PIMPLE PIE BY: Me ... Ako yung babaeng tigyawatin. Malinis naman ako sa sarili. Pero sabi nila masyado daw senstive yung skin sa pagmumukha ko, nakakalungkot nga eh. Pero wala akong magagawa, maganda pa rin ako kahit na puro pimples ang loyal lover ko... ... Nasa karinderya ako para umorder ng pagkain. Yung mga katabi ko sa pila pinag-uusapan ako, kesyo 'kadiri' daw yung mukha ko tapos yung iba naman magsasabing maganda naman ako kasi 'maputi' daw ako-Kaso tigyawatin naman, hindi ko alam kung contemplate yun. Maya maya ako na yung uorder. Siyempre nagturo na ako ng pagkain 'peanut soup' yung pangalan, namangha lang ako grabe. Peanut soup daw?! Pero sabi nung tindera 'miss, tigyawatin ka na nga puro mani pa rin gusto mo?' siyempre medyo nahiya ako. 'eh gusto ko po kasi niyan.' dagdag ko tapos tumawa lang siya. Napangisi naman yung mga kasunod ko sa pila. 'hayaan na natin. Wala na namang space yung mukha niya' bulong nung tindera sa kapwa niya pang tindera tapos nagtawanan sila. Nung magsasalita na sana ako bigla akong inusog, as in yung medyo tinulak palayo nung lalaking nasa likod ko lang kanina pa. Nakasuot kasi siya ng hoodie jacket at sunglasses kaya hindi ko masyadong malaman kung ano itsura niya. Humarap siya sa tindera tapos hinubad niya yung salamin niya at pati yung hoodie niya. What the limbo! Ang pogi niya! Tapos tiningnan niya ako. 'pahinging dalawang order ng peanut soup.' sabi niya. 'pero baka naman magka-tigya-' 'hindi nakakatigyawat ang mani. Just to let you know. Isa lang yung pamahiin at patutunayan ko iyon sa inyo.' pinutol nung lalaki yung sinasabi nung tindera tapos tumingin siya sa akin. 'at ayokong may minamaliit kayong tao. Right Pimple pie?' WHAT?!

Part 2 __________ pimple pie! Pimple pie! Pimple pie! Syete, ano ba 'tong tenga ko. Nagpipintig sa narinig ko. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o malulungkot ako sa narinig ko. Pimple pie daw? Tapos yung lalaki parang confident pa sa sinabi niya. 'pimple pie daw?' 'yuck kung yun din yung pie di na ako kakain.' 'grabe naman pie daw?' oh my, pinag uusapan na ako nung iba pa. Grabe pakiramdam ko humiliated talaga ako. 'miss, uy. Ayos ka lang? Namumutla ka?' tanong sa akin nung lalaking tinawag akong pimple pie. 'ah... A- ayos lang ako!' medyo naiiyak akong sumigaw tapos dali dali akong tumalikod para mag walk out. 'miss wala na pong daanan diyan.' pahabol nung tinderang medyo napahiya din. Dahil doon, naglakad ako paatras para harapin ulit yung lalaki. Pinunasan ko yung mukha kong nanlalagkit na sa pawis ko dahil nape-pressure ako. 'bakit mo ako binigyan ng titulo?' tanong ko sa kanya na may halong katarayan. 'hmm, wala namang masama sa pimple pie diba?' tanong niya sa akin tapos napangisi yung nasa likuran niyang mga babae. 'hmm, sayo wala! Pero sa akin-' 'shhh, para sayo naman 'tong ginagawa ko.' tinakpan niya bibig ko nung dalawang daliri ng kanang kamay niya. '...' speechless. He's looking right into my eyes! And i swear nawala yung inis ko sa kanya. 'just go with the flow. Ayaw mo nun?... Pimple pie?' dagdag niya tapos hinawakan niya ako sa kamay at dinala niya ako sa isang table. 'masarap ang peanuts. Paborito ko yun. Pampatalino yun at hindi nakakatigyawat. By the way i'm Nathan Nolasco, and i'm your savior for today.' se...se-savior?

Part 3 ______ okay, ka table ko na si mr. Savior kuno. Binili niya talaga yung two orders ng pimple pie ay! Este peanut soup. Nung nakaupo na siya, pansin ko yung mga mata nung ibang babae, nanlilisik na parang wala akong karapatan makipag usap sa lalaking ito. 'hmm, masarap naman pala itong peanut soup nila. May mga halo pa ring ibang ingredients.' sabi ni nathan habang nilalasap yung unang subo niya nung soup. Ako naman nakatulala lang sa kanya. 'eto pa, parang may cinnamon?' tanong niya sa akin pero still, tulala ako sa pagtingin sa mukha niya. '...' tumahimik siya tapos kinawayan ako. 'uy, ano ba? Kumain ka na. Treat ko naman 'yan. ' dagdag niya. 'ah, sorry. Medyo tulig lang ako. Hindi ko expected yung ginawa mo. Alam mo naman na karamihan sa mga tao sa paligid ko mapangmata, then ikaw biglang papasok sa eksena na para bang may utang na loob ka sa akin. Yung tipong parang binayaran lang kita para gumawa ng eksena? Tsaka sa mga wattpad wattpad ko na lang nababasa yung mga ganito.' sagot ko ng buong tiwala sa mga sinasabi ko. Umiling iling siya. 'seriously? Sa tingin mo wala ka nang makikitang taong tulad ko? Siyempre naman hindi pa rin kami mawawala. Don't generalize every people around you. Tsaka naawa ako sayo sa ginawa nung tindera kanina.' nilingon niya yung tindera na nagulat dahil nagkatinginan sila ni nathan, tignan ba naman kami hanggang rito? 'eh, wala eh. Tsaka sanay na naman ako-' . 'na?' 'na minamaliit. Nagsimula lang naman 'to nung mag step na ako sa puberty stage ko.' medyo malungkot akong sumagot. 'normal lang naman iyan pimple pie.' sabat niya. 'robin. Helena robin santillan ang name ko. 'wag nang pimple pie, ang baduy.' sabat ko. 'ano ka ba. Ang cute kaya. Tsaka sa lahat ng taong binigyan ko ng titulo... Ikaw lang itong nagbigay ng interes ko para sa iyo. I mean, you're different. Kahit na tigyawatin ka, kaya mong tumayo sa harap ng maraming tao without being ashamed of yourself.' mukhang nagkakamali siya sa sinabi niya. 'bakit naman kasi sa lahat ng ipapangalan mo sa akin, pimple pie pa?' 'is that a big deal?' ngumisi siya... Syete, yung mata niya, nakakakilig tignan. Siyempre sumagot na ako... 'hindi naman.' ngumiti siya. 'ayan. Ok na bang pimple pie na lang tawag ko sayo?' tanong niya. 'well, ano pa nga ba?' grabe kinikilig na ako, namumula ako syet. 'o siya siya, mamaya sumama ka sa akin. Ipapakilala kita sa mga kaibigan ko.' sumubo siya ng pagkain. 'si-sige...' okay, honestly, mukhang mabait naman siya at mukhang mapagkakatiwala an ko naman siya. 'basta pag pinakilala kita as pimple pie magpo posing ka ha?' dagdag niya. Posing? Anong pose naman gagawin ko? Bilang... Pimple Pie? . . . . (p.s mamaya na po yung next ud) ^^

Part 4 ______ matapos kumain ay dinala niya ako sa isang simpleng bahay. May bubong, may bintana, may pintuan, pero walang mga furnitures sa loob. 'uhm, nathan bahay mo ito? Bakit parang walang kagamit gamit?' pambungad na tanong ko sa kaniya. 'wala eh, kailangan ko kasi ng pera kaya nagpa garage sale ako.' gusto ko sanang mag joke na 'garage sale? Eh wala ka namang garage haha' pero hindi ko sinabi. Siyempre naman mahihiya yun imbes na matuwa. 'i see. Bakit? Wala ka na bang kasama dito? Like... A family?' tanong ko. Umupo ako sa ka isa isang upuang nakita ko sa living room nila samantalang dumiretso naman siya sa kusina ng bahay niya. 'family? Hmm, wala eh. Wala naman sa aking tumutulong. Hindi ko nakilala daddy ko pero sabi nina lola, nag suicide daw si daddy nung iniwan kami ni mama. 3 years pa lang daw ako nun.' wow, nakakalungkot naman pala buhay niya. Di ko aakalain na yung mga ngiti at yung mata niyang nakakabighani ay may itinatagong malungkot na kahapon. 'sorry naman kung napa alala ko. Pero wala ka na ba talagang kasama?' tanong ko. Lumabas na siya ng kusina at may dala siyang isang basong tubig. 'mula nung mamatay si lola? Oo. Wala na akong kasama. Pero nagsikap akong maghanap ng trabaho at sa awa ng diyos. Heto nabubuhay naman ako sa sarili kong sikap.' nung sinabi niyang yun, na konsensya ako dun sa treat niya sa akin sa karinderya. 'nathan, kailangan mo ba ng tulong?'

Part 5 _______ 'tulong? Not really. Remember? I'm your savior at ikaw ang nangangailangan ng tulong.' ngumiti siya at iniabot ang baso ng tubig sa akin. Tinanggap ko iyon pero hindi ko agad ininom. Maingat pa rin naman ako lalo na't nathan is still a complete stranger to me. 'pero nathan. I think, ikaw yung may kailangan ng tulong. Kaya ko na 'to, kapal kapal ng mga tigyawat ko tsaka like what i've told you before, sanay na akong maliitin.' sabi ko sa kanya. Kung naawa siya sa akin dahil tigyawatin ako, mas naawa naman ako sa kanya dahil mag isa na lang siya. 'pero pimple pie. May sinabi rin ako na 'i will be your savior for today' before right? as in pagbigyan mo na lang ako. Wala namang masama diba?' pilit niya. 'well, okay sige. Ikaw ang savior ko ngayon pero bukas, ako naman magta try na tulungan ka. Kung may maitutulong ako na kakayanin ko rin.' sagot ko. Tumayo ako at dumungaw ako sa labas ng bintana. Tahimik pala talaga pag nag iisa ka. 'basta ikaw siyempre pimple pie. Matalino rin naman ako no.' singit niya. 'pfft, eh ano naman? Haha' pang aasar ko at ipinatong ko na lang yung baso ng tubig sa may windowsill. 'anyway, nasaan yung mga kaibigan mo? Diba ipapakilala mo ako sa kanila?' tanong ko. Ngumiti siya. Tumayo siya at niyaya akong pumasok sa pinaka loob mismo ng bahay niya. Nagdadalawang isip ako kung papasok pa ako...

Part 6 _______ 'uhmm, nathan. Maghihintay na lang ako sa labas ng bahay mo. Pwede ba?' tanong ko sa kanya. Nung una, nagdadalawang isip pa siya pero in the end tumango naman siya. Lumabas ako ng bahay niya at nilanghap ang sariwang hangin. Ang payapa naman sa lugar nila, parang walang tao sa sobrang tahimik. Then nag ring yung cellphone ko. Uh-oh, it's my best friend shantal. Nasa school na yata siya. 'o hello bes.' bungad ko. 'nasaan ka na ba? Hinahanap kaya kita kanina pa.' sagot niya na parang may halong pag aalala at inis dahil di niya ako makita. 'nandito lang ako sa...' inisip ko kung ano ba pangalan ng lugar na ito kahit yung street lang pero hindi ko alam eh. 'saan? Pupuntahan kita.' sabi niya. 'wait, itatanong ko lang kay nathan-' lumingon ako para tignan si nathan... Nagsitayuan ang lahat ng balahibo ko sa nakita ko.

Part 7 ________ may dala siyang mga action figures ng mga sikat na international movies at games! Like the walking dead, mga star wars figures, yung mga superheroes at marami pa. Nagulat nga ako kasi may mga kpop figures rin siya at mga anime na mga laruan rin! Kawaii! 'wow! Ang dami mo palang ganyan!' masaya kong pagtugon sa ipinakita niya. Pinutol ko muna yung tawag ni shantal, haha, hayaan muna natin siyang mag mala detective conan sa paghahanap sa akin. Pumasok na ulit ako sa bahay ni nathan. 'sabi sayo samahan mo ako sa loob eh. Madami pa ako doon kaya lang 'di ko puwedeng ilabas kasi malalaki at mabibigat.' sabi niya sa akin tapos kinuha ko yung action figures nang mga characters sa the walking dead. 'eh kung sinabi mo kasing mga action figures pala yung mga kaibigan mo eh. Haha tara sasamahan na kita. We have the same interest.' ngumiti ako, ngumiti siya. Nagngitian kami. Nagkatitigan kami. At... Mukhang sa isang tulad niya, makakaramdam na rin ako sa wakas ng pagmamahal. Kahit katiting lang? Assuming na kung assuming pero mukhang na fall na ako sa kanya! Pimple pie! Salamat at pinanganak ka. Akala ko malas itong mga tigyawat ko pero i'm wrong, sila pala magdadala sa akin kay forever... Hep hep, masyado na akong assuming. Ayokong maging one sided lover. Pero wala eh, i like him na. (author's note: honestly kinabahan talaga ako kung gagawin ko bang mystery 'to pero like what i've said. Romcom naman to kaya enjoy! XD Haha ano naman po ba masasabi niyo? Baka bukas na lang yung sunod na update matapos sa last update ko for tonight. )

Last update for tonight Part 8 ________ grabe, puro mga action figures nga talaga loob ng bahay niya. Hindi talaga ako makapaniwala! 'nathan bakit madami kang ganito pero wala kang furnitures?' tanong ko. 'ah, kasi yung mga pinagbentahan ko nung mga furnitures ibibili ko ng mga ito. Then ibebenta ko naman ito sa iba for some higher price, then i will buy new appliances and furniture again. Tapos yung mga sobra, iipunin ko para sa college. Business lang ba.' tuwang tuwa siya sa pagkukuwento. Humupa yung tension sa puso ko nung makita kong nakangiti na ulit siya. 'grabe naman. Akala ko naman naghihirap ka dahil ikaw na lang mag isa. Nakonsensya tuloy ako doon sa libre mo kanina.' nahihiyang sagot ko. Tapos naalala ko yung mga pa you need help you need help ko kanina. Para tuloy akong judgemental. 'hmm, actually i understand you. Kahit na may strategy ako para mabuhay... Ang hirap kaya mag isa. Lalo na kapag bayaran ng mga bills ng kuryente tsaka tubig.' padale niya tapos lumapit siya sa isang shelf na puno ng mga angel figurines. 'wow ang cute naman nito. Alam mo ba nathan favorite ko rin mga ganitong cute na mga bagay.' sabi ko sabay kuha nung isang angel na may hawak na harp. 'di nga? Bakit ikaw? Cute ka naman ah? Para ka kayang si aphrodite. Wait may glass figurine niya ako. Heto o.' tumingkayad siya at kinuha sa upper shelf yung pangalawa sa pinakamalaking mga glass figurines. Ipinakita niya iyon sa akin. Na flatter naman ako dahil doon niya ako inihambing. 'puwede ko bang hawakan?' tanong ko. 'puwede puwede. O' ibinigay niya sa akin si aphrodite nung bigla akong nahiwa nung sharp edge ng pakpak niya. 'Ouch!' 'o ayos ka lang?' 'nahiwa ako sa pakpak ni aphrodite. Pero wala namang pakpak si aphrodite ah?' ipapakita ko na sa kanya yung pakpak nung nag slip iyon sa kamay ko at... Nahulog sa sahig at nabasag... Oh no! Diyan niya ako ikinumpara dahil cute daw ako? Pero ngayon basag na siya! What should i do? Umiling iling si nathan. 'nasaktan ka ba?' mahinahon niyang tanong. 'hindi ka ba magagalit? Mananampal? Maninigaw?' tanong ko sa kanya. Ginulo niya yung buhok ko by his left hand. 'ba't naman kita sasaktan eh ikaw ang limited edition pimple pie ko?' ayieee (to be continued tomorrow... For more of my stories PLEASE VISIT TwistedWriter99 at wattpad) salamat sa pagbabasa ^^

Part 9 _______ 'ay sus. Ayaw mo lang magalit kasi baka ma disappoint ako.' pang aasar ko dun sa banat niyang let's say... May kahit papaanong kilig para sa akin. Sino ba naman kasi magsasabi sa akin ng ganoon? Eh halos lahat ng mga lalaki sa room namin eh maarte rin at inaasar akong 'tigyawat na tinubuan ng muka'. Akala mo naman kung sino silang mga pogi eh puro naman mga mukhang kokey yung mga itsura. 'well, ayokong magalit not because you are new to me. Basta ayoko lang. Alam mo, kapag nagagalit ka, mas na i stress yung mukha ng isang tao. Kaya mapapansin mo, yung mga tsismosa diyan sa kanto ay mga mukhang ampalaya na dahil laging nagagalit kapag sinasaway na 'wag mang tsismis sa iba.' tumawa si nathan at pumasok siya sa isang room malapit sa kinatatayuan namin. Tapos nung lumabas na siya, may dala na siyang dust bin at walis. 'o, tumingin tingin ka muna diyan sa mga anime figures ko. Kung gusto mo sayo na lang si robin ng one piece?' on that note, lumapit ako sa shelf ng one piece section and to my surprise ang daming robin dito. 'sure ka? Hindi ka ba manghihinayang?' tanong ko. Pero honestly pumipili na ako ng pinakamagandang robin haha. 'no problem with that. Ibebenta ko rin naman 'yan soon kaya para sayo. Kumuha ka ng isa diyan. Take it as your trust to me.' sabi ni nathan habang nililinis yung mga natirang debris mula doon kay aphrodite na may pakpak. Ewan ko ba kung bakit may pakpak yun. 'o sige... Ikaw bahala basta- HETO GUSTO KO!' Nagulat siya nung sumigaw ako habang tinuturo yung pinakamagandang robin haha. 'ginulat mo naman ako. O sige sayo na yan. Ingatan mo yan ha.' nung sinabi niya yun, tumango ako ng mabilis. 'amigo segurado!' pag jo-joke ko. Tumawa siya, sapat na iyon. 'RING! RING!' may tumatawag. Kinuha ko agad phone ko. And to my shock. Yung crush ko sa room na si topher! Tinatawagan ako!

Part 10 ________ sasagutin ko ba? Huwag na lang kaya? Hindi naman ako crush ng crush ko eh. 'mukhang hinahanap ka na.' sabi ni nathan at nawalis niya na yung mga bubog. 'ah, wait papaalam lang ako. Mas nag e enjoy ako sa toys mo.' sabi ko kay nathan. 'wait lang sasagutin ko lang ito.' itinuro ko yung cellphone ko na ring pa rin ng ring. Lumabas na ako without waiting for nathan's response to what i've said to him lately. As usual inenjoy ko yung hangin. Hindi polluted, walang nagsisiga, walang naninigarilyo-in short walang pollutants sa lugar nila. In-accept ko yung call. 'hello?' 'helena? Nasaan ka ba? Hinahanap ka ni shantal. Nagpapatulong pa sa akin.' medyo mabilis na pagtatanong ni topher sa akin. 'sabi na nga ba't si shantal may pakana nito.' sabi ko. 'na ano?' tanong ni topher sa akin. As if hindi niya feel yung feelings ko sa kanya. Manhid manhid nakakaasar. 'ah wala, o sige sabihin mo sa kanya uuwi na ako dahil may sinat ako. Mukhang lalagnatin ako.' palusot ko. 'sure ka na diyan ha. Sasabihin ko na 'to kay shantal. Anyway, take care.' sabi niya sa akin. 'salamat.' bulong ko sabay putol ng tawag. Bakit ganun yung mga crush natin hindi tayo crush? Ang unfair naman ng buhay 'no? Pero yung sinabi ni topher na 'take care' ano kaya meaning nun? Shemay, dakilang pimple pie assuming ako. I think topher deserves to get a piece of me... As well as my savior for today.

Gerald Sering Madarang WP Part 11 _________ at ayun nga. Nag cut class na ako at HUWAG NA HUWAG NIYO AKONG GAGAYAHIN. Maganda at pogi naman kayo at ako naman proud mukhang pinipig ice cream. Nagkuwentuhan kami ni nathan tungkol sa buhay niya. Sabi niya wala raw siyang trabaho at buy and sell lang ang ikinabubuhay niya. Wala rin raw siyang kaibigan sa lugar na ito dahil kakalipat lang rin daw niya rito, pero wala talaga siyang mga gamit except sa mga laruan niya at sa iba pang mga bagay. Sabi naman niya, siya raw yung type ng lalaki na bubbly. Kapag nakipagkuwentuh an ka sa kanya eh hindi siya mauubusan ng paksa kahit na umabot kayo sa puntong pati ang kulangot pag usapan niyo na. Naka graduate naman daw siya ng high school at nag iipon na siya para next year makapag college na siya. While me? Graduating naman ako ngayong fourth year. Nagpatuloy lang yung usapan namin. Hindi ako nahihiya sa kanya. Kasi kung sa iba, kapag nakipag usap ako, medyo nagtatakip ako ng mukha kasi nagba blush yung mga tigyawat ko. Nakaka depress lang pag ganun. Pero iba talaga si nathan eh, same siya ng bff kong si shantal na kaya akong tanggapin no matter what. 'siyanga pala pimple pie.' tawag ni nathan sa akin. On the way na ako pauwi dahil ihahatid niya ako. 'o bakit?' response ko. 'are you the type of person na kayang tanggapin ang flaws ng iba? I mean kung mabaho hininga ng isang tao, o kaya may putok siya, o kaya naman eh may mannerism siya. Yung mga ganong bagay ba kaya mong tanggapin?' nakatingin lang ako sa kanya habang naglalakad kami. Hindi ko rin napagtanto na magka holding hands na kami. Pero hinayaan ko na lang. 'as for me? Oo naman. Hindi naman ako maarte at kaya kong tanggapin ang curves at edges ng isang tao. Like you, you accepted me though medyo hindi na ako malinis tignan sa itsura ko.' sagot ko. Ngumiti siya. 'good. Alam mo kasi pimple pie. I love one's imperfection and that's why i turned to see you not as the lady with pimples on her face, but a lady who need the one who can accept her whole instead...'

Part 12 __________ 'nakakatouch ka naman nathan. Alam mo, para kang imagination lang. May mga tao pa rin palang katulad mo though i know hindi pa naman kayo nauubos.' bulong ko. 'hindi naman kasi ganoon ang takbo ng mundo sa araw araw. Lahat naman ng tao mabait, ang nagbibigay lang ng masama ay ang mga impluwensiyang nakakasalamuha nila sa araw araw.' ang lalim niyang sumagot. Philosopher ba siya? 'sabagay tama ka naman. Pero honestly, wala na rin naman akong nakikitang magagandang impluwensiya sa mundo.' marahan akong nagsalita dahil naaalala ko lang yung mga pang mamaliit sa akin simula ng panirahan ng sandamukal na tigyawat ang mukha ko. 'really? I think not. Marami pang bagay ang hindi mo napapansin. Maraming marami pang magagandang bagay ang nasa paligid mo pero yung pag aalinlangan mo na baka maliitin ka ng lahat ang siyang bumubulag sa natatago mong magandang katangian. Sabihin na nating oo, dahil sa mga tigyawat mo, maraming mag iisip ng hindi maganda. Pero look, nandito ako. Napansin kita. Nakilala kita kahit papaano at hindi ko pinansin kung ano ang flaws mo dahil tanggap ko ang mga taong nakakasalamuha ko kahit na may bagay talaga silang agad napapansin ng lahat.' wow, iba ka na talaga nathan. Akala ko wala ka lang talagang magawa kanina at gumawa ka lang ng eksena pero ngayon, talagang alam ko na at naiintindihan ko na na bukal talaga sa loob niya ang lahat ng mga ginagawa at sinasabi niya. Oh my, sana kung daydreaming ko lang 'to... Pwede bang 'wag nang magising?

