Moja matka jest zła
Nie ma ochoty czuć mojej obecności
Chce jedynie bym znikł

Patrzy na mnie wzrokiem przepełniony nienawiścią
A ja słyszę jedynie jej ciche westchnienie ulgi gdy trzaskam drzwiami

Znikam wtedy w mroku nocy
Przemierzając te same ulice
Którymi kiedyś za rękę prowadziłeś mnie Ty

Samotność odczuwa się najmocniej w tłumie

Wcale nie bolą mnie najbardziej samotne spacery i obiady z pustym miejscem naprzeciwko
Najbardziej bolą mnie spojrzenia
One w przeciwieństwie do słów nie kłamią
Wprost dają mi do zrozumienia
Że pora spakować mnie do pudła i wynieść na strych
Z podpisem
Antyki