinarap nya ulit si Kyle ngunit takot na takot itong nakatingin sa kanya.

Sa paningin ni Kyle, wala na si Sakura. Ang nakikita nya sa direksyon ni Sakura ay ang madugong katawan ng magulang ni Dharyll. "L-Layuan nyo ako!" nauutal na saad nito. Umaaatras ito dahil sa takot.

The six guys who are watching is also confused.

Lumalapit si Sakura kay Kyle ngunit patuloy nyang sinasabi na layuan sya nito. Nagtataka si Sakura dahil magisa lang sya pero ang sinasabi ni Kyle ay "nyo".

Luminga si Kyle sa paligid nya dahil di na nya mahanap ang kaninang kalaban nya na si Sakura. "H-Hoy! G-Gangster Queen na kaibigan ni Dharyll! Nasaan ka?! W-Wag mo akong iwan dito sa dalawang to!" sigaw nya sabay turo sa mag-asawang nakatingin sa kanya. Masama itong nakatingin sa kanya. May hawak itong kutsilyo na para bang handa ng patayin si Kyle.

Sakura realized na gumana na ang poison na tinurok ni Sakura sa puso ni Kyle. He was hallucinating. He was seeing things that is not true. Sakura grabbed this chance para tumakbo ng mabilis kay Kyle. Di napansin ng nanonood ang mabilis na pag takbo ni Sakura. Nakita nalang nilang unti unting bumabagsak ang katawan ni Kyle. At si Sakura na nasa likuran ni Kyle na hawak ang puso nito.

She looked at his heart. Tumitibok pa ito ng konti. She's not bothered nor guilty of what she did to him. She smirked as she crushed his heart with her hands.

Nakarinig sya ng palakpak. Napatingin sya sa isang parte ng room at nakita nya sina Jarred, Rhyll, Jaxton, Rui, Keith at Cloud na nakatingin sa kanya. She smiled at them triumphantly. Napansin nyang inaakay ni Jarred si Dharyll. Agad syang tumakbo sa direksyon nito.

"What the heck is wrong with you?" tanong ni Sakura kay  Dharyll.

"Nabaril kanina, Ate, diba? You don't remember?" sabi ni Jaxton.

"Ay oo nga pala." she smiled apologetically. She hugged Dharyll tightly. "I missed you, you asshole."

Bumitaw si Jarred kay Dharyll at hinayaan nya itong yakapin si Sakura. Niyakap pabalik ni Dharyll si Sakura.

"I missed you too, Miku."

Bumitaw si Sakura, "You could've told us what was happening. We could've helped you."

"Oo nga. Bakit pa kami andito diba?" sabi ni Jarred.

"Don't fucking tell me you're shy, I'll kill you." sabi ni Cloud.

Rui laughed, "Parang kang tanga, Cloud-niisan." sabi nya sabay hagalpak.

Susugurin na sana sya ni Cloud pero ang sama ng tingin ni Sakura sa kanya.

Lumapit si Jaxton kay Dharyll. "Sorry, Kuya. I should've told them sooner, kung alam ko lang na mangyayari to."

"Di mo kasalanan yun. Ako ang nagsabi sayo na magpanggap." Dharyll smiled bitterly.

"Sorry pa rin, Kuya."

Sakura's Mansion

• Sakura •

"Aray ko naman! Putangina, Red! Tangina mo! Gago! Masakit!"

"Sandali lang kasi! Wag ka ngang malikot!"

Punyeta, diniinan ni Red ung paglagay ng cotton na may alcohol sa mga sugat ko. Punyemas, ang hapdi.Bat parang di masakit nung sinugatan ako? Mas masakit pa ngayong pinapagaling na.

"Aray ko naman!" sigaw ni Red dahil tinulak ko sya.

"Masakit eh."

"Stay still, lalagyan ko na ng betadine at tatakpan ko na."

After a few minutes, he is finished. Puro bandages ung katawan ko. Ghad.

"Where the heck is my coffee?! Jaxtooooooon!" malakas kong sigaw.

"Oo, Ate!" nakita ko si Jax na nagmamadaling lumakad papunta sakin. Binigay nya sakin ang coffee. I took a sip then grabbed my phone.

I tried dialing Shin's phone number but sabi di daw available. Tangina, ano nanamang ginagawa ng gagong to?

I shrugged.

I heard a doorbell so I quickly go out and I fucking saw my twin.

With Demon.

Agad akong tumakbo papunta kay Demon. I hugged her tightly. "Bitch, I fucking missed you."

Ramdam ko ang pag yakap nya din sakin, "I missed you too."

Napabitaw ako, "Naaalala mo na ba ako?" gulat kong tanong.

"Yes, I remembered some of our memories. Pero hindi pa lahat. I'm still struggling to remember. Fucking amnesia." sabi nya sabay irap.

Natawa ako, "Well, atleast your attitude is back."

I hugged Shin briefly and grabbed them inside the mansion.

I watched them all as they were laughing. I smiled. Tapos na ang mission ko. I can probably live in peace.

At sana magtuloy-tuloy na to.