Part 13 _________ wala akong masabi dahil alam mo ba yung parang napapa 'wow! Awesome!' yung mapapaganun ka na lang sa galing nung isang tao? 'tiwala lang sa sarili. Chillax!' tinapik tapik niya pa ako sa balikat ko. Ngumiti ako. 'uyy, nagba blush siya, hayaan mo. Ok lang naman sa akin eh.' pang aasar niya bigla. Pero na out of personal daydreaming ako. Okay lang naman daw sa kanya. Ang ano? What if iniisip niyang crush ko siya? Ay nako, baka nagle level up lang pagiging assuming ko. 'ah hehehe' tawang aso ko. Tumango tango na lang ako kahit di ko naman siya naintindihan sa mga huling sinabi niya. __________ nakarating na kami sa daan papunta sa street ng bahay ko. Uwian na rin ng mga estudyante kaya sumabay na rin kami doon sa mga iilang estudyante na ka schoolmate ko rin. Pero hindi ko naman inaasahan na si shantal, inaabangan ako sa may kanto ng street namin. At ang ikinagulat ko... May kasama siya. Sina topher at Lenka, ang president ng section namin!

Part 14 ________ wala akong nagawa kasi nakita na kami nina shantal. Lumapit kami sa kanila at nagulat ako nung may ipinamukang papel sa akin si lenka. 'this is the paper that your mother will be signing with for you who cut class this day.' english speaking si lenka. Maganda siya at kasali siya sa student council kaya ganun siya makapag salita. 'hindi naman ako nag cutting ah? Nagpa alam kaya ako kay topher.' sabi ko sabay tingin kay topher. 'wala siyang kasalanan helena. Tinanong namin yung karinderya na madalas mong pagkahnan at sabi nung isang tindera dun may kasama ka raw na lalaki...' sabat ni shantal sabay tingin kay nathan. Si nathan naman nginitian siya. 'hi' sabi ni nathan sa kanila. 'si-siya ba yun?' nanlaki yung mata ni shantal. Si lenka naman parang nagulat din. Ngayon lang ba sila nakakita ng gwapo? ... Na may katabing pimple pie? 'ah, oo. Siyanga pala, nathan ito sina lenka, class president namin, eto naman si shantal bff ko at eto naman si topher crus- ay classmate kong lalaki.' syete muntik na akong madulas kay topher! Ano ba yan! 'anyway. Please be informed to sign this ms. Santillan.' umepal na naman si lenka habang hawak pa rin yung papel kanina. Kinuha naman iyon ni nathan. Tapos itinabi niya sa bulsa ng shorts niya. 'she needs it no more. I am having an important matter with her and i'm here to say, excuse her informally.' hmm, thanks naman sa response mo nathan. 'who are you again sir?' tanong ni lenka kay nathan. 'i am nathan nolasco and i am her-' 'BOYFRIEND!' sigaw ko... 'WHAT?!' nag trio pa kung makapagtanong sa gulat sina shantal. 'ah eh...' pautal kong pasabit. Tama ba yung ginawa ko? Maling mali eh! Bakit ko ba ito ginawa! Tinignan ko reaction ni nathan. 'uh, oh yes tama siya. I'm her Boyfriend.'

Part 15 ________ 'so being her boyfriend, how can you say that dating is an important matter as what you have said lately?' akala ko makakalusot na ako sa president ng section namin. Pero HINDI PALA. 'may sinabi ba akong 'DATING' as far as I remember, i said nothing like that.' ayan, nabara siya ni nathan. Yung mukha ni lenka parang lumutong tapos nakanganga pa. Siyanga naman, wala namang namemention si nathan na ganun. Eh kasi naman, ako lang naman 'tong nag aala GF ni nathan. 'oo nga naman lenka. 'Di naman sinabing nag date sila ah.' tanong ni topher kay lenka. Oh my, bakit kapag si topher nagsasalita parang mas malaki naitulong niya sa akin? Aba malay, siguro dahil crush ko siya? Hmmm. 'ok na po ba tayo ms. President?' ngiting aso ako as in binubuyo ko si lenka. Mayabang kaya si lenka, pero sa school siya nagyayabang kasama yung mga sipsip niyang mga kaibigan. 'grrr, see you tomorrow ms. Helena. Robin. Santillan.' gigil niyang ibinigkas ang pangalan ko. Then nag walk out siya before giving nathan a sharp look and she muttered 'i'm watching you.' uh-oh mukhang nakuha na ni nathan... Ang isang slice ng nag iisang pimple pie...

Part 16 ________ 'look naman. Ang ganda mo ateng' pang aasar sa akin ni shantal nung nasa bahay na kami. Kung ano nangyari sa amin kanina nung umalis si lenka? Ayun nagkahiyaan pa kami nina topher sa pagkukuwentuhan. Tapos may tumawag kay nathan sa cellphone niya (akala ko nga wala siyang cellphone) at may gusto raw bumili ng action figure ni nami ng one piece. Kaya nagpaalam na siya sa amin, while itong si topher, nagkainteres sa business ni nathan kaya sumama siya sa kanya at heto naman kami ni shantal, umuwi na. Pero nag stop over nga si shantal for a while para makipag hontahan. 'ganda agad? 'di ba puwedeng sinuwerte lang?' tanong ko sa kanya. Nakaupo siya sa kama ko while holding robin's figurine. 'sinuwerte? Hindi ka sinuwerte. Ang tawag diyan ay destiny.' sabi niya. Sabagay tama nga naman siya. Destiny nga yata ang nagpatagpo sa amin ni nathan. 'destiny... Ganun pala ang feeling.' huminga ako ng malalim at tumingin sa salamin. Nagmamantika na naman mukha ko sa tension. 'puma pag-ebeg ka na rin ha. Ganda mo na talaga. Akalain mo? Yung napakapoging lalaking yun magugustuhan ka at magiging girl-' 'hindi niya ako girlfriend.' pinutol ko na yung sinabi ni shantal. Kumuha ako ng bimpo at pinunasan ang mukha ko. Medyo masakit dampian yung bandang tip ng ilong ko. May nagbabadya na namang tigyawat para mag renta ng space. Sad life naman o! 'pero sabi niya boyfriend mo siya?' takang tanong ni shantal sa akin. 'well, ako lang naman nagsabi nun impromptu para mabigla si lenka. Bakit ba kasi gusto niya pa akong mapahamak kina mama.' sumimangot ako. 'hello? President kaya siya ng class. It's her obligation na mag secure ng mga nasasakupan niya.' sabi ni shantal sabay lapag nung robin figurine sa kama ko at nilabas niya yung cellphone niya para litratuhan iyon. 'except to me. Ang yayabang kaya nung mga kaibigan nun. Porke ba magaganda sila at hindi pawisin ang mga mukha eh may karapatan na silang laitin ako ng hindi naman nakikita ng iba para hindi sila mahuling binu bully ako.' napaluha na lang ako ng 'di ko sinasadya. Tumingin si shantal sa akin. 'uy bes, tama na drama. Naiiyak ako.' sabi niya tapos lumapit siya sa akin at hinagod yung likod ko. 'well, mukang nakaganti ka naman sa kaniya. Naipamukha mong may ibubuga pa yung tigyawatin mong mukha. Kaya mo 'yan fight fight fight!' salamat naman at true friend ko talaga si shantal. Katulad siya ni nathan na tinanggap ako ng buo. 'bes..' bulong ko. 'o, ano yun?' tanong niya. 'i make over mo naman ako o.' bulong ko at ngumiti siya. 'pagandahin mo naman ako kahit na ganito ang mukha ko. Pagandahin mo ako na magmukha akong isang prinsesa... Prinsesa ng mga diyosang tigyawatera...'

Page 17 _________ dahil sa pagrerequest ko kay shantal. Nagdecide siyang mag sleep over for tonight. 'ime-make over kita ngayong gabi robin!' Tuwang tuwa niyang sinigaw nung makapasok siya ng kuwarto ko. 'ngayong gabi as in?' tanong ko. Kalimitan kasi sa umaga talaga dapat nagme make up right? 'of course. Parang review review. Para naman mapagpraktisan natin mukha mo.' sabi niya na parang gustong gawing canvas ang mukha ko. 'hmm, o siya sige. Simulan na natin.' bulong ko at pinaupo niya na ako sa tapat ng salamin. Inilabas niya mga gamit niya pang make up then nag start na kami. Brush brush dito, punas punas doon, lipstick ng kaunti, tapos may nilagay siya sa pilikmata ko. False eyelashes ba? Tapos kinulot niya yung dulo ng buhok ko then dinampian niya ng powder yung mukha ko para daw hindi masyadong expose yung mga tigyawat ko. 'matagal pa ba yan?' tanong ko. Tapos umiling iling naman si shantal at nag gesture ng 5 minutes more. Ibinlower niya yung buhok ko. Sarap nga eh, medyo mainit... WAIT! Mainit! Mamamawis mukha ko nito! 'stop! Shantal tignan mo nagsisimula na ulit magmantika mukha ko.' napahikbi ako. Yung powder sa mukha ko parang yung pulbo na nahalo sa tubig. 'oh my, dapat pala di kita ibinlower... Sorry.' paumanhin ni shantal. Aayaw na sana ako nung bigla siyang pumunta sa banyo ko at kumuha siya ng maliit na palanggana na may lamang tubig. 'maghilamos ka.' utos niya. 'pero yung make up?' pag aalinlangan ko. 'basta maghilamos ka. Dalian mo.' nung sinabi niya yun naghilamos na nga ako. Tapos nun, feeling fresh na ulit mukha ko. 'ok na.' sabi ko pero si shantal dali daling kinuha yung palangganang maliit saka niya ito dinala pabalik sa banyo. Then narinig kong binanlawan niya iyon at lumabas na ulit siya dala na naman yung palangganang may tubig. 'may mainit na tubig kayo? Tsaka baking soda?' 'sa kusina. Bakit shantal-' umalis agad si shantal at maya maya nung pagbalik niya may dala siyang termos at pakete ng baking soda. 'i'm gonna try a homemade medicine para sayo.' sabi niya at kung anu ano ginawa niya sa mga dala niya at iniapply niya yun sa akin. (AFTERWARDS) 'o ano? Mas presko na ba?' tanong niya sa akin. At masasabi kong oo! Mas feel ko ang freshness matapos yung ginawa niya. 'oo. Salamat!' niyakap ko si shantal. Humagikgik siya at tinapik ako. 'matulog na tayo and let's see kung ano magiging resulta pagkagising mo.' sabi niya at humiga na siya sa kama ko. Tumabi ako sa kanya. 'good night bes.' sabi ko. Pero ang reply niya? 'zzzz' humihilik na. Pero hayaan na natin siya. Ipinikit ko ang mga mata ko at nanalangin ako na sana bukas, yung mukha ko ay mag improve na. Na sana yung pimple pie ay maging flawless cake na... Na sana may maramdaman rin si topher sa akin... Na sana kahit si nathan ay hindi na mawawala sa buhay ko... Na sana ang lahat ng 'sana' ko... Ay matupad sa oras na aking imulat ang mga matang unti unti nang nakakakita ng... Hustisya.

