❝  Czasem człowiek musi spojrzeć na świat z innej perspektywy, spojrzeć na swoje życie z oddali. Czasem bywa tak, że z pozoru zwykły wyjazd jest tym czego potrzebowaliście, a o czym nie wiedzieliście. Wakanda jest ... miejscem, w którym czuję się, że powinnam znaleźć się od dawna. Nie umiem ubrać w słowa to co czuję, bo nie wiem czy w ogóle jest to możliwe. Jest to miejsce pełne perspektyw — choć trochę dziwnie jest być jedyną biało skórą osobą. Wakanda jak każde miejsce na świecie ucierpiało podczas zagłady połowy ludzkości. Shuri oprowadziła mnie po polu bitwy — uwierzcie na słowo, mimo iż minęło kilka miesięcy, to miejsce nadal wygląda strasznie.

Tutaj czuję się, jakbym znalazła się w odpowiednim miejscu, jakbym od dawna miała się tu znaleźć i odnaleźć jakąś straconą część siebie — czy tak będzie, nie wiem.  Chciałam napisać Wam relację z pierwszych dni, nagrac jakieś wideo, porobić kilka zdjęć, ale przyznam się Wam, że ... poległam. Pierwsze dwa dni umierałam — nigdy więcej nie lecę samolotem, do Nowego Jorku wracam na piechotę — potem zajęłam się zwiedzaniem podnoszącej się z kolan Wakandy, notowałam, nagrywałam rozmowy na magnetofon. Wyszło tego sporo. Wywiad z Shuri jest jeszcze przede mną. Pytaliscie kiedy wracam do NY, pojawię się na pewno na odsłonięciu pomnika.

Trzymajcie się,
Antoinette ❞