Donatello kazał Rapha'elowi usiąść na foteli,a następnie podłączył do jego głowy kolorowe kable

-Co chcecie mi zrobić?-spytał lekko poddenerwowany mutant

-Spokojnie Raph,to zajmie tylko chwilę-uspokajał go Dr.Hanicat

-A-ale...-nie dokończył zielonooki kiedy przeszedł go dreszcz.Jego oczy przybrały koloru białego i stracił przytomność

-Jesteś pewien że sobie poradzisz profesorze?-dopytywał Leo-Poprzednim razem było nas we trzech,a teraz jesteś zupełnie sam

-Na pewno doktor świetnie sobie poradzi-rzekł Rockwell

Na monitorze komputera zaczeły przewijać się odcinki z przeszłości Raphaela,za czasów kiedy on i jego bracia byli jeszcze mali.Wszyscy przyglądało się tym scenom ze wzruszeniem. 

-Ej,patrzcie!-odezwał się Mikey pokazując ma moment z dzieciństwa swojego brata-To ja! 

-Zaraz...czy to Leo?-zdziwił się Donatello patrząc na swojego młodszego brata w różowej spódniczce baletnicy

-HAHAHA!!!-wszyscy zaczeli się śmiać do rozpuchu oprucz lidera ze skfaszoną miną

-Leo był małą baletnicą!-naśmiewał się z niego wesołek

-TO NIEPRAWDA!!!-zaprzeczył Leo.Resta posłała mi tylko spojrzenie mówoące"nie kłam,i tak wiemy że to nieprawda"-No może troche...MIAŁEM WTEDY TAKĄ FAZE NA JEZIORO ŁABĘDZI OK! 

-Hej psorku,możesz mi zgrać na płyte ten moment?-poprosił go o to Mikey

-Niestety nie mamy na to czasu,muszę szybko dotrzeć do zablokowanego ujścia wspomnień-odpowiedział Fugytoid

Na monitorze zaczeły się przewijać kolejne wspomnienia,ale bliższe teraźniejszości.M.in.kiedy Slash był jeszcze Spikiem oraz jego walka z Raphaelem na dachu.Żółw odwrócił się w strone Mona Lisy i wzia głęboki oddech

-Mona?...j-ja chciałbym...c-cię...p-przeprosić...was wszystkich też...opowiedział Slash

-Słucham?...-wszystkich aż zamurowało,a najbardziej to Mone

-P-powiedzi...że chce...cię...PRZEPROSIĆ!-krzykną mutant

-Łał...Slash przeprosił,normalnie ósmu cud świata-skomentował Donatello

-Zachowałem się jak idjota...ale byłem po prostu zazdrosny-rzekł-Sądziłem że skoro już raz go zdradziłaś to zrobisz to drugi raz,ale właśnie do mnie dotarło że ja wcale mie jestem lepszy

-Co?-zdziwiła się Salamandrianka

-Otóż ja też go zdradziłem...ale z czystej złości...natomiast ty zrobiłaś to aby ratować swoją planetę-wyjaśnił-Jest mi straszliwie wstyd za to co zrobiłem tobie i Raph'owi...obiecuje że zrobie wszystko żebyście mi wybaczyli

-To czy ci wybacze zależeć będzie od powodzenia misji-odparła chłodno dziewczyna-Jeśli coś się stanie Rapha'elowi to będzie to tylko i wyłącznie twoja wina

-Panowie,już jesteśmy-oznajmił nukowiec-Mamy nasze źrudło problemów-profesor chciał się podłączyć do nerwu,ale nagle coś nim zaczeło trząść-Co do...?

-Profesorze co się dzieje?-spytał przejęty Donni

-T-to...c-chyba...j-jakieś...turbulęcje!...-mówił dygocącym głosem m mężczyzna

-Nie wydale mi się-machonooki wystukał coś na klawiaturze

Po paru sekundach klawiatura zaczeła go piec,a z kabli lecieć czerwone iskry

-Eee...Donni?...chyba nie zapomniałeś pobrać antywirusa?...prawda?-spytał dla pewności lider

-Noo...tak jakoś...wypadło mi z głowy...-odparł cichym głosem 

Z maszyny zacza się wydobywać złowieszczy śmiech,a cały ekran pokrył się kolorem czerwonym

Raphael zacza się wierciś w fotelu i cicho pojękiwać

-Donatello?...DONATELLO!!!-wołał go profesor,aż rozpłyną się w czerwieni

-Profesorze czy mnie profesor słyszy?!-krzyczał machonooki,ale nikt mu nie odpowiadał

W pewnym momencie czerwone światełko przeszło przez jeden z kabli przesówając się do głowy zielonookiego.Kiedy tam dotarła żółw wydał z siebie przeraźliwy krzyk po którym nastała chwilowa cisza

-Raphael,czy mnie słyszysz?-Leonardo powoli przysówał się w strone brata,ale zatrzymał go w tym Donatello

Wyją swój kij i lekko szturchną nim nieprzytomnego mutanta

Nastolatech błyskawicznie się obudził łapiąc tym samym za broń machonookiego.Pociągną za jej końcówkę i walną mózgowca kolanem w twarz

-Co ty wyprawiasz Raph? Pogięło cię do reszty?-przywódca wyją swoje katany i czekał na dalsze róchy przecienika

-Od dziś już nie ma Raphaela...jestem tylko ja...Królowa sieci opowiedział żółw zmienionym głosem i czerwonymi oczami

-Masz nam natychmiast oddać Raphaela bo inaczej...-przerwała Monie przeciwniczka

-Bo jak nie to co?...-spytała z uśmiechem,na co reszta zamarła-WY odebraliście moje fizyczne ciało,więc postanowiła odebrać wam coś waszego jako rekompensate

-Ale nie naszego Rapha!-krzykną Mikey

-Głupcy,wy nawet nie ogarniacie co zrobiłam-zaśmiała się wiruska-Spycjalnie pozwolołam tej kosmitce na zatrzanie zegaru,a potem podłączyłam się do nerwu Slasha dzięki mojemu pajączkowi z chormonami agresji-Slash dotkną tyłu swojej szyji i wyczuł na miej jakieś małe urządzenie,które okazało się być małym robotem wielkości pająka.Mutant szybko zrzucił z siebie robota roztrzaskując go o ziemie-Potem to była tylko drobnostka...zablokowanie wspomnień Raphaela było tylko kwestią czasu aż byście go nie podłączyli do sieci

-Jesteś potworem!!!-wrzasną Mondo

-Po tym wszystkim nareszcie moge zrobić TO...-zielonooki rzucił się na swoich towarzyszy z pięściami

                                                                               ******

I tym bolesnym jak ciosy Raphaela,akcentem kończymy kolejny odcinek szóstego sezonu TMNT 2012

Mam nadzieje że rozdział się wam spodobał bo ostatnio mam problem z weną do tego opka

Modlę się aby moja wena powróciła🙏🙏🙏

Trymajcie za mnie kciuki👍

A jeśli odc się wam podobał zostawie gwiazdeczki i komentarze🌟🌟🌟

Bo to bardzo mnie motywuje😉