(A/n: Thank youuuu SiiRyal for the cover! I appreciate it hehe thankyouuu ate!)

Chapter 15
"Plan"

Philippines
July 01, 2021
08:30 AM

(A/n: kung may nakapansin ng date last time, june 14 yung date na nawala at nahanap si Sakura. July na ung timeline ngayon so one month na halos simula nung nawala sya.)

• Anokata/Boss •

"It's been a fucking month and you still have no clue about that girl?!" galit kong sigaw. Napatayo ako at dinuro sya, "You're worthless! I'm wasting my time and money! You're fired!"

Nagulat naman sya at biglang lumuhod at nagmakaawa, "Hontoni sumimasen, Bossu! I-I'll do something again. J-Just don't fire me, please!"

"Well, too late." sabi ko at kinuha ang pistol ko at binaril ang butler ko.

Yeah, I killed him. Baka mamaya ay ipagsabi nya pa ang mga ginagawa ko dito at mapahamak pa ako.

I grabbed my phone and dialed one of my men. "Get the butler's body here before my son comes home."

"Yes, sir."

Binaba ko ang tawag at dinial ang number ng anak ko. "Hello?"

"Hey, son. Where are you? I need to talk to you about something. Pwede ba tayong magkita?" sabi ko. Sinipa ko ang bangkay nung butler ko at lumabas sa office ko.

"Ikaw pala, Dad. I didn't bother to look at the caller id. Nandito ako sa Starbucks malapit sa mansion natin."

"Good. Pupunta ako dyan." binaba ko ang tawag at duniretso sa Ferrari ko.

It's time for me to make my move.

Kuala Lumpur, Malaysia
Cloud's Mansion
08:33AM

• Sakura •

Nagulat ako nang ibato sakin ni Cloud ang isang damit at isang pistol.

"Para saan to?" sabi ko. Tangina nito. Nanonood ako dito, eh. Ang ayos na ng upo ko dito tapos tinakpan nya pa ung bowl ng popcorn ko.

"Ibigay mo dyan sa katabi mo." sabi nya. Tumingin ako sa kaliwa ko at nakita si Keith.

"Ikaw na magbigay." sabi ko.

"Ikaw na, Sakura. Tsaka pakisabi sa kanya, binabalik ko na ung gamit nyang iniyakan nya." sabi ni Cloud at umupo sa kanan ko.

Tumingin ako kay Keith. "Pakisabi naman sa katabi mo, di ko na yan kailangan dahil nadumihan na nya. At di ko iniyakan yan." sabi ni Keith.

I looked at Cloud. "Pakisabi naman dyan sa katabi mo, walang germs dyan kaya wag syang maarte."

Tumingin ako ulit kay Keith na nakatingin ng masama kay Cloud. Tumayo sya habang nakatingin pa rin ng masama. Hinila nya rin ako patayo habang hawak ko ung bowl of popcorn ko at hinarap ako kay Cloud. "Pakisabi nga sa kanya na di ako maarte. Sadyang madumi lang sya." tumayo si Cloud at hinarap ako kay Keith.

"Sabihin mo nga sa maarteng yan na maarte talaga sya. At di sya marunong magpahiram. Ibabalik ko rin naman." sabi ni Cloud.

PUTANGINA NAIIRITA AT NAHIHILO NA AKO AH.

Bago pa ako iharap ni Keith kay Cloud ay binaba ko ng marahas ang bowl ko at hinila ang buhok nilang dalawa.

"ARAY!" sabay nilang sabi.

"Putangina, ginawa nyo pa akong utusan! Naguusap na kayo tapos ipapakausap nyo pa ako! Sinira nyo ung pinapanood ko! Fuck!" sabi ko at tinulak sila sa isat isa na naging dahilan para mahulog sila sa sahig.

"Sakura! What the fuck?!" sabi ni Cloud.

"Kasalanan mo 'to, eh!" sigaw ni Keith kay Cloud.

Tss. Bahala kayo dyan.

Kinuha ko ung popcorn ko at naglakad papuntang kitchen habang ginagawang daanan ung dalawa. Napairap nalang ako nang umaray sila.

"Ano bang nangyari dun sa dalawang yun?" I asked Rui. He's eating a cake right now.

"Ewan cho ngya eh. Sha gamish shiguro. Ayaw yasha magpahiwam ni Keith-niishan. Hmmm, ang sharap ng chake!" [Ewan ko nga eh. Sa gamit siguro. Ayaw yata magpahiram ni Keith-niisan. Hmmm, ang sarap ng cake!]

I rolled my eyes. Does he really need to answer when his mouth is full?

"Di pa sila nagbabati? Nung isang araw pa yan, ah."

Yes, the other day was the start of their fight, I think. Nung nasa pagkababa namin sa plane galing sa Italy.

Sa isang buwan, medyo madami na rin ang napuntahan naming lugar. Italy, London (again), America, North and South Korea, Maldives, Hawaii, and where we're staying; Malaysia. Madami na rin kaming napatay na Men in Black but I don't think na mauubos namin sila. Kailangan ko ng mahanap ung leader nila para matapos na tong misyon kong to.

I need to find a way kung paano mahahanap ang boss nila.

Philippines
09:01 AM

• Anokata/Boss •

I parked my Ferrari outside Starbucks and went inside to find my son. Nakita ko syang nasa gilid at may kaharap na Macbook at umiinom ng Amerikano, I think. Buti malayo sya sa mga tao kaya pwede kong masabi ang pakay ko dito.

"Hey," sabi ko at umupo sa harap nya.

Sinarado nya ang Macbook nya at ngumiti sakin. "Hey, Dad. Ano nga palang sasabihin mo? I'm kinda busy catching up with my homeworks."

"Sige, di na ako magpapaligoy ligoy pa. I need you to work with me."

"Saan? Sa mga ilegal mong gawain?" seryoso nyang sabi.

"Yes. Please agree, son. All I have is those stupid idiots that can't find someone in the fucking video."

"Okay, sure."

I blinked. Totoo ba to? "Are you sure? The last time, nagaway pa tayo dahil ayaw mong sumali at pumatay ng mga tao kasama ko."

"I'm sure. Bukod sa mga homeworks, I have nothing better to do."

• Someone •

Never akong papayag sa mga illegal things na ginagawa ng tatay ko. Di naman kasi talaga sya ang tatay ko but di nya alam na alam ko.

(A/n: Nasabi ko na ung about dun. If di nyo maalala, refer to Chapter 6 and Chapter    ) 

Pumapayag lang ako sa gusto nya ngayon habang wala pa akong naisip na paraan para matigil sya. If he told me to kill someone, gagawa ako ng paraan para magmukhang totoo yung pagpatay pero di ko talaga gagawin yun.

"I'm sure. Bukod sa mga homeworks, I have nothing better to do." sabi ko.

Nakita ko syang ngumisi, "Good, son."

"So? Anong gagawin ko?"

"I need you to go to a certain country to hunt a girl. Befriend her. At gawin mo ang lahat para di nya mahanap ang HQ natin, understood? And kill her if you must."

Sabi na eh.

"Sure. I can go whenever you want."

"Great. Then let's plan everything first before I send you abroad." sabi nya at sinimulan nyang sabihin sakin ang plano nya.

This is too cruel.

Oh, good God. Help me survive the cruelness of my fake father.