Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 54. Truth




Truth


Crap! What did just happened last night? Bumangon ako agad at wala na siya sa tabi ko and to my surprise nakadamit na ako, and it's oversized with undies on. Hindi ko man maalala kung ako ba ang nagdamit sa sarili. Uminit ang pisngi ko nang maalala ang eksena namin kagabi. Tiningnan ko ang malaking relo sa dingding at pasado alas nuebe na.

Inayos kong mabilis ang sarili at bumaba ng hagdanan patungong kusina. Nahinto ako nang makita ang likod niya at napangiti sa sarili. 

How come a handsome creature cooking like a chef is so sexy in my eyes. Nakapantalon siya na walang pang-itaas na damit at tanging apron lang ang suot. Nakangiti ko siyang pinagmasdan. His back is so sexy with his muscles arching like an archipelago, at napailing ako.

Naging manyak ka na 'ata ang isip mo Isabella.

Napansin niya ako at ngumiting lumapit sa akin. Napaawang nang lalo ang labi ko dahil sa labi niya ngayon ako nakatitig. He's smiling seductively towards me, and as he bit his lower lip I shook my head and chuckled.

"Good morning, babe." Yumakap at humalik agad siya sa labi ko. At talagang hindi smack kiss ang ginawa niya dahil diin na klase ang halik at halatang gusto pa yatang gawin akong pang-umagahan niya.

Why is he such a good kisser? Na kahit halik pa lang niya nanghihina na ako at kamuntik na tuloy akong matumba. Mahigpit ang yakap niya at ramdam niya rin ito. Bahagya na siyang natawa.

"God you're so beautiful in the morning, Isabella." Humalik siyang muli pero sa bandang ilong ko na. Gumuhit ang napakagandang dimples niya sa pisngi. Mas lalo tuloy siyang naging gwapo sa paningin ko at mas ngumiti ako.

Kahit na noon pa ay malaking asset na ang dimples sa pisngi niya, ang lalim kasi nito. Naalala ko lang ang kabaliwan niya noon at ang kabaliwan namin ngayon. Kaya siguro nangyari agad ang nangyari kagabi at hindi ko napigilan ang sarili ko. Ganito naman talaga pagdating kay Charles nanghihina ako.

"Let's eat. I cook something easy." At iginiya niya ako sa lamesa at pinaupo.

Fried rice, egg & bacon ang nakahain sa harap. Tinapos lang niya ang fresh juice na ginawa sa juice maker. Pinagmasdan ko ulit siya nang tahimik na parang kontento na ako sa nakikita ko ngayon. Pakiramdam ko ang gaan na ng loob ko at wala na ang dating poot at sakit nito, nawala na ang lahat ng ito.

"Sorry, nahuli ako nang gising ikaw pa tuloy ang nagluto."

"Anything for you, babe," kindat niya at mas ngumiti pa.

Nilapag na niya ang fresh juice sabay halik sa pisngi ko. Baliw na siguro 'to ano? Hindi tuloy ako makapag-concentrate dahil sa kung ano-ano nang pumapasok sa isipan ko. Tinangal niya ang apron at kitang kita ko naman ang hubog ng magandang katawan niya.

Goodness me, Charles. Huwag naman ganito sa umuga. Napalunok ako pero hindi ko iniwas ang titig, dahil nakatitig ako nang husto sa katawan niya ngayon.

Tumalikod siya at kinuha ang puting t-shirt at sinuot ito. Pero bago paman niya na suot iyon nahagip nang mga ko ang tattoo niya sa babang bahagi nang katawan. Hindi ko nakita kagabi ito dahil dim ang ilaw at madilim, pero ngayon ... ang ganda, pero hindi ko pa rin nakikita ang kabuuan nito.

Ang ganda ng ngiti niya at litaw na litaw ang dalawang dimples sa magkabilang pisngi. Naupo siya sa harapan ko. Hindi tuloy maalis ang mga titig ko sa kanya. Napailing na ako sa sarili. Ang baliw, Isabella! Isip ko.

"Let's tour around Mazaro del Vallo coast, babe," saad niya

"Wala ka bang trabaho?"

"I've cancelled everything today and I'll be with you full day. Para naman masolo mo ako at masolo kita," kindat niya.

Him and his wicked charms! Napailing ulit ako at mas  ngumiti na. Pakiramdam bumalik kami sa dati noong mga high school pa kami. Mababaliw na 'ata ako sa kanya.

"When are you going back home?" pag-iiba niya.

"Hmm, meron pa ako hanggang dalawang araw rito. Pero baka puntahan ko muna si Mia sa Paris sa susunod na araw bago bumalik nang Pilipinas," saad ko habang kumakain.

"Ikaw? Sa Amerika pa rin ba ang base mo?" tanong ko sa kanya.

Alam kong Amerika at Canada naman talaga ang base niya ngayon sa trabaho. Kung iisipin ang sitwasyon namin ngayon ay babalik kami sa pagiging long distance relationship nito. Napabuntong hininga ako, pero hindi ko ito pinahalata sa kanya. Bakit ko pa kasi tinanong... Here we go again in this long distance thing. Nalungkot tuloy ang puso ko.

"Oo, may inaayos lang akong mga bagay at susunod din ako sa'yo pabalik sa Pinas. Okay," ngiti niya.

Hinawakan na niya ang kamay ko sa ibabaw ng mesa at hinaplos ito. Hindi niya tinangal at magkahawak ang kamay namin sa ibabaw ng mesa, habang ang isang kamay namin ay ang ginagamit namin na hawak sa kutsara. Nakakatawa ang hitsura namin dalawa.

Una siyang natapos at tumayo na.

"Take your time, babe. I will wash first. Okay. So that we can start our day." Halik niya sa pisngi ko.

Tinapos ko na rin ang pagkain at niligpit ang lamesa at naghugas ng pinggan. Umakyat na ako sa taas para maghanda. Pagkatapos mag shower sinuot ko ang maxi dress na kulay puti na pang summer beach look. Off shoulder ito. Bumukas agad ang pinto ng kwarto at ang nakangiting mukha ni Charles ang unang natitigan ko.

"Hang on, babe. Konti na lang." Nag-susuklay pa kasi ako sa buhok ko sa harap ng salamin. Nasa likurang bahagi ko siya at nakatitig lang. Imbes na maghintay mas lumapit na siya at niyakap na ako. He rest his chin on my shoulder ang kiss it. Ang akala kong dami lang ay hindi, dahil umakyat lang ang halik niya sa leeg ko. Napapikit-mata na ako.

"Charles... "

"Should we just stay?" pilyong ngiti niya. Kitang-kita ko kasi ang hitsura niya sa salamin. Humarap na ako at tinakpan ang bibig niya nang mga daliri ko at napailing.

"No. It's broad daylight, Charles. Aalis na ako bukas kaya ipasyal mo ako ngayon," pang-iinis ko sa kanya.Tinangal na niya ang kamay kong nakatakip sa bibig niya at hinalikan niya iyon pati na rin ang labi ko.

"I can't stop it, Isabella. You're so addictive, babe. Gusto mo ba?" Halik niya ulit sa leeg ko at bahagya na akong natawa.

"Hindi pwede. Mahaba pa naman ang araw, babe. Baka mamaya, okay."

Natawa na siya. Nahinto sa halik at pinaharap ako sa kanya. Nagtitigan kaming dalawa at hinalikan ang kamay ko. Idiin pa niya ito sa puso niya. Namungay ang mga mata niya at natunaw lang din ako.

"I want to meet your dad. Kapag okay na ang lahat gusto ko sanang  maka-usap ang daddy mo." seryosong tugon niya at tumango na ako. Yumakap na ako sa kanya at dinama ang init ng katawan niya sa katawan ko.

"Will your dad be okay with me, Charles?" nag-aalalang tanong ko. Hindi siya sumagot agad at hinalikan na lang ako sa noo. We stared and then he kissed me again.

"I don't need my dad's permission, Isabella. Wala na akong pakialam sa gusto ng mga magulang ko. I have managed the things that they've wanted for a long time. Sa pagkakataong ito ay ang puso ko na ang susundin ko," titig niya.

Kinabahan man ako ay alam kong kampante ako ngayon sa sitwasyon namin dalawa. We are not young anymore like we used to be. May mga naabot na kami at may pangalan na ako sa sarili. Kung ayaw nila sa akin ay wala na akong magagawa, dahil si Charles ay sapat na.

