"De zonneclan kon geweldig onder de grond jagen. Alle zintuigen waren zo goed ontwikkeld, dat het leek alsof ze boven de grond waren. Ookal kwamen ze nooit boven grond, wisten ze precies wat de clans deden en of er problemen waren. De vijf clans wisten niets van deze clan af." Wolkveder zuchtte. "Helaas waren er twee clankatten die een lange tijd in het Zonneclan territorium waren en later een kat en een geest die hier woonden. Veel Zonneclankatten werden bang en werden poesiepoezen, zwerfkatten of eenlingen. Jij, de clanbloedloze eenling, jij zult de Zonneclan leiden, jij zult de clan weer groot maken!" Wolkveder keek Fin recht aan. "Vraag ze zelf maar waarom ze terug kwamen." En toen vervaagde de witte poes.
Kwite knipperde verbaast met zijn ogen. "Was dat echt?" Hij keek Fin vragend aan. Fin knikte. "Ja, we moeten naar de grot gaan waar ik toen was, we moeten de Zonneclan helpen."