-Kiedy będziesz miała wyniki?

-Pewnie pod koniec następnego tygodnia, ale to już był ostatni, czuję się tak lekko. - rozmawiam z tatą idąc po ulicach Londynu. Właśnie wyszłam z ostatniego egzaminu, raczej powinnam wszystko zdać. Może nie na piątki, ale zaliczę.

-Przyjedziesz do domu? Skoro już egzaminy tak cię nie gonią?

-Przyjadę, za dwa dni mam samolot. Niall powiedział, że dojedzie po dniu, ma jakieś sprawy do załatwienia. - idąc przed siebie widzę, że co raz więcej osób wskazuje na mnie palcami. Przyśpieszam kroku. Od wywiadu Zayna moje życie nabrało tempa i nie tylko moim. Zainteresowanie Niallem również wzrosło. Jakaś grupka dziewczyn zaczęła mi robić zdjęcia. - Tato, muszę kończyć. 

-Pa, kochamy cię. - rozłączyłam się i schowałam głęboko telefon. Idąc dalej zaczęło pojawiać się wokół mnie co raz więcej reporterów. Czekam aż w końcu ktoś do mnie podejdzie z dyktafonem lub mikrofonem. Skręciłam w uliczkę w lewo, a tam zaczaili się na mnie.

-Cara Taylor, czy właśnie wyszła pani z ostatniego egzaminu?

-Tak. - muszę im jakkolwiek odpowiadać, bo inaczej nie odpuszczą. 

-Jakie plany na świętowanie, skończonej sesji? Może z Harrym Stylsem, albo w większym gronie?

-Nie będę świętować, czekam na wyniki. 

-Czy skomentuje Pani ostatnią wypowiedź Pana Stylesa?

-Nie, przepraszam. Śpieszę się. - po mojej lewej ktoś właśnie otwierał drzwi do kamienicy i zobaczyłam domofon przy drzwiach. Tam nie wejdą. Szybko minęłam się z dziewczyną w drzwiach i schowałam się z starymi drzwiami. - O matko. - muszę odczekać chwilę i potem zadzwonię po taxi pod dom. Wybrałam numer Nialla.

-Siema, co tam?

-Utknęłam w jakieś kamienicy.

-Dziennikarze?

-Tak. Kiedy to ucichnie? - od tamtego wywiadu, w każdym wywiadzie prowadzonym z naszą 6 wspominane są imiona pozostałej 5. Głównie zbijamy je wszyscy zgodnie jak ja przed chwilą. Przestałam jednak to śledzić, zbyt dużo plotek wokół tego powstaje. 

-Jeszcze trochę, sama widziałaś jak teraz fanki domagają się reunion. Może chcesz odwołać ten zjazd w Irlandii?- wiem, że to tylko pogorszy sprawę, ale wszystkim nam tak na tym zależy. Zminimalizowaliśmy ryzyko do minimum. 

-Nie, już wszystko zaplanowaliśmy. Liam by nam nie wybaczył. 

-Wiem, ale jeśli dowiedzą się fanki to wiesz, że on będzie cierpiał najbardziej.

-No wiem, dlatego się nie dowie. Dobra kończę, trochę ucichło zamówię taxi. Widzimy się wieczorem dopiero, tak?

-Tak, kupię piwo, też chcesz?

-Poproszę wino, białe. Pa. - odpowiedział mi tym samym. W aplikacji zamówiłam auto, będzie za 10 min. Czekając, niepewnie w wyszukiwarce wpisałam swoje imię i kliknęłam w wiadomości. Zdjęcia zrobione minuty temu już tam się znajdują. Głównie piszą o moich egzaminach. Nauczyłam się już trochę jak odpowiadać, aby nie zostawiać miejsc na niedopowiedzenia. Wtedy powstają historyjki. Przypominając dziennikarkę, która prosiła mnie o skomentowanie słów Harry'ego również wpisałam jego imię. Odpaliłam pierwszy filmik. 

-Co powiesz na zaczepkę Zayna odnośnie Cary Taylor?

-Nie słyszałem żadnej zaczepki.

-Odnośnie spekulowanego związku, twojego oraz byłej narzeczonej, byłego członka, twojego byłego zespołu. - musiała podkreślić przy każdym słowo BYŁY.

-Z Carą widziałem się parę razy przy okazji spotkań z Louisem i Niallem. Wszyscy kiedyś byliśmy dobrymi przyjaciółmi. Tyle. 

-Czy planujesz się spotkać ponownie z Carą?

-Londyn jest mały, kontakt wrócił. Nie można tego nie wykorzystać. - uśmiechnął się i właśnie tak się nie odpowiada dziennikarzom. Tutaj powstanie milion plotek.

-Czy planujecie odnowić również inne, stare znajomości? Liam Payne, Zayn Malik?

-Liam do mnie pisał parę razy, Zayn nie. Inicjatywy spotkania od starego kumpla nigdy nie odrzucę. - odszedł od niej. Nie był to bardzo zły wywiad, ale mógł lepiej to poprowadzić. Moja taxi zajechała. Niepewnie wyjrzałam za drzwi, pusto. Przynajmniej na pierwszy rzut oka. 

.........

-Liam jesteś pewny, że nikt cię nie widział? - siedzimy w moim starym pokoju w 3. Ja, Liam i Niall. Pomysł był taki, że najbliższej nas wyleci Liam, bo i tak "oficjalnie" nie mieliśmy kontaktu, więc rzuci najmniej podejrzeń. Przyjechał jakąś godzinę temu. 

-Na pewno, może parę osób zrobiło mi zdjęć na lotnisku, ale nikt nie miał prawa się dowiedzieć dokąd lecę. Tak dobrze was widzieć. - Liam chyba najbardziej zmężniał. - Kiedy pozostali przylecą?

-Lou jutro, Harry pojutrze, ale on najpierw poleci do Francji, a tam zrobi przesiadkę do Irlandii. Czy tylko mi się to wydaje komiczne?

-Niall...

-Wiem, wiem. Popatrzcie na siebie. Jesteśmy grupą 25 latków siedzącą u ciebie w pokoju i zaraz zrobimy nocowanie. Czy to nie komiczne?

-Trochę, ale co powinniśmy zrobić skoro chcieliśmy spędzić trochę czasu? Pójść do parku, baru, a może galerii handlowej? - Niall wie, że ma rację. Nie jesteśmy zwykłymi 25 latkami. Nagle ktoś zapukał w moje drzwi. - Proszę.

-To ja. - w drzwiach pojawiła się uśmiechnięta mama. W rękach trzymała tacę z sokiem pomarańczowej i pizzą. No tak, nie byłaby sobą. - Myślałam, że Liam może zgłodniał po podróży.- Mama nadal czasami zapomina, że chłopaki podczas podróż mają zapewnione full wyżywienie, a ten lot był bardzo krótki. 

-Dziękuję Pani Taylor, to bardzo kochane. - Liam wstał i przejął tacę od mojej mamy z szerokim uśmiechem. 

-A może dodać trochę procentów do tego? Wiem, że mamy NOCOWANIE - mówiąc to słowo prawie piszczał jak 11 latka. - Ale jesteśmy dorośli. 

-Ja nic nie przywiozłem.

-Na nie nie patrz, ja nie mam nic schowane tutaj.

-Ty może nie, ale ja mam tutaj parę kryjówek na czarną godzinę. - spojrzałam zdziwiona na blondyna, który wstał i podszedł do okna. Otworzył je i wszedł na drzewo. Jest tam taka dosyć głęboko dziupla, sięgnął do niej i z uśmiechem wyjął dużą butelkę tequili. - Ta da!

-Nada się. - Liam uśmiechnął się do przyjaciela? Byłego przyjaciela? Nie wiem na jakim etapie teraz jesteśmy. Niall zrobił nam po pierwszym drinku.

-Ile tego lejesz?! - on chyba oszalał.

-Soku nie ma dużo, tequili tak. Wolisz pić tequilę z sokiem, czy samą tequilę. - zawsze ma odpowiedź, zazwyczaj taką, która mi nie pasuje. - Dobra Liam opowiadaj, co się u ciebie dzieje.- chłopaki usiedli na ziemi przed łóżkiem, na którym leżę na brzuchu.

-Od czego zacząć? Bear ma już rok i trzy miesiące. - siedzieliśmy do czwartej nad ranem. Niall do tego czasu wyjął jeszcze kolejne z 2 butelki różnych alkoholi. Zapewnił nas, że u Grega też ma pochowane i że dobrze, że potem spotkanie tam się przenosi. 

............

-Louis powiedz jeszcze raz, jak to możliwe, że spotkałeś się z Zaynem? - jestem nadal w szoku. Chłopak przyznał się wczoraj, jak po jego przylocie piliśmy. 

-Napisałem do niego. Spotkaliśmy się, nikt nas nie widział, nawet nic nie ma w sieci. - siedzimy w 4 u Grega, wczoraj z nami posiedział i też równo popił. Dzisiaj uznał, że zostawi nam dom do naszej dyspozycji i z małym pójdą do dziadków (ma kaca mordercę i chce sprzedać wnuka dziadkom i spać). Harry powinien być za jakąś godzinę.

-Dobrze i o czym gadaliście? - Niall wydaje się być równie zainteresowany jak ja.

-Na początku jakaś gadka szmatka. Kopa lat, pochwaliliśmy swoje piosenki. Pośmialiśmy się z różnych rzeczy. 

-Lou, wiesz o co mi chodzi. Proszę. - Louis nie chce mi powiedzieć, myśli, że zniszczy nam spotkanie.

-Cara, musimy dzisiaj? Zaraz Harry będzie.

-Louis, teraz mi to nie da spokoju. Musisz mi powiedzieć, proszę.

-No dobrze, dobrze. To on spytał o ciebie, nie ja zacząłem. - serce mi mocniej zabiło.

-Spytał się jak się trzymasz, czy jesteś szczęśliwa. Powiedziałem, że tak. Spytał się również jak się trzymałaś pod koniec 2015, bo nic nie słyszał. 

-I co powiedziałeś?

-Prawdę, ale zrywkowo. Odcięłaś się i było zero kontaktu. Pytał też o Harry'ego. - wstrzymałam oddech.

-Co pytał o Harry'ego? - Liam też dał się wciągnąć w to.

-Czy do ciebie zarywa? Czy uważam, że jeszcze wtedy, kiedy byliście razem to on do ciebie zarywał? Czy uważam, że będziecie razem? - czemu to co usłyszałam sprawiło mi trochę radości? Bo się mną nadal interesuje, obchodzę go. Nie tylko ja byłam tak bardzo złamana.

-Co odpowiedziałeś? - zapytałam z Niall'em praktycznie jednocześnie. 

-Nie, nie, nie. A co miałem odpowiedzieć? Możemy to skończyć? Po co innego się spotkaliśmy. - W tym samym momencie zadzwonił dzwonek do drzwi.

-To pewnie Harry. Otworzę. - Niall wstał przede mną, ja byłam zanurzona w swoich myślach. Zaraz pojawił się z powrotem w salonie, ale tym razem w towarzystwie bruneta.

-Co to za smutne miny? - Uśmiechnięty Harry nie wie o co nam chodzi.

-Kac. - odpowiedziałam. Nie powinniśmy na razie mu mówić. - trzeba go wyleczyć. - uśmiechnęłam się w stronę Louisa. Od razu podłapał i szeroko się uśmiechnął.

-Mi nie musisz powtarzać! Dzisiaj barman Tommo zabierze was w podróż dookoła świata. - Louis ruszył do barku, a Harry przywitał się z wszystkimi po kolei. 

-Co się stało? - Harry spytał mnie szeptem, przytulając mnie na przywitanie. 

-Nie, nic. Wczoraj Louis pokazał jak się pije, tylko zapomniał, że już nie mamy 19 lat. - zaśmialiśmy się oboje na mój komentarz. Każdy z nas dostał od Lou po pierwszym drinku i usiedliśmy w salonie i rozmawialiśmy o aktualnych sprawach, o tej sprawie w sieci, co będzie jeśli dowiedzą się, że się spotykamy.

Po trzech godzinach jesteśmy już trochę wstawieni. Niall podbiegł do głośników i podłączył swojego spotify do telewizora. Z głośników wybrzmiały pierwsze nuty "Act my age", a Niall zaczął śpiewać. Po chwili dołączył do niego Liam i wykonali swoje klasyczne ruchy do tej piosenki. Nikt nie byłby w stanie powiedzieć, że nie robili tego przez ponad 3 lata. Po chwili wszyscy tańczyliśmy i śpiewaliśmy, oczywiście wlewając w siebie jeszcze więcej alkoholu. 

-O matko jestem cała spocona. 

-Widać i czuć. - Louis się do mnie uśmiechnął za co dostał ode mnie w ramię. Usiadłam na kanapie pomiędzy Lou a Liamem, Harry i Niall usiedli na ziemi przed nami. Chłopaki są już tak pijani.

-Jakie plany na jutro?

-Harry ty chcesz mieć plany? Ja bym chciała przeżyć, mam taki helikopter chłopaki. - Niall albo zacznie zaraz z powrotem tańczyć, albo jest blisko wyrzygania się. 

-Możemy iść na wzgórze, na cmentarz do Mai.- chłopaki jednogłośnie przytaknęli na moje pomysły. - Ej dobra, uwaga. Czy czasami siedzicie w domu i przeglądacie wasze stare teledyski?

-Nie.

-Nie.

-Nigdy. - no nie wierzę. Ja nie raz się łapię, że przed zaśnięciem oglądam sobie.

-Dobra jakbyście musieli teraz każdy z was wybrać jeden. To który?

-O ja wiem, Midnight Memories. - Niall.

-Uuuu dobre, nie może się powtarzać? - pokiwałam na nie Louis'owi. - No okej, to ja Drag Me Down.

-Best Song Ever. - Liam.

-Story of my Life. A ty Cara?

-Steal my girl. No błagam pamiętacie tą imprezę na pustyni? - wszystkim zaświeciły się oczy. - Dobra to zaczynamy od Niall. - puściłam pierwszy teledysk. 

https://youtu.be/bkx9kCdaaMg

-No weźcie, to było takie epickie. 

-Wtedy były też urodziny Louisa co nie? Był tort.

-Tak! - jakby wspomnienia się odblokowały. 

-Dobra Cara, puszczaj dalej. 

https://youtu.be/Jwgf3wmiA04

-Skąd ludzie brali pomysły na te teledyski. 

-Jacy skupieni i poważni. - nie było mnie przy tym jak kręcili ten teledysk. 

-Harry no patrz na te twoje włosy! - Niall zachwycał się nad Harrym.

-Nigdy więcej, obiecałem sobie. Cara dajesz kolejny zanim Niall ponownie się we mnie zakocha. 

https://youtu.be/o_v9MY_FMcw

-Myślałem, że nie wytrzymam i wybuchnę śmiechem!

-Ja też, jak udawaliśmy tych starych zgredów. 

-Mnie przecież wyprosili! Nie mogłam się opanować jak spojrzeliście na tyłek Zayna jako ta sekretarka. 

-Wspaniały teledysk, wspaniały. - Liam udawał, że się wzruszył. 

https://youtu.be/W-TE_Ys4iwM

-Żałuję, że nie mogłam wtedy być. - Miałam razem z Mayą wystąpić w wspomnieniu Niall'a, ale Maya była w szpitalu.

-Ale ty byłaś inspiracją do tego teledysku. Twoje zdjęcia. - Harry ma rację, pamiętam jak na to wpadł i uważał za genialne i już nie pozwolił tego zmienić. 

https://youtu.be/UpsKGvPjAgw

Podczas oglądania tego teledysku spojrzałam na Harry'ego, wydaje się przybity. 

-Liam co ty miałeś z ręką?

-Wiesz co nie pamiętam, a to nie była pozostałość co miałem gips?

-Fakty, możliwe. 

-Co jest Harry? - gdyby nie wlane procenty nie spytałabym go, wiem o tym. Wszyscy spojrzeli na niego.

-Wtedy zaczęły się moje problemy z Zaynem. Ta piosenka. 

-Czemu?

-Wsłuchajcie się w tekst solówki Zayna. - Liam cofnął i puścił ponownie. 

"She's been my queen
Since we were sixteen
We want the same things
We dream the same dreams
Alright, alright

I got it all
'Cause she is the one
Her mum calls me love
Her dad calls me son
Alright, alright"

Oglądając to jeszcze raz, wsłuchując się w tekst. Patrząc na uśmiechniętego Zayna, łzy same zaczęły mi spływać po policzkach. Tak bardzo tęsknie za takim Zaynem. Doszliśmy do fragmentu solówki Harry'ego. 

"She knows, she knows
That I never let her down before
She knows, she knows
That I'm never gonna let another take her love from me now"

-Już wtedy? - spojrzałam na Harry'ego z łzami w oczach. Pokiwał głową. Wstałam i poszłam na górę do pokoju Grega. Położyłam się na łóżku i płakałam. Zayn...

-Cara... - Niall. Brzmi jakby trochę wytrzeźwiał. - Wszystko okej?

-Nie Niall. Widziałeś tam Zayna. Szczęśliwy, uśmiechnięty śpiewający o nas. To tak boli. Tęsknie za nim. Pamiętam tam ten dzień. Jak śpiewał to patrzył na mnie, tylko na mnie. 

-Chodź tu. - usiadł na łóżku i mocno mnie objął. Z dołu po chwili dobiegły do nas podniesione głosy. Nagle w progu pokoju stał lekko zestresowany Harry. - Co się stało?

-Louis. Louis zadzwonił do Zayna. 

-Czemu?!

-A jak myślisz, jest pijany. Ile razy pisze się do ludzi dopiero po pijaku? Wkurzył się i zadzwonił do niego.

-I co?

-Krzyknął mu w słuchawkę: "Zayn ty mały..." i nie dokończył bo złapaliśmy go z Liamem i rozłączyłem się. 

-Myślisz, że was usłyszał? Zayn? - nie ważne jak mnie teraz boli myślenie o nim i tak wraca na pierwszy plan.

-Bardzo  możliwe. - zapadła cisza. Harry działa na Zayn'a jak czerwona płachta na byka. Szczególnie ostatnio.

-Nie chcę tam schodzić i się tym przejmować. Nie mam siły, idę spać. Niall położysz chłopaków?

-Mhm. - bez słowa wyszli. Nie chce jutrzejszego dnia.