Una naming tinanaw ang kahabaan ng coastal view sa tabing dagat. Inihinto pa niya ang sasakyan sa gilid at umupo kaming dalawa sa may malaking bato na nakaharap sa dagat. Hinawakan niya ang kamay ko. Para kaming mga teenagers nito.

"I dream of this for us to happen, Isabella. Paulit-ulit itong bumabalik sa panaginip ko, na sana balang araw ay makakasama kita at mayakap ng ganito," saad niya habang tinatanaw ang kahabaan ng dagat.

"Lahat sa akin noon ay puro panaginip. And now, I'm holding my dream in my arms for real," titig niya sa mga mata ko.

"Charles..." tanging pangalan niya lang ang nasabi ko. Mabigat kasi ito sa dibdib ko. Sa dami ng pinagdaanan niya sa akin ay alam kong naghirap siya ng tudo. Tumitig ako sa mga mata niya at namuo ang luha sa gilid nito. Napa-igting din ang panga niya. Mas humigpit ang yakap niya sa katawan ko at hinalikan na ako sa noo. Nagtagal ang labi niya rito.

"I love you, Isabella... Hindi nawala ang pagmamahal ko sa'yo."

Napalunok ako at gumihit ang kakaibang init sa kaibuturan ng puso ko.

"Mahal kita din kita, Charles... Sorry kung umalis ako noon. Hindi ko kasi kaya na makita pa kayong dalawa ni Tracy. Nabaliw na ako noon ng sobra, kaya umalis ako patungong Australia." Pumatak na ang luha ko at agad kong pinunasan ito.

"Kasalanan ko naman iyon. I'm sorry, babe. Hindi ko na kakayanin pa kung mawala ka pa ulit sa akin ngayon," halik niya sa mga kamay ko at nagtitigan na kaming dalawa.

"Hindi ba dapat ikakasal ka na kay Tracy noon?" taas kilay ko.

Bahagyang gumihit ang ngiti sa labi niya at napailing pa.

"No. Were not getting married. That was all for a display... Tracy is mental ill and her parents needed help to treat her. She's crazy about me and had committed few suicidal attemp. Gusto niya ako at gusto niya makuha ang gusto niya, kaya naki-usap sila sa daddy ko," buntong hininga niya. Napakurap na ako na parang hindi makapaniwala sa narinig ko ngayon. Bumagsak lang lalo ang puso ko.

"Hindi ako pumayag. I don't want to get involve, Isabella, dahil pinaglalaban kita at ikaw lang ang mahalaga para sa akin sa mga panahong iyon... But then Tracy's parents put up the show. Your dad's engineering firm was the target. Nang malaman ko na kagagawan ito ng mga magulang ni Tracy ay humingi na ako ng tulong kay daddy. I'm sorry, love... I was left with no choice but to agree to meet their needs. Hindi ko kayang makita na babagsak ang negosyo ng mga magulang mo dahil lang sa akin."

"Alam nilang ikaw ang gusto ko. Tracy was having a psychological problem. Alam ni Sebastian at Miranda ito. That's why Miranda is protecting you. The deal was only to calm her down for treatment. Hindi naman talaga kami magpapakasal."

Nanlumo ang mundo ko. Hindi ko alam na ganoon pala nag buong kwento. Naalala ko pa nga ang gabing naka-usap ko si daddy dahil bagsak ang negosyo namin. Sagad na iyon para sa kanya at hindi ko alam kong ano ang maitutulong ko. Pero nagbago iyon dahil may sekretong investor daw ang pumasok.

Napayuko ako at hindi ko matitigan si Charles sa mga mata.

"Bakit hindi mo sinabi sa akin? Sana sinabi mo at nang sa ganoon ay naintindihan ko..."

"Yeah, I wish I did... But not telling my story was part of the angreement. Pero sana sinabi ko noon, hindi sana tayo aabot sa ganito. I am so sorry, love... I was selfish at that time, trying to protect you and my family too. Gusto kong protektahan ang lahat ng mahalaga sa'yo. I want to protect the business and at the same time my love. Pero mali ako-dahil sa huli isang bagay lang ang pwedeng ma-protektahan ng puso," buntong hininga niya.