Ahaha joke eto yung last for tonight para pang bitin____ Part 18 ______ 'kriing! Kriing!' nagising ako nung nag alarm yung alarm clock ko at ang una kong nakita ay ang isang mukha ng babae na KAKAUNTI LANG YUNG TIGYAWAT! 'see? Nakatulong yung ginawa ko.' sabi ni shantal at ibinigay na sa akin ang salaming hawak niya para paggising ko may 'BLAST' effect ako sa result. Umupo ako sa kama ko. Tinitigan ang mukha ko. Maraming nabawas sa mga tigyawat ko at yung medyo masakit sa tip ng ilong ko, natakot na yatang tumubo. 'oh my! Grabe shantal! Salamat talaga dito. Dapat matagal mo ng sinabi ito sa akin.' niyugyog ko yung balikat niya habang natatawa. Iba kasi sa pakiramdam. Nadagdagan ng 1% yung confident ko, bale may 1 na ako. 'pasalamat ka kamo kay google. Nagsearch ako bago pumunta dito as a back up. And look...' itinapat niya ulit yung salamin sa mukha ko. 'you look better na. Puwede ka nang maging normal na dalaga.' nag pout ako. So abnormal pala ako kung ganun? Loko tong shantal na 'to, batukan ko kaya? Di, wag na. Utang ko naman sa kanya 'tong blessings na ginawa niya. 'oo na. Salamat ulit. O ano? Make over time na ba ulit?' tanong ko sa kanya. 'GAME!' sigaw niya at nagsimula na kami. Pero hindi niya ako pinapuwesto sa harap ng salamin para thrilling. (AFTERWARDS) 'tapos na! No worries, 'di na kita binlower at may pinahid na akong acne wax sa ilang pasaway na tigyawat mo.' sabi ni shantal. Ngumiti ako at saka ako tumayo paalis sa kama ko. Dahan dahan akong naglakad palapit sa salamin...

Part 19 ________ pagharap ko sa salamin. Ibang robin na ang nakita ko. Naisipan ko na panahon na para gamitin ko ng seryoso ang pangalan kong helena. Hindi ko kasi masyadong piniling gamitin ang pangalan kong iyon dahil masyadong maganda pakinggan compare sa mukha ko. 'bes, bakit ang ganda nung nasa salamin?' tanong ko kay shantal. Lumapit siya sa akin at hinawakan ako sa magkabilang balikat. 'it's you robin-' 'helena. Mas gusto ko na ang helena.' sabi ko kay shantal. Medyo nagtaka siya. Sanay kasi siya na kahit anong itawag niya sa akin ay agad ko siyang pinapansin. 'pero diba sabi mo mas gusto mo ang robin?' tanong niya sa akin. Then i pointed may right hand on the mirror. 'niya, mas gusto niya ang helena. Bes, tumaas na ang confidence ko ng 20%! Bale may 21 na ako.' tuwang tuwa kong ipinaliwanag sa kanya at sa mukha niya para bang nag aalinlangan siya na ewan. 'uhm, helena?' tanong niya sa akin. 'bakit bes?' tanong ko sa kanya. Humarap ulit ako sa salamin at pinagmasdan ang mukha ko. Hindi halatang may tigyawat pa rin ako. Yung sandamukal na tigyawat ko, unti unting nawawala. Gumagaling na yung mukha ko sa tulong ni bes. 'ang baho ng hininga mo. Magtoothbrush ka nga.' pfft! Yun ba? Hiningahan ko yung palad ko. Shocks! May morning bad breath ako! Kakahiya kay shantal! Dali dali na akong pumunta sa banyo para magtoothbrush.________ nung makatapos na ako nagsimula na ako sa pag aasikaso para sa susuotin kong uniform ngayong biyernes. Hinanap ko naman si bes kung bakit bigla siyang nawala paglabas ko ng banyo. Then i saw a note being left wide open at the top of my make up table. Pinulot ko iyon at binasa. 'robin o helena. Sana wag lalaki ang ulo. Malay mo, bumalik ang mga tigyawat mo sa oras na mawalan ka ng oras sa paghihilamos araw araw. P.S. grabe bes ang baho talaga ng hininga mo kanina. Uwi muna ko para maghanda na. XOXO heart emoticon' na touch naman ako kay shantal. Iba talaga pag bff mo kausap mo. Ibang iba siya sa lahat ng mga taong nakasalamuha ko. Hay naku, tama na nga pag iinternalize. Magbibihis na ako. ___________ sa mga oras na ito naglalakad na ulit kami ni shantal papunta sa school. Yung ibang estudyante na madalas akong makitang tigyawatin, nanlaki ang mga mata. Hahaha, ang sarap sa feeling! Paano na kaya kung yung mga bullies ang makita ang latest limited version ni pimple pie- este ni helena? Ang prinsesa ng mga tigyawatera. Ipaglalaban ko ang hustisya para sa mga mukhang di pinalad mula sa mga rumerentang mga tigyawat. 'bes, i'm ready.'

Part 20 _________ 'ready for what? Revenge revenge. Naku bes, 'wag kang ganyan. Hindi ako magpapaka ano para mag start ng iringan.' aba pinangunahan niya ako. Ano ba naman 'yan, balak ko pa naman talaga ng revenge. Sweet revenge. 'ah hehe hindi ganun bes. I'm ready na para pumasok.' ni divert ko na lang yung idea ko. Pero deep inside me, i want a very blasting entrance sa room. Yung tipong yung sandals ko pa lang nakatapak sa loob ng room eh yung mga mata nila ay hugis puso na. Yung tipong yung background ko mag iiba na parang autumn tapos hahangin ng malakas at magswe sway yung buhok ko para makita nila yung curly ends nito. Tapos yung tipong tititigan ka nila hanggang sa makaupo ka at tsaka bigla akong titingin kay topher tapos maririnig ko yung tibok ng puso niya tapos titingin ako sa grupo nina lenka tapos yung mapapa 'wahhh!' sila na parang nagulat as in! Pero parang sa imagination ko na lang mangyayari yun. 'ah, obvious naman eh.' sagot ni shantal at tinignan niya ako mula ulo hanggang paa. 'uy bes, tignan mo!' tinuro ko yung dalawang lalaki sa kanto ng street namin. Oh my goodness, sina topher at nathan pala yun! 'ah, nagpasundo na ako kay topher. Inalok niya kasi kahapon na susunduin niya raw ako. Baka nga crush niya ako eh, haha' tapos medyo kinurot kurot ako ni shantal. Medyo nalungkot ako. Bakit si shantal lang inalok ni topher? why not me? Oh, kasi tigyawatin ako? Ah, pero ngayon hindi na! 'ah...' sabi ko. Nung makalapit na kami kina nathan, halatang nagulat sila. Ngumiti ako na pang tao na, hindi yung ngiting pang aso na nakasanayan ko. 'hi guys!' confident akong bumati sa kanila. 'pimple pie?' mahinang bulong ni nathan. Umiling iling ako. 'no nathan. It's me, helena.' nung sinabi ko yun, biglang naglakad paalis si nathan. 'anong problema nun?' mahinang tanong ko sa sarili ko. 'wait guys mauna na kayo, kakausapin ko lang si mr. Savior ko.' sabi ko at naglakad ako pasunod sa lalaking naging dahilan ng kasiyahan ko. 'nathan!' tawag ko sa kanya pero hindi siya tumigil sa paglalakad. What's wrong with him?!

Part 21 _______ 'nathan! Uy, mamansin ka naman o' tawag ko ulit sa kanya. Nung nasa tabi na niya ako bigla siyang nagsalita. 'remember the thing that i have told you last day?'tanong niya sa akin and damn he's so serious sa mga sinasabi niya. 'ah, yung ingatan ko si robin?' tanong ko as i refer to the figurime na ibinigay niya sa akin. 'no. Hindi iyon pimple pie. Oh, hindi pala pimple pie. Helena pala.' sabi niya at patuloy lang siya sa paglalakad at hindi ko alam kung bakit nakararamdam ako ng guilt. 'ang alin ba yun nathan?' tinanong ko na siya at bigla siyang humarap sa akin at tinignan ako eye to eye. Pero sa ngayon, yung mga matang gustong gusto kong titigan... Ay parang yelong unti unting tumitigas. He's staring with me with those cold look. 'acceptance. Yun yung sinabi ko sayo. Ang sabi mo, handa kang tanggapin ang flaws ng ibang tao katulad ng pagtanggap ko sayo. Sabi mo sanay ka at wala kang pakialam sa mga taong nangmamaliit sayo. At kahapon, you are pimple pie pero ngayon? Hindi na. Bakit ka nagbago? Bakit mo naman naisipang alisin ang mga bagay na nagustuhan ko sayo?' habang sinasabi niya yun, unti unti ko na siyang naintindihan. Para bang nagkamali ako sa desisyon ko. 'ang tigyawatin ko bang mukha ang nagustuhan mo? Masama bang magpaganda? Hindi naman diba?-' 'oo helena. Hindi masamang magpaganda pero hindi kita nagustuhan dahil sa itsura mo. Pero dahil sa bagay na mayroon ka na wala sa iba. Confident ka sa sarili mo, madiskarte, masayang kausap at mas lalong hindi masyadong mapagmalaki. Hindi na ikaw si pimple pie.' pinutol niya ang mga salitang binitiwan ko at nagsimula na ulit siyang maglakad. 'kausapin mo ako kapag bumalik na si pimple pie.'

Part 22 _________ habang naglalakad si nathan palayo. Unti unting tumulo ang mga luha ko. Ang sakit pala sa pakiramdam na mag expect ng sobra. Yung akala mo maganda ang magiging resulta pero sa huli, hindi pala. Akala ko ok na, akala ko mas magiging malapit sila sa akin. Akala ko magagamit ko ang ganda ko. Pero mukhang maling mali ang lahat ng mga inexpect ko. Mali bang magpaganda? Mali bang baguhin ang sarili ko? Porke ba hindi na ako ganun kapuno ng tigyawat ay iba na ako kay robin? Ano bang meron si robin na wala si helena? Ano bang mali sa akin? Wala naman akong ginawa. Wala akong mga taong sinaktan, ang gusto ko lang naman ay ang magbago ang itsura ko. Hindi lang naman ako ang beneficiary ng ginawa ni shantal sa akin eh. Para naman yun sa iba. Para rin to kay topher, pero mukhang hindi ito para kay nathan. Tama nga sila. Strangers are still strangers. Hindi ko pa siya kilala at hindi niya rin ako kilala. Kahapon lang kami nagkita at hindi sapat yung kahapon para manghinayang ako sa kanya. Mukhang nagkamali ang tadhana sa pagtatagpo naming dalawa. Mukhang sa tingin ko, siguro ay kailangan kong dumistansya. Hindi ako magpapaka feeling close sa kanya. Kung ang tadhana man talaga ang sagot sa lahat ng tanong ko, siguro naman magkikita pa kaming ulit. Pero sa ngayon, ipagsasantabi ko muna si pimple pie. Helena, welcome sa new chapter ng buhay ko.

Part 23 ________ binalikan ko sina shantal with matching chin up at wide smile habang itinatago ang lungkot na kanina ko lang naramdaman. 'sabi ko mauna na kayo diba.' tiningnan ko si topher at tiningnan niya rin ako head to toes. 'ito kasing topher, tanong ng tanong kung bakit gumanda ka raw.' siniko siko ni shantal si topher. Si topher naman medyo sinasalag siya habang nakangiti. 'hehe, uhm... Hi rob-' 'call me helena, topher.' sabi ko kay topher. Tumango tango si topher tapos tumingin siya kay shantal na parang may sinasabi siya. Si shantal naman snob lang. 'o ano? Tara na sa school.' yaya ko sa kanila at dali dali na ako naglakad. Sumunod naman sila sa akin na parang mga aso. Yeah, they look to be that kind of followers. 'ano ba? Ang babagal niyo bes.' saway ko kina topher na nagkukuwentuhan pa sa likuran ko. ' 'di naman tayo male-late ah.' sabi ni shantal sa akin. Ngumiti ako sarcastically at naglakad palapit sa kanila. 'bes, tara na.' sabi ko kay shantal at hinila ko siya patabi sa akin para sabay kaming maglakad. 'o paano ako?' tanong ni topher sa akin. Tumingin ako sa kanya at inirapan ko siya sabay sabing- 'you have your own feet. Maglakad ka, kaya mo naman? Diba?' ang sarap sa pakiramdam na parang walang makapipigil sayo. 'helena ano bang nangyayari sa iyo? Bakit parang nagmamadali ka?' tanong ni shantal sa akin. 'shantal, eh sa gusto kong pumasok na ng maaga. Diba yun yung daily routine natin?' 'oo nga. Pero helena, iba ka ngayon eh.' 'paanong iba?' tanong ko sa kanya. Pero bago pa siya magsalita ng katotohanan, pinangunahan ko na siya 'na maganda na ako ngayon?' umiling iling si shantal. si topher naman sumunod na lang sa amin ng tahimik. Good. Today is the start to make you mine.

Part 24 ______ nung nasa gate na kami ng school, napansin ko yung ilang babaeng nadadaanan namin. Nakatingin sila sa akin. Natural, sanay na sanay na silang makita ang napakapanget kong mukha NOON. But now? Hindi na. I'm different outside and... Inside. Oo mukhang nagbago nga ako. Ano bang masama sa pagiging confident? Haha, pag confident ka. You can do what you want at walang makapipigil sa akin. 'shantal. Look they are staring at me.' sabi ko kay shantal sabay gesture dun sa mga guwapong mga taga 4-C. 'ano ka bes, sa akin sila nakatingin.' sabi ni shantal tapos kinurot kurot niya ako. Feelingera rin pala 'to. Batukan ko nga. 'ouch! Bakit?' tanong ni shantal sa akin nung nabatukan ko siya. 'ang feeler mo kamo. Sa AKIN sila nakatingin.' pagka clarify ko sa kanya. 'eto naman. Joke lang yun, edi ikaw na tinitignan.' nag inarte siya. Hay nako shantal, buti naman at inamin mo rin. 'good. Tara na.' sabi ko. Tapos pinili na naming dumaan sa hallway. At nakita ko sa bandang dulo si lenka habang namimigay ng mga flyers. Ngiting aso ang loko. Makapunta nga sa kanya. Kung nagulat siya kahapon about kay nathan, i'm sure mas magugulat siya ngayon. 'shantal, topher. Just watch me.'

Part 25 ________ nung makita pa lang ni lenka yung mukha ko. Nagulat talaga siya at nabitiwan niya pa yung ilang natitirang flyers na hawak niya kanina. Pinulot naman iyon nung mga plastik niyang kaibigan. Lumapit ako sa kanila with confident sabay ngiti. 'hi lenka. Hi tamara, hi ronna. It's me. Helena.' pag iintroduce ko ng sarili ko as helena. Sanay na kasi sila sa pangalan ni robin. 'oh. Uhm, hi?' maarteng reply ni lenka. Sina tamara naman inobserbahan ako. Ano ako? Alien? New specie dito sa school? 'wala ka bang sasabihin sa akin? Comments? Suggestions?' tanong ko ulit sa kanila. Lumapit si shantal sa akin tapos may ibinulong siya. 'i told you na walang revenge revenge na mangyayari right?' bulong niya sa akin but i gave her a sharp look. Moment ko 'to tapos eepal siya. 'so what do you want to say?' tanong ni lenka sa akin. Hindi niya sinagot yung tanong ko ha? Pwes kailangan ko siyang prangkahin. 'gusto ko lang naman sabihin na hindi na ako yung tigyawating BINUBULLY NINYO. At gusto kong ipamukha sa inyong tatlo. Na sa oras na lait laitin ninyo ako, puwes, may confidence na ako to fight and to defend myself.' sabi ko sa kanilang tatlo habang napapaligiran kami ng mga iba pang estudyante. Lumapit si lenka sa akin na halos magdikit ang mukha namin. 'why are you starting a public scandal? Huh? So what if you change your face? You're still that pimpled face lady and it will never-' SLAP! nasampal ko siya... Sa harap ng maraming tao.

Part 26 ________ natigilan ang lahat. Natahimik ang buong paligid. Na-nasampal ko ang president ng class... Eh kasalanan niya naman yun eh! 'you'll regret this.' mariing sinabi ni lenka at saka siya dumaan at binangga pa ako. Sinundan siya nung dalawa niyang kaibigan. While me, hindi ako makapaniwala sa nagawa ko. Tinitigan ko ang kamay ko... First time kong manampal. At ang sarap sa feeling. 'ang sama naman ng ugali niya.' 'diba siya yung tigyawatin?' 'oh my gosh, binangga niya yung president.' 'siguradong makikick out iyan.' samot saring mga usap usapan ang naririnig ko sa paligid ko. Pero parang wala namang epekto sa akin. 'shantal. Tara na.' sabi ko kay shantal. But shantal is nowhere to be found as well as topher. Saan sila nagpunta? 'shantal?' tawag ko ulit. May babaeng nakaupo sa malapit sa akin habang nagse cellphone siya. 'ms, iniwan ka na po nila. Umalis po sila palabas ng campus.' 'thanks.' sabi ko at naglakad ako paalis sa lugar na iyon. Hahanapin ko sina shantal at topher. Yung inis ko kina lenka parang nagiging selos. Why shantal? Bakit si shantal pa topher. Siguro nga mas maganda si shantal sa akin. Pero maganda na naman ako ah? Lumabas ako ng gate at hinanap ko sila sa mga tindahan doon. Pero wala sila doon. Biglang pumasok sa isip ko ang ideya na baka pumunta sila sa lugar na madalas naming tambayan. Yung karinderya. Kung saan kami nagtagpo ni nathan. Baka nandoon sila? Mapuntahan nga. _________ as i went to that food house. Imbes sina shantal ang makita ko, isang familiar guy ang nakita kong kumakain... Shocks, it's nathan. At mukhang yung kinakain niya ay 'peanut soup'. Syete, ba't ganito, biglang nagbago pakiramdam ko. Bakit... Bakit parang bumigat yung pakiramdam ko? Then he turns his face and caught me staring on him... 'pimple pie?'

Part 27 ________ 'pimple pie?' '...' wait, what's this feeling? Bakit ganito? Did i just felt something from him again? And yet our latest meeting turns to be a kind of a dramatic ones. 'i'm glad you're back. Sabi ko na't di mo ako matitiis.' tumayo si nathan at lumapit siya sa akin. He holds my hand at dinala niya ako sa table niya. Hmm, the peanut soup's aroma makes me feel nostalgic. I remember the first time that i eat this soup, together with this man. 'alam mo pimple pie. Nung iniwan kita kanina, alam kong babalik at babalik ka kaya naisip ko na bumalik dito at hintayin ka. And look you're here. Right pimple pie?' syete, ano bang meron kay nathan at parang grabe siya kung makapagstart ng something sa amin. At sa ngayon ako muna si helena. Overpowering ang confident ko ngayon that's why i changes for a while. And in fact, parang mas gusto ko yung pagiging helena ko kaysa maging robin ako. 'uhm, nathan. Sorry pero i'm here to find shantal.' i honestly told him my very intention. Yung facial expression niya mula sa pagiging masaya ay nag shift sa disappointment. 'but you're still pimple pie right? The one who can accept such flaws right?' tanong niya sa akin at pakiramdam ko ay para akong matutunaw. 'well...' *FLASHBACK* '... You're still that pimpled lady...' Lenka. *END OF FLASHBACK* 'i guess so...' nakatungo ko yung binigkas dahil sa mga bagay na biglaan ko na lang nari-realize. 'robin. Your personality last time is what i wanted for. And it will never change.' hinawakan ni nathan ang kamay ko. At hinagkan niya iyon. Syete hindi pa yata ako nagsabon ng kamay kanina. Namumula ako, hindi ko maintindihan kung bakit nararamdaman ko ito sa kanya. 'nathan... I think... We better need to know each other. Ayokong magugulat ka ng magugulat sa personality ko. Let's be friends muna.' i finally said what i wanted to say. At parang mas gusto ko pa rin si topher. Gusto ko si topher at gusto ko rin naman si nathan. What should i do? 'i accepted your request. But promise me that you're going to be pimple pie again.' nagshow siya ng pinky finger sa akin. Should i drop being helena? Or should i continue my sweet confidence? 'nathan...'

Part 28 _____ '...' nagpapawis na naman yung mukha ko. Kinapa ko yung mukha ko at shocks! May mga part na sign may magrerenta sa face ko! Oh no. Dahil dito sige, i'm goin to accept it. Nakipag pinky promise ako kay nathan at nakangiti na siya. That smile came back and those look pinches my heart. 'i'm glad you're back.' sabi ni nathan. Then i just nodded softly. 'wait nathan. Nakita mo ba sina shantal? May nangyari kasi sa amin at iniwan nila ako.' i snapped back in reality. Nasaan na ba yung bff ko at si crushie ko? 'oh, sila ba?' tanong ni nathan sa akin then he pulled out his phone. 'i'm going to call topher.' ni-dial niya nga yung number ni topher at nag ring iyon. Inaccept naman yung tawag. 'topher? Nasaan ka?' tanong ni nathan. 'ah, sa school quadrangle na. Hm. Wait.' binigay niya sa akin yung phone niya. It's my turn to talk to them. 'uhm topher?' -TIIIIT- (PHONE CALL ENDED) binabaan niya ako ng phone. Oh my, mukhang nagalit sila sa akin. 'nathan, binabaan nila ako ng phone.' binigay ko yung cell pabalik sa kaniya. 'ano bang nangyari?' tanong niya. Ikinuwento ko ang lahat sa kanya at tumango tango siya. 'hmm, sabi na nga ba't may ginawa kang hindi maganda. I'll try to help you-' 'no nathan. I can do this. I'm robin right? At si robin ng one piece hindi sumusuko. So why shouldn't i?' ngumiti ako at kinindatan ko siya. Tumawa si nathan at naglabas siya ng wallet. 'ok, robin. Umorder ka muna ng peanut soup. Just to remember the taste of acceptance.' binigyan niya ako ng pera at bumili nga ako. So sad, wala yung tindera rito. Mamaya pa yata yun dadating. Inubos ko rin iyon agad habang nakikipagkuwentuhan ulit kay nathan. At nung maubos ko na, nagpaalam na ulit ako sa kanya. 'pupuntahan ko na si shantal. Magso sorry na ako.' mahinahon kong pasabi sa kanya. Ngumiti si nathan at lumapit siya sa akin. Kiniss niya ako sa noo. 'good luck charm ko yan para sayo. Basta 'wag ka nang magbabago. Robin.' and that's how i got my first forehead kiss from a stranger. Wait, not a stranger but a getting-to-know someone... Na may special treatment sa akin. Nalilito na ako. May nararamdaman na ba talaga siya sa akin? O porke ako na ulitp si pimple pie eh mag a assume ako ng mag a assume. 'Salamat.' sabi ko. 'hatid na kita?' tanong niya sa akin while lending his hands to me. 'sure.' then i accepted his hands for our second holding hands. Pero mas crush ko pa rin si topher.

Part 29______ walking on the road with someone who's holding your hand is so romantic when the two of you is in a relationship. While me and nathan? Lintek! MU kaming dalawa. Di ko maintindihan kung gusto niya ba talaga ako o baka friends lang talaga. At tsaka di ko rin maintindihan sarili ko, gusto ko rin ba siya for real? Si topher kasi eh. Dapat si nathan na lang pala ang una kong nakilala. Kasi siya medyo exotic yung type niya. Like me, tigyawatin ang mukha pero he still accepted me. 'robin. Bakit ka nag shift as helena?' tanong niya bigla sa akin. Well, time ko na yata talagang mag explain. 'ah, kasi ganito yun. My name is Helena Robin. At mas sanay ako sa robin kaysa sa helena. Pakiramdam ko kasi eh pang magaganda lang yung pangalan na yun- uy! Uy! Oy! Hindi ko sinasabing pang panget yung robin ha?! Mas sanay lang talaga ako na robin ginagamit ko.' kinurot ko siya ng mahina. Natatawa ba naman ang loko. 'haha, eh paano ka naman nagkaganyan?' tinuro niya yung mukha ko as if parang nag evolve na pokemon lang. 'by shantal's help. May homemade procedures siyang ginawa sa akin at eto resulta.' sabi ko tapos kinapa ko yung mukha ko. Makinis na halos pero may kaunti pa ring natitira. May mga parts nga na makirot pag hinawakan. Mukang may paparating na mga tenants. Hay naku, siguro destiny ko na pamugaran ng mga tigyawat mukha ko. 'ah, ang galing naman.' hinawakan naman ni nathan yung mukha niyang ang puti ng kutis at ang kinis pa. 'wait nga nathan. Bakit parang wala kang flaws sa sarili mo?' tanong ko sa kanya. Wala pa kasi akong napapansing mga weird manners na siya ang gumagawa tapos hindi rin naman siya physically noticeable. 'hindi mo ba napapansin?' tinignan ko yung mukha niya. Wala namang kahit ano. 'wala naman ah?' sabi ko sa kanya. 'no robin. I have my own flaws too. That's why i need someone who can accept me too. And it's you.' hinarap niya ako at napakaseryoso ng tingin niya sa akin. Then he kissed me out of the blue... Damn, he just stolen my very first kiss. 'and kissing someone badly is one of my flaws. Are you ready to accept the rest of my flaws? ... Robin?' damn, if kissing is one of it. Then i'm sure it's okay to me. 'will you accept my flaws?'

Part 30 ______ 'accept your flaws? How 'bout mine?' nakangiting tanong ko sa kanya sabay yakap sa kanya at hinalikan ko rin siya. He stole my first kiss? I will steal his. Nakapikit ako but i know he was wide eyed right now. Sino ba namang mag eexpect ng counter kisses right now? Hindi ko siya pinakawalan at mukhang mga 15 seconds na magkalapat ang aming mga labi. The feeling is so nice, i feel like he's mine. 'you're a better kisser huh?' asar niya sa akin tapos hinawakan niya ako sa kamay. Magkabilang kamay. 'you know what. Bigla bigla mo na lang akong ginugulat. Yung pag gawa mo nung eksena sa karinderya, yung mga collections mo, at ngayon yung mga itinatago mong flaws? Haha, what should i expect next?' 'expect the unexpected. Robin, i'm no joke for everything that i said. All about the thing that i said about you. Lahat yun totoo.' 'oo na. I know naman na ikaw talaga 'yan. Alam mo ang suwerte ko dahil tinanggap mo yung mukhang maraming tao ang nilait lait lang-' 'no robin. I said already na ako yung naghahanap ng tatanggap sa akin. Alam mo kasi... Marami akong bagay na itinatago. At marami ring tao ang lumayo sa akin nung time na malaman nila iyon. Kaya nga tinetest kita. Kung handa kang tanggapin ang mga bagay na mayroon ang isang tao.' habang sinasabi niya yun. Narealize ko rin na bakit ba kami umabot sa ganito. Pinag aaral ako ni mama para matuto. Pero hindi naman yata masama mag try right? 'uhm, nathan. Medyo naiilang ako kapag nagiging makata ka. Alam mo yung feeling na parang ang lalim mo na at di na kita ma reach? Easy-han mo lang. Haha, anyway ma le late na talaga ako. Pupuntahan ko pa sina shantal.' sabi ko at napatingin ako sa wristwatch ko. 10 minutes na lang at male late na ako. 'oh, ganun ba? Well let's go!' tumawa siya at tumakbo kami habang magkahawak kamay. Yiiee kinikilig na ba ako? He got another slice of the pimple pie...

LAST UD FOR TONIGHT PART 31 _______ nung nasa school na kami, kahit papaano eh di pa ako late. Kinausap ko muna si nathan na kung pwede ay magkita kami lagi sa karinderyang iyon. Nag pinky promise kaming dalawa tapos pinisil niya yung ilong ko. Grabe, halos maluha ako sa sakit. Yung part na tutubuan nang t�gyawat pa mismo yung nakurot niya. Hindi ko na nga lang pinahalata baka masayang yung moment. 'o pumasok ka na. At mag aral ka ng mabuti.' sabi ni nathan bago siya maglakad palayo. Nag wave ako ng goodbye sa kanya at pumasok na ako sa loob nung bigla na lang akong sinalubong ng buong student council. 'ikaw po ba si helena?' tanong sa akin nung pinakamaliit sa kanika na babae. Lirah ang nakasulat sa ID niya. 'uhm, o opo?' naiilang kung tanong. Nawala kasi yung tapang ko nung nangako ako kay nathan na hindi na ako magbabago. Tinitigan ko naman bawat mukha ng iba pang kasapi ng student council. 'ms. Helena. We need to settle a meeting with the whole council. Tungkol ito sa ginawa mo with lenka.' dagdag ni lirah at may binigay siyang papel sa akin na kulay pula tapos may nakasulat na Diciplinary Action Meeting. 'pero wala akong kasalanan.' yeah, nagsinungaling ako. Masama bang idefend ang sarili? Lumapit sa akin yung isa namang lalaki na medyo matangkad ng kaunti kay lirah. 'don't worry. We're going to be fair with you. May sinabi ka kasing binubully ka ni lenka right?' tanong niya sa akin. Tumango ako ng sobrang bilis then i look to his ID, ang pangalan niya pala ay Tyrant at siya pala ang vice president ng SC. 'that's why we're needing to conduct a meeting. Both sides will gain benefits from this talk.' singit ni lirah then she snapped her finger at may lumapit sa kanyang babaeng nakasalamin. Base on her ID, aki ang name niya. 'eto po ms. Den.' sabi ni aki kay lirah. May iniabot siyang parang fill up form kay lirah. 'thanks. Anyway helena, this is your official copy to be filled with your information.' ibinigay niya naman iyon sa akin at nandoon nga yung mga information things na kailangan kong sagutan. 'good luck sayo helena. See you in the student council lounge around 5 pm.' sabi ni lirah at tumalikod na siya. Sinundan pa siya ng ibang council members habang naglalakad na sila palayo. Tsaka ko lang napansin, Bakit wala si lenka? Dapat kasama niya sila? I look upon the red paper. Disciplinary action meeting? For me? Pero hindi na ako si helena. I'm robin na ulit. I lost my confidence... What should i do? Wait! May lucky charm nga pala si nathan sa akin. I hope his forehead kiss will help me through this mess. I'm going to test what the charm can do. Help you? or worst, break you?

PART 32 ______ nung nasa classroom na ako. Napansin ko na wala pa rin sina shantal. Nailang nga ako kasi yung mata nung iba, nakatuon sa mukha ko. Then my gazed caught the group of lenka. They are looking at me with those sharp eyes. Tumayo si lenka. 'there she is guys.' sabi niya sa mga kaklase namin. Bakit kaya? 'oooh, wala na siyang tigyawat.' 'buti naman mukha na siyang tao.' 'gumanda lang, sumama na yung ugali.' kuwentuhan nila. Ayoko mag start ng gulo kaya nag poker face na lang ako palapit sa upuan ko. Pero sila pa rin talaga nang po provoke eh. Lapitan ba naman ni ako ni lenka tapos ipinamukha niya sa akin yung red paper na alam kong sa student council din nanggaling. 'don't just act like you're doing normal. You're the reason why i have this!' ipinakita naman niya yung fill up form niya. 'and so? Totoo naman ang mga sinabi ko. And yes, ako pa rin yung pimpled face lady but still, you're the mistress in white dress.' i told her the truth. Namumula na si lenka sa galit. She can't harm me physically dahil nasa public kami and i swear takot siyang mapatalsik na inaalagaan niyang puwesto sa student council. 'you know what? I'm going to remind you again and again that YOU. ARE. AN. UGLY. LADY.' Wow ha?! Ano to? Nasa telenovela kami para mag usap ng mga ganito? Tumayo ako at hinarap ko rin siya. 'if i'm an ugly. So was you, maybe not facial but there!' dinukdok ko yung dibdib niya. 'mapag panggap ka. Akala mo kung sinong perpekto ka.' then i look around us. 'o ano na?! Why don't do anything!' sigaw ko sa mga patay malisya kong kaklase then all i got in response is... Mga nagliliparang kumpol ng papel with the chorus of 'BOOH! BOOH!'

Part 33 _______ 'booh! Weak! Tigyawat na tinubuan ng mukha!' gosh! Ang tatapang naman ng mga 'to. 'di ba nila alam na rinig sila sa labas. 'ok guys, shut it up. She deserves it.' sabi ni lenka habang pumapalakpak pa siya. I turned to look on her. Talagang ginawa kong mapanlisik yung mata ko para masindak siya. Tinitigan ko siya. 'it's not effective.' sabi niya pero wala akong pakialam, tinitigan ko siya at medyo lumapit na ako sa kanya. Umatras naman siya. 'i said it's not effective.' sabi niya ulit pero ngayon eh nakasandal na siya sa whiteboard. Yeah whiteboard, sosyalin kami eh. Pero kaya talaga naka white board kami eh sa napaka burara nung mga naunang estudyante dito. Realtalk, di sila naglilinis ng blackboard tapos yung chalkdust nakakalat lang sa may mga puno. 'i don't care if it's not effective.' sabi ko sa kanya harap harapan. Medyo na out of momentum ako nung nagtakip siya ng ilong. Mabaho ba hininga ko? Ah, sige try ko kayang gawing weapon to. 'lenka. You are so! In short napaka mo. Yeeaah.' tinagalan kong magsalita. Alam mo yung style na masyadong mahinga yung pagsasalita mo? Ganun ginawa ko sa kanya, torture haha. Then she pushed me and she run into the banyo. 'ulg. Ugh. Glug glug!' sumusuka ba siya? Yung mga mukha ng kaklase ko halatang curious na curious. Tumayo ako. 'baka buntis?'

