The real Chaseter Gandalf

Harburt's POV:

Agad akong nakakita ng bench at naupo doon.Dahil wala naman akong ibang gagawin dito.
Kinuha ko nalang yung phone ko at nagbasa sa mga conversation namin dati.

Her:Why the moon was bright
       even though it was
       surrounded by a dark sky?

Napangiti ako sa tanong niyang yun,Mukha kasi siyang batang manghang mangha sa mga bituwin,moon,and meteor.

Me: This close proximity to Earth is what makes the Moon brightest object in the sky, at least when the Sun's not around. It also gets a boost due to what is known as the Opposition Effect, which refers to how an object can appear brighter when it is illuminates from directly behind the observer.

Her: Wow, how did you know 
         that?hahahaha

Me: Base on my research hahaha.

Hahaha,hindi ko maiwasang hindi matawa pag ganito pinag-uusapan namin....

"Chaseter Gandalf" Hindi na ako nagulat ng tawagin niya ako sa totoo kong pangalan.

Alam kong hindi susundin ni Walter yung sinabi ko,na siya ang magpakilalang Chaseter.

Mali din na sinama ko pa siya sa plano ko.Maling mali.

Agad akong lumingon sa kanya ng nakangiti."Missy" I called her using the nickname I created, only for her.

Nangilid ang luha niya ng sabihin ko yon.Shet!
I was about to approach her when she suddenly stopped me.

"What is the truth behind this"
She said,I thought I was ready for this but.I'm not.

"I will give you 10minutes to explain"

Wala na akong magagawa kung ito na talaga yung araw na dapat niya ng malaman yung totoo.

"I really love you Missy"
Panimula ko.

"You stupid,direct to the po---" hindi ko na siya pinatapos dahil sinundan ko na yung sasabihin ko.

"That's why I told my parents that I'm gonna marry you,when you turned in legal age" I said.

Nagulat siya sa sinabi ko pero pinagpatuloy ko lang ang pagkukuwento ko.

"I know we're too young for that ,but I'm really sure with you.To the point that I see you carrying our child.Living in the same house" Bahagya akong tumigil,alam kong kulang ang 10minutes para iexplain ang lahat pero wala akong pakealam.I'm going to tell her the truth even my time is limited.

"Because you loved me even you didn't  really know who I am.And your the only person I met online,who's not looking at my physical appearance.So I told  my mom that I'm going here in the Philippines to see you.And for you to know me too.
Nagalit sakin ang mommy ko dahil nakilala lang daw kita online.Pero nagpumilit ako para payagan niya ako" Mahabang kwento ko.

Parang ayoko ng ituloy yung susunod.Ayoko ng ganito!

"Continue"

"She got mad at me,at kapag hindi ko daw sinunod yung gusto niya may mangyayaring masama sa pamilya mo" Diretsong pagkakasabi ko.

Bahagya siyang nagulat.Shet no!!!!

"What do you m-mean?"

"But I don't believed her,dahil hindi naman ganun ang pagkakakilala ko sa kanya......Pero mali ako"

"Hindi ko siya pinakinggan at tumuloy sa plano ko,na pumunta sa bahay niyo bitbit yung pusang gustong gusto mo.Pero malapit pa lang ako sa gate ng bahay niyo.Nang marinig kong may nag-iiyakan sa loob"

Nangingilid na ang luha sa mata ni Lucy, ayoko ng ganito.Doble pa yung sakit na nararamdaman ko kapag nakikita ko siyang umiiyak.

Hindi ko na yon pinansin at tinuloy ang kwento ko.

"Biglang nagring ang phone ko nun,at ng makita kong si mommy yung tumawag naiyak na ako.Dahil parang alam ko na ang susunod niyang sasabihin.And I was right siya ang may kagagawan nung mga naririnig kong iyak sa loob ng bahay niyo"

Inalala ko yung sandaling yon.

Flashback:

Masaya akong makikita ko na si Lucy sa personal,hihihi.At kilala din ako ng daddy niya kaya hindi ako mahihirapang makisama sa kanila.

Pinark ko ang sasakyan ko malayo layo sa bahay nila.Naglakad nalang ako papunta sa kanila habang bitbit yung Munchkin cat na gustong gusto niya.Sobrang lapad ng ngiti ko.

Naalala ko tuloy kung bakit niya ko tinawag na munchkin.Kasi daw hindi siya binilhan nung daddy at mommy niya nung pusang gusto niya.Kaya sabi niya ako nalang daw tatawagin niyang munchkin.

Napangiti ako ng maalala ko yon.
Malapit na ako sa bahay nila ng may narinig akong sigaw at iyakan.Bumilis bigla ang tibok ng puso ko.Hindi pwede.

At tuluyan na akong naluha ng makita kong tumatawag si mommy.

I answered her call.
"What now?I said do what I've told you.But you're not listening. Layuan mo na ang babaeng yan,kundi yung mommy niya ang isusunod ko" Hindi na ako nakasagot dahil binaba na niya ang tawag.

Si tito Elbert yung iniiyakan nila?

Tuluyan na kong naiyak,alam ko kung gano kaclose si Lucy sa daddy niya.At nakita ko na yung ambulansyang papalapit sa bahay nila.Tumago ako sa punong nakita ko.

Habang nakatingin sa mga taong tulong-tulong na nilalagay yung katawan ng daddy ni Lucy.At sa unang tingin patay na ito,nakasaksak sa leeg yung kutsilyo.

Agad akong napatingin sa direksyon ni Lucy.Hindi siya umiiyak.

But I know,she's dying inside.I want to hug her.

Pero naalala ko yung sinabi ni mommy,agad kong pinunasan ang luha ko at sumunod sa mabilis na ambulansya.

Nandito ako ngayon sa labas ng hospital, at kitang kita ko si Lucy habang nakatayo sa labas ng morgue.Dahil bubog naman yung harang mula sa labas at loob.Ay kitang kita ko siya na parang tulala.

Kinuha ko agad yung cellphone ko at tinawagan siya.Bahagya siyang ngumiti ng makita niya akong tumawag.

Pero hindi ko na siya hinayaang makaimik ng makita kong sinagot niya na yung tawag.

[Listen first,I know you'll hate me after this.But I'm sorry I thought I can wait for you that long .But I can't,I just wish I could delete the distance between us,but I know it's impossible.I wish you find someone who will love you personally,And I know it's not me.I'm sorry......Missy]
Pagkasabi ko nun ay binaba ko na din yung tawag.

Kitang kita ko siyang nanlumo naiiyak na din siya.The next thing I knew nakaupo na siya habang yakap ang sarili.

I'm sorry Missy.

Hindi ko na napigilan ang sarili kong puntahan siya pero...nakita ko yung mommy niya at dalawang kapatid na lumabas.Kausap yung nag-asikaso ata don sa daddy ni Lucy.

Pero agad kong napansin na hindi lang siya pangkaraniwang nag-aasikaso don sa morgue.

Tauhan siya ni mommy.

Agad akong napaatras at bumalik sa pwesto ko!

End of flashback

Pagkatapos kong maalala yung nangyari,agad kong kwenento ito kay Lucy.Hanggang don sa araw ng burol ng daddy niya at libing.

I was there nakatingin sa lahat ng ginagawa niya.Don sa time na lumabas siya at umupo sa bench habang umiiyak.Pupuntahan ko na sana siya nun pero nakita kong may lumapit sa kanyang lalaki.

Biglang tumayo si Lucy at agad naman siyang niyakap nung lalaki.At tuluyan ng naiyak ng sobra si Lucy.

Shit!that should be me!
Sabi ko sa sarili ko.At bago pa ako may magawa sa lalaking yun tumalikod na ako.
Nasasaktan akong makita sila na magkayakap.

At nandon din ako nung araw na naging sila ni Vince.Hindi ko na nakayanan ang nakita ko at bumalik nang Singapore.Na gustong mangyari ni mommy.

"Thank you for answering all my question.And decided to go back to Singapore, you saved my mother's life" Pagkasabi niya nun bigla siyang tumalikod sakin.

Pero hinabol ko siya at niyakap mula sa likuran."Missy I'm sorry,sorry...hindi ko alam na kayang gawin yun ng mommy ko" Umiiyak na sabi ko.

This is the first time I hugged her and I hate the reason why.

Tinanggal niya yung pagkakayakap ko sa kanya.At humarap sakin.

"You don't need to apologized for a sin you did not committed" She said habang lumuluha.

And again,she just made me fall for her even more.

"The only mistake you done,yon ay ang hindi pagsunod sa mommy mo" Dugtong niya pa at tuluyang umalis.

Hindi ko na siya hinabol,dahil kahit hindi niya sabihin.Alam kong galit siya sakin.

Lucy's POV:

Sa lahat ng nangyari sa buhay ko ito na ata yung pinaka masakit.Sunod sunod ang nalaman ko,unti-unti rin nanghihina ang katawan ko.

Kung may mahirap man pigilan sa mundo,para sakin ay ang emosyon .Dahil kahit anong  gawin natin para pigilan mailabas ang bigat ng damdamin natin.Kusa pa rin itong lalabas kahit hindi mo gustuhin.

Nasasaktan ako sa nalaman ko hindi ko alam na yung taong nakilala ko,online.Ang magiging dahilan ng pagkamatay ni daddy.

B-bakit si daddy pa?bakit yung taong importante pa sa buhay ko?

Hindi ko alam kung saan ako papunta,agad kong kinuha ang phone ko para tawagan si Ross.

[L-lucy]She said over the phone.

[R-ross nahanap ko na siya,si Chaseter Gandalf y-yung ex mo] Umiiyak na bungad ko sa kanya.

[I know Lucy,nakinig ko lahat nang pinag-usapan niyo.Tumingin ka sa kanan mo] Pagtingin ko sa kanan ko andon si Ross papalapit sakin.

Naguguluhan man hinintay ko siyang makarating sakin.

"L-lucy sorry,I lied to you.I know who's Chaseter Gandalf is"

Napailing-iling ako hindi ako makapaniwala sa sinabi niya.All this time?kilala niya pala yung taong matagal ko ng hinanap?

Ni hindi manlang niya sinabi sakin.

"Because Chaseter Gandalf is my cousin" Dugtong niya pa.
"A-at alam ko din kung b-bakit namatay ang daddy mo Lucy"
Tuluyan na Kong nainis,she's liar!all this time alam niya pala ang lahat.Wala na kong lakas para sagutin pa siya.

"Because I was the one who stabbed him,dahil inutusan ako ni tita Trina.Mama ni Chaseter, at yun ang hindi alam ni Chaseter"
Lumapit ako sa kanya at agad ko siyang sinapak.

"Ngayon alam ko na" Alam kong si Chaseter yun.Pero hindi manlang kami lumingon ni Ross sa kanya.

"You son of a bitch Ross!pinag-mukha mo ko akong tanga!Una kakahanap kay Chaseter na yan!Pangalawa sa daddy ko.
Naniniwala na talaga ako sa kasabihang kung sino pa yung pinagkakatiwalaan mo sila pa yung may pinaka malaking lihim sayo" Pagkasabi ko nun ay agad ko silang tinalikuran.Nasa tabi ko lang pala yung taong pumatay sa daddy ko.

I'm so stupid!

Malapit na ako sa kalsada at agad kong pinara yung bus na nakita ko.I want to see mama,I need to tell her the truth.

Pagsakay ko ay nagtinginan ang mga tao.Don ko lang din napansin na nakadress nga pala ako.Pero wala akong pakealam ,agad akong humanap ng mauupuan,sa may bandang huli.

Sinabi ko lang kung saan ako baba.At agad kong kinapa yung kwintas na bigay sakin ni daddy.

Daddy!daddy I'm sorry.

Malapit lang ang bahay namin dito,kaya naman ilang minuto lang nakarating na ako.
Pagkababa ko ay tumakbo agad ako sa bahay at nag-doorbell.

Ilang pindot lang ay binuksan na ang pinto.Si Duffy ang nagbukas nito bunso naming kapatid.
"Where's mama?" Tanong ko sa kanya.Halatang gulat pa siyang makita ako.

Sinabi niyang nasa kusina, kaya nagmadali akong pumunta.
"L-lucy anong ginagawa mo dito?" Bungad sakin ni mama,lumapit ako sa kanya at yumakap."Ma....alam ko na kung sinong may gawa nun kay papa"Umiiyak na sabi ko.

Pero wala akong narinig na tugon mula sa kanya.Kaya umalis ako sa pagkakayakap sa kanya para tingnan ang reaction niya.

Malungkot ang mga mata ni mama at Seryosong nakatingin sakin.

"I know Lucy" Napakunot ang noo ko sa sagot sakin ni mama.

"Po?"

"Alam ko kung anong totoong nangyari sa daddy mo" Bumuhos nanaman ang luha ko.

Bakita parang pakiramdam ko pinagsinungalingan ako ng mga taong pinagkatiwalaan ko.

"B-bakit h-hindi niyo sinabi sakin ?" Hanggat maari pinapanatili kong kalmado ang boses ko.

"Dahil alam namin kung gano ka kaclose sa daddy mo"

"Pero karapatan ko ding malaman yung totoo!" Naiinis na ako sa mga dahilan nila.

"I know it pains us a lot ,but i know it was hard for you" Ayoko ng marinig yung dahilan ni mama.Tumalikod na ako,pero nadaanan ko si Azel at Duffy.
Agad akong lumapit kay Duffy para hiramin yung  susi ng motor niya.Nagtataka man binigay niya din sakin.

Nagpapasalamat ako kay daddy at tinuruan niya akong magmotor.Pagkasakay ko ay mabilis ko itong pinaandar.

Hindi naman masyadong malayo dito yung libingan ni daddy.

Flashback:

"Baby Lucela,come here to daddy I'll give you something" Agad akong lumapit kay daddy.

"What's that po daddy" Sinenyasan niya akong tumalikod na agad ko namang ginawa.

Naramdaman ko nalang na tinaas niya yung buhok ko at may nilagay sa leeg ko.Agad ko itong kinapa at tiningnan.

It's a half moon necklace.

"Do you like it?" Agad akong humarap kay daddy at niyakap siya.

"I love it daddy,thank you po" Gumanti naman siya ng yakap sakin at hinalikan ang noo ko.

End of flashback

Kasabay ng pagbuhos ng luha ko ay ang malakas na pagbuhos ng ulan.

Hindi ko na halos makita ang daan,idagdag mo pa yung malakas na pagbuhos ng ulan.

*peeeepp*

Malakas na pagbusina ang narinig ko bago ako bumangga sa paparating na koste.

Namamanhid ang buo kong katawan,nakahiga ako sa malamig na kalsada.Habang pumapatak sakin ang mga butil ng ulan.Naramdaman kong may tumatawag sa pangalan ko.

Pero nahihilo na ako,nanlalamig na din ang buong katawan ko.Hanggang sa dumilim na ang lahat sa paligid ko.

TENENENENEN........