"Noong nalaman kong nasa Australia ka na. I beg for your dads forgiveness. The only way he can forgive me is to let go of you and be away from you."

Namilog na ang mga mata ko at parang binuhusan ang katawan ko ng malamig na tubig...  S-Si daddy? Si daddy? Bakit? Tumulo na ang luha sa mga mata ni Charles at agad niyang pinunasan ito.

"I really want to be with you, Isabella. Handa na akong iwan ang lahat noon makasama ka lang," sa patak ng luha niya at pumatak na ang luha ko.

"Pero ayaw kong saktan ang ama mo. As a father your dad wants your safety. Masakit-- Lumuhod ako sa harap niya at nagmakaawa... I think I will be lost if I lose you, but what else can I do? Ayaw kong sirain ang tiwala niya sa akin. Ayaw kung pati sila madamay sa galit ni daddy at sa galit ng mga magulang ni Tracy. I'm sorry, babe... I'm sorry..." sa mas mahigpit na yakap niya at mas umiyak na akong lalo.

"Makapangyarihan silang lahat, Isabella. Kaya noong wala ka na lumayo na rin ako... I choose my own path without my family's help."

Tears are falling on his face. Nahabag ang puso ko. For all those years, dala ang galit sa puso ay naging bulag ako sa lahat ng bagay. Inisip ko lang ang sarili ko at hindi ko pinakingan ang bawat paliwanag niya. He tried to contact me thru Mia and others. Pero hindi ko binuksan ang puso ko sa kanya, dahil galit ako...

Niyakap ko siya nang mas mahigpit pa at hinalikana ng labi niya. Hinaplos ko nang mariin ang mukha niya. Kagaya ko umiiyak din siya. A

"I'm sorry I resented you, babe... H-Hindi ko alam," hikbi ko. Pinunasan niya ang luha sa mga mata ko.

"I'm sorry too... I did try to forget you and god knows I did my best to forget you, Isabella." Halik niya sa noo ko.

Napahinto ako sa sinabi niya na parang nahinto ang mundo ko. Tama nga naman kahit ako noon ay kinalimutan din siya at naging kami ni Sebastian.

"I know you did forget me, Charles... and It's okay. Ganyan naman talaga ang buhay."

He nodded without any hesitation.

"Yes I did. I did really well in forgetting you. Pero noong nalaman ko na kayo na ni Sebastian-" Nahinto siya at hindi siya nagpatuloy sa salita. Bumuntung hininga na lang siya.

"I just want to kill him," mahinang tugon niya. Napatingalang napatitig ako sa kanya.

"Ano?" kunot-noo ko. "Hindi naman kasalanan ni Sebastian ah," reklamo ko.

"Alam ko... But I just punished him," he smirked and shook his head. "He deserve it, bastard," iling niya na may ngiti.

"Hang on? Don't tell me ikaw ang dahilan na muntik ng bumagsak ang kompanya niya?" Nanlaki ang mga mata ko.

"Well-" sinapak ko ang ulo niya. "Baliw ka talaga! Wala namang ginawang masama iyong tao."

Niyakap niya ako nang mahigpit pa. Bahagya ko siyang itinulak sa inis, pero hindi siya bumitaw at mas niyakap lang din ako. He then put his chin on my shoulder and kiss me there.

"It's okay nag-usap na kami. He's back on track again and you're back in my arms." Sabay halik niya sa pisngi ko pat na din sa tainga ko. Kiniliti na ako sa ginawa niyang paghalik sa tainga ko.

"Charles PDA ka masyado. Alam mo ba?" ngiwi ko sa kanya.

"Hmm... I want to mark what's mine and you're mine, Isabella. Mamatay silang lahat at wala akong pakialam." Halik na naman niya. Ang baliw ng lalaking ito, si Charles ba ito? Nakakaloka, pero ang totoo ito ang mas nagustuhan ko sa kanya.

"I bet marami kang pinaiyak na babae ano?" pag-iiba ko. Huminto siya sa ginawa at tinitigan ako nang malalim.

"Mas pinaiyak mo ako ng sobra na halos mabaliw na ako, Isabella. Nakalimutan ko na ang sarili ko," sabay halik niya sa mga kamay ko, "and if you want know how many girls I've dated in order to forget you. Huwag na hindi na mahalaga," ngiti niya.