Part 34 ________ *whistling* ang ganda pala ng view dito sa loob ng detention. Yung mga bata nag aaral ng maayos habang ako nandito nakaupo sa isang tabi habang may katabing gothic stylish na babae. Sylvia name niya at pinagalitan raw siya ng filipino teacher nila na si ma'am jolina. Aba'y mag drawing ba naman ng dumudugong kamay sa manila paper na gagamitin nila sa reporting? Haha, pero iba talaga ako eh. Ganun ba kabaho hininga ko para mapunta si lenka sa clinic? Ang lupet naman. Buti siya nag a astang reyna na yata sa clinic ngayon. Dito sa detention, bawal ang lahat. As in bawal. Like yung paggalaw, paghikab, pagtungo, pakikipagkuwentuhan, kulang na lang pagbawalan na nila kaming huminga. Eh wala naman akong magagawa. Magkakarecord ako sa guidance pag di ko tiniis ang 1 hour detention na ito. Sina shantal kaya nasaan na? Absent sila ni topher ha. Siguro nung nalaman nila na kasama ko si nathan nung tinawagan sila eh umalis na sila sa quadrangle? Grrr naiinis ako. Hindi lang dahil sa ma detention ako but due to the fact na kasama ni bespren yung crush mo. Ang sakit sa heart. Pero kahit papaano naman eh gumagaan yung loob ko. I kissed nathan at ang suwerte ko dahil una pogi siya na may traits ng 'accepting someone's flaw'. Hmm, by mentioning flaw. Ano kaya yung mga sinasabi niyang flaws? Na pink ang brief niya? Na once a week lang siya magtoothbrush? Na may boyfriend siya? O my gosh baka gay siya? Pero hindi rin eh. Sabi niya, kissing someone badly is one of his flaws? Paano naman kung having so much wants to have sex with someone? Syete! May posibilidad na mangyari yun. Maaaring niya akong gawing slave. *sigh* mukhang hindi ko na maintindihan lovelife ko. Exotic face plus exotic boy friend is equals to exotic relationship. Ang saya diba? Pero bago ko yan problemahin, kailangan munang mag aral ng mabuti. We also need to set aside love. We need to prioritize such things so we can make a good outcome. We need to be balance and i think, for me? Balance pa rin naman. Hindi ko nga lang alam kung yung pagtingin ng iba sa akin eh balance rin. =TING= the detention bell rings. Makakalabas na rin ako! Let's face the bitter reality ulit. Nakapagtoothbrush na naman ako eh, hahaha ~~~~~ author's note. May cameo po na nangyari dito. Si sylvia po ay kasali sa isa kong story na nasa wattpad na. Totoo yung reason sa pagkakadetention niya. If ever na na curious kayo kay sylvia, read my secret society themed story 'MOMENTS IN PAGES' by TwistedWriter99 _ ______

Part 35 ________ so ayun. Back to normal na naman ang buhay ko. Medyo naasar lang kasi si lenka dahil pinauwi na siya. Sabi kasi nung nurse nagkaroon raw si lenka ng matinding nausea. Grabe naman siya. Anyway, ang pagkakaalam ng mga kaklase ko ay stress lang si lenka at part of it is ako raw yung dahilan. Pagkaisahan ba daw? Lahat sila sinuportahan yung istoryang yun, pero para sa akin, truth reigns. Bahala sila, basta ba eh hindi nila malaman na dahil yun sa BAD BREATH ko. Sa ngayon ay nakatingin ako sa wristwatch ko habang binibilang ang mga nalalabing minuto bago mag 5. Meeting with student council is kind to be cool yet i am being invited to be purge by them. At baka intention talaga ni lenka na mag arte artihan para ma excuse siya sa disciplinary action meeting namin. Naisahan ako nun ah. ______ 5 pm na, nakatayo na ako sa tapat ng office nila. Huminga muna ako ng malalim and this time, inamoy ko na. Ayan, di naman na ako bad breath. Kumatok ako at naghintay kung may magbubukas. Pero wala namang gentleman sa loob kaya pumasok na ako. Kaya pala walang nagbukas eh, may hallway pa pala rito at may 2 doors, left and right wall then sa dulo hagdanan na pataas. Kung nagtataka pa kayo kung bakit parang alien ako na pumasok sa main bldg. Ng SC, ay dahil nga una hindi ako member, pangalawa, mga may appointment lang puwede pumasok doon. At ako? Wala akong interest na pumasok dito dahil ayoko nung ganoong feeling. Napadaan ako sa 1st door at may nakalagay na 'archive' binuksan ko ng kaunti yung pinto to see what's inside. At puro shelf lang na may mga folders ang nakita ko. Pero dun sa bandang dulo, nakita ko si aki na nag aarange ng mga folders. Di ko na siya pinakialaman bagkus ay sinilip ko naman yung pangalawang pinto. May nakasulat na 'private files' at may code padlock. Ganun yata kaimportante laman nun. Kaya go na ko sa hagdan. In fairness maganda yung hagdan. Paikot siya at ligtas namang gamitin. Kaya patuloy lang ako sa pag akyat to the point na naririnig ko na usapan sa taas. 'i'm sorry pero matinding kaso ang paglabag sa rules ng school. Kissing inside the campus is prohibited. Unfortunately, nahuli kayo ng isang tiga 1-C.' Sabi nung boses at parang si lirah yun. Umakyat lang ako ng paakyat at nagulat ako kung sino kausap nila... Sina topher at shantal!

Part 36 _______ nung makita ako nina topher, hindi sila nagulat or something. Basta nakatingin lang sila sa akin na parang 'eto kami robin, saya diba?'. Grr ano bang pumapasok sa isip nila para mag 'kiss' daw. Nabunton ang tingin nila sa akin, i mean not just shantal and topher but the whole student council. 'oh ms. Santillan. I'm sorry for schedule problem. May nangyari lang na-' 'it's okay for me ms. Lirah. I can wait.' sabi ko tapos bumaba na ako ng hagdan. Walang pumigil sa akin at masakit sa pakiramdam ko yun. My BESTFRIEND and my CRUSH... they KISSED each other. At ang masama, palihim silang nag sasama while me? Mag isang tiniis yung mga nakakasakit na mga scenarios last time. At ngayon, parang wala silang pakiramdam, in short, wala silang pakialam. Hindi ko ma take yung surpresang 'to. Ang Sarap nilang itulak sa hagdan na pa spiral dito. Para ma feel nila na hindi ako natutuwa sa kanila. May part kasi sa akin na nagseselos ako. Natural, crush ko lang naman yung hinalikan ng best friend ko. Pero mas mataas yung disappointment ko kasi una hindi sila pumasok sa mga subject namin, pangalawa, nag kiss sila! At pangatlo, wala silang pakialam sa kung ano man ang nakita ko. Sumandal ako sa may pader, katabi lang nung hagdan. Kumakabog yung dibdib ko. Hindi ko alam kung ano ba yung tamang paraan para ma interact sila. Parang ang hirap magpaka kengkoy para makausap sila. Hindi din naman madaling idaan sa casual talk yung usapan kasi parang awkward naman ang dating? Helena, sana naman bumalik ka muna bilang ako. Yung personality ko as helena ang kayang mag cope up nito. May narinig akong mga footsteps mula sa taas at mukhang sina shantal na 'yon. And i'm right, sila nga yun. At nung makita nila ako, parang same lang rin nung makita ko sila sa taas. Poker faced. Dinaanan lang nila ako without paying much attention to me. 'bes...' yun na lang ang naibulong ko nung makalabas na sila ng pinto.

Part 37 _______ don't cry over the spilled milk. 'Yan ang unang pumasok sa utak ko. Kung ganoon man yung pinakita nina shantal sa akin, i know they have their own reasons. Lahat naman ng bagay may rason. Including boogers. Kaya may boogers eh dahil nabubuo sila mula sa loob ng ilong. Sila yung mga duming nalalanghap natin na namumuo sa ating kalooban. Gaya nila. Para silang kulangot. Tahimik lang na nakakasama mo pero yun pala may namumuo na sa kanila ng palihim at magugulat ka na lang na malaki na pala yung nabuong kaanuhan nila. Makahugot na nga lang sa kulangot pa. Hay naku. 'ms. Santillan. You can now proceed upstairs.' tawag sa akin ng isa sa mga sc members. Jonas ang pangalan niya. Tumaas na kami at bakante na yung upuan nina shantal kanina. Stating the obvious, nakafocus naman sila sa akin. 'you can sit there ms. Santillan.' sabi sa akin ni lirah at itinuro niya yung same seats na inupuan nina shantal kanina. Sumunod naman ako at umupo na roon. 'where's your form?' tanong naman ng vp ng sc na si tyrant. Dalian kong kinuha yung bag ko at inilabas yung form mula roon saka ko ito iniabot kay tyrant. 'ok, before we start, we should wait for lenka to-' 'ah, hindi po siya makakapunta, pinauwi po ng nurse. Nahilo kasi.' sabat ko bigla. Pansin ko lang na halos all members ng sc naka ingles. Hello, Pilipinas po to at hindi america. 'oh, because of that, as the supporting rules...' nag snap ng daliri si lirah at may another member naman ang lumapit sa kanya at may iniabot itong clipboard na may mga sulat. Napansin ko lang, wala naman sa sc ID ni lirah ang maging president pero kung maka asta siya, daig niya pa principal. Napansin ko rin na kakaunti lang silang mga members na present ngayon at di ko pa nakikita kung sino ba talaga yung president. Hindi naman kasi active ang sc sa mga activities sa school. Though, sa kanila talaga muna dapat mag paalam yung mga organisasyon dito ng mga estudyante na nagpaplano gumawa ng program. Binasa na ni lirah yung clipboard writings. 'based on these rules. When the other side is present while the other is absent. The council should let the meeting, to be cancelled and will be continued as soon as the other side who is absent would be ask to go to the meeting the day when both sides are free to go.' sabi ni lirah sabay tingin sa akin. 'in short. You can go now and we will ask you again if lenka is here next time. Thanks for your time.' sabi ni lirah sa akin. Tumayo naman ako at nag bow sa kanila sabay diretso sa hagdan. Narinig ko nga yung sinabi ni tyrant kay lirah nung medyo nakababa na ako, to the point na hindi na nila ako kita. Sabi ba naman... 'i think, we should consider lenka being out of the council since she's been acting oddly.' then lirah responds back. 'it's a good idea. Me as well, did noticed that she can't do her job anymore. She is just the one who gives flyers, and no other much important works for her other than that.' sabi ni lirah at alam kong honest silang nag uusap. 'lenka is working for nothing. She's just wasting her time. She thinks that she's a superior yet she's not really is...' dagdag ni tyrant and finally, lirah said the thing na naging dahilan para maawa ako kay lenka. 'let's put her out. She's just a nonesense member of the student council...' then i left that building. Ayoko nang marinig yung mga usapan nila, mabigat na nga yung loob ko, mas bibigat pa. Si lenka, umaasa lang pala talaga siya sa wala...

Part 38 ________ padilim na ang kalangitan at ito'y nagbabadyang may paparating na ulan maya maya lamang. Hindi ko pa feel umuwi ng bahay, total mag isa lang rin naman ako doon. Nasa abroad si mama while si papa naman, iniwan na kami, sumakabilang bahay na siya ilang taon na ang nakalilipas. Pero kahit matagal ko na siyang hindi nakikita, may facebook naman para ma stalk ko siya. Saka wala na akong pakialam sa kanya, balita ko nga sumakabilang bahay na naman siya. Daig niya pa pusa eh. Back to the moment ko, naisipan kong bumisita doon sa karinderya. Medyo puno yung tindahan nung mga oras na iyon. Pagabi na kasi at karamihan sa mga customer nila ay yung mga papasok na mga night shift workers. Nag ala giraffe ako sa pagtingin sa bawat table, at nakita ko si nathan na kumakain mag isa habang pinapanuod ang palabas sa telebisyon na nakadisplay sa may taas ng isang fireplace. Sosyalin! May fireplace na karinderya. Anyway naglakad ako palapit sa kanya at medyo nagulat siya. 'nathan.' sabi ko sa kanya at tumabi ako sa kinauupuan niya. 'o robin. Ano, kamusta ka naman. Want some peanut pie?' tanong niya agad sa akin. Ngumiti ako, peanut soup na naman? Nauumay na ako ha. 'ah, no thanks. Lagi na lang peanut soup. Haha, anyway may sasabihin ako sayo regarding about may bestfriend and my crush-' 'crush? Akala ko ako? Ah nevermind, sige lang go lang.' ang weird, anong siya daw? Haha baka crush niya rin ako? Kasi yung pagkiss niya sa akin is just an EXAMPLE ng flaws niya kaya hindi ko na binigyang malisya yun. 'ok, ganito kasi... Nahuli silang nagki kissing scene, somewhere in the campus. At heto pa, wala silang pakialam kung nangyari man 'yon.' kuwento ko. Nakinig naman siya ng maayos. 'tapos?' sabi niya. 'ano bang puwede kong gawin?' siyempre i need a token of advice kaya sulitin na natin. 'All you can do is... Move on. Hayaan mo sila sa relasyong mayroon sila. Mas maganda kung mag support ka na lang kaysa naman makasira ka pa ng relasyon or worst, friendship. Gets? Ganiyan talaga ang buhay kaya maki ride ka na lang.' pinag isipan ko sandali yung mga sinabi niya. Tama naman siya pero... Parang hindi madaling magparaya. Haha, magparaya agad? Ni wala pa nga kaming infatuation within each other, though ako yung one side lover rito. Tumango tango ako then sumimangot ako. 'aww, kawawa naman ang pimple pie ko. Hayaan mo, nandito naman ako eh. Sigurado naman akong magiging maayos ang lagay natin if...' hinawakan niya kamay ko. 'you let me be your toppings ng pimple pie mo.' binatukan ko siya. Parang ang pervert pakinggan nung sinabi niya. Tumawa siya tapos kinamot yung ulo niya. ' hala bakit? Hahaha' tawa niya. Grabe, baka ang second flaw niya ay ang pagiging pervert? 'ang laswa kayang pakinggan nung sinabi mo. Toppings toppings mo mukha mo.' nag pataray effect ako. Then he smiled. 'it's one of my flaws. I'm a pervert..'

