'Here I am!' Riep ze luid als ze ook met een brede grijns haar armen in de lucht stak als ze ook haar hoofd naar achteren kantelde. De zon in het aangekomen land scheen warm in haar gezicht en lachte ze kort van de opluchting na de krampachtige vlucht terwijl de wind door haar blonde haren blies waardoor het licht wapperde.

'Aaaghh..,' slaakte ze een tevreden zucht als ze ook haar ogen ontspannen sloot en ze daarna haar hoofd naar voren boog. Diep ademde ze in als ze ook haar ogen opende en lachte ze opnieuw even als ze de nieuwsgierige blikken van de inwoners van het land naar zich zag kijken.

Meteen werd ze vrolijk begroet door de mensen met hun prachtige chocoladekleurige huid met hun stralende witte tanden bloot en begon ze te grinniken. Waar zij nieuwsgierig en vriendelijk naar haar keken, voelde Lauren een blosje rondom haar wangen verschijnen doordat ze onverwachts hun aandacht had getrokken.

Met twinkelende ogen keek ze nieuwsgierig om zich heen en voelde ze in haar hele lijf een bevrijding na die ellendige vlucht vol met rijke toeristen, die er overal om kwetterden. Alsof niets goed genoeg was. Vooral die ene dikke vrouw die zich voordeed alsof ze een miljardair was!

Maar dat maakte nu niet meer uit. Met nog steeds een rossig blosje rondom haar wangen, hief ze even verlegen haar hand op als een soort excuus dat ze al het aandacht naar zich toe had getrokken, maar begonnen de bewoners opnieuw te grijnzen voordat ze ook hun handen in een vriendelijk gebaar ophieven. Alsof ze precies wisten hoe Lauren zich voelde en ze het konden begrijpen dat ze naar de vrijheid snakte.

Opnieuw keek ze nog beter om zich heen en kon ze bijna haar ogen niet geloven, dat ze nu toch écht in Alteshmon was beland! Een grijns vormde er zich rondom haar lippen toen ze een man met een ezel en een beladen houten kar vol met kokosnoten voorbij zag sukkelen. In haar hoofd vormde er meteen een beeld hoe ze aan het strand lag met zo'n kokosnoten cocktail in haar hand.

'Yes!' Fluisterde ze hard ze luid tegen zichzelf terwijl ze van de blijdschap, een stevige vuist van haar hand maakte. Met een glinstering in haar ogen, sjorde ze de backpack nog beter op haar rug en liep ze ontdekkend van het kleine vliegveldje af. Want na een uur of tien uur vliegen, had ze wel genoeg van het vliegveld of vliegtuigen gezien en was ze toe aan de wilde, eenzame en ruige natuur. En ruimte om zich heen. Héél veel ruimte én ongerept ook nog.

Het eerste wat ze meteen had ondervonden was het plakkerige, broeierige lucht die als een tweede huid op haar vel plakte. Waar het binnenin het kleine halletje naast de vliegveld nog koel en droog was, was het verschil duidelijk te merken. Maar het kon haar nauwelijks wat schelen, want daardoor waande ze zich als een heuse backpacker die het land maar al te graag kwam verkennen.

Beelden van witte stranden met palmbomen en mysterieuze grotten met prachtige watervallen flitsten er voor haar ogen. Een rilling van enthousiasme kroop er over haar vel waardoor ze kort haar lichaam sidderde, voordat ze naar de plaats toe ging waar er allerlei kleine voertuigen geparkeerd stonden. 

Tussen de derde en de vierde oude, gammele tuktuk op drie wielen stond er een net taxibusje te wachten die door zijn gloednieuwe, spierwitte kleur er flink tussenuit sprong. Geïnteresseerd liep ze op de taxi af en zag ze vrijwel als eerste, haar naam op de lijst staan die achter het voorruit was geplakt. Zodra ze een tevreden glimlach om haar lippen toverde, zag ze een man achter het stuur wegkruipen en naar buiten komen. Toen ze zag wat voor een man naar buiten stapte, moest ze ineens giechelen bij het aanschouwen van de joviale taxichauffeur. Een getinte man, gekleed in heel vrolijk feestelijk gekleurde blouse stapte er op haar af en boog hij diep voor haar waarbij hij zijn rieten hoed afnam en de dreadlocks naar voren begonnen te bungelen.

