Ο Γάμος Κεφ.30 {Επίλογος}
Αντιγόνη
Είναι το βράδυ πριν από τον γάμο μου και για Bachelor με τα κορίτσια έχουμε αποφασίσει να κάνουμε πιτζάμας πάρτι με ρομαντικές ταινίες και πολύ παγωτό. Ο Νίκος έχεις φύγει από πολύ νωρίς μαζί με τον Αλέξ και έχει πάει να μείνει στο σπίτι της Μαρία εκεί που θα μαζευτούν όλα τα αγόρια για τον δικό τους πάρτι.
Κάθομαι στο καναπέ αγκαλιά με το παγωτό και τρώμε και τρεις από εκεί μέσα ενώ τελειώνουμε την πρώτη ταινία από της τέσσερις που έχουμε διαλέξει, της κοιτάω και νιώθω τόσο χαρούμενη που της έχω στην ζωή μου και με στηρίζουν σε όλα.
Κατερίνα: Τι κοιτάς κάλε έτσι; χάζεψες σαν τον αδερφό μου;
Αντιγόνη: Για αρχή το μωρό μου δεν είναι χαζό και δεύτερον σας ευχαριστώ κορίτσια για όλα είστε η καλύτερες.
Μαρία: Θα με κάνεις να κλάψω βραδιάτικα.
Κατερίνα: Αυτό αξίζει μια πρόποση.
Τα κορίτσια σήκωσα τα κοκτέιλ τους και είπαν και η τρεις μαζί «Φιλες για μια ζωή»
Το επόμενο πρωινό ξύπνησα όλες από πολύ νωρίς αφού σε λίγο θα ερχόντουσαν να ντύσουν και να βάψουν την νύφη.
Νίκος
Μόλις την είδα να βγαίνει από το αμάξι, πέρασα όλα μπροστά από τα μάτια μου, η ευτυχισμένες μας στιγμές , η τσακωμοί μας και δυστυχώς ο χωρισμός μας και της δυο φορές. Δεν το πιστεύω ότι ο θεός μου έστειλε ένα τέτοιο άγγελο στον δρόμο μου και εγώ ήμουν τόσο ηλίθιος ώστε να τον διώξω μακριά μου. Άλλα από εδώ και πέρα θα κάνω ότι περνά από το χέρι μου να μην ξανά πληγωθεί.
Την βλέπω να πλησιάζει και μου κόβονται τα ποδιά από την αγωνιά, ακόμα να το πιστέψω ότι ο άγγελος είναι δικός μου. Η αλήθεια είναι ότι πάντα δικός μου ήταν άλλα εγώ ήμουν ηλίθιος για να το δω.
Χρήστος: Λοιπόν θα πάμε να σας παντρέψουμε ή θα συνεχίσετε να κοιτάζεστε;
Όλοι γελάσαμε το σχόλιο το Χρήστου, έκλεισα το χέρι της μέσα στο δικό μου και μπήκαμε στην εκκλησία ώστε να αρχίσει το μυστήριο. Μια ώρα μετά το μυστήριο τελείωσε και βγήκαμε από την εκκλησία αγκαλιά, όταν η γλυκιά μου αδερφή είχε κανονίσει να μας πετάξει ένα κουβά ρύζι γιατί λέει δεν θα άντεχε ξανά να γινόταν κάτι όποτε έριξε πολύ ρύζι για να είμαστε πάντα μαζί. Όσο μαγευτικός ήταν ο γάμος άλλο τόσο μαγευτικό ήταν το γλέντι τους μετά. Χωρίς πολύ κόσμο, διπλά στην θάλασσα με όσα άτομα πραγματικά τους αγαπούσαν.
Θα μπορούσαν άνετα άμα τους έβλεπε κάνεις να έλεγε ότι ήταν μια παρέα που είχαν βγει να διασκεδάσουν, όταν έβλεπα όμως την Αντιγόνη μέσα στο νυφικό της καταλάβαιναν ότι πρόκειται για γαμήλιο γλέντι . Όλο το βράδυ η νεόνυμφοι χόρευαν. Δεν ήθελαν να κάτσουν κάτω άλλωστε ήταν τόσο ευτυχισμένοι και η δυο που πετούσαν στα σύννεφα. Κάποια στιγμή ο Χρηστός του πλησίασε.
Χρήστος: Θα μου χαρίσεις ένα χορό;
Αντιγόνη: Δεν ξέρω; άμα με αφήνει ο άντρας μου.
Τον πείραξε κολλημένη μέσα στην αγκαλιά του Νίκου.
Νίκος: Βεβαία άμα προσεχείς τον θησαυρό μου.
Χρήστος: Σαν τα μάτια μου.
Ο Νίκος γύρισε στο τραπέζι με την υπόλοιποι παρέα και ο Χρήστος αγκάλιασε την Αντιγόνη και ξεκίνησε ο χορός τους.
Χρήστος: Είσαι ευτυχισμένη;
Αντιγόνη: Απολυτά.
Χρήστος: Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι τρεις μήνες μετά από έμενα παντρεύτηκες.
Αντιγόνη: Θα λατρεύω όλη μου την ζωή που με έπεισες να τον συγχωρέσω.
Χρήστος: Είμαι ο κολλητός σου και θα έκανα τα πάντα για να είσαι ευτυχισμένη.
Αντιγόνη: Σε ευχαριστώ αλήθεια Χρήστο, μου έχεις σταθεί στης ποιο δύσκολες και χαρούμενες στιγμές της ζωής μου.
Χρήστος: Για αυτό είναι η φίλοι.
Αντιγόνη: Τι σκέφτεσαι.
Χρήστος: Χαίρομαι που επιτέλους τον παντρεύτηκες τον βλάκα και θα ηρέμηση.
Αντιγόνη: Δεν πρόκειται να τον αφήσω να ξανά φύγει ειδικά τώρα.
Χρήστος: Τι διάφορα υπάρχει τώρα;
Αντιγόνη: Η μικρή Αντιγόνη είναι στο δρόμο.
Χρήστος: Μην μου πεις είσαι έγκυος ;
Αντιγόνη: Μην φωνάζεις βρε είναι εκπλήξει.
Χρήστος: Ποτέ θα του το πεις;
Αντιγόνη: Το βράδυ.
Σύντομα ο χορός τους τελείωσε και ο Νίκος τους πλησίασε.
Νίκος: Μπορώ να έχω την νύφη μου πίσω;
Χρήστος: Και βέβαια άλλωστε με περιμένει ο δικός μου άγγελος.
Και τους έδειξε την Μαρία που ήταν αγκαλιά με τον Αλέξ που κοιμόταν. Ο Χρήστος έφυγε προς τραπέζι και η Αντιγόνη ξανά μπήκε στην αγκαλιά του που τόσο της είχε λείψει.
Αντιγόνη: Μου έλειψες!
Νίκος: Μου έλειψες !
Είπαν ταυτόχρονα και δυο και γέλασαν. Χόρεψα αρκετή ώρα ακόμα μέχρι που η Αντιγόνη άρχισε να μην νιώθει καλά, όποτε έκατσαν όλοι μαζί στο τραπέζι και συζητούσαν ώσπου ένιωσε ένα οξύ πόνο στο στομάχι.
Σηκώθηκε τρέχοντα και κατευθύνθηκε προς το μπάνιο του εστιατορίου, τα κορίτσια έτρεξα από πίσω της να δουν τι έπαθε.
Κατερίνα: Αντιγόνη άνοιξε!
Μαρία: Είσαι καλά;
Μόλις το στομάχι της είχε αδειάσει πια και δεν είχε τίποτα άλλο να βγάλει, πλύθηκε και άνοιξε την πόρτα.
Κατερίνα: Γιατί έκανες εμετό;
Μαρία: Αντι μου είσαι καλά;
Αντιγόνη: θα συνέλθω είμαι.....
Δεν πρόλαβε να τελειώσει την πρόταση της λιποθύμησε και έπεσε στο πάτωμα.
Κατερίνα: ΝΙΚΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ.
Μόλις άκουσε το όνομα του πετάχτηκε από το τραπέζι σίγουρος ότι κάτι είχε πάθει, την στιγμή που την είδε στο πάτωμα άσπρη σαν το πανί κόντεψε να λιποθυμήσει διπλά της.
Νίκος: Αγάπη μου ξυπνά; Τι έχεις;
Η Αντιγόνη άνοιξε σιγά-σιγά τα μάτια της και τους ειδές όλους από πάνω της.
Νίκος: Είσαι καλύτερα; γιατί λιποθύμησες;
Αντιγόνη: Είμαι έγκυος.
Όλο ο φόβος του μετατράπηκε σε χαρά, την σήκωσε ψηλά και την στριφογύρισε από την χαρά του.
Αντιγόνη: Συγνώμη, ένα λεπτό.
Ξανά μπήκε στην τουαλέτα και ο Νίκος έκατσε στο καρεκλά διπλά του, ένιωθε ότι θα σκάσει από ευτυχία.
Χρήστος: Άντε λες να πας για την κόρη τώρα;
Νίκος: Σίγουρα.
Μετά λίγα λεπτά η Αντιγόνη βγήκε από τον μπάνιο τόσο άσπρη όσο το νυφικό της, ο Νίκος την σήκωσε στην αγκαλιά του και την γύρισε στο τραπέζι τους ώστε να συνέλθει τελείως.
~*~
Την επόμενη μέρα ξεκίνησαν το ταξίδι του μέλιτος..... αφού άφησαν τον Αλέξ στους γονείς του Νίκου, επιβιβάστηκαν στο καράβι με προορισμό την Αμοργό.
Εκεί που έδειξαν για πρώτη φορά τον ερωτάς τους ελεύθερα χωρίς φόβο. Τώρα μετά από τόσα χρονιά γύριζαν παντρεμένοι και τρισευτυχισμένος.
Η αγάπη τους είχε περάσει πολλά εμπόδια και δύσκολες καταστάσεις στο τέλος ωμός κατάφερε να κερδίσει.
Δεν ξανά χώρισαν πότε...... έζησαν και γέρασαν μαζί και ευτυχισμένοι.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro