'Alsjeblieft, veel plezier met je nieuwe kitten! Het is heel goed dat jullie ervoor kiezen om hem in te enten en te chippen,' vertelde Lauren de twee iets oudere mensen die een reismand bij zich hadden waarin het tijger gestreepte kitten miauwde. Schuin achter haar hoorde ze met een grijns hoe Luke deftig en in perfect Spaans, haar woorden voor de twee dorpsbewoners vertaalde. Zodra hij klaar was met zijn deftige preek knikte Lauren tevreden met een grijns als ook de twee donkergekleurde mensen hun handen ophieven.

'Adiós!' Riep ze er nog vlug achteraan en hoorde ze de twee mensen kort lachen samen met het gemiauw voordat zowel hun figuren als hun geluiden wegstierven. Zodra het dan weer stil was, draaide ze zich met een tevreden zucht om.

'Thanks, Lukie,' grijnsde ze breeduit en ontlokte dat een kreun van Luke die overdreven zijn schouders liet zakken voordat hij kort lachend zijn arm om haar heen sloeg. Samen lachten ze even voordat ze een zucht slaakte en besefte dat er nu nog maar één kitten over was, die vanmiddag werd opgehaald.

'Alle kittens zijn naar hun nieuwe warme mandjes, gelukkig maar,' mompelde Lauren zacht en afwezig en trok Luke haar kort tegen zich aan voordat ze met een glimlach omhoog keek. 'Plus bijna alle zwerfdieren zijn al gevangen en opgelapt. Ik denk wel dat het allemaal goed gaat komen hier.' Zei ze kalm als ze naar de grootste kamer toe ging en de al gedane afspraak van het bord wiste. Als ze zag dat ze verder niet veel kon doen, draaide ze zich naar hem om.

Daar zag ze hem al naar haar kijken en trok ze met een glimlach haar wenkbrauwen omhoog doordat ze zag dat hij haar iets wilde vragen.

'Laten we lekker langs het water lopen met Tip?' Vroeg Luke rustig en kalm met een glimlach en klaarde ze op. Want dat was nou iets waar ze wel zin in had. Dus knikte ze haar hoofd met een vrolijke glimlach voordat ze een touw van de haak af griste en achter Luke aan liep die de gangen al in was gegaan. Van achter hem keek Lauren met een warm gevoel door haar hart naar zijn brede en gespierde rug. Die een en al kracht en mannelijkheid uitstraalde en voelde ze hoe er van onderen een licht hongerig gevoel oprees.

Die ze vlug van zich afschudde op het moment dat Luke de deur naar de kennels opendeed en er meteen een luid geblaf te horen was. Haar ogen fonkelden van plezier als ze Tip al klaarwakker en al piepend van enthousiasme zijn staart zag kwispelen. 'Nou, ga je mee, kleine jongen!?' Lachte ze kort als ze begon te hurken voordat ze het deurtje open deed. Maar tijd om hem te vangen kreeg hij niet, vliegensvlug glipte de bijna anderhalf maand oude pup van onder haar hand vandaan om vervolgens met een majestueuze sprong, recht in Luke zijn neergezakte handen te springen.

Daar sabbelde en beet hij vrolijk in Luke zijn duim en gromde hij kort als hij de pup tegen zich aan hield voordat hij opstond. Licht verrast en kort proestend stond ze op en keek ze naar de tevreden pup die zich prima vermaakte voordat ze de touw aan zijn halsband vast klikte. Met de verrassing nog in haar lijf liep ze de lawaaiige kennel uit en zag ze hoe de pup dan pas van haar aanwezigheid bewust was waardoor hij al onderdanig, luid begon te piepen met een kwispelend staartje.

'Owja? Zie je nu pas dat ik hier ben!?' Lachte ze als ze de pup bij zijn buik kietelde waardoor het zwarte hondje enthousiast in Luke zijn armen op zijn rug rolde met zijn bekje wijd open met een vrolijk gekef.

Met hun handen in elkaar verstrengeld liepen ze over de branding terwijl de nog kleine pup voor hen een beetje onhandig waggelde. Zijn korte pootjes konden niet zo snel gaan en struikelde het soms in het natte zand, maar wilde hij hoe dan ook zelf gaan lopen. Daar zagen zowel Luke als Lauren met een vertederde blik hoe de pup de aanspoelende golven probeerde te bijten met zijn minieme, scherpe tandjes.

'Oh kijk dat,' zei Lauren ineens giechelend als het aanspoelende water zich ineens over zijn poten golfde waardoor de pup hevig verschrikt zijn korte pootjes optilde en haast paraderend uit het water stapte. Zodra hij op het droge kwam en zich meteen uitschudde, begon Lauren ineens te lachen waarbij ze haar bovenlichaam naar voren boog om het hondje op zijn kop te kunnen kroelen. In haar hand voelde ze zijn vingers kort aanspannen, doordat hij haar niet wilde laten gaan en hief ze zichzelf weer op als Tip weer naar voren was gerend.

