Dag 30
Pov Cylviel
Het is een lekker stel nachten zo, de laatste tijd. Novash Reo springt op me af, ik sla hem met gemak weg. Tussen de nachten door doet hij me wel wat, maar ik heb me goed voorbereid. Daarnaast, hij krijgt het net zo hard van me terug.
Zoals ondertussen gebruikelijk valt hij me het eerste moment dat hij kan aan. Ik kan net op tijd onder het blad van de falx vandaan springen. Het voelt als het gevoel dat ik denk dat ik zou hebben als ik weg zou kruipen van onder een guillotine.
Snel zet ik een tegenaanval in. Mijn dolk vindt al snel een weg naar zijn torso, maar hij doet een stap naar achteren en pareert.
'Gooi dat onhandige ding toch neer, je gaat er niets aan hebben.'
Voordat ik het door heb haakt het in mijn kleding en word ik naar voren getrokken.
'Als jij dat wilt.'
Zijn wapen klettert op de rotsen. Ver buiten ons bereik. Sul.
Eigenlijk had ik natuurlijk kunnen bedenken dat hij dat niet zou doen als hij geen alternatief had. Blijkt dat hij sterke handen heeft. Om mijn nek.
Bloed moet vloeien. Het mijne in mijn lichaam. Het zijne het liefst buiten dat van hem. Beide lukken momenteel niet heel erg.
Gelukkig staat hij voor me en over me heen gebogen. Ik gebruik elk beetje energie in me om mijn dolk in zijn enkels te graven. Hak. Geen slik. Stukje been weg. Ik begraaf het mes er dieper in.
Kom op Novash, dit kun je niet negeren. Al is het maar omdat ik anders geen plan heb.
Afgezien van zijn armen misschien, maar ik weet niet of ik die kan bereiken.
Met moeite.
De eens dappere Novash kermt het uit en ik kan naar lucht happen. Geen medelijden, geen medeleven. Mijn dolk steekt uit zijn hoofd. Ik geef hem een trap, duw hem omver.
Daar gaat de laatste. Moord nummer drie. Maaltijd nummer eenentwintig. Waar is dat stukje been naartoe gesprongen?
'Goed gedaan Cylviel, maar houd je in. Er is taart. Dat lijkt mij iets smakelijker. En stelt de rest hier iets meer op hun gemak. De simulatie gaat zo uit.'
'Nou oké dan.'
Ik vind de temperatuur hier eigenlijk wel aangenamer dan op die rots met sneeuw en ijs in de Zuid-Atlantische Oceaan. Naja.
We hebben een winnaar, 14Lisa, die als karakter Cylviel had. Ze had nog 14 levens na het doden van CuriousGirl2509, die, shocker, Novash Reo was. Gefeliciteerd! Jouw prijs bestaat uit eeuwige roem, binnen dit boek tenminste.
Hiermee zijn we op het einde van TSA (2), dat ondanks alle maatregelen toch langer was dan de eerste ronde. Volgende ronde minder levens en een vermindering van hoeveel Cylviel kan helen met één van haar passieve krachten, dat sowieso. Dat over een week of vijf. Ik wil niet nu beginnen en dan meteen een hele tijd pleite zijn.
Ik blijf wederom zeuren om feedback, alles is welkom. Ik heb zelf natuurlijk een bepaald beeld en daarvan afwijken is moeilijk, dus vertel als je wilt alles wat je slecht en goed vond.
En dan nu slapen.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro