A/n: this chapter is dedicated to  shimishimiye21 dahil pinilit akong magupdate 😂

THIS CHAPTER IS UNEDITED. MADAMING TYPO AND GRAMMATICAL ERRORS.

CHAPTER 14
"Awared"

*******
Singapore
17:18 PM

* Sakura *

"Aray ko naman, Cloud!" sabi ko. Batukan ba naman ako?

"What the hell were you thinking, Sakura?! Di mo ba naisip ang mga consquences ng mga ginawa mo?! Lahat kami nagalala sayo! Alam mo ba yun?!" sigaw nya.

Umirap ako, "Malamang hindi." yumuko ako, "But I'm sorry for all the trouble I caused. I wasn't thinking clearly. Naunahan ako ng emotions ko." nagfidget ang kamay ko ng di ko napapansin.

Ramdam kong umupo silang tatlo sa tabi ko. May kamay na pumatong sa ulo ko kaya tiningnan ko kung sino yun. Si Keith pala. "It's fine, Sakura. Pero wag mo na uulitin yun ah? Sasabog na si Cloud tsaka Shin kanina eh." he chuckled.

Ngumiti ako ng peke, "Sorry talaga. I really wasn't thinking straight and clearly."

"Okay lang talaga, Neesan. What's important is you're safe and you're here with us." sabi naman ni Rui.

I nodded at him and they hugged me tight. Ginantihan ko din sila ng yakap.

"Well, una na muna ako sa taas, ah? Tatawagan ko pa sila Xandra tsaka Shin." sabi ko. They nodded at me so umakyat na ako.

I sighed.

Naiinis ako sa sarili ko. I shouldn't have went there by myself. Di dapat ako nagpadala sa emosyon ko.

Stupid, Sakura!

Hinubad ko ang suot ko at nagpalit ng comfortable na damit tsaka umupo sa kama. Kinuha ko ang phone ko at tinawagan si Shin.

"Hello? Nii---"

[SAKURA MIKU FUJIOKA! WHAT WERE YOU THINKING?! I WAS WORRIED SICK! I MADE THEM SEARCH EVERY PLACE SA SINGAPORE JUST TO FIND YOU! WHERE THE FUCK WERE YOU?!]

Nilayo ko ang phone sa tenga ko at napairap. Ang lakas ng boses.

"Sorry, Shin. I wasn't really thinking straight. I don't know what I was thinking or proving. Kaya ko tong mission. Yun lang ang napasok sa utak ko. I don't wanna harm someone because of this fucking mission." sabi ko.

I heard him sighed, [Ang mahalaga ay safe ka. Buti nalang nakapunta agad sina Cloud sayo. If not, baka injured ka na or worse, patay na. Im not saying na di mo kaya but mas okay na may back up ka. Naiintindihan mo?]

"Yes, Kuya. I'm sorry." napayuko ako.

Kasalanan ko nanaman. Ang bobo mo kasi Sakura eh.

[It's fine. Magpahinga ka na muna, Hime. I love you so much.]

I smiled, "I love you so much too, Kuya."

I ended the call.

I sighed again. Itutulog ko nalang muna to.

* Cloud *

[Guard Hime with your life. Di ko alam gagawin ko sa inyo kapag napahamak sya.]

"Yes, Shin. I understand. Di na mauulit to. I promise you." sabi ko.

[Did someone see you when you were fighting? May nakita ba kayong camera or what?]

"Wala naman. Lahat ay nasira ko na. Why?"

[Wala. Parang kinakabahan kasi ako eh.]

"Siguro epekto pa rin yan ni Sakura. Wag ka na masyadongmagalala. Andito na sya samin. She's safe. Di ko na ulit hahayaang mangyari ulit to."

I heard him sighed, [Siguro nga. Sige na, Cloud. Matutulog muna ako. Di pa ako nakakatulog eh.] humikab sya.

"Sure, Shin. Bye."

Buti naman at maayos na ang lahat. Safe na si Sakura at di na nagffreak out si Shin. Sana nga lang, magtuloy tuloy na to.

Philippines
18:26 PM

* Someone *

"What happened? Did you find something about that girl in the video? Along with the three guys with the mask?" I asked.

Nanatiling nakayuko ang butler ko, "We still haven't found anything, Bossu. "

"Stupid idiots!" galit kong sabi at binato sa kanya ang wine glass na hawak ko. Saktong tumama ito sa ulo nya kaya nagdugo agad ito.

"Sumimasen, bossu. We're doing everything we can but it might take anfew days or months."

"Just get the fuck out of here and finish your fucking work!" galit kong sigaw sa kanya.

He bowed at me then left.

Tiningnan ko ulit ang video. Mukhang wala sa sarili ung babae nung nagsimula nyang kalabanin ang tauhan ko. So this is the girl na pumapatay sa mga tauhan ko. She has amazing combat skills at may iba't iba syang weapons.

Impressive.

Pero kahit gaano ka pa kagaling, pag nakita kita ay mamamatay ka.

Iann's Mansion
18:42 PM

* Alexandra *

"Nagtext sa akin si Shin. Okay na daw si bestfriend. Nahanap na nila. Wag nalang daw muna natin istorbohin dahil natutulog." sabi ko.

Nakahinga naman ng maluwag si Red. Kanina pa sya tense eh. Simula nung nalaman naming nawawala si bestfriend.

"Buti naman." sabi ni Iann. Inakbayan nya si Red, "Kalma na, ha. Okay na ung bebelabs mo." natatawa nyang sabi. I giggled.

Red smiled, "Oo na. Di ko lang talaga maisip kung anong gagawin ko kapag may nangyaring masama kay Sakura nung nawala sya."

Sasagot na sana ako nang may nagsalita.

"Nawala si Sakura?"

Napalingon kami sa pintuan. Napangiti ako ng malawak at tumakbo para yakapin ang taong nagsalita.

"Chill ka lang, Alex! Di ako makakahinga." natatawang sabi ni Ryll at niyakap ako ng mahigpit pabalik.

Oo si Dharyll!

Bumitaw ako at hinarap sya, "Nakabalik ka na? Kailan pa?"

"Last week pa. Kaso tinamad akong umalis sa bahay kaya ngayon ko lang kayo nadalaw."

Sasagot na sana ulit ako nang may humila sa akin. Pagtingin ko ay nakita ko ang boyfriend ko na nakapout na nakatingin sa akin.

"Hoy, Ryll. Kakauwi mo lang, aagawin mo na tong si Xandra." he pouted.

Natatawang umiling si Ryll, "Sya ang lumapit, di ako. Hawakan mo ng mabuti yang girlfriend mo, Iann." lumapit sya kay Iann at nagbro hug sila.

Lumapit din si Red at niyakap sya. "Tagal mong bumalik, ah! Welcome back!"

"Ulol! Wag nga kayong umarte na namiss nyo ako. Mga ulol kayo." sabi ni Ryll. Umupo na ulit kami sa upuan at nagusap. "Oo nga pala. Sabi nyo kanina, nawala si Sakura. Totoo ba yun?"

"Oo, totoo yun, Ryll. Nawala sya but fortunately, nahanap na din sya. Nasa Singapore sila ngayon." sabi ko.

"So sana Singapore na pala sya ngayon. Last time na nagkita kami ay sa London." sabi nya.

"Oo, nasabi ni bestfriend sakin yan."

"Pero buti maayos na sya." sabi nya.

Bat parang bothered tong si Ryll? Parang may iba syang iniisip.

"Okay ka lang ba, Ryll? Parang ang lalim ng iniisip mo." sabi ni Red. Di lang pala ako ang nakapansin.

"Oo nga, eh. Parang may mali." sabi ni Iann.

"A-Ah, wala. May problema lang kasi sa school." sabi nya at ngumiti. "Oh, tara. Let's eat. Libre ko kayo."

Parang may mali eh. May mali sa kanya.

Pero di ko alam kung ano.

***

A/n: hi guys! Sorry for the late update huhu. Don't worry, sa August 20 pa pasok ko so pwede akong magupdate habang wala pang pasok 😂 and kung kakayanin, tatapusin ko to before magpasukan so please bear with me hehe

Labas naman mga silent reader oh :)))