Την επόμενη μέρα ξύπνησα πλάι στην Ρία και νομίζω πλέον ήξερα με ποιόν ήθελα να ξυπνάω κάθε πρωί.

Επιτέλους ήξερα.

Είχα καταλάβει τι θα πει αγάπη και πως θέλω εγώ να έχω την αγάπη στην ζωή μου.

Δεν θα έβαζα ταμπέλα στον εαυτό μου. Δεν θα έβαζα τον εαυτό μου σε μια κατηγορία. Δεν ήξερα καν σε τι κατηγορία να με βάλω. Απλά θα ζούσα την ζωή μου.

«Καλημέρα.» άκουσα την γλυκιά της φωνή δίπλα μου.

Την αγκάλιασα και της έδωσα ένα πεταχτό φιλί.

«Καλημέρα.» είπα με ένα πλατύ χαμόγελο.

«Χαίρομαι που ξύπνησα μαζί σου.» μου είπε και πεταλούδες πέταξαν ελεύθερα στο στομάχι μου για ακόμη μια φορά.

«Εγώ χαίρομαι πιο πολύ νομίζω.» είπα και γέλασε.

«Με είχε πάρει τηλέφωνο η κυρία Έλενα. Είπε πως είχες πάει σε ένα μάθημα.» μου είπε.

«Ναι είχα πάει. Ήθελα να σε δω.» είπα.

«Δεν ήμουν έτοιμη να σε δω. Τώρα όμως είμαι έτοιμη. Ότι και αν γίνει θα είμαι το πλάι σου.» είπε.

«Δεν ξέρω αν θα μπορέσεις να αντέξεις την ζωή μαζί μου Ρία.» είπα και κάπως ζωγραφισμένη λύπη στο πρόσωπο μου.

«Νομίζω πως είμαι γενναία.»

«Οι γονείς μου δεν γνωρίζουν ότι μου αρέσουν τα κορίτσια. Δεν πρόκειται να τους το πω. Οι φίλοι μου επίσης δεν το γνωρίζουν. Δεν ξέρουν τίποτα για σένα. Δεν μπορώ όμως να τους το πω. Σε αγαπάω πολύ αλλά φοβάμαι. Θα ντραπούν για εμένα. Δεν θα με ξανά δουν όπως με έβλεπαν παλιά.» ξεκίνησα να μιλάω και η Ρία έπαιρνε ένα πιο σοβαρό βλέμμα. Δεν ήθελα να θυμώσει αλλά αν θύμωνε θα το έβρισκα λογικό.

«Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν μου φαίνεται περίεργο.» είπε.

«Τι εννοείς;» την ρώτησα.

«Γνωριστήκαμε μέσα από μια εφαρμογή. Αν δεν φοβόσουν δεν θα είχες ψεύτικο προφίλ. Κάπως το γνώριζα ότι τώρα έβρισκες τον εαυτό σου.» είπε.

«Και δεν σε πειράζει;» την ρώτησα.

«Γιατί να με πειράζει. Μπορούμε να είμαστε δυο απλές συμμαθήτριες στα μαθήματα ζωγραφικής αν θέλεις. Μπορούμε να είμαστε ότι θέλεις για τα μάτια του κόσμου. Εμένα με νοιάζει τι είμαστε εδώ.» είπε και έδειξε την καρδιά μου.

«Εδώ έχεις ξεκάθαρή θέση.» είπα και έπιασα το χέρι της.

«Δηλαδή;» είπε και δάγκωσε τα χείλη της.

«Είσαι εδώ μέσα ο έρωτας μου. Η αγάπη μου. Αυτή που θέλω να ξυπνάω πλάι της κάθε πρωί και να κοιμάμαι μαζί της κάθε βράδυ. Αυτή είσαι.» είπα.

«Σε αγαπάω τόσο πολύ.» είπε και με φίλησε. Την υπόλοιπη μέρα της περάσαμε μαζί κλεισμένες στο σπίτι.

Ζωγραφίσαμε η μια την άλλη με τις πιτζάμες και φυλάξαμε τις ζωγραφιές σε ένα συρτάρι μου για να μην τις βρει κανείς.

Μαγειρέψαμε μαζί. Δεν χάρηκα περισσότερο για ομαδική μαγειρική από την σημερινή. Κάτι που δεν ήξερα είναι ότι μαγειρεύει πολύ ωραία.

Το βράδυ ξαπλώσαμε αγκαλιά στην αιώρα μου και βλέπαμε τα αστέρια. Εκείνο το βράδυ είχε πανσέληνο. Είχε ψύχρα και κουλουριαστήκαμε με μια κουβέρτα. Η αγκαλιά της ήταν η φωλιά που δεν ήθελα να αποχωριστώ ποτέ.

Είναι δύσκολο να ψάχνεις τον ίδιο σου τον εαυτό αλλά όταν επιτέλους τον βρεις θα δεις πως θα είσαι καλά. Θα είσαι επιτέλους καλά. Η αμφισβήτηση που ένιωσες θα φύγει και η καρδιά σου θα γεμίσει χαρά. Ευτυχία. Αυτό θα νιώθεις.

Ξεκινήσαμε μαθήματα ζωγραφικής πάλι. Ήταν σαν την απόδραση μας.

Είχα μιλήσει στα παιδιά για μια συμμαθήτρια μου αλλά τα σχόλια δεν ήταν αυτά που περίμενα. Ξεκίνησαν να ρωτάνε αν είναι ελεύθερη και πόσο όμορφη είναι. Ζήλεψα και έκλεισα την συζήτηση εκεί. Δεν ήταν ακόμη καιρός να γνωρίσουν την Ρία. Θα την κρατούσα την αγάπη μας για λίγο καιρό ακόμη κρυφή. Δεν την πείραζε την Ρία. Η Αθήνα είναι μεγάλη πόλη και μπορείς να ξεφύγεις πολύ εύκολα από τα βλέμματα του κόσμου.

Από τις γνώμες του κόσμου για σένα όμως δεν μπορείς να ξεφύγεις ποτέ. Αυτό είναι το χειρότερο κομμάτι που θα είχαμε εγώ και η Ρία να αντιμετωπίσουμε. Αλλά όσο η αγάπη μας ήταν συνοδοιπόρος μας, είμασταν ικανές να αντιμετωπίσουμε τα πάντα.

Αισθανόμασταν η μία για την άλλη τόσα πολλά πράγματα. Περνούσαμε τόσο ωραία που δεν θα αφήναμε λίγη τοξικότητα να μας λυγίσει.

Τα βράδια τα περνούσαμε στο σπίτι μου γιατί η Ρία έμενε με τους γονείς της και όσο ανοιχτόμυαλοι και αν ήταν ντρεπόμουν πολύ να μείνω εκεί.

Τους γνώρισα βέβαια. Είναι όπως τους έχει περιγράψει. Ανοιχτοί σε κάθε είδους άνθρωπο και γεμάτοι καλοσύνη. Όταν είχα πάει πρώτη φορά για να γνωριστούμε γνώριζαν ότι ήμουν το κορίτσι της Ρία και επέμειναν να μείνω για δείπνο. Έμεινα και πέρασα καταπληκτικά. Η μαμά της μαγειρεύει πολύ ωραία και τώρα κατάλαβα από που το έχει πάρει το ταλέντο της η Ρία στην κουζίνα.

Είχα γνωρίσει και μερικούς φίλους της. Την Μαρία και τον Στέφανο. Ο Στέφανος ήταν γκέι και πολύ καλός στο μακιγιάζ. Ψέματα δεν θα πω. Δεν γνώρισα ξανά κάποιον γκέι και ένιωθα πολύ άνετα μαζί του.

Είμασταν και οι δύο ξέρετε «διαφορετικοί».

Όταν έμαθαν οι γονείς του ότι είναι γκέι θύμωσαν και τον έδιωξαν από το σπίτι. Τώρα έμενε με την Μαρία και έβγαζε τα δικά του χρήματα ως make-up artist. Ήταν υπέροχο το ότι έκανε στην ζωή του κάτι που αγαπούσε τόσο πολύ.

Φαντάζομαι πως θα ήταν να κάνω και εγώ κάτι στην ζωή μου που αγαπώ πραγματικά. Που ξέρεις, μπορεί και να το κάνω κάποτε.

Το βράδυ που επέστρεψα στο σπίτι μου από την πρώτη συνάντηση στο σπίτι της Ρία κάλεσα στην μικρή μου αδελφή.

«Σε ακούω πολύ χαρούμενη Έλλα. Το κορίτσι;» με ρώτησε.

«Εγώ. Εγώ είμαι καλά Χριστινάκι μου. Τώρα είμαι καλά.» είπα και δάκρυσα.

___________________________________

~
Τέλος
~
___________________________________

Τελείωσε κάπως έτσι αυτή η ιστορία. Δεν ξέρω κατά πόσο ήταν καλογραμμένη αλλά ότι μπορούσα να νιώσω την ώρα που έγραφα αυτό προσπαθούσα να σας μεταδώσω.

Είναι στο χέρι μας λοιπόν να κάνουμε αυτόν τον κόσμο λοιπόν την ελευθερία μας και όχι την φυλακή μας.

Ελπίζω να άγγιξα έστω και μια ψυχή εκεί έξω και να έχετε καταλάβει ότι το να ψάχνεις τον ίδιο σου τον εαυτό δεν είναι απλό. Μακάρι να ήταν.

Για κάποιους η Ρία δεν χτύπησε ποτέ το κουδούνι τους. Για κάποιους ήταν πιο δύσκολο από ότι για την Έλλα και την Ρία.

Για κάποιους ακόμη εκείνη η αιώρα είναι η μόνη που γνωρίζει τα πάντα.

Κάθε Έλλα και Ρία εκεί έξω αξίζουν να ζήσουν τον έρωτα τους όπως επιθυμούν. Όλοι αξίζουμε να ζήσουμε με τρόπο που μας κάνει εμάς χαρούμενους.

Μην το στερήσετε σας παρακαλώ από κανένα. Είναι πιο επώδυνο από όσο φαίνεται. Είναι πιο περίπλοκο από όσο μπορείτε να φανταστείτε.

Αφήστε τους ανθρώπους ελεύθερους.

Αφήστε την Έλλα να ζήσει.

Ευχαριστώ που διαβάσατε την ιστορία μου.

Το εκτιμώ πολύ!

Λία