Τον Ιούνιο η Αντιγόνη είχε παρατήσει τελείως το διάβασμα κινδύνευε να χάσει την εξεταστική του εξαμήνου. Είχε κλειστή στο δωμάτιο της εδώ και τρεις μέρες και δεν έλεγε να βγει έξω με τίποτα. Τα κορίτσια την είχαν παρακαλέσει, την είχαν απειλήσει άλλα δεν είχαν καταφέρει να την σηκώσουν από το κρεβάτι. Έτσι φώναξαν της μεγάλες δύναμης δηλαδή τον Νίκο, με την ελπίδα ότι θα τον ακούσει αυτόν τουλάχιστον.

Μαρία: Νίκο, άμα μπορείς μίλησε της θα χάσει το εξάμηνο.

Κατερίνα: Σε εμάς δεν λέει τι έπαθε.

Νίκος: Εντάξει ακόμα στο δωμάτιο είναι;

Μαρία: Ναι, δεν έχει βγει εδώ και τρεις μέρες.

    Ο Νίκος προχώρησε προς το δωμάτιο της και χτύπησε διακριτικά την πόρτα.

Νίκος: Να μπω;

Αντιγόνη: Μπες τι θες;

Νίκος: Γιατί μου έχεις γυρίσει την πλάτη είσαι καλά;

     Η Αντιγόνη γύρισε μπροστά και ο Νίκος είδε τα πρησμένα και κατακόκκινα ματιά της από το κλάμα. Ο Νίκος έκατσε διπλά της και την τράβηξε στην αγκαλιά του.

Νίκος: Τι έγινε Αντιγόνη μου; τα κορίτσια ανησυχούν;

Αντιγόνη: Χώρισα με το Άγγελο πριν λίγες μέρες.

Νίκο: Να σου ένα μυστικό και εγώ εχτές με την Βίκυ οπότε σε καταλαβαίνω.

Αντιγόνη: Νιώθω τόσα πολλά που το μονό που θέλω είναι να ξεσπάσω.

Νίκο: Ξέρω ένα καλύτερο τρόπο από το να κάθεσαι να χαλάς αυτά τα ωραία ματάκια σου.

Αντιγόνη: Τι έχεις στο μυαλό σου;

Νίκο: Να τρέξουμε;

Αντιγόνη: Μου αρέσει η ιδέα σου πάμε.

     Ο Νίκος βγήκε ανακουφισμένος από το δωμάτιο ώστε να ετοιμαστεί, τα κορίτσια τον ρώτησαν άμα του είπε της έπαθε άλλα ο Νίκος δεν είπε λέξη. Λίγα λεπτά αργότερα είδαν την Αντιγόνη να βγαίνει από το δωμάτιο της έτοιμη για τρέξιμο.

   Είπαν στα κορίτσια ότι θα πήγαινα στο πάρκο και έφυγαν από το σπίτι χωρίς άλλες εξηγήσεις, βγαίνοντας από το σπίτι η Αντιγόνη άρχισε να τρέχει όσο ποιο γρήγορα μπορούσε ώστε να ξεσπάσει αυτό που είχε μέσα της. Περίπου δυο ώρες μετά είχαν εξαντληθεί και η δυο όποτε έκατσαν στο παγκάκια, εκεί ο Νίκος άνοιξε την κουβέντα.

Νίκος: Για πες μου τώρα τι έγινε;

Αντιγόνη: Βγήκαμε ως συνήθως για καφέ και αφού κουβεντιάσαμε αρκετή ώρα μου είπε χωρίζουμε και σηκώθηκε και έφυγε.

Νίκο: Έτσι χωρίς εξηγήσεις;

Αντιγόνη: Ναι, έχει εξαφανιστεί.

Νίκο: Στεναχωρήθηκε πολύ;

Αντιγόνη: Έτσι νόμιζα άλλα τώρα δεν είμαι πολύ σίγουρη τι νιώθω.

Νίκος: Δεν κατάλαβα!

Αντιγόνη: Ούτε εγώ, άλλα σίγουρα η παρέα σου μου έκανε πολύ κάλο.

Νίκος: Είσαι καλά αυτό με ενδιαφέρει;

Αντιγόνη: Ναι, πολύ καλύτερα πάμε όμως μας περιμένουν τα κορίτσια.

Νίκος: Ας γυρίσουμε τότε.

Αντιγόνη: Αγώνα μέχρι το σπίτι μου.

Νίκος: Όποιος νικήσει κερνάει καφέ;

Αντιγόνη: Έγινε.

    Όταν τελείωσε επιτελούς η εξεταστική τα κορίτσια έφυγαν για της διακοπές τους. Μακριά από τον Νίκο η Αντιγόνη κατάφερε να ξεκαθαρίσει τα συναισθήματα της, η συνειδητοποίηση όμως της τρόμαξε. Ήταν ερωτευμένη με τον Νίκο. Δεν ήθελε όμως να το πει πουθενά φοβόταν πίστευε, ότι η φίλες της θα την κορόιδευαν και ο Νίκος θα γελούσε μαζί της, έτσι κράτησε για τον εαυτό της.

    Στα τέλη του Αυγούστου τα κορίτσια είχαν γυρίσει πλέον στην Αθηνά και έπιναν καφέ στην βεράντα της Κατερίνας. Η Αντιγόνη που είχε να δει τον Νίκο ένα μήνα ένιωθε ότι θα έσκαγε.

Αντιγόνη: Ποτέ γυρίζει ο Νίκος;

Κατερίνα: Γύρισε εχτές το βράδυ, οπού να είναι θα ξυπνήσει.

    Εκείνη ακριβώς την στιγμή βγήκε ο Νίκος στην βεράντα, φορώντας μόνο ένα σορτς, η Αντιγόνη που έπινε νερό εκείνη την στιγμή κόντεψε να πνίγει.

Νίκος: Καλήμερα κορίτσια.

Αντιγόνη: Καλήμερα, πως πέρασες;

Νίκος: Απίθανα η καλύτερες διακοπές μου.

Αντιγόνη: Χαίρομαι τότε.

Μαρία: Βαριέμαι τι λέτε να κάνουμε;

Κατερίνα: Είστε για κανένα επιτραπέζιο;

Νίκος: Έχω καλύτερη η ιδέα παίζουμε Θάρρος ή Αλήθεια;

Αντιγόνη: Γιατί όχι, πλάκα θα έχει, ξεκινά Νίκο.

Νίκος: Κατερίνα, έχεις το θάρρος να τσιμπήσεις την Μαρία;

Μαρία: Άου! Αυτό πόνεσε.

Κατερίνα: Σειρά μου έχεις, το θάρρος να φιλήσεις την Αντιγόνη;

      Εκείνη την στιγμή την έπιασε πανικός, ήθελε σαν τρελή να τον φιλήσει άλλα ήξερε ότι μόλις τα χείλια τους θα ενωθούν θα σπάσει και θα ομολογήσει τα αισθήματα της.

Αντιγόνη: Δεν μιλάς λογικά αυτά είναι βλακείες.

Κατερίνα: Το κάνεις ή χάνεις Νίκο;

Νίκος: Εντάξει.

     Ο Νίκος σηκώθηκε την τράβηξε στην αγκαλιά του, την κοίταξε στα ματιά και αφού την χάιδεψε στο μάγουλο την φίλησε, μπορεί από την μεριά του να ήταν ένα απλό φιλί άλλα η Αντιγόνη ένιωσε σαν να γέμισε κάθε κενό μέσα της, σαν να κούμπωσε πάνω του σαν να ήταν πάντα εκεί. Ο Νίκος έκοψε το φιλί αρκετά γρήγορα γιατί είχε αρχίσει να νιώθει άβολα.

Κατερίνα: Η σειρά σου τώρα.

Μαρία: Αντιγόνη μας ακούς; είναι η σειρά σου

Αντιγόνη: Ε; Δεν δεν μπορώ φεύγω

Τραβηχτικέ από την αγκαλιά του και άρχισε να τρέχει μακριά από εκεί, χωρίς να δώσει καμιά εξηγήσει.

Αντιγόνη

Αχ! Τι φιλί ήταν αυτό, ακόμα νιώθω τα χείλια του πάνω στα δικά μου. Με ένα του φιλί και ένα χάδι με έκανε να ταξιδέψω στα ουράνια, μου εξαφάνισε όλους τους ενδοιασμούς. Άμα έμενα για άλλο ένα λεπτό εκεί δεν θα άντεχα να κρύβω τα αισθήματα μου, αυτά τα χείλια του ποσό θα ήθελα να φιλήσουν όλο το κορμί μου. Είχα χαθεί στης σκέψη μου ακυρολεκτεί ονειροπολούσα πως θα ήταν άμα είχα τον Νίκο δικό μου, κάτι που ήξερα ότι ήταν αδύνατον βεβαία.