R-18
(read at your own risk)
🌷

"Hindi ka pa ba napapagod sa paglayo sa'kin?"

Naia's body stiffened. Ano... Anong ibig sabihin nito? And why was he crying?

Amoy na amoy niya ang alak mula sa katawan nito. Mukhang nasobrahan kaya nagkakagan'to ang lalaki. But why? Litong-lito siya sa kasalukuyang nangyayari and she can't even react right.

Dapat ay tinutulak niya ito palayo. May girlfriend ito at siya nama'y ikakasal sa kapatid nito. And him professing his love for her is totally inappropriate.

Pero gusto niya eh. Dalawang taon niyang hinintay marinig muli ang mga katagang 'yon galing kay Jarvis. Dalawang taon niyang pilit binaon sa limot ang lahat pero hindi niya pa rin nagawa. At sa dalawang taong iyon, nangulila siya sa pagmamahal na si Jarvis lang ang nakakabigay sa kanya.

Pero mali. She's not gonna do this to George. Especially to Inno—who both were nothing but good to her.

"Jarvis," she gently pushed him away. "I think you should go back to your room—"

"Ayan ka nanaman," mahinang sambit nito. "You're pushing me away. Ayaw mo na ba talaga sa'kin, Naia? Mahal na mahal kita. Kaya naman kitang protektahan. Kung pagod ka na lumaban, kaya ko namang lumaban para sa'ting dalawa. Basta sa tabi lang kita. Kasi hindi ko kayang wala ka."

Ang bilis na ng tibok ng kanyang puso. Ramdam niya na rin ang biglang pagkahilo sa mga pinagsasabi nito. Mahal? Mahal pa rin siya ni Jarvis?

"Jarvis—"

"Naia..." His thumbs gently caressed her cheeks. Even if his eyes were a bit droopy, kitang-kita niya pa rin ang sinseridad at pangungulila sa mga iyon. "Please. Ako na lang. I beg you."

Napasinghap siya nang biglang lumuhod sa harapan niya si Jarvis. And it shattered her heart seeing him like that—begging and crying. Agad siyang bumaba at pilit itong pinatatayo.

"Jarvis, please. Don't do this—"

"Ako na lang mahalin mo, Naia. Gagawin ko ang lahat para tayo na lang uli," pagsusumamo nito. Parang hindi siya nito naririnig.

Umiiyak na rin siya. Sobrang sakit para sa kanya makitang nahihirapan ang taong mahal niya. But he was drunk. The only reason why he's like this is because he's drunk. Baka naaalala lang nito 'yung mga naganap noon kaya ito nagkakaganito.

"Alam ko mas may itsura si Kuya sa'kin," patuloy nito. "And he has a better personality. Kaya ka niyang dalhin kahit saan without hiding. Kaya ka niyang dalhin sa mga gusto mong puntahan. Alam... alam kong hindi ko 'yon nagawa sa'yo dati pero kaya ko rin naman. I didn't even know you like going to amusement parks. But I can take you to all the amusement parks in the world. Magsabi ka lang. Kung gusto mo pagagawan na lang kita ng sarili mong amusement park. Kaya ko 'yon. Basta please, ako na lang. Wag mo lang ako layuan. Kaya ko..."

He was slurring but he kept on going. Hindi niya lubos maisip na may dinadala pa rin pala itong mga hinanakit from before.

Siya ang may gusto na itago ang relasyon nila. But he felt guilty for it. Tuloy-tuloy ang pagpatak ng kanyang mga luha habang pilit itong itinatayo.

"Yung mga hindi natin nagawa noon, pwede naman natin gawin ngayon," patuloy nito as he cupped her face. "Okay na eh. Pwede na. Hindi na kita studyante. Di mo na rin ako prof. Dapat noon ko pa 'yon ginawa. Hindi ko naman kailangan ng trabaho. Dapat nagresign na ako noon. Hindi ka sana nawala sa'kin. Teka nagresign na pala ako. Babalik ka na ba sa'kin? Hindi mo na ako teacher. If you really want to marry my brother... don't. He's in love with someone else. So if you want... I can be his substitute. I... I can love you fully... I can love you better."

Kumawala ang isang hikbi mula sa kanya. Naalala niya 'yung unang pakilala nito sa kanya. How they flirted endlessly and ended up in her place. Miss na miss niya na ito. Hindi niya na kayang labanan ang sarili. Just one night. Kahit ngayon lang...

She leaned in a their lips touched. Samu't-saring emosyon ang kanyang nararamdaman but only one was prominent: Love.

Mahal pa rin niya ito. Yes, she was on the process of fighting those feeling pero hearing him saying he still loves her? Wala na. Tapos na ang laban. Talo na siya.

Jarvis kissed her back. Ikinulong nito sa mga kamay ang kanyang mukha as he deepened the kiss.

Oh how she missed this. Their hunger for each other was too overwhelming that she felt herself drowning in the fever of his kiss.

Bigla na lamang niya naramdaman ang pagabgat ng katawan mula sa sahig. He was carrying her bridal-style while their lips were still connected. Her arms automatically wrapped around his neck and soon enough, she felt the soft mattress behind her.

"Jarvis..."

Hindi pa rin sila nahinto sa pinagsasaluhang halik. Sa halip ay naramdaman niya ang paglakbay ng mga kamay nito sa kanyang katawan. And so was hers. She started touching whatever part of his body her hands fancied. What she missed for the past two years.

Then his kisses traveled south. He started with her jawline down to her ear. He nibbled at her earlobe and licked her skin. Maya-maya pa'y bumaba ang mga labi nito sa kanyang leeg which sent shivers down her spine.

Hindi niya na nga alam kung pano nito nagawang tanggalin ang suot niyang t-shirt. He continued to kiss, nibble, caress and fondled her. And occasionally he comes back to her lips and devours it like  they were devouring each other's soul. Bahagya siyang nagulat nang maramdaman ang kamay niyo sa kanyang dibdib. The feeling of his naked palm on her sensitized skin as he groped and rubbed its hardened crest was enough to make her moan out his name.

"Jarvis!"

Ang init-init ng pakiramdam niya. Animo naliliyab sa bawat halik na ikinikintal ni Jarvis sa kanyang katawan habang abala ang mga kamay nito sa paglakbay sa buo niyang katawan. Para na siyang mababaliw sa sobrang sensasyong nararamdaman.

It was pretty clear where they were headed. And all the warning sirens in her head was on high alert. Pero inignora niya lamang ang mga iyon. Inno, George, their families... alam niyang mali pero mahal na mahal niya si Jarvis. Kahit siguro ngayon lang eh pwede siyang maging selfish?

Kanina pa sumisigaw ang kanyang utak asking her if she's ready to face the consequence after this. And her heart screams back a short, unwavering "yes". Handa siya sa mga pwedeng mangyari pagkatapos nito. At hindi siya magsisisi. 'Coz one night with him is worth having a whole lifetime of pain.

She rolled on top of him and gently pulled his top off. Ngayong gabi, ipararamdam niya dito kung gano niya ito kamahal. At kung hindi man nito maalala ang nagyayari, it's fine. At least nagawa niyang ipaalam dito na siya pa rin ang mahal niya. That even within those two excruciating years, ito pa rin ang mahal niya.

"Naia..." he moaned out as she trailed kisses from her neck down to his chest. Her hands wandered around—from his abdomen down to his v-line. Hindi niya napigilan ang sarili as she gently tugged the grater of his shorts down.

But Jarvis had plans of his own. Pinagpalit nito ang kanila posisyon and kissed her passionately on the lips. Tulad ng dati, he kissed her gently and softly. The way he gently touched her made her feel like some fragile china doll that needed extra care handling.

His hand trailed along the curves of her body as his lips followed. His tongue laved to and fro, gently sucking along the way.

Halos mabaliwa-baliw siya sa sensasyong dulot ng pagpapala nito sa kanya. And like before, all she could do was moan and call out his name.

"Jarvis, please..."

Tila iyon lang ata ang hinihintay nitong marining. From that point ay nagkaroon na ng urgency ang bawat galaw nito. Dahan-dahan nitong hinila ang pamibaba niya habang kinikintalan ng magagaang halik sa may bandang tiyan niya. And just like before, wala siyang nakapang pagaalinlangat at hinayaan lamang ito.

She wanted this to happen. Walang pinagkaiba noon at ngayon.

"Beautiful..." sambit nito habang titig na titig sa kanyang mga mata. "You're finally mine again, Naia..."

Then he started trailing kisses again. Nagsimula ito sa kanyang leeg pababa sa kanyang mga dibdib. At nang pagsawaan ang mga iyon ay dumiretso sa kanyang tiyan patungo sa uka ng kanyang pusod. Bumaba pa ito't ang tanging nagawa na lamang niya'y mapakapit sa buhok nito.

"Oh my god!" bulalas niya sabay napaarko ang kanyang likuran.

Sasabog na ata ang kanyang dibdib sa sobrang sensasyong darama. Her breathing was starting to grow ragged at parang unti-unti na siyang pinapanawan ng ulirat.

Can one die from too much pleasure?

Agad niyang tinutop ang bibig at isang impit na tili ang kanyang pinakawalan. Nanginginig ang buong katawan niya't tila nawalan ng lakas ang tuhod pagkatapos humupa ng sensasyong dulot ng pinaggagagawa ni Jarvis. Pero hindi pa yata ito tapos. Siniil siya nitong muli ng halik. His hands doing wonders yet again.

"Jarvis..."

And there it was. The fire was ignited again. Maya-maya pa'y naramdaman niya na ang pag-iisa nila. Nakagat niya ang ibabang labi upang hindi mapahiyaw. It wasn't their first time but it felt like it. But the sensation overpowered that pain.

"Naia..." bulong nito as he pushed himself inside her.

He took her slowly and with so much tenderness. Tulad ng dati, pinaramdam nito sa kanya kung gano siya nito kamahal at kinaiingatan. He took care of her while making her feel the intensity of the act at the same time.

Soon enough, the pleasure she felt with his movements was too much for her to handle and the blissful sensation was about to yet again reach its peak. Bumilis ang mga kilos nito kaya't pakiramdam niya't papupugto ang kanyang hininga. And then it happened. Napaliyad siya't naisigaw ang pangalan nito.

"Jarvis!"

Simultaneously, he shuddered and embraced her so tight. He buried his face on the crook of her neck as he too reached his peak. Naramdaman niya pa ang pagdampi ng mga labi nito sa kanyang leeg as he caught his breath.

"I love you, Naia..." bulong nito. "I love you so damn much..."

"I love you too, Jarvis. So damn much..."

🌷

Dahan-dahang nagmulat ng mata si Naia. She was a bit disoriented kaya it took her a whole minute to realize what was the warm thing cuddled close to her body.

It's just Jarvis...

Wait. Jarvis?!

Biglang nag-flash sa kanyang isipan ang mga naganap kagabi—er, kaninang madaling araw. Napatingin siya sa kanyang tabi at bumungad nga sa kanya si Jarvis na himbing na himbing. Nakadagan ang mga hita nito sa kanyang hita habang ang braso naman nito'y nakapulupot sa kanyang baywang. In short, they were cuddling spoon fashion. Biglang nag-init ang kanyang pisngi nang maramdaman ang kung anong tumutusok sa kanyang tagiliran.

They did it twice. Thrice. She lost count. But all of them were amazing.

But wrong. Very wrong.

Hindi siya makapaniwala na inignora niya lahat ng mga posibleng maging kapalit ng isang gabing iyon. She can't believe na nagpadala nanaman siya sa kanyang puso. Bakit ba kasi ang rupok niya pag dating kay Jarvis? Ano na lang ang mangyayari pagkatapos nito? Paano si George? Si Inno?

God how could she be so careless! Bakit niya ibinigay ang sarili sa taong may kasintahan na? And more importantly, ikakasal siya sa kapatid nito.

Ang tanga mo, Naia!

Dahan-dahan ay tinanggal niya ang brasong nakapatong sa kanyang katawan. Gumalaw naman agad si Jarvis pero sa hindi niya inaasahang paraan. Mas hinigpitan pa nito ang yakap sa kanya't ibinaon ang mukha sa kanyang leeg. She could feel his warm breath on her skin that's slowly breaking her wall. Again.

Hindi. Hindi na pwede. She took a deep breath and with all her might, broke free from his embrace. Siguro nga't sobra ang nainom nito ng nakaraan kaya't knock-out pa rin ito. That and napagod ito.

Slightly nakadapa si Jarvis when she hopped off the bed. His exposed back was really a sight to see. Well defined and well toned gaya ng harap. Umiling siya.

No. Stop that, Naia. You need to escape. Bago pa magkanda-gulo gulo ang lahat. He won't remember if he doesn't see you.

Maingat niyang tinungo ang banyo't doon nagbihis. Dahan-dahan niya ring inabot ang kanyang gamit bago tahimik na lumabas ng silid.

"And where do you think you're going?"

She froze. Patay na.

"Walk of shame ba 'to, Naia?" nakangising tanong ni Dos. "Saan ka pupunta?"

"Umm... uuwi? Magtatanghali na kasi baka hinahanap na ako nina Dad..."

He scoffed then laid her hand out.

"Yung charger ko?"

"Ah... ano... nasa loob kasi—wait!"

Pinigilan niya itong pumasok sa silid. Jarvis was still in there, sleeping—naked. Kapag nakita ito ng lalaki baka kung anong gulo pa ang mangyari.

"Relax," anito. "I grew up with him. Sanay na kong makita ang katawan ng mga pinsan ko."

"How—"

"You two weren't that quiet last night," simpleng sagot nito. Napa-facepalm siya. "Kahit anong pigil mo, Naia. A screamer is always a screamer."

Agad siyang pinamulhan ng mukha. "Dos, I can explain—"

"You don't have to," putol nito sa kanya. "I know what you two are going through so I'll give you a free pass. Siguruhin niyo lang na naging safe kayo. Because by the looks of it, hindi naging handa si Jarvis."

"I—"

Hindi na siya nito pinatapos at pumasok na sa silid. Dali-dali naman siyang bumaba ng hagdan at naglakad papalabas ng gate.

What did you just do, Danaia?

🌷