Part 39 _______ pervert. Ok una, gustong gusto makipagkiss sa isang tao. Napagbigyan ko siya- no, wala pala akong nagawa dahil ninakaw niya first ko. Sorry to him nakacounter attack ako sa kanya. 'oookay...' i said as i sighed. Ngumiti lang siya then he started eating again. 'akala ko naman makakaramdam ka ng pagkailang sa akin.' sabi niya in between of munching his food. 'eh kasi naman, alam kong may mga flaws ka. Kapag kasi alam mo na yung mga dapat mong i-expect, wala ng masyadong thrill. But i never mean na hindi ako nagulat. Marami na rin naman kasi akong nakasalamuhang pervert... Like you?' nag make face ako sa kanya tapos nun uminom naman siya ng tubig at nagpunas ng bibig gamit ang tissue. 'hmm, so handa ka na palang malaman ang iba ko pang flaws?' tanong niya sa akin. Bakit ganoon? Nagiging mysterious na siya. Haha, pero in fairness mas interesting na siya ngayon. 'sort of? Game, tell me some. Spill it. Leak it.' sabi ko na parang kumakanta kanta pa. Eh sa gusto kong maging good mood eh. 'ok. Mahilig ako sa pink, especially yung mga medyo lime lang yung color.' sabi niya with a serious tone. Tumango lang ako. 'it started when i was confined in a hospital and the walls in there are painted pink. At ang calm tignan ng mga wall dun, parang yung sa tekken na battleground. Ganun.' paliwanag niya, ngumiti lang ako then i nodded again. 'i also love to pinch my knees. I want hot sauce as my condiment. I always buy raw meat just to satisfy my morning sickness. I buy second class t-shirts. A proud procrastinator. Nakahalik na ng lalaki-' 'WAIT. WHAT?' gulat na gulat ko siyang naitanong. Tiningnan niya ako na parang ano bang mali sa sinabi niya. 'diba sabi ko, it's my flaws na karamihan ay hindi talaga tanggap ng iba.' sabi niya at tama naman siya. Nakaka disappoint naman kasi yung sinabi niya. Bading ba siya? Well hayaan ko muna. Gisahin ko pa siya kaunti. 'oo na, sige na pagpatuloy mo na.' sabi ko ng medyo nang aasar pa. He sighed. 'i think hindi ka pa handang malaman ang mga flaws ko.' nakayuko siya. It's my turn to hold his hands. 'no, i'm ready.' i said sincerely. 'then stay with me. Tonight so i can say it to you.' he said... 'in my house.'

PART 40 PATH 2 SASAMA SI PIMPLE PIE _______ 'In your house? Sure. I want to see your collections for the second time.' Napangiti ako. I want to get another home giveaways from his toy world! Like what i did. He smiled back at tumayo na siya para kami ay pumunta na sa bahay niya. _____habang naglalalakad, hindi ko maiwasang magtanong ng mga bagay bagay tungkol sa mga flaws niya na aminin na natin medyo 'lame' ang dating. ' nathan, bakit ayaw nila sayo? Yung mga taong tinutukoy mo na hindi ka sinamahan in terms of the thing regarding with your flaws.' Tanong ko kahit alam ko naman yung sagot. ' I'm different robin. My past is bitter sweet savory. Maraming bagay kang hindi pa nalalaman sa akin. I'm turning 20 this year and i think 4 years ang age span nating dalawa. And for those judge mental people. Nakakahiya na iyon at baka bigyang titulo pa nila ako as a pedophile.' Pedophile? Hindi naman yata siya ganoon? 'Pero wala naman akong nakikitang mali sa iyo. At sa totoo lang, nakakaawa ka talaga.' I said. Tumango tango siya, mukhang naiintindihan niya yung mga sinabi ko. 'Yeah. Ako na ang nakakaawa. But look, I'm still alive. Kanya kanyang diskarte lang iyan. At kung diskarte lang rin naman ang pag uusapan, marami ako niyan.' Tumawa siya. Hindi ko na binalik yung topic kanina. Hinayaan ko munang magkuwento siya ng magkuwento at aaminin ko na ang sarap niyang kausap. Nakakalimutan ko yung pagiging ewan ng bestfriend ko pati na rin yung diciplinary meeting namin ni lenka. After walking a long walk, at last nandito na kami sa tapat ng bahay niya. Pumasok na kami at nagpaalam siya na magluluto lang siya sa kusina at bahala raw muna ako sa pagnanavigate sa loob ng buong bahay niya. As he said it, i went to his room to check if he is hiding something in his closet. Pagkapasok ko palang sa kuwarto niya, nakaamoy ako ng perfume. Ang bango, parang branded pa yung gamit. 'Ang dami namang mga portraits dito.' Bulong ko nung makita ko yung wall ng kuwarto niya at puro portrait ng isang babae at isang guwapong lalaki naagkasama ang nakikita ko. Kapatid niya ba yung babae? In fairness ang ganda nung kapatid niya. Kahawig niya ng kaunti. Tapos tumingin naman ako sa closet niya. Kalahati nung closet niya ay naglalaman ng mga lumang dress while the rest is all boy's dress na rin. Kanino kayang dress ito. Kinuha ko yung color lime pink at sinukat ko ito in front of his mirror. Ang ganda tingnan. Bagay sa akin. 'Did you like it? You can have it.' Nagulat ako nung nasa pintuan pala si nathan habang nakasuot ng apron. 'Sure ka?' Tanong ko. Hinubad niya yung apron then lumapit siya sa akin. 'Of course. Basta ba ikaw eh.' Napatingin ako sa mfa pictures sa wall. 'Uhmm, nathan? Ang ganda naman pala ng kapatid mo.' I said tapos ngumiti naman si nathan. 'Actually she's not my sister...' bulong niya. 'Sino siya?' Tanong ko. Palatanong ako eh, sorry na. 'She's my biggest flaw. I am her few years back...' lumapit pa siya sa akin. ' Robin. I am a transgender.'

PART 40 PATH 3 ROBIN IS NOT GOING WITH NATHAN BUT SECRETLY WILL PAY A VISIT UNTO HIS HOUSE. __ _______ 'Uhmm, nathan. I think, wag muna tayong pumunta sa ganyang bagay.' I told him but he just nodded. 'Sabi ko na nga ba't aayaw ka rin. Akala ko mas maayos kayo. Pero hindi pala.' Sabi niya at mukhang galit siya. Tumayo siya at naglakad na palabas. Aba nag wo walk out rin pala tong lalaking ito. Hindi ko siya sinundan. Hayaan muna natin siya, let's give him his space. Grabe, sa bahay niya ba talaga makikita yung pinaka flaws niya. Baka naman nakatago sa kanya yung yamashita treasure? O baka naman shinigami siya! Or worst baka naman isa siyang werewolf. Aarrrgh hindi ko ma carry yung secret niya. I must see it. Pumunta ako sa bahay niya. Bukas ang ilaw at i saw a silhouette of a hanging man. What the hell! Pumunta ako sa loob ng bahay niya and i saw him.... hanging. Dead. Fin.

Part 40 PATH 1 HINDI SASAMA SI PIMPLE PIE ________ _ 'Uhmm sorry nathan pero i think i need to go na. I will wait for the right time na sabihin mo yung pinaka flaw na meron ka. Mukhang Hindi pa talaga ako ready...' mahina kong bulong as i put off my hold on his hands. Hindi naman niya ako pinigilan. Tumayo na ako at saka ako nagpaalam sa kaniya. 'Bukas ulit.' I said with my most cheerful tone. Hindi siya umimik. Why? Masama bang magdecline sa invitation niya sa bahay niya? I mean, gabi na rin and being alone with a guy inside a one house tapos wala akong napagsabihan na nandoon ako, edi im sure na kapag may nangyaring hindi maganda edi wala akong resbak. At medyo nahintakutan ako na bakit kailangan sa bahay niya pa? Pwede naman dito sa karinderya na ito. Dahan dahan akong naglakad palayo and i heard him said something. 'You're just like them...' sabi niya. Siyempre dahil concerned ako, i look back... and he's there, holding a fork. Nanlilisik ang mata sa akin. 'Nathan?' I asked him then he stood up and run into my position... and all i can feel is a sharp sensation in my chest. He stabbed me with his fork while saying... 'i forgot to tell you. I love to kill people who never accepts me...' FIN

Part 41 ------- 'ano? isa kang trans....gender?' gulat na gulat ako sa mga sinabi niya. lalaking lalaki ang features niya at hindi mo mapagkakamalang bading o babae siya. but right now, nagimbal ang mundo ko lalo na at nalaman ko na yung sikreto niya. 'yes robin. i'm a girl last time.' tumalikod si nathan at lumapit siya sa mga litrato sa pader ng kanyang kuwarto. hinaplos niya ang isang litrato doon. 'and if you want to ask why? simple lang. napagod na akong maiwan.' lumapit ako sa kanya. hinagod ko ang kanyang likod. lumuluha na siya. 'limang lalaki na ang naging karelasyon. at lahat sila...' suminghot siya at napangisi ako kasi may sipon na pala siya. 'at iisa lang ang dahilan. lalaki raw akong kumilos at ang boses ko? ganito mismo.' oo nga, lalaking lalaki nga yung boses niya. ang saklap naman. 'kaya mula noon...' tumingin siyang muli sa may pictures at yung magandang version niya, tinapalan niya bigla ng guwapings na latest version picture niya. saan niya kaya nahugot yung picture na iyon? 'nag iba ang-' 'wait nathan. patugtog muna ko ng background music.' sabi ko, then kinuha ko yung phone ko then i played the song 'If I Were a Boy' ni singer. 'ayan okay na.' 'pwede na?' 'hm hm go na. they need your explanatory moment.' huminga siya ng malalim. 'ayun, nagbago na ako ng mindset and i'm now chosen to be me. nathan. from natalie.' woah, ganda naman pala ng name niya. 'so robin... will you accept me?' *GULP*

part 42 ------- as he asked me that again. something hits my mind. 'no.' i said as i felt being the one who is ready to fight. 'no? pero-' 'i said no. i can't be into you. i'm not a lesbian.' i walk back to his cabinet and i picked up her old dress again. 'i know that you're not a lesbian. but look.' tinuro niya buong katawan niya. 'i'm a man now.' i chuckled. 'man?' i asked him again. 'no. you're not a man. you're an assumer. daig mo pa pala si pimple pie sa pagiging assumer.' ngumiti ako in a sinister way. 'why are you talking to me in that manner. hindi ka naman ganyan kanina.' pinulot ko yung dress niya at isinukat ko iyon. 'naku naman nathan. ang hina rin pala ng common sense mo. i'm different. of course. because i'm helena.' nung binigkas ko ang pangalang iyon, ay tumawa siya. 'looks like i'm the one who need to accept someone. because you are a pathetic BIPOLAR.'