Een brede grijns vormde er zich opnieuw rondom haar lippen, nadat de chauffeur weer de rieten hoed op zijn hoofd had geplant en hij haar ook een stralende glimlach met parelwitte tanden had laten zien. Een ondeugende gedachte schoot er door haar heen, waardoor ze zomaar vanuit het niets een heel elegante, vrouwelijke reverence terug begon te maken.

Grijnzend kwam ze weer rechtop en zag ze de knikkende goedkeuring van de taxichauffeur, voordat hij met zijn vlakke hand naar de opening van de taxi wees. Na een beleefde knik, sprong ze met haar afgenomen backpack zo de taxibus in en schrok ze even van de inzittenden die er al aanwezig waren. Heel kort voelde ze de schaamte omhoog komen bij het aanschouwen van de vrouw tussen de rest, maar schudde ze het vlug van haar af door met haar schouders op te halen voordat ze naar de laatste vrije zitplaats toe stapte.

Het kon haar eigenlijk helemaal niets schelen wat de anderen van haar zouden denken, want ze zou hen na deze vakantie waarschijnlijk toch nooit meer zien. Met een glimlach probeerde ze de persoon naast haar met een vriendelijke hand te begroeten, maar keek de dikke, arrogante vrouw haar afkeurend aan. Met haar ogen rollend draaide ze hoofd weer voor zich uit en slaakte ze een geluidloze zucht. Waarschijnlijk zou ze bij de zogenaamde miljardairstoeristen overkomen als een dom blondje die niet wist met wat ze aan het doen was in dit landje. Maar ze mocht dan aan de buitenkant als een onschuldig en joviaal meisje uitzien terwijl ze aan de binnenkant toch wel echt een master was in de martial-arts.

Het was het enige gebod van haar ouders voordat ze toestemden om haar te laten gaan. Vooral haar vader stond erop dat ze zelfverdedigingslessen zou nemen die volgens hem zeker van groot belang zouden zijn. Waar Lauren eerst in het begin van de lessen nog haar ogen had gerold, was ze haar vader uiteindelijk toch wel zeer dankbaar. Eerst dacht ze dat het leren van deze eeuwenoude vechtkunst volledig onzin zou zijn, maar besefte ze dat ze nu toch niet zo weerloos zou zijn als er haar iets overkwam. Zeker niet, met zo veel verschillende vlugge technieken.

Ze kreeg pas door dat ze al aan het rijden waren, toen er allerlei palmbomen volbeladen met groene kokosnoten aan haar voorbij slingerden waardoor ze vlug haar oogleden knipperde en daarna met een open mond naar de glooiende helling opkeek. De berg naast haar raampje was bezaaid met allerlei tropische bomen en kreeg ze een rilling over haar rug bij het denken ervan dat tussen al die bomen, ook gevaarlijke dieren zouden kunnen zitten.

De echte jungle!

Haar ogen schitterden van plezier en de zin voor de avontuur die straks toch écht ging beginnen! Ondanks ze zojuist was geland in het prachtige ongerepte land, popelde ze toch echt om aan haar hike-route te gaan beginnen.

Ineens, haalde ze snel van in haar kontzak, een samengevouwen papiertje tevoorschijn en opende ze het, voordat ze met haar wijsvinger naar het allereerste rode kruisje op de kaart wees. 

Met een grijns vouwde ze het papiertje weer ineen voordat ze in het haar achterzak stopte, doordat ze niet langer tijd aan het stukje papiertje wilde verspillen terwijl al het natuurschoon al haar bewondering en aandacht waard was. Vlug keek ze voor zich uit, in de hoop om haar eerste overnachtingsplaats te kunnen zien.

Het Bianchi Bed en Breakfast.