Met een blije grijns staarde ze Luke aan, die haar met een doordringende blik aankeek waardoor ze licht haar wenkbrauwen optrok. Een paar stappen in stilte namen ze als ze elkaar aankeken en kon ze ineens een vlaag aan zenuwen achter zijn ogen vinden.

'Ehm Lau,' zei hij ineens en werd ze meteen alert op wat hij wilde gaan zeggen waardoor ze onder het lopen haar lichaam naar hem toe draaide. Daar zag ze hoe er voor één van de zeldzame keren, een blosje rondom zijn wangen verscheen.

'Ik zou- zou jij-' haperde hij even voordat hij kort lachend zijn hoofd schudde met zijn oogleden gesloten voordat hij met een iets zelfverzekerdere brede grijns naar haar opkeek.

'Ga met me uit, Lau. Morgen,' zei hij het kort en krachtig en totaal onverwachts waardoor Lauren meteen in haar stappen halt hield. Haar ogen verwijdden zich bij het horen van zijn vraag..., of eerder, eis. In haar buik begonnen er ineens een heleboel vlinders rond te fladderen voordat ze hem met een ongeloof in de ogen aankeek. Maar daar zag ze toch echt dat hij het meende.

'Een uitje..., zoals een date?' Fluisterde ze zacht omdat ze dacht dat hij een grapje maakte, totdat ze hem klein zag glimlach als hij ook zijn hoofd knikte.

'Ja Lauren. Zoals een echte date. Alleen jij en ik.' Zei hij zeker van zijn zaak en stond hij zelfverzekerd met een vertrouwen voor haar en voelde ze zich al blozend, positief geïntimideerd. Zo'n grote en sterke man die haar mee uit vroeg. Die knappe Noorse god.., aan háár!?

'Oh, wow! D-dat lijkt me leuk,' stamelde ze verwonderd als haar hart ook een sprongetje maakte voordat ze ging fronsen. Dat Luke meteen gespannen maakte. 'Maare uhm... Ik heb daar denk ik niet de kleren voor?'

Als Luke dan te horen kreeg wat het probleem was, ontspande hij zich meteen en brak er een stralende en hartveroverende grijns door dat Lauren wat zwak in de knieën maakte. 'Oh maar, dat is toch helemaal geen probleem? Ik zou-'

'Oh oh, als je daar gaat zeggen dat je kleren voor me gaat kopen, dat gaan we dus echt niet doen hoor!' Sputterde ze tegen met een opgeheven vinger als ze zo koppig mogelijk naar hem opkeek, maar hem ineens niet meer van naast haar zag staan. Kort keek ze verrast op en keek ze verward om zich heen en voelde ze het volgende moment iets aan de achterkant van haar strapless jurkje.

'Hey!' Riep ze gelijk als ze zich met een maaiend arm omdraaide, waardoor het elastiek tegen haar huid aan klapte en hapte ze geschokt naar adem. Met grote ogen vol verbazing en een ontsteltenis keek ze hem aan, om haar enkel meer dan tevreden naast haar te zien lopen met een breedste grijns die ze ooit had gezien.

'Nou zeg! Dat was brutaal!' Siste ze zo serieus en boos mogelijk, maar toch met een flinterdunne ondertoon van stiekeme amusement. Als haar mondhoeken zich toch omhoog dreigden te glijden, haalde ze met haar hand uit. Een flinke mep deelde ze aan Luke uit, die hem vol in de biceps raakte en er een kletsend geluid te horen was.

'Aowh!' Kreunde ze kort als haar hand meteen pijnlijk begon te tintelen en ze hem gelijk terugtrok waarna ze vlug een paar vlugge, behendige sprongen naar voren maakte om hem een stukje voor te zijn. Ook om er voor te zorgen dat hij haar kort van pijn vertrokken gezicht niet zou opmerken. Maar daar gleed plots de hand van Luke om haar middel waarna ze met een zacht kreetje tegen hem aan getrokken werd. Met een stiekeme glimlach belandde ze tegen zijn stevige borst als hij ook zacht in haar oor grinnikte.

Maar op het moment dat ze van elkaars dichtbijheid bewust waren, klonk er een gekef dat ergens ongeduldig klonk en keken zowel Luke als Lauren naar de pup neer. Daar keken ze zowel verrast als vertederd toe als Tip heel braaf voor hen zat met een pootje in de lucht en begon Luke dicht bij haar, zachtjes te lachen.