Binatukan ko na naman siya sa tagiliran niya at balikat.

"Playboy ka nga talaga! Tsk! Kapag oras na makita kitang lumandi sa iba patay ka sa akin, Charles! Wala na talaga tayo!"

Natawa na ako at natawa rin siya. Yumakap siya ulit sa katawan ko at humalik na naman sa labi ko. Hindi na yata mahihinto ang ganitong eksena sa kanya.

"Babe, walang lalandi sa akin okay. Starting from today, I mean kahapon pala, I'm all yours," ngiti niya at siniil na naman ako nang halik sa labi. Matamis na mga halik na puno ng pagmamahal ito.

NILIBOT pa namin ang ibat-ibang uri nang tanawin na meron ang syudad. Maganda ito at nababalot nang ibat-ibang turista. Hapon na nang mapagdecisyonan naming bumalik sa bahay niya. Bumili na kami ng pagkain at nagpasya na sa bahay na lang kakainin ang lahat ng binili.

Tinanaw ko namin pareho ang palapit na papalubog nang araw sa balkonahe ng kwarto ni Charles. Habang abala siya sa pag set nang dinner table sa gilid. Ayaw niyang tumulong ako kaya pinabayaan ko na lang siya sa gusto niya.

Natapos na siguro siya dahil nasa likurang bahagi ko na siya ngayon na yakap yakap ako mula sa likod.

"Do you love the sunset, babe?" tugon niya. Napayuko na ako at sabay naming pinanood ang paglubog nito.

"I don't mind it, babe. Pero mas gusto ko ang sunrise. Kasi alam kung makikita ko pa ang araw kahit nasa mataas na ito. Pero nalulungkot ako tuwing mag papaalam ito sa gabi. Hindi ko na kasi ito nakikita."

He squeezed my hands and hugged me again.

"Kahit na lumubog na ang araw palagi mong tatandaan na sisikat siya sa bawat araw para sa'yo. Kung magpapaalam man siya para magpahinga hintayin mo siyang bumalik, dahil para sa kanya, ikaw ang buhay at liwanag niya," seryosong titig niya.

"And that's the same for me, Isabella. Wait for me this time for real okay. May aayusin lang ako sa Amerika at Canada at babalik ako sa'yo ng buong-buo." Niyakap niya ako nang mas mahigpit pa.

Tumango ako. Nakikita ko sa mga titig niya ang pag-alala. Alam kung nag-aalala siya sa magiging decisyon ko. Pero sa pagkakataong ito ay susundin ko ang puso ko at ipaglalaban ko siya. Bahala na, bahala na ang bukas. Basta ang alam ko nandito lang siya at hindi bibitaw sa akin at para sa akin ito ang mahalaga.

Sabay naming pinanood ang paglubog ng araw. Napakaganda nitong tingnan. Dinampian niya ako nang halik sa pisngi at napatingala ako sa kanya.

"I love you, Isabella Love Mendoza."

Completo talaga? Natatawa ako. Isip ko.

"I love you too, Charles Aragon DelaVega," at completo rin ang sagot ko.

Ngumiti siyang tinitigan ang mga mata ko at humalik siyang muli sa labi ko.

"The food is waiting," saad ko at natawa na kaming dalawa.

Masaya naming pinagsaluhan ang hapunan. Pagkatapos ay naglinis na. Umakyat ako sa kwarto para maligo at pagkatapos ay inayos ko ang mga gamit para bukas. Tanghali ang alis ko patungong Paris at tinawagan ko na si Mia kanina. Susunduin niya ako.

"How's your foot, babe?" Lumuhod siya para tingnan ang paa ko.

"It's getting better. Hindi na siya masakit."

Tinangal niya ang bandage at pinalitan nang bago.

"It's dry now. I think you can walk without a bandage, pero mas mabuting takpan natin para hindi mapasok ng alikabok."

Menasahi na niya ang paa ko at nagugustuhan ko ito.

"That feels good, babe. Thank you," ngiti ko.

"Let me finish this for you," saad niya sabay masahe pa rin ang mga paa ko.

I leaned back my head in the chair and shut my eyes. I feel so relax while his giving me a gentle massage. Naisip ko maaga rin siya bukas para sa flight niya papuntang New York kaya pinahinto ko na siya sa ginagawa.

"That's fine, babe. Magpahinga ka na maaga ka pa bukas."

He went quiet for a bit while holding and massaging my foot. Tiningnan ko siyang nakaupo sa paanan ko at nagtagpo ang aming mga mata.

"Babe tama na, hmm..." Hindi ko natapos ang sasabihin sana dahil siniil na niya ako nang halik sa labi.

"I want you, Isabella," he said seductively.

His sexy voice sent shiver inside me. Ang mapangahas na halik niya ang nagbibigay init sa boung katawan ko. Hindi ko mapigilan ito at gakaya niya gusto ko rin naman na maramdaman siya ng buo. We kissed and it was deep and fast. Wala na akong pakialam sa kong ano pa ang mangyari na.

Mabilis ang kilos niya na siyang pagkahiga ko sofa. He crushed his lips to mine sending a heat sensation down to my body. I let my hands travel every bit of his tense muscles and lifted his top. Mabilis din naman niyang hinubad ang damit, at kitang-kita ko ang matigas na katawan niya.

Napasinghap ako nang maramdaman ang labi ni sa dibdib ko. Hindi ko nga napansin ito at mabilis niyang hinubad ang ibabaw na damit ko.

He stared at my erected breast and suckle it on his mouth. My body arched and the sweet sensation of heat builds up to quick from the tip of my stomach. May kong anong init ang lumabas sa pagkababae ko at hindi ko maintindihan ito.

Tumayo siya at mabilis na hinubad ang damit at pantalon niya. I swallowed hard when I saw his arousal and the beautiful dark trim around it. It's huge and ready for me. Pumikit na ako nang maramdaman ang labi niya sa bandang hita ko. Katulad niya nakahubad na din ako.

I held my breath when he smoothed his fingers down my body, slowly and skilfully. Teasing my belly button and then his fingers slid between my folds throbbing as he expertly found my core. Bahagya siyang nahinto at dahan dahan na bumaba ang halik hanggang dumating ito sa pagkababae ko.

"Oh, Charles...Ah... Babe!" Napasabunot ako sa buhok niya nang maramdaman ang paulit-ulit na halik niya sa baba. I felt like melting and my entire being is torn into sweet and painful sensation. My breathing ragged when I felt his hands cupping my breast while his tongue is pushing and kissing me underneath.

"Ah! Ah! Charles..." I couldn't stop moaning and I kept calling his name. Gusto kong bilisan niya, pero ini-unti unti niya ako, dahilan para mas mabaliw akong lalo.

"Fuck," mahina niyang mura niya at naramdaman ko agad ang pagkalalaki niya sa baba ko.

He lay on top of me, skin to skin. Letting his full weight on top with a strength that said 'I own you, Isabella'. He crushed his lips to mine for another toe curling kiss. And with a delicate lick he suckled my breast.

When he slid his long length inside me I gasped and I feel so full inside me. Napapikit mata ako at parang nahati ang mundo.

"Are you good, babe?" tanong niya habang pinapaulanan ako nang halik sabay indayog sa loob ko.

"I'm good, b-babe," habol hinggang tugon ko. "So good, babe... Ahmm..."

Halos hindi ko na mahanap ang sarili ko dahil sa kakaibang nararamdaman ngayon. It feels so good, so damn good.

"That's good. You're so sexy as hell, Isabella. Hindi mo ba alam iyon?" titig niya sa mga mata ko.

"I've only felt this way with you, Isabella. Ikaw lang at tanging ikaw lang ang nagbibigay sa akin ng ganito."

Inabot ko na ang mga labi niya para halikan siya at hinalikan din niya ako nang mas matinding pagnanasa. Naglalakbay ang mga halik niya, at ayaw ko siyang huminto sa ginagawa.

"Charles..." umarko ang katawan ko nang maramdaman ang lakas na indayog niya.

Mabilis ang lahat and he's not holding back. I can feel all the heat sensations and lust in our bodies joining altogether. Nag-aalala ako para sa ano mang maging bukas ang kapalit nito. Pero bahala na, bahala na ang bukas dahil ang mahalaga ay ang ngayon at kaming dalawa.


❤️❤️❤️

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro