Όλο το μεσημέρι το είχε περάσει σε μια καφετέρια μερικά στενά πιο κάτω από το σπίτι τους, το απόγευμα πλέον που είχε ηρεμήσει αποφάσισε πίσω ώστε να πάρει το αυτοκίνητο της. Για κακή μου τύχη όμως έπιναν καφέ στην βεράντα, περιμένοντας και οι τρεις να γυρίσει. Με το που την είδα να σταματάει μπροστά στο σπίτι τους άρχισαν την ανάκριση.

Κατερίνα: Που είσαι τόσες ώρες ;

Νίκος: Το ξέρεις ότι ανησυχήσαμε, το κινητό γιατί το είχες κλειστό;

Αντιγόνη: Συγνώμη για το πρωί δεν ένιωθα καλά.

Κατερίνα: Τι έπαθες; Μια χαρά ήσουν μέχρι να παίξουμε;

Αντιγόνη: Άπλα δεν είμαι καλά, σταματήστε την ανάκριση.

Νίκος: Το γιατί θα μας το πεις;

Αντιγόνη: Όχι, δεν χρειάζεται θα μου περάσει.

Νίκος: Δεν σε πιστεύω, άλλα άμα δεν θες τι να κάνω.

    Ο Νίκος σηκώθηκε να φύγει, εκνευρισμένος που δεν του έλεγε γιατί το έβαλε στα ποδιά χωρίς λόγο. Εκείνη την στιγμή ένιωθε ενοχή άλλα τι να τους έλεγε.

Αντιγόνη: Κάτσε μην φύγεις, συγνώμη άπλα δεν νιώθω άνετα να μιλήσω.

Νίκος: Τέλος πάντων στο πάρτι μου θα έρθεις;

Αντιγόνη: Πότε το κανόνισε;

Νίκος: Στης τρεις Σεπτεμβρίου.

Αντιγόνη: Δεν το χάνω με τίποτα εσύ θα έρθεις;

Κατερίνα: Βεβαία με τον Γιώργο, άλλα θα φύγουμε γύρω στης δυο θα κοιμηθώ σπίτι του εκείνη την μέρα.

Αντιγόνη: Λοιπόν άμα τελειώσατε την ανάκριση; Έχω ανάγκη να πάω σπίτι μου.

Νίκος: Να προσεχείς και στείλε όταν φτάσεις.

Αντιγόνη: Εντάξει, θα τα πούμε.

     Η Αντιγόνη μπήκε στο αυτοκίνητο της και έφυγε με πορισμό το σπίτι της. Της υπόλοιπες μέρες μέχρι το πολυπόθητο πάρτι είχε εξαφανιστεί από την παρέα, φοβόταν να ήταν κοντά του. Ήξερε ότι θα σπάσει και θα του πει πόσο πολύ ήταν ερωτευμένη μαζί του. Σήμερα ήταν η μέρα που θα γινόταν το πάρτι, είχε αποφασίσει ότι χρειαζόταν μια βράδια μαζί του, μια βράδια που θα γινόταν δικιά του και μετά θα τον έβγαζε από την καρδία της και το μυαλό της.

    Είχε αγοράσει για το πάρτι ένα κόκκινο φόρεμα που ήταν κλειστό μέχρι το λαιμό άλλα άφηνε όλη της την πλάτη έξω ,είχε κάνει τα μαλλιά της μπούκλες και ήταν έτοιμη. Να κατάκτηση τον Νίκο, έστω και άμα ήταν μόνο για μια νύχτα.

    Μόλις μπήκε στο πάρτι, όλοι γύρισα και την κοίταξαν ήταν σαν έλαμπε ολόκληρη. Ο Νίκος δεν μπορούσε να φανταστεί αυτό που έβλεπε μπροστά του, ήταν πανέμορφη. Ξαφνικά ένιωσε ένα μικρό εκνευρισμό που όλα τα αντρικά βλέμματα ήταν πάνω της, δεν ήξερε που τον απόδοση όποτε άπλα τον αγνόησε

     Όλο το βράδυ η Αντιγόνη έπινε το ένα ποτό μετά το άλλο για να αντλήσει κουράγιο για αυτό που ήθελε να κάνει. Αφού στης δυο το πρωί η Κατερίνα έφυγε από το πάρτι με τον Γιώργο, σταμάτησε να πίνει και περίμενε υπομονετικά να αδειάσει το σπίτι. Όντως μιάμιση ώρα αργότερα δεν είχε μείνει κανένα πια στο σπίτι έκτος από αυτούς τους δυο.

Νίκος: Αντιγόνη εσύ θα κοιμηθείς εδώ;

Αντιγόνη: Δεν θα κοιμηθούμε σήμερα έχω άλλα σχέδια.

    Τον πλησίασε έκλεισε τα χέρια της γύρω από τον αυχένα του και τον φίλησε, σαν εξαρτιόταν η ζωή της από αυτό το φιλί.

Νίκος: Τι κάνεις είσαι μεθυσμένη;

Αντιγόνη: Μην σκέφτεσαι καθόλου άπλα ζει στο

Τον φίλησε ξανά και ο Νίκος την σήκωσε στην αγκαλιά του, ώστε να την μεταφέρει στο δωμάτιο του. Η χημεία που είχαν μεταξύ τους ήταν απίστευτη, ήξερα τι χρειαζόταν ο ένας από τον άλλο ήταν σαν δυο κομμάτια παζλ που ταίριαζαν απολυτά. Έκαναν έρωτα μέχρι της πρώτες πρωινές ώρες. Κάποια στιγμή τους πήρε ο ύπνος από την εξάντληση και το ποτό.

    Το πρωί η Αντιγόνη άνοιξε τα ματιά πρώτη, είδε ότι ακόμα κοιμόταν όποτε έκατσε διπλά του να τον χαζεύει αρκετή ώρα. Με δυσκολία αποφάσισε να σηκωθεί δεν ήθελε να ήταν εκεί όταν ξυπνήσει φοβόταν. Σηκώθηκε, ντύθηκε και έφυγε για το σπίτι της. Στο δρόμο του έστειλε σε μήνυμα όσα δεν τολμούσε να του πει με λογία.

«Ευχαριστώ για την κατάπληκτη βράδια που περάσαμε, το είχα ανάγκη γιατί είμαι ερωτευμένη μαζί σου. Εύχομαι να περάσουμε πολλές ακόμα βραδιές, δεν θα σε ξανά ενοχλήσω άμα θες να με δεις ξέρεις που θα με βρεις.»