'Zo, die is in ieder geval wel goed gemanierd,' grinnikte hij  voordat hij haar losliet en hem van de grond oppakte, dat de pup deze keer toegaf. Met licht zwemmende pootjes piepte hij zacht ongeduldig voordat hij plots zijn snuit naar Lauren uitstrekte en tegen haar wang aan begon te likken.

'Ahwww! Hoe lief!'

Grinnikend en grijnzend keek hij zowel naar Tip op zijn arm en Lauren van naast hem wiens vingers weer in het zijne waren verstrengeld als ze verder over de branding liepen. Meer dan gelukkig voelde hij zich als hij besefte dat hij in deze omstandigheden nog nooit eerder zo blij en tevreden was geweest. Alsof alles perfect was.

Een soort huisje boompje beestje. Én vrouwtje!

Vlug schudde hij al grijnzend zijn hoofd en keek Lauren nieuwsgierig naar hem op maar draaide hij vlug zijn hoofd van haar weg omdat hij zijn eigen gedachten nog voor zich wilde houden. Als hij voelde dat ze nog naar hem staarde, hief hij zijn hoofd ineens op om naar de verte te kijken.

'Ah, daar zie ik ons vakantiehuisje al opdoemen. Laten we Tip er even naartoe nemen?' Leidde ze haar af en zag hij tevreden toe hoe haar gezicht opklaarde. Heel haar uitstraling en positiviteit gaf hem het antwoord voordat hij kort grinnikte en meer tempo in hun stappen zette.

Al snel waren ze binnen enkele minuten bij het huisje beland en trappelde de pup hevig van over Luke zijn arm en leidde hij Tip naar de bodem terug. Zodra de pootjes van het dier de grond bereikten, scharrelde hij meteen naar voren. Licht verrast en geamuseerd liep hij maar achter hem aan als hij ook de lijn vasthield voordat hij de voordeur maar opende.

Daar waar Lauren de geopende voordeur openhield, leek de pup met een groots gemak naar binnen te banjeren waarna het hevig geïnteresseerd van over de vloer naar voren snuffelde. Al snel liep Tip verder naar voren en kwamen ze door een andere deur in de woonkamer voordat hij iets verschrikt zijn kopje ophief.

Om daar meteen recht in een paar gezichten aan te kijken voordat hij ietwat onzeker een stap achteruit nam. Om de gezichten van al zijn vier vrienden was er een verrassing af te lezen, voordat Jared als eerste door zijn knieën begon te zakken. Op zijn hurken maakte hij zich minder imponerend voordat hij een hand naar Tip uitstrekte.

Die de pup meteen begon te besnuffelen waarna zijn zwarte staartje met de witte punt steeds driftiger begon te zwaaien voordat hij kleine keffende geluidjes maakte. Al snel waren zowel James, River en Finn ook neergezakt en knielden ze haast in een cirkel rondom het kleine hondje, die meer dan blij was met het aandacht.

Geamuseerd schudde Luke zijn hoofd als hij ook met een kleine glimlach naar Lauren opkeek, die een glas water had gepakt voordat ze met haar rug tegen het aanrecht aan leunde. Om haar gezicht zag hij een glimp van een tweestrijd voordat ze hem met een onschuldige glimlach aankeek.

'Wat ben je toch een lieve pup, zo'n schattige pup. Ja, ja. Je bent een flinke jongen hoor,' hoorde zowel Luke als Lauren de stem van River murmelen en deed dat haar hoofd met een zacht gelach schudden. Naast haar kwam hij te staan als hij zelf ook een glaasje frisdrank had gepakt en stonden ze samen maar de vier grote jongemannen te staren, wiens pup hen helemaal om zijn vinger - of eh pootje - had weten te winden.

Voor enkele minuten lang keken ze van naast elkaar in stilte naar de vier voorovergebogen stoere jongens die makkelijk zakken van vijfentwintig kilo konden dragen. Daar zag Luke van tussen de hurkende benen van zijn vrienden, het hevig kwispelende staartje van Tip voordat hij opkeek doordat River op was gaan staan met de pup in zijn hand.

'Wat een schattig ventje is dit, waar komt hij vandaan? Heeft hij een naam?' Praatte Luke zijn beste vriend vlug en ongeduldig als het ook onder zijn kopje kroelde wat Tip tevreden zijn oogleden deed sluiten.

'Hij heeft dankzij Luke de naam Tip gekregen, en hij komt van het asiel,' antwoordde Lauren hen voordat de vier vrienden zich naar haar toe draaiden.

'Nah, van het asiel!? Zouden we hem niet kunnen houden dan?' Mompelde River ietwat verongelijkt als hij op het diertje neerkeek, maar rees er een golf aan kilte in hem op doordat hij er niet zeker van was hoe Lauren erop zou reageren. Dus keek hij vlug naar haar toe en kon hij precies zien hoe haar glimlach steeds verkleinde als ook de blijdschap en tevredenheid uit haar lichaam wegvloeide.

'Dat is niet aan mij, want ik ben hier straks toch niet meer,' zei ze ineens koud en afstandelijk voordat ze haar glas met een luidere knal dan normaal op het aanrecht liet neerkomen voordat ze van hen vandaan liep. Met een blank gezicht en iets verwijde ogen keek Luke hem aan en wist hij niet wat te doen voordat er een vlaag aan irritatie opwelde en hij zijn beste vriend aankeek. Die ook met een verbaasd gezicht de aftocht van Lauren had gevolgd voordat hij zich hevig schuldig en beschaamd naar Luke draaide.

'Nou, geweldig goed gedaan hoor, vriend,' zei Luke ineens op een bozige en sarcastische toon voordat hij zich ook van het aanrecht losmaakte en zijn vrienden achterliet. Vlug stapte hij het huisje uit en zocht hij even van over het terras om haar bij de rand te zien staan met de wijde zee voor haar uit. Rustig en beheerst naderde hij haar en zag hij hoe ze haar armen om zich heen had geslagen als een soort bescherming. Zijn hart kromp pijnlijk ineen als hij kalm naast haar kwam te staan met de ongelooflijke stilte om hen heen.

In zijn borstkas bleef de pijn rondwervelen, maar ook met een vlaag aan ongemak en wist hij niet zeker wat te doen. Dus draaide hij zijn hoofd op een moment naar haar toe om haar in de verte te zien staren met diezelfde glazige ogen. Een diepe, verslagen zucht ontsnapte er van tussen haar lippen en keek hij haar hoopvol aan.

'Laat ze maar, ze weten niet wat ze zeggen,' fluisterde hij zacht als hij na een korte twijfeling, toch maar zijn arm om haar heen legde. Als ze dan niet reageerde trok hij haar heel licht naar zich toe en gaf ze toe. Met een diepe zucht van haar kant kwam ze tegen haar aan waarna ze tegen hem aan leunde met haar wang tegen zijn sleutelbeen.

Voor een paar lange, stille maar vredige minuten staarden ze samen naar de zacht golvende zee totdat hij kalm zijn hand naar haar andere wang reikte. Daar omvatte zijn hele hand haar wang en draaide hij het licht naar hem toe. Haar blauwe en iets vochtige kijkers staarden hem in stilte en een soort van pijn aan en voelde hij de nood om haar te laten zien dat het niet over is. Dus boog hij zijn hoofd naar haar toe en plantte hij heel rustig, zijn lippen op het hare.

Waar ze in eerste instantie niet reageerde, begon Luke zijn lippen iets meer op het hare te drukken voordat ze toegaf. Alsof haar bewustzijn weer ingeschakeld werd, opende ze haar lippen voor hem en verleende ze daarmee toegang die Luke gretig aannam. Met hun oogleden gesloten kuste hij haar intens en diep waarbij hun armen om elkaar heen gleden en hij haar tegen zich aan trok als hij ook een bom aan ontploffingen in zijn onderbuik voelde rondfladderen. Van voor hem voelde hij haar reageren op zijn reikhalzende samenzijn naar meer en kwam ze hem met evenveel passie tegemoet.

Net twee verliefde tieners gleden en streelden hun handen over elkaars ruggen, alsof ze elkaar voor het eerste keer ontdekten en kreeg Luke moeite om zijn gedachten helder te houden. Het stof rondom de kruis van zijn shorts leek op een gegeven moment wat te strak zitten en besefte hij met een grootse moeite, dat ze maar beter konden stoppen. Of anders zou hij zich niet meer kunnen inhouden en zou hij haar helemaal verslinden. Met haar jurkje en al die hij met een ongeduldige intentie van haar lijf zou afrukken.

Dus brak hij met een hevige moeite van haar los waarna hij luid naar adem hapte voordat de volgende woorden zich van tussen zijn gezwollen lippen ontsnapten.

'Ga morgen met me uit,' zei hij totaal onverwachts met een licht gehijg voordat hij met een intense, hoopvolle blik op haar neerkeek. 'Alsjeblieft.'

En het is zijn laatste woord, dat haar ogen zich deden vergroten en ze haast ademloos naar hem opkeek met een fonkelende blik dat wel duizenden emoties weergaf. Onzekerheid, twijfel, spanning en een hoop voordat ze kort lachend haar hoofd schudde.

'Oké dan, Lu,' zei ze met een haast leeg gelach als ze daarna diep inademde voordat ze haar voorhoofd tegen zijn borstkas aan liet leunen.