KNIGHT
Hindi ko sinasadya, hindi ko sinasadya ang mga pangyayari kanina. Nasampal ko siya at hindi ko alam kung bakit ko yun nagawa. Marahil sa galit dahil nakita ko silang dalawang magkasama? Dahil sa ilang buwan siyang nagtago sa akin at kasama niya pa sa iisang bubong ang kapatid ko? O ang paglihim din ng kapatid ko sa akin? O ang di ko pagtanggap na buntis siya, hindi ko alam kung anong ang sumapi sa akin upang itanong sa kanyang ang mga atanong na iyon. Kilala ko si Alana at alam kong hindi niya gagawin kailanman ang inaakusa ko sa kanya, but the worse is pinipilit ko parin ito sa kanya.

Dahil ba hindi ko parin matanggap tanggap ang rebelasyon na naganap? Kung hindi pa namin siguro sinugod ang manager ni Ash ay hindi pa namain sila matutunton at hindi ko pa malalaman na buntis siya. Alam ba ito ng mga magulang niya? Pero kung alam nila siguro nakita ko na silang aliaga at hindi na nagtatrabaho sa kompanya. Wala parin siguro silang kaalam-alam sa nangyari sa anak nila.

“F*ck! Sh*t Knight anong ginawa mo!” Hindi ko mapigilang hindi mapamura at masuntok ang pader. Magkakanak na ako, but I blow it away.

Mahal ko si Alana pero bakit hindi ko matanggap tanggap na buntis na siya? Dahil ba nawala siya ng ilang buwan at ako itong walang sawang naghahanap sa kanya at ganito ang maabutan ko? O baka dahil hindi ko man lang nagawang bantayan siya kanina? Ni hindi ako makagalaw sa pwesto ko nang makita siyang nakahandusay sa sahig na puno ng dugo ang kanyang mga hita. Ako ang asawa pero para akong wala sa eksena nang buhatin siya ni Ash at walang pabagal bagal na itinakbo sa kanyang sasakyan.

Pinanood ko nalang itong naglaho hanggang sa mawala na sila sa paningin ko. Napalingon ako sa kanang gawi ko at nakita si Samantha na nakangiti habang tanaw tanaw ang daan kung saan dumaan ang sasakyan ni Ash.

Agad ko siyang sinugod at ipinulupot ang aking kamay sa kanyang leeg. She was gasping for breath, but I don’t care.

“Anong ginawa mo kay Alana?” madiin kong saad at mas lalo pang hinigpitan ang pagkakagapos sa kanyang leeg. Marahas niyang sinuntok ang dibdib at sinipa sipa ang aking mga paas at ilang segundo ay bintawan ko narin siya. Agad kong hinila ang kanyang braso ng mahigpit at inulit ang aking tanong.

“Anong ginawa mo kay Alana?” ulit ko ngayon ay kailangan ko na ng kasagutan.

“Edi ano pa? Tulad ng sinabi mo you want to get rid of that child and me of course I want to get rid of her so it was like hitting to person with one push then tada! problem solve sweetheart,” tawang sagot niya at isang malakas na samapal ang iginawad ko sa kanyang pisngi.

“What’s the for? Binigyan pa nga kita ng pabor you’re an ungrateful bastard!” sigaw niya at inalis ang suot suot niyang heels at walang ano ano ay itinapon niya ito sa akin na dali-dali ko namang nailagan.

"Ayaw ko ng makita ang pagmumukha mo,” sambit ko at agad siyang tinalikudad akma na sana akong lalabas ng pinto nang bigla siyang nagsalita.

“Two months Knight, magdadalawang buwan na exactly baka nakakalimutan mong may nagyayari sa ating dalawa nang mawala ang gaga mong asawa,” she sarcasticaly said and I slowly to look at her in disgust.

“Don’t give her a name Samantha, mas bagay lahat sayo yun.”

“I’m pregnant Knight kaya ko yun nagawa,” mahinang saad niya at napahilamos ng kanyang mukha. Hindi ko alam ngunit tila tumigil ang mundo ko, hindi ko alam kong normal pa ba ang paghinga ko. Papaanong nangyaring nabuntis ko siya?

“No, you said you are taking pills,” sambit ko na di parin makapaniwala sa kanyang mga sinabi. Paraan niya lang ba ito upang makalusot?

“Kung sa tingin mo ay makakalusot ka dito sa ginawa mo kay Alana hindi Samantha. Don’t make up stories na hindi naman totoo at hindi naman kapani-paniwalaan,” sambit ko at agad naman niya akong tinitigan na may mga luha sa kanyang mga mata.

This is my first seeing her crying in front of me, ang Samantha na kilala ko ay kakaiba sa nakikita ko ngayon, sa kaharap ko ngayon.

“Nagawa ko ang bagay na iyon dahil sa pagka depressed Knight, wala di ko na akya eh I thought kaya ko because I am Samantha lahat kaya ko. But seeing you in that situation, I can’t help not to get jealous of her. Mahal na mahal mo si Alana at kitang-kita ko iyon s amga mata mo kahit ako namna lagi ang kasama mo tuwing may nagyayari sa ating dalawa. Kada tulog mo lagi mong tinatawag ang pangalan niya. At first it was okay natural lang yun dahil asawa mo siya at tanggap ko naman na isa akong kabit but every time na may nagyayari sa ating dalawa dun na ako nagselos, magdadalawang buwan na siyang nawawala and still hindi ka parin napapagod na hanapin siya. You love very much that I wanted to be in that place of her. Kaya ko yun nagawa, nadala lang ako Knight, and now my conscience is killing me. Nakapatay ako, nakapatay ako ng sanggol Knight. Baka kasi pag nagkaanak kayo ay iiwan mo na ako which is mangyayari naman talaga dahil hindi mo naman ako asawa but you can file papers para mabigyan ako ng sustento but f*ck that I don’t need your money. Nagawa ko lang yun dahil sa pagmamahal ko sayo, papaano na ako? Papaano itong sanggol sa aking sinapupunan? I need you,” mahabang paliwanag niya at napasuklay ng kanyang buhok. Hindi ko alam kung bakit pero tila ramdam ko ang sinseridad niya.

“Kung hindi ka sigurado na anak mo ang nasa sa kanyang sinapupunan pwes itong sa akin ay walang dudang sa iyo Knight. Alam mo ang totoo. Hindi ko gustong magmukhang kontrabida sa paningin mo pero ayaw ko ng makipag plastikan mas maganda kung diritasahan na tayo. Wala ka namang magagwa Knight eh nasa sa kanay na ang mga divorced papers niyo at isa pa napirmahan mo na ito at kapag napirmahan na niya ito wala na tapos na kayong dlaawa. legal na kayong hiwalay sa batas at sa mata ng mga tao. Hindi ka na niya mahal Knight. Doon nga lang ako nagtataka kung bakit minahal mo siya na from the first place ay abot sukdulan naman ang pagkamuhi mo sa kanya. Pinapauwi mo na nga ako noon para magsama na tayo but look at us now, look anong nangyari. Give up on her wala na tapos na Knight,” saad niya at dahan dahan niyang inalalayan ang kanyang sarili sa pagtayo and I was just standing there looking at her in disbelief.

“How dare you tell me all that? After you say you killed the child in Alana’s womb are you still able to insert your love for me? Are you crazy?” saad ko at tila naman natauhan siya s akanyang mga sinabi. Napahaplos siya sa kanyang tiyan at tila naalala ko si Alana sa kanya kanina.

“Ganito na siguro ako ka desperada. But I am telling you the truth.”

“Get inside of the car,” utos ko at agad naman siyang sumunod na walang reklamo.

Babalikan ko nalang mamaya si Alana, I need to get Samantha home first. Nasa gitna na kami ng daan nang maisipan kong idial ulit ang number ni Ash. Kailangan kong malaman kung saang hospital niya dinala si Alana. Malapit ng sumapit ang gabi.

Nakakailang tawag na ako at ni isa ay di niya sinasagot ngunit patuloy lang ito sa pag ring. Hindi ko napigilang hindi mahapas ang manubela sanhi upang magulat si samantha na siyang katabi ko. Wala akong pakialam sa kanya ngunit may parte sa pagkatao ko na dapat ko siyang ingatan dahil baka nga totoong buntis siya. Paano ko ipapaliwanag ang lahat ng ito sa aming pamilya? Papaano ko haharapin ang mga magulang ni Alana? What kind of person am I? Papaano ko ipapaliwanag ang lahat kila daddy at mommy, ano na nagyon ang sasabihin ni mamay sa akin? Napakaraming tanong at problema ang tumatakbo sa isip ko ngayon, ano bang nagawa ko? Sa isang pagkakamali ay masyadong napakalaki ng pinsala at kung totoo man ang sinasabi ni Samantha sa akin kanina hindi ko na alam ang gagawin ko.

Tuluyan na bang pinirmahan ni Alana ang mga papeles? Hindi na niya nga ba ako mahal? Akin nga ba talaga ang nasa sa kanyang sinapupunan? Mababaliw na ako sa kakaisip kung ano ang tama at mali. Kung ano ang totoo at hindi.

Napalingon naman ako kay Samantha nang hawakan niya ang kamay ko agad ko naman itong winasiwas at hindi naman siya pumalag. Malungkot ang kanyang mga mata na umiwas at tumingin na lamang sa labas ng bintana ng sasakyan.

“Get rest, malayo pa ang byahe natin,” saad ko at agad naman niyang ipinikit ang kanyang mga mata at napabuntong hininga at ngayon ko lang ata napansin na tila umumbok ng konti ang kanyang tiyan na kanina ay hindi naman.

Hindi na muna siguro ako uuwi, anong oras man ay pwede kaming magpasundo dito sa Palawan gamit ang helicopter. Siya nalang muna ang ipapasundo ko.

 I need to find my wife.