"Mama, we're going where po ba?" tanong iyon ni Ivey habang maarting inaayos ang pagkakatali ng buhok niya.

Nilingon ko lamang ang anak ko ng bahagya bago muling ibalik ang atensiyon ko sa ginagawa ko.

"Don't you want to go with Mama at Puki-puki Resort, anak?" tanong ko at inilagay sa maliit na bag niya ang tubig at towel na dadalhin namin.

Sabado ngayon at si Ate Hilda naman ang magbabantay sa shop namin. Tutal naman ay wala akong gagawin buong araw, it's better to have some fun time with my daughter.

"Just us lang po ba, Mama?" muling tanong nito sa akin.

Itinabi ko na ang maliit na bag na para sa kanya at kinuha ang kulay asul na backpack. I gathered some clothes of mine with at least one pair and some toiletries. I didn't know if we'll stay there only for a day. Baka kapag nandoon na kami ay humirit pa ang anak ko kaya mabuti na ang handa.

Umupo ako sa ibabaw ng kama namin bago sumagot sa tanong ng anak ko.

"Tayo lang. You know that Ate will be going to take care of the shop for days, right, baby?" mahinahong sabi ko sabay ngiti ng kaunti.

I saw my daughter pouted cutely upon hearing my words. I just can't help but to shook my head side by side because of her reaction.

"Oh, bakit?" Tumawa ako. "Don't you want Mama to be with you for the weekend?" I took some step near her.

Ang nakanguso na niyang mga labi ay mas lalo lamang tumulis dahil sa naging tanong ko.

"Of course I want, Mama, but..." she stopped talking and looked up to the ceiling.

Lumuhod ako sa harap niya at pinagpantay ang tingin naming pareho. I pinched her nose and kissed her forehead before I distant myself again from Ivey just steps away.

"But...?" Urging her to continue her words, I asked.

Kinusot niya ang gilid ng tainga niya banda sa may likod bago tumingin sa akin ng diretso at magsalita.

"What about Tita Eunice po?" she asked while pouting.

Napatawa ako sa naging tanong niya. Ang akala ko naman kase ay kung ano na iyon naman pala ay itatanong lang kung nasaan si Eunice.

The way my daughter, Ivey, cares for a person, she reminded me of someone that I know from my past. That even without knowing what are the things that she needs to consider firstly, her care for that someone will always be her priority.

Kagaya kay Samuel, kahit wala siyang alam tungkol sa mga bagay-bagay na dapat ay alam niya, he will choose to comfort you with his words and assurance that no matter will happen, what matters is how you feel and not anyone else is.

Sinungaling ako kung hindi ko aaminin kahit sa sarili ko na lamang na gusto ko siyang makita ulit. That I want to know his ups. But I know that I have no right in terms of it. Dahil sino nga ba naman ako?

Muli akong tumayo at bahagyang yumuko upang ilagay sa likod ng tainga ng anak ko ang ilang hibla ng buhok na napupunta sa mukha niya. Inayos ko rin ang pagkakatayo ko at muling nilapitan ang kama para kunin ang mga dadalhin namin.

"Abala si Tita Eunice mo, anak. Hmm? She's working at Manila and we can't just tell her to go home because you miss her," ani ko na lamang.

Hindi nagsalita ang anak ko nang sabihin ko iyon. Alam ko naman na naiintindihan niya iyon. She's smart. Kaya alam kong alam niya kung ano ang ibig kong sabihin.

"Let's go?" Bagkus ay pag-aaya ko sa kanya.

My daughter nodded her head at me and forced a smile for me. Hindi ko tuloy maiwasan ang isipin na dahil sa pagiging malapit niya masiyado sa tao ay may idulot iyon sa kanya.

"Mama?" Akmang bubuksan ko na ang pinto nang tawagin niya ako.

I looked down on her.

"Hmm?"

She suddenly hugged my legs and that made me stop a little.

"I love you, Mama," Ivey muttered.

Her, hearing words like these, it melts my heart.

"From the moment that moon's rises, until the sun sets, I love you po, Mama."

This is one of the reasons why I thought that what I did, is right. One of the reasons why I didn't regret. Loosing my only chance to have a breathing life, I don't regret. Dahil kagaya sa sinabi noon sa akin ni Mama, ay iyon din ang gusto ko.

"I love you too, baby," I smiled. Caressing her hair, I said.

Sumakay kami ng tricycle at nagpahatid sa Puki-puki Resort. Pagkababa pa lang namin ay agad ko nang narinig ang namamanghang boses ng anak ko.

"Mama, it's kite!" sigaw ni Ivey habang nakaturo sa itaas.

Tinignan ko ang itinuturo niya at nakitang saranggola nga iyon na sa tingin ko ay mula sa resort.

"Tara na, anak?" anyaya ko.

"Let's swim, Mama! The water is blue!" Ivey screamed while looking inside.

Tumawa na lang ako at hinawakan ang kamay ng anak ko bago maglakad papasok.

The sound of the waves that crashing the shore, the winds that blows our hair, the salty scent of the beach, it was reflecting the vibes of a Province. 

Sa dami ng tao na dumaraan at pumapasok sa lugar ay hindi ko maiwasan ang mapatingin sa mga taong nakakasalubong namin. There were local and foreign tourists walking. Families and couples. I even saw a man carrying a woman from his back while laughing so hard.

Nasa may reception na kami nang tumingin sa akin ang anak ko. Ngumiti lamang ako at tumango ng bahagya.

"I'll just go and book a cottage there. You stay here, anak, okay? Minutes lang and I'll be back," ani kong agad niyang sinagot ng sunod-sunod na tango.

Iniwan ko siya malapit sa may malaking payong banda sa may reception bago maglakad patungo roon. Agad naman akong hinarap ng isa mga receptionist na naroon.

"Magandang araw ho, Ma'am," bati nito sa akin.

Ngumiti ako bago magsalita.

"Reservation for a floating cottage. The day before yesterday," iyon lamang ang sinabi ko.

She immediately checked the computer and after at least a minute, she gave me the tickets and the key.

"To the right while facing the beach, Ma'am. Number thirty-three," she said and stretched her lips for a warm smile.

Hindi na rin ako nagtagal at mabilis na pumihit patalikod. Ngunit gano'n na lang ang mabilis na pagkabog ng dibdib ko nang hindi ko mahagip ng tingin si Ivey mula sa kung saan ko siya iniwan.

Inilagay ko sa bag ang susi maging ang tickets na bigay sa akin sa reception at dali-daling naglakad patungo sa may malaking payong ngunit hindi ko siya makita roon.

"Oh, Jesus, my baby..." I uttered out of my nervous.

Umikot ako sa may bandang guard house upang tignan kung naroon ba ang anak ko ngunit hindi ko rin nakita roon. Lot of scenarios started on entering my head and my hands started to shake in panic. My heart was throbbing in nervous thinking the possibilities of my daughter's whereabouts just after minutes of leaving her.

Nang tumalikod ako ay biglang bumungad sa akin ang saranggolang lumilipad sa hangin. Mabilis kong sinundan iyon ng tingin at nakitang nasa may banda iyon kung saan dapat ang cottage namin.

I immediately ran towards there and started looking for my daughter.

"Ivey?" I called her name with my voice was trembling a bit.

Humalo ako sa dami ng bilang ng mga taong nagkukumpulan.

"Ivey, anak? Are you here, baby?" muling pagtawag ko.

May ibang taong napapalingon sa akin ngunit nagyuyuko na lamang ako ng ulo bilang paghingi ng tawad bago muling ipagpatuloy ang ginagawa ko.

"Ivey? Mama's here, anak! Where are you na, ha?"

Ang kabang gumapang sa sistema ko ay hindi ko maitago dahil sa takot. Nang walang sumasagot sa tawag ko ay agad na akong humakbang patalikod at tumingin-tingin ulit sa paligid.

I was on my way near the bench that was there in between the cottages when I saw a little girl's back that made me paranoid and at ease at the same time.

"Ivey!" malakas na sigaw ko sa pangalan ng anak ko.

Dali-dali akong tumakbo papalapit sa kanya. Wala na akong pakialam kung maging ang sapatos na suot ko ay napupuno na ng buhangin sapagkat gusto ko lamang ang mahawakan ang anak ko.

"Mama!"

Agad kong niyakap ang anak ko nang makalapit na ako. My heart was beating hard and fast with fear and panicked because of what happened.

"I told you to stay there, Ivey, didn't I? Sinabi ko, hindi ba? Anak, naman kase, pinapakaba mo si Mama!" mangiyak-ngiyak na sabi ko.

Ramdam ko ang panginginig ng balikat ko dahil sa pinaghalong kaba at takot. Napapapikit na lamang ako dahil sa sarili ko.

"I saw a cute kite po, Mama..." my daughter reasoned out.

"Kahit na. You should call me first before you go somewhere—"

"Did I bother the kid, Miss...?" someone cut my words from behind.

Ang malalim at matigas na boses na iyon ang nangibabaw sa pandinig ko. It was rough and deep. Sexy and dominating. Even though he was from my back, I could still smell a freshly mint and a combination of an expensive perfume that invaded my nostrils.

I slowly turned my head to look who the hell it was that made me damn worry for thinking about my daughter!

"Why did you steal my baby, you scumbag?!" I screamed angrily. Not minding how my voice sounded like.

Ngunit nang tuluyan ko nang makita kung kaninong mukha iyon, pakiramdam ko ay bigla akong kinapos ng hininga kasabay ng pamamanhid ng buong katawan ko nang mamukhaan ko ang lalaking ngayon lang ay sinigaw-sigawan ko.

"S-Samuel...?"

"Love..."

Halos sabay na bigkas namin.