Ο Τζάκ
– 3 Φεβρουαρίου

Η ΛΟΥΊΖΑ ΤΗΝ ΈΠΙΑΣΕ από τους ώμους και την κοίταξε εξεταστικα « Αυτό το σκουφάκι είναι απαίσιο! Τι στα κομμάτια έγινε; Που ήσουν; Σου έχω πει να κοιτάς το κινητό σου! Ο Ντάνι κόντεψε να τρελαθεί το ξέρεις; Έκαψες τα μαλλιά σου για αυτό το φοράς αυτό; » εάν πραγματικά ο Ντάνι είχε κόντεψε να τρελαθεί γιατί δεν είχε έρθει από το σπίτι της να δει τι κάνει;

Γιατί μάλλον θα είχε προπόνηση και διάβασμα « Όχι δεν τα έκαψα απλά μου αρέσει » προσπάθησε να ακουστεί να σαν μην την πειραζε που η Λουίζα μιλούσε τόσο δυνατά στον διάδρομο « Ήμουν απλά άρρωστη » η Λουίζα την κοίταξε καλά καλά σαν να μην πιστευε στα αυτιά της « Τώρα λοιπόν είσαι καλύτερα ή κάτι τέτοιο; » αυτό το ή κάτι τέτοιο ήταν μια ειρωνική φράση που έλεγε τόσο συχνά η Λουίζα όταν δεν έτρωγε το κουτόχορτο που γλυκά της προσέφερε η Βαλερια « Νομίζω πως ναι, εσύ τι έκανες το σαββατοκύριακο; » ήξερε πως αυτή η ερώτηση ήταν το κλειδί για να κάνει την Λουίζα να ξεχάσει τα πάντα και να αρχίσει να μιλάει ασταμάτητα για τον εαυτό της και το ποσό πολυπόθητη γινόταν απλά φορώντας ένα ματ κραγιόν.

Χάρηκε που δεν είδε τον Ντάνι στην τραπεζαρία, είδε μόνο για μια στιγμή τον Τζακ και μόλις τα βλέμματα τους διασταυρωθηκαν κάνεις δεν χαιρέτησε « Ελπίζω να έπαψε να σε παίρνει τηλέφωνο ο καμένος » είπε η Λουίζα ψάχνοντας μια ακόμη αφορμή να μιλήσουν αρνητικά για κάποιον. Η Βαλερια σήκωσε τα μάτια της από το σάντουιτς και την κοίταξε προβληματισμενη κατά κορων θανάσιμα ενοχλημένη « Γιατί δεν τον συμπαθείς; » η ερώτηση αυτή έκανε την Λουίζα να σκάσει ένα γελακι τριβελιζοντας με το πιρούνι της το φαγητό της « Γιατί είναι ανόητος και ανωριμος, δεν είναι καν Αμερικανός» η Βαλερια πήρε μια έκφραση σαν να προσβλήθηκε η ίδια.

« Αυτό το τελευταίο δεν είναι λόγος να αντιπαθήσεις κάποιον » η Λουίζα σούφρωσε τα χείλη της και ζαρωσε την μύτη της σαν να διαφωνούσε πάραυτα « Και ο μπαμπάς του » είπε μετά « Ο μπαμπάς του τι; » η Λουίζα τοτε άφησε κάτω το πιρούνι της και έγειρε λίγο μπροστά « Θες να σου ένα μυστικό .. σοβαρά τώρα » η φωνή της δεν πλέον μοχθηρη απλά άχρωμη. Η Βαλερια ένευσε « Ο μπαμπάς του ήταν φύλακας σε ένα σχολείο, που όταν μπήκε ένας και άνοιξε πυρ κατά των μαθητών την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια, εφτά χρόνια πριν »

Η Βαλερια πρέπει να έχασε το χρώμα της σε αυτό που άκουσε ήθελε να μην πιστέψει τίποτα από αυτά για αυτό έκανε πως δεν τα άκουσε « Πως το ξέρεις αυτό;» ρώτησε περισσότερο δυσπιστα από όσο ήθελε « Ο Τζακ μου το είχε πει » η Βαλερια έμεινε ακίνητη στην θέση της προσπαθώντας να σκεφτεί πράγματα που θα έβγαζαν νόημα αν τα ενωνε « Και γιατί δεν είναι στην φυλακή τοτε; » ρώτησε χαμηλόφωνα και η Λουίζα με κατεβασμένο το κεφάλι ανασηκωσε τους ώμους της « Είπε στο δικαστήριο ότι έφυγε εκείνη την μέρα πιο νωρίς από την βάρδια του γιατί ο γιος του έπρεπε να πάει στο νοσοκομείο , ο Τζακ μου έχει πει πως ο Γκρέγκορι ήταν στο σπίτι μια χαρά εκείνη την μετά που έγινε ότι έγινε. Ξέρεις τι όμως; Μετά από λίγες μέρες όταν η αστυνομία πήγε να το τσεκάρει ο Γκρέγκορι ήταν όντως στο νοσοκομείο με σπασμένα πλευρά, ήταν εκεί για έναν μήνα νομίζω »

Η Βαλερια άκουγε χωρίς να μπορεί να πει τίποτα, υπήρχε πιθανότητα ο πατέρας του που άκουγε στο όνομα Σαικ να δημιούργησε άλλοθι τον ίδιο τον γιο του για να δικαιολογησει την άνανδρη πράξη του; υπήρχε περίπτωση ο Σαικ να έσπασε τα πλευρά του Γκρέγκορι για να μην έχουν αποδείξεις οι αστυνομικοι; Αυτό ήταν τόσο άρρωστο για το μυαλό της « Θεε μου» μουρμουρησε και έκατσε πίσω « Θες μου δεν λες τίποτα, μην πεις τίποτα πουθενά όχι ότι φοβάμαι μην το μάθουν όλοι αλλά είναι σίγουρο πως θα βρούμε τον μπελά μας, οπότε καλό θα ήταν να μην απαντάς σε τηλέφωνα »

Η Λουίζα ήταν σοβαρή σε αυτό και έφυγε μην έχοντας αγγίξει το φαγητό της. Η Βαλερια κάθισε για λίγο εκεί και προσπάθησε να βάλει σε μια σειρά τα πράγματα. Εάν όλο αυτό ίσχυε τότε καλό θα ήταν να μιλήσει πολύ σοβαρά μαζί του. Τι και αν δεν ήθελε να της μιλήσει; Τι και αν όλο αυτό ήταν ένα παραμύθι που είχε σκεφτεί ο Τζακ για να κάνει την Λουίζα να τον συμπαθήσει; Ποια ήταν για να πάει να του πει κάτι τέτοιο; Η τρίχα στα μπράτσα της σηκώθηκε και άφησε την θέση της προσπαθώντας να βρει ανάμεσα στο πλήθος του διαδρόμου το ξανθό κεφάλι του Τζακ, χρειάστηκε να τρέξει μέχρι την άλλη πλευρά του γηπέδου εκεί που ήταν οι καυστήρες για να τον ανακαλύψει μαζί με άλλα τρία αγόρια που είχαν πιάσει ψιλή κουβέντα και κάπνιζαν ύποπτα τσιγάρα.

Ο Τζακ της έριξε μια έντονη ματια γεμάτη περιέργεια, ένας άλλος τύπος είπε με γλυκανάλατο τόνο « Ε γλύκα μην μας καρφώσεις » εκείνη του έκανε νόημα να μην αγχώνεται ή να μην της μιλάει. Ο Τζακ κατέβηκε από τον λέβητα που βούιζε και πέταξε μακριά το τσιγαριλικι σαν να μην έτρεχε τίποτα απομακρύνθηκαν λιγάκι σαν να ήταν συνενοημενοι. Στάθηκαν λίγο πιο έξω και εκείνη πρώτη βύθισε τα χέρια της στις τσέπες του παλτου της « Μπορεις να μου δώσεις την διεύθυνση του Γκρέγκορι; » ο Γκρέγκορι είχε γίνει καπνός μετά την λογοτεχνία και με το που χτύπησε το κουδούνι χάθηκε πριν προλάβει να βγει από την τάξη να του μιλήσει.

Ο Τζακ αυθόρμητα σχεδόν έκανε μια ειρωνική κίνηση με το χέρι του « Άκου, δεν ξέρω αν δεν το έχεις καταλάβει αλλά ο Γκρέγκορι δεν είναι ο τύπος που θες γύρω σου. Μετά από αυτό θες την διεύθυνση του; Μετά από μια αυτοκτονία θα θες ραντεβού ή κάτι τέτοιο;» όταν είπε 'μετά από αυτό' έδειξε το κεφάλι της κάνοντας μια ξεκάθαρη δήλωση για το τραύμα που έκρυβε με επιδεξιότητα. Εάν ο Τζακ γούσταρε τα κορίτσια τότε θα ήταν τέλειος με την Λουίζα. Αυτό έπρεπε να του πει αλλά δεν ήθελε να γίνει το ίδιο πικρόχολη με εκείνον, δεν το βρηκε καλογουστο το αστείο του για την αυτοκτονία « Μπορείς να μου δώσεις την διεύθυνση του ναι ή όχι; » ο Τζακ ανασηκωσε τους ώμους του.

« Φυσικά. Αν και θα έπρεπε να λογικευτεις τι θα έλεγε ο Ντάνι; » έκπληκτη κόντεψε να γελάσει με αυτό « Με εκβιάζεις;» ρώτησε έτοιμη να ανεβάσει τον τόνο της « Τον γουστάρεις και φέρεσαι έτσι; γιατί αν τον γουστάρεις σου έχω νέα - νομίζω ότι γερνει προς την θηλυκή πλευρά » ήταν τόσο οργισμένη όταν συλλαβησε τις τελευταίες λέξεις . Ήταν σίγουρη πλέον πως ο Τζακ γούσταρε τον Γκρέγκορι το είχε καταλάβει σχεδόν από τα πρώτα δευτερόλεπτα που βρέθηκαν και οι τρεις στο αυτοκίνητο.

Ο Τζακ δεν προσπάθησε να το αρνηθεί ούτε καν χαμογελασε για να την αυθαδιασει, αυτό την έκανε να μετανιώσει τόσο άσχημα για ότι είπε δεν ήθελε να τον κατακρίνει, εάν δεν την ενδιέφερε ο Γκρέγκορι δεν θα την ένοιαζε καθόλου εάν τελικά ο Τζακ τον ήθελε. Κατέβασε το βλέμμα της και έκανε μια προσπάθεια να ακουστει περισσότερο πολιτισμένη « Συγνώμη δεν το εννοούσα αυτό » η φωνή της ήταν σταθερή αλλά ο λαιμός της έκλεινε λες και θα έβαζε τα κλάματα « Κάνε ότι θες Βαλερια αλλα μην σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου » είχε βγάλει ένα στυλό από την τσέπη του και είχε ξηλώσει το πάνω χάρτινο μέρος απο το πακέτο με τα τσιγάρα του, της έγραψε κάτι πάνω  και της το έδωσε χωρίς πει τίποτα άλλο. Η Βαλερι γυρνώντας πίσω ήξερε ηδη πως ο Τζακ την έλεγε εγωίστρια και ψεύτρα, το ότι ήταν και τα δύο της προξένησε μια αποπνικτική αίσθηση, μακάρι να μπορούσε να μην κλαιει όταν θυμωνε μακάρι να ήταν καλύτερη

ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΉΣΕΙ την διεύθυνση που είχε στο τσαλακωμενο χαρτάκι τσιγαροκουτου μετά την λήξη του μαθήματος, πήγε απευθείας σπίτι. Ήθελε να βγαλει μια άκρη και να απολογηθεί όσο πιο ετοιμόλογα μπορούσε στην μητέρα της, γιατί αυτό έπρεπε να είχε κάνει εξαρχής, μπορούσε να γράψει κάποιο σημείωμα αντί να βγάλει κάποιον ανόητο λόγο για το πόσο λυποταν, βρήκε την ιδέα απελπιστικά ανόητη και δειλή.

Όλη της η διάθεση για απολογία χάθηκε όταν ανακάλυψε πως η μητέρα της δεν ήταν σπίτι, νόμιζε ότι θα την έβρισκε εκεί μιας και δεν θα είχε νόημα να πήγαινε στην δουλειά μετά την ενημέρωση της. Η Βαλερια κατέρρευσε στον καναπέ και αναλογιστηκε από το ένα έως το δέκα πόσες πιθανότητες είχε να της ξανά μιλήσει η μητέρα της εκείνη την εβδομάδα. Έπρεπε μάλλον να ήταν τιμωρημένη μιας και σε τέτοιες συνθήκες τέτοια πράγματα συμβαίνουν, έμεινε εκεί για αρκετή ώρα νόμιζε ότι μπορούσε να περιμένει , εγκατέλειψε όμως την ιδέα όταν πέρασαν δέκα λεπτά.

Βρέθηκε στο δωμάτιο της και κάνοντας μια γενναία προσπάθεια να πείσει τον εαυτό της να πάρει τηλέφωνο τον Ντάνι, το μετάνιωσε τόσο γρήγορα και απενεργοποιησε την κλήση πριν προλάβει να ακουστεί ο χαρακτηριστικός ήχος, αναρωτήθηκε εάν είχε αποφασίσει να του μιλήσει επειδή ο Τζακ την είχε κάνει να νιώσει άσχημα. Δεν ήξερε ακόμη αν ευσταθουσαν όσα άκουσε για τον Γκρέγκορι εάν όλα ξαφνικά έβγαζαν νόημα σε σχέση με αυτόν. Ήταν κουρασμένη και δεν ήξερε τι ακριβώς έπρεπε να κάνει, σε ποιον να μιλήσει και τι να πει. Μπορούσε να μην μιλήσει σε κανέναν και να αποφύγει τα πάντα, μια απόλυτη μέση οδός που δεν θα χρειαζόταν να κάνει να μούτρα της σφουγγαριστρα για κανέναν.

Ο Τζακ ήταν όντως καψουρεμενος με τον Γκρέγκορι; Αν ναι, πόσο καιρό; δεν ήθελε να πει ερωτευμένος γιατί θα της φαινόταν σαν αστείο να νιώσει κάποιος τόσο αγαστα αισθήματα για τον Γκρέγκορι, εάν δεν τον λάτρευες τον μισούσες και αυτό ήταν γεγονός. Πως ήταν δυνατόν ο Τζακ να είχε πει κάτι τέτοιο στην Λουίζα; εάν ήταν φίλος του και νοιαζοταν για αυτόν γιατί δεν είχε κρατήσει το στόμα του κλειστό; μπορούσε να του τηλεφωνήσει και να του πει όλα όσα ήξερε για τον Τζακ, αυτό θα την έκανε μια καργια κοσμικων διαστάσεων, εκτός από αυτό ο Τζακ δεν ήταν το αληθινό της πρόβλημα ίσως και να τον ζήλευε στην τελική τόσο όσο, αλλά ποτέ δεν τα χρησιμοποιουσε κάτι προσωπικό του για να τον στρέψει εναντίον σε κανέναν.

Δεν ήταν δουλειά της να μπλέκεται μαζί τους, δεν ήταν η δουλειά της ο Γκρέγκορι, δεν ήταν δουλειά της η οικογένεια του και ο πατέρας του. Πριν όμως το πάρει απόφαση ότι όλα αυτά δεν θα την απασχολούσαν ήθελε να του μιλήσει, όχι για  για την φυσική ή για το διάστημα ήθελε να τον ρωτήσει και εκείνη τι έκανε εκείνος να της διηγηθεί μια μέρα του, κάτι περισσότερο δικό του και λιγότερο του Γκρέγκορι μπορώ να σε τρελανω έκατσε υπομονετικά στην άκρη του κρεβατιου της και περίμενε ακούγοντας το ένα μπιπ μετά το άλλο αν δεν της το σήκωνε δεν θα του θυμωνε αυτό το είχε υποσχεθεί στον εαυτό της εκείνη την μέρα.

Θα σταματούσε να του μιλάει απότομα γιατί απλά δεν μπορούσε να μην επηρεαστεί από τα τόσα που είπε η Λουίζα « Γιατί είσαι θυμωμένος μαζί μου;» δεν περίμενε ότι θα ήταν τόσο διαχυτικη όταν θα άνοιγε η γραμμη, ήταν αγχωμένη και σαν να μην το ήθελε ακούστηκε σαν παραπονεμένη πρώην « Ποιος σου είπε ότι είμαι θυμωμένος μαζί σου; » την ρώτησε προκαλώντας της εκνευρισμό « Με αποφευγεις όμως » νόμιζε κατά κάποιο τρόπο ότι θα τον έκανε να έρθει σε δύσκολη θέση « Αυτό δεν θέλεις; » ήταν τόσο χαρούμενη που δεν μπορούσε να δει τα μούτρα της ενώ άρχισε να πήγαινερχεται μέσα στο δωμάτιο λες και είχε κάποιο πρόβλημα υπερκινησης.

« Αρα όντως με αποφεύγεις » συμπέρανε « Αρα όντως αυτό θες » η απάντηση του δεν την ξάφνιασε είχε πάντα έτοιμη την ατάκα « Για το όνομα όχι! » ψέλλισε αγανακτισμενη και έκατσε ξανά στην θέση της αναψοκοκκινισμενη « Γιατί δεν ήρθες χθες και προχτές;» εκείνη στήριξε την πλάτη της στον τοίχο ανοίγοντας την πόρτα της ώστε να έχει τον νου της αν θα έρθει η μητέρα της « Είμαι τιμωρημένη νομίζω » ο Γκρέγκορι δεν έκανε πλάκα με αυτό ούτε καν χαχανισε « Για το Σάββατο; Επειδή γυρίσαμε αργά;» ήθελε να του πει ότι ήταν επειδή κοντεψαν να πεθάνουν αλλά κράτησε το στόμα της κλειστό.

« Είχα πει ότι θα ήμουν στο πάρτι της Μπριανα όταν άργησα τηλεφώνησαν και πάει λέγοντας, η Νορα κάλεσε την μητέρα μου και της είπε τους προόδους που δεν έγραψα και για το τεστ φυσικής, σου έχω πει ότι η μητέρα μου δεν μου μιλάει πλέον; » ακούμπησε την κόψη του χεριού της στο δεξί της μάτι πρώτα και ύστερα πέταξε το σκουφάκι από το κεφάλι της « Ανδρομέδα εάν κλαις θα έρθω εκεί » αυτό την έκανε να πνίξει ένα ενοχλημένο χαμόγελο και να γελάσει ειρωνικά « Μην τολμήσεις το εννοώ » ρούφηξε την μύτη της και ανακαθισε μπορούσε να τον φανταστεί να χαμογελάει σε αυτό το σημείο να κάνει την δυναμική εμφάνιση του εκείνο το λακακι στο δεξί του μάγουλο.

« Αγκάλιασε την και ζητά συγνώμη σαν να ήταν το μόνο πράγμα που ήθελες να πεις εξαρχής, εάν δεν το εννοείς όμως μην το πεις καθόλου » χαμογελασε όταν το άκουσε αυτό ακόμη και αν δεν είχε αγκαλιάσει πολλές φορές τους γονείς της ή την Αννι μερικές φορές είχε την ανάγκη να το κάνει « Έτσι κάνεις όταν σου θυμώνει η μητέρα σου; » η ερώτηση της του προκάλεσε ένα κύμα κοφτου γέλιου « Όχι εγώ απλά την λέω μαμά τότε μου τα συγχωρεί όλα » προσπάθησε να φανταστεί την μητέρα του Γκρέγκορι, θα ήταν κάποια ψηλή γυναίκα με σκούρα μπλε μάτια; « Ή απλά της χαμογελάς » τον συμπλήρωσε γιατί ήξερε πως και εκείνος αρκούσε κάποιες φορές στο να την κάνει να νιώσει καλύτερα όταν της έσκαγε το συνωμοτικό χαμόγελο « Ανδρομέδα μου λες ότι έχω ωραίο χαμόγελο; » η Βαλερια σκέπασε το πρόσωπο της και έβγαλε έναν ήχο αποδοκιμασίας.

« Είναι κακό;» ρώτησε μειλιχια « Ανδρομέδα μην λες ανοησίες, θα είσαι τιμωρημένη την Παρασκευή; » η Βαλερια δεν το ήξερε αυτο και δεν ήταν καν σίγουρη για το είδος της τιμωρίας, εάν δηλαδή προσπαθούσε να βγει έξω θα την σταματούσε η μητέρα της; την Παρασκευή δεν θα έκαναν μάθημα και εκείνη ήταν αποφασισμένη πως δεν θα είχε άλλες εξορμήσεις με τον Γκρέγκορι « Γιατί ρωτάς; » δεν θα έχανε τίποτε αν άκουγε την πρόταση και ύστερα την απέρριπτε ευγενικά γιατί δεν είχε άλλη επιλογή.

« Θα μάθεις αν έρθεις μαζί μου » η Βαλερια κοίταζε έξω έτοιμη να του αναλύσει όλους τους λόγους για τους οποίους αυτό που πρότεινε δεν ήταν εφικτό περίμενε όμως να της πει κάτι που ίσως θα την έπειθε « Όχι ταράτσες, εκκλησίες, πιπεροριζα και πάρτι, θα είναι πρωί » ακούστηκε περισσότερο σαν να είχε κάνει ήδη το σχέδιο και ζητούσε απλά την βοήθεια της « Το ξέρεις ότι δεν είναι δυνατό » μουρμουρησε τόσο απογοητευμένη που δεν μπορούσε καν να του πει ένα ευγενικό όχι που είχε προγραμματισει εξαρχής « Μόνο αν δεν προσπαθήσεις »