Chapter 06
Wariana’s POV
Everything is black.
I can't see anything.
I am blinded by the darkness.
I walk, not kidding but I am looking for power switch.
But I thought there is a brownout.
Ano bang nangyayari?
Wala akong makapa?
Ano ba kasing nangyari?Asan ako?
"Lea?" tawag ko kay Lea.
"Yuhoo! Lea!!" isa pang tawag ko pero walang sumagot.
I feel like I am at a sad gloomy place. Malakas ang radar ko sa ganitong bagay.
I felt the cold wind kiss my skin as my black hair dance in the wind.
"Help"
May boses, saan yun?
"Help me!"
Humakbang ako patungo deretso lamang when I saw light.
It does like a spotlight.
There I saw a woman kneeling and looking at the source of light, the moonlight.
"help!?"
May nakita naman akong puting usok probably doon nanggaling yung isang boses.
"No one can find you!" sabi nung boses na nagmumula sa usok..
"Yes,there is!" sabi nung babaeng nakaluhod ngayon nakikita ko na umiiyak siya but I can't clearly see her face.
"Your guardians are not here! So sino?" sabi nung usok.
"Malapit na, buhay pa siya,hahanapin niya si-"
"Tumigil ka na!"
"Papatayin na kita!" sabi bigla nung usok na naging porma ng pigurang babae at nakakagulat na may baril ito.
"HINDI KA MAGTATAGUMPAY"
*BANG*
"NO!!"nasigaw ko
I saw the girl look at me and smile..
"Rae!"napalingon ako usok, wala na ito.
"Rae!"
"Nasaan ka?!"
"Rae..."
"NASAAN KA!"
"Rae.." tumayo ang mga balahibo ko ng naramdaman ko ang hininga nito sa gilid ng tenga ko at ang malamig na bagay sa sintido ko.
"Bye Rae!!"
"No!"
"RAE!"
*BANG!
"RAE!"
Napabangon ako bigla at nakita si Lea sa tabi ko.
Hinihingal ako at hinahabol ang hininga. Para akong umahon sa dagat. I hate that nightmare. Akala ko katapusan ko na.
"Hey! Rae! Are you okay? You look pale" sabi niya sakin.
Hindi ko muna sya pinansin at hinabol muna ang aking hininga. Para ako pinapatay. Ang sakit ng katawan ko ang sama pa ng panaginip ko! Ganon ba talaga ako kasama para magkaganito?
"Dyan ka lang ah! Tatawagin ko lang si Nurse Choi" sabi niya at lumabas.
Who is that girl?
Bakit siya pinatay nung babae?
Bakit nya ako binaril?
Even it was a nightmare, I still care.
Malay ko ba kung warning yon?
Dumating na si Lea na nag-aalala ng todo sakin kasama nya si Nurse Choi. Chineck lang ako ni Nurse Choi sabi niya ay magpahinga lang ako ng kahit ngayong araw at i-excuse nalang ako ni Lea. Hinihintay ko lang ang magic words ni Nurse Choi.
"Pwede ka ng magpahinga sa dorm nyo. Bumawi ka na muna ng lakas." on that cue, I remove those sticky things attached on my skin and walked.
"Thank you Nurse Choi" sabi ko before leaving the Clinic.
"Hey, Are you sure that youre okay?" pang-ilang tanong na nya yan? Pagkagising ko yan ang tanong niya
"Yes! 1 million times" sabi ko at ngumiti ng pilit.
"Can you tell me what happened why I am at the school clinic?" tanong ko. Yeah! Hindi ako makapagtanong eh, Nagtataka rin ako kung bakit ako nasa clinic eh, I can't remember anything happened before I lose my conciousness.
Gulat naman na napatingin si Lea sakin.
"You don't remember?" tanong niya
"No! I remember, that's why I am asking you!" sarcastic kong sabi.
"You fought with Miss E" sabi niya at nagulat ako doon.
Nilabanan ko yung adviser ko?
Wow ha?!
"Nasaan siya?" tanong ko kay Lea.
Umiling ito.
"Matulog ka muna sa dorm,sabi ni Nurse Choi, magpahinga ka muna baka sakaling maalala mo yung pinag-gagawa mo! Pagna-alala mo sabihin mo sakin at sasabihin ko kung nasaan siya and that is final." sabi niya in serious mode.
Tss!
"Sya ba yung lumaban kay Miss E?"
"Grabe, newbie nga, hambog agad?"
"Hay, ampanget nya"
Wow ha!? Ang ganda naman nung chaka doll na pinagchi-chismisan ako.
"ANG SARAP PUMATAY NG CHISMOSA!" biglang sabi ni Lea.
Oh! I remember these bitches! 'Yung may gusto kay Kuya. 'Yung Self-Proclaimed maganda.
Hindi natinag yung bitches at nagsalita ulit.
"Marunong kaming lumaban bitches!" sabi samin nung tatlo.
Nagporma silang manununtok.
"Pangalan mo lang ang bigtime Rae Fuentez!" sabi niya sakin (Leader)
"Oh? Want me to try my legend again?" tanong ko..
"Why not?" tanong nya.
Sinugod nila kami.Pinaatras ko si Lea. Binigyan ko siya ng dont tell them look. At agad syang umatras.
Binigyan ko ng tig-iisang sapak yung mga bitches. Pero matibay yung lider nila at yung dalawa tulog agad.
"Di mo na magagamit yung Kuya mo ngayon! I dont care about him anymore!" sabi ni Bitch.
"Ohh? So sino naman ang nilalandi mo ngayon?" tanong ko.
"Ako!" sabi ng nasa likod ko.
"Honey!!" eww!!
"Why?" tanong ni Mr. Stupid
"She did this to me!" turo niya sa mukha niya na nabangasan at umiyak. Oh, she looks so stupid!
"What did you do to my girlfriend?" tanong ni Mr Stupid.
"Your girlfriend, Mr Stupid? Oh, ang sabi niya sakin ang boyfriend nya ay si Peter" sabi ko.
"Yung outsider!" sabi ni Lea, Way to go girl!
Dumilim naman ang mukha ni Mr Stupid.
Tinulak nya si Bitch at kinuwelyohan.
"I am breaking up with you!" sigaw bigla nito at umalis.
Lalong umiyak si Bitch.
Gusto kong matawa! Ang bilis mauto nung lalaking yun! Bagay sa kanyaang pangalang Mr Stupid.
"Never messed up with me again bitch! And I will give you too many and most painful heartbreak." sabi ko at umalis pumunta sa dorm.
But I heared her shout.
"GAGANTI AKO SAYO!"
Nawala sa isip ko yung panaginip ko at napunta sa mga ways and techniques how to give a damn heartbreak.
Hmm, I know that heartbreak is the most painful thing for a girl and boy but I know the effects on it at a girl, because I am a damn lady too!
Love, that word cannot be seen, hear, touch and taste but you can feel it. And I believe that Love have a lot of function.
Love, it can make you happy or lonely. You can feel glad or sad. It can make you strong and weak. Sometimes, it can be your strenght. And sometimes, it can be your weakness.
Every person has a definition of love, happiness and sadness.
Love can be your sadness or happiness.
Love can make you joyful but it can be also painful.
So be careful.
---
'Wariarion Reim Fuentez at the Multimedia'
'Sehun as Reim'
Lovelots,
Twenty
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro