Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

13

Ahh, maldita sea, Kirk, no progresas nunca.

Hice berrinches para que las señoras dejaran que Lars saliera a visitarme, por la puerta principal eso sí, aunque él insista en escalar... No sé cómo le hace si apenas camina, sigue siendo un profundo misterio.

Mis lloriqueos rindieron frutos y ligeras consecuencias, ¿cuáles? El tener que gastar tiempo en aprender sus cuidados básicos y qué actitudes tener con él, es una flojera tremenda. Es como tomar un curso para criar niños.

La inseguridad se apoderó de mí, digo, un momento creo estar bien y al otro, siento que cometí el peor pecado del mundo.

A él le gusta acariciar mi cabello, tiene una obsesión con éste. También con tocar las paredes, sentir la textura variar de muro a muro. Siento como si viviera otra vida en el instante en que empiezo a interactuar con él.

Quisiera... no. ¿Qué quiero?

No lo sé.

Nos juntamos sólo para que jugara con mi pelo, nada más, quisiera poder enseñarle a hablar o al menos a comunicarse, no entiende ni la mitad de las cosas que le digo, da la sensación de que lo único que conoce es "te buscan", "regresa a casa", ¿desde cuándo que quiere escapar y no lo ha logrado?

¿Tendrá algún sueño que quiere cumplir?

Tantas dudas y no hay forma de que me las conteste...

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro