Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 7

Ibang lalaki







Naestatwa ako sa aking kinatatayuan habang diretso ang tingin ko kay Senyorito baby. Sa kanyang gilid ay kitang kita ko ang mga puting kalapi na lumilipad. Shuta, para akong dinala sa langit dahil sa kanyang mga sinabi! Sobrang init ng mukha ko, paniguradong pulang pula na ako nito.

"Pero hindi ko naman girlfriend si Tathi, at wala akong balak" nakangising sabi niya. Ang mga salita niya ay parang mga putok ng baril na isa isang tumama duon sa mga kalapiting nakikita ko.

Humaba ang nguso ko dahil sa lungkot. Maging ang aking magkabilang balikat ay nalaglag. Badtrip naman si Senyorito baby, kinikilig na ako eh!

"Mas lalong gaganda itong si Tathi. Hihintayin kong mag 18 ito" sabi pa ni sir Aaron. Halos hindi ko na iyon pinansin dahil sa paginda ko sa mga sinabi ni Senyorito. Nakakainis! Walang balak? Wala talaga siyang balak na maging girlfriend ko? Nakakalungkot naman!

Muli akong nagangat ng tingin ng marinig ko ang kanyang pagngisi. Nasa kay Sir Aaron na ang buong atensyon nito. "Leave this child alone, Aaron. Bumalik ka sa manila ay duon ka maghanap ng babae mo" matigas na pangaral sa kanya ni Senyorito baby.

Muling napaawang ang labi ko. Naku po! Mukhang magsisimula nanaman ang pagsasagutan nila. "What's your problem with me Cairo? Pansin ko ang init ng dugo mo sa akin" sita ni sir Aaron dito. Bayolente akong napalunok. Hindi ba nila alam na masamang magaway sa harapan ng bata!? Shuta, violence ito ah! Paano kung matrauma ako?

Nagflex ang muscle ni Senyorito baby ng ilagay niya sa magkabila niyang bewang ang kanyang mga kamay. Mas lalo tuloy nadepina ang ganda ng kanyang katawan. Grabe, para talaga siyang model sa isang magazine.

"I just don't want you to meddle with things, na hindi naman sayo" matigas pa din na sabi niya dito. Kung nakapagsalita siya ay para siyang nakikipagsosyo, masyadong propersyunal.

Napangisi si Sir Aaron. "Walang nagmamayari sa batang ito. Really, what is your point, Cairo?" matigas ding tanong ni Sir Aaron dito.

Mas lalong dumoble ang kaba sa aking dibdib. Ano bang nangyayari sa dalawang ito? Natatakot na ako ah!

"Tama na po, natatakot na ako sa inyo ah" suway ko sa kanilang dalawa. Sabay silang napalingon sa akin. Kaagad akong napako sa tingin ni Senyorito baby. Ang kaninang tigas sa kanyang mukha ay napalitan ng lambot. Sa klase ng pamumungay ng kanyang mga mata habang nakatingin sa akin at para ding akong aantukin.

"May...may boyfriend na po ako" nahihiyang palusot ko. Nanlaki ang mga mata ni sir Aaron. Pero napanguso ako ng makita kong nagtaas lang ng kilay si Senyorito baby sa akin. Aba! Hindi man lang nagulat ah. Kainis, wala man lang violent reaction? Baby!? Yohooo!

"May boyfriend ka na, Tathi? Pero ang bata mo pa" giit ni Sir Aaron sa akin.

Nagngiting aso ako sa kanya. Shuta, Tathi mukha kang malanding bata ngayon.

"And now, you're concern?" nakangising tanong pa niya dito na para bang nanunuya.

Napakamot ako sa aking ulo. "Ano po...uhm, textmate lang naman. Hehe" palusot ko pa din. Mas lalo akong nahihiya sa mga pinagsasabi ko. Shuta!

Parang may kung anong namuo sa lalamunan ko ng makita ko nanaman ang tingin ni Senyorito baby sa akin. He look so amazed. Nakataas ang isang kilay niya habang may naglalarong ngiti sa kanyang mga labi.

"Pwede mo din naman akong textmate Tathi, iloload kita para makapagreply ka sa akin. Pero dapat sa akin mo lang gagamitin yung pangtext ah" nakangiting sabi pa ni Sir Aaron sa akin, mukhang hindi din talaga magpapatalo ang isang ito. Shutaness!.

Napakagat ako sa aking pangibabang labi. Hindi ko na alam kung ano pa ang pwede kong sabihin. Jusko! Help!

Muling tumaas ang tingin ko kay Senyorito baby ng humalukipkip siya, ang tingin niya ay nasa akin pa din. Halos manginig ang tuhod ko, ano nanaman ba ang nagawa ko? Nang makita niyang wala pa din akong balak na magsalita at sinimangutan niya na ako.

"Texting is childish" sambit niya na para bang nakakadiring gawain iyon.

Napanguso ako. "Ang sweet nga po nuon eh" hindi ko napigilan ang aking bibig. Shuta.

Mas lalong tumalim ang tingin niya sa akin. Pero mas lalo namang lumaki ang ngiti ni Sir Aaron. "Wag kang magalala, Tathi. Palagi kitang itetext" paninigurado niya sa akin.

Muli akong nagngiting aso. Shuta, kulang na lang tumahol ako dito!

"Kaso, baka magalit yung textmate mo" malungkot na sita ni sir Aaron sa akin. Kaagad akong umiling sa kanya. "Ayos lang po, mukhang hindi naman po pala text iyon. Baka busy..." sabi ko sabay dungaw duon sa table ni Senyorito baby ba puno ng documento.

Bumalik ang tingin ko sa kanya. Masama pa din ang tingin niya sa akin kaya naman nagiwas ako ng tingin. May pakiramdam talaga ako na siya iyon. Kaso ayokong paasahin ang sarili ko, baka masaktan lang ako sa huli. Kawawa naman ang baby heart ko! Huhuhu.

Nakahinga ako ng maluwag ng lubayan nila akong dalawa. Hindi rin pala magandang napapalibutan ka ng mga gwapo lalo na at puro may topak. Inilipat ko sa malaking paso ang mga mamahaling halaman. Napunta sa aking cellphone ang atensyon ko ng makita kong umilaw iyon.

Sir Aaron:

May ice cream dito sa loob, gusto mo dalahan kita?

Napanguso ako. Syempre gusto ko ng ice cream. Ang kaso nakakahiya naman. Saan ka naman nakakita ng amo na magdadala ng pagkain sa katulong nila.

Ako:

Hindi na po, ayos lang po ako. Salamat po.

Bibitawan ko na sana ang cellphone ko ng muling may pumasok na message. Jusko! Buong sta. maria na ba talaga ang may alam ng number ko!?

Unknown number:

Stop texting and focus on your work.

Muling kumunot ang noo ko. Napatingin ako sa palagid. Wala namang tao sa labas kundi ako lang.

Ako:

Edi wag mo din akong itext! Nagtratrabaho ako, istorbo ka!

Napaniwi ako ng isend ko iyon. Nakakainis, bakit hindi ba lang kasi magpakilala ng maayos. Kung tatanungin ko naman si Senyorito baby kung sita iyon baka mapahiya lang ako. Dakilang assumera pa naman ako sabi ni Charlie.

Unknown number:

I'll keep an eye on you, then.

Napairap ako sa kawalan. Muli kong itinuon ang atensyon ko sa mga halaman. Dumumi ang kamay ko dahil sa paghawak ko sa lupa. Hindi ko naman iyon inalintana, sanay naman ako sa dumi kaya naman ayos lang.

"Ice cream break!"

Kaagad kong nilingon si Sir Aaron na may dalang isang baso ng ice cream. Jusmio marimar! Gusti kong umirap sa kawalan pero hindi ko pwedeng gawin iyon. Amo ko siya at kailangab kong maging mabait.

"Dinalhan na kita ng ice cream. Aalis na kami mamaya" sabi niya sa akin kaya naman mas lalo ko na siyang hinayaan. Pagbigyan ko na at aalis naman na daw mamaya.

"Salamat po" nakangiting sabi ko. Gusto ko na sanang kuhanin ang baso sa kamay niya ang kaso ay madumi dahil sa lupa ang mga kamay ko. Natawa din si Sir Aaron dahil duon.

"Sige, susubuan na lang kita"

Nagulat ako dahil sa sinabi niya sa akin. Hindi pa man ako nakakapagreact at nakakatanggi ay mabilis niya ng inilapit sa bunganga ko ang kutsara na may ice cream. Mas lalo akong naestatwa duon.

"C'mon Tathi, matutunaw ito" paghihikayat niya sa akin. Bayolente akong napalunok bago ko dahan dahang tinanggap ang gusto niyang isubo sa akin.

Nagulat ako ng makarinig ng hiyawan mula sa malayo. Hiyang hiya ako ng makita kong nakatingin sa amin ang mga kaibigan nito. Mabilis akong napatalikod.

"Hey Tathi, wag mo silang pansinin" nagaalalang tawag sa akin ni Sir Aaron. Hindi na ako nagkalakas pa ng loob na harapin siya. Hiyang hiya talaga ako, Jusko Tathriana!

"Aaron, tama na iyan. Aalis na tayo maya maya" seryosong suway ni Senyorito Luigi sa kanya. Walang nagawa si Sir Aaron kundi ang umalis duon. Nanginhinig ang kamay ko habang nagbubungkal ng lupa mula sa paso.

Mariin akong napapikit ng maramdaman ko si Senyorito Luigi sa aking likuran. "Ayos ka lang, Tathi?" nagaalalang tanonf niya sa akin.

"Sorry po, Senyorito Luigi" natatakot na sabi ko. Pakiradam mo talaga ako ang may mali dito. Hindi dapat ako nakikipagusap sa mga bisita nila, katulong lang naman ako dito.

"Bakit ka nagsoSorry?"

Mas lalo akong nahiya, sobrang bait ni Senyorito Luigi para ipamukha sa akin ang pagkakamali ko. Hindi ako nakasagot sa kanya, ni ang sabihin kung bakit ako humihingi ng tawad ay nahihiya akong sabihin.

"Wala namang problema sa akin kung nagiging kaibigan mo ang kaibigan ko. Ang sa akin lang, ayokong lumalapit sa iyo ang mga kagaya ni Aaron. Kilala ko siya, masyado kang inosente para sa kanya...I'm protecting you, Tathi" malambing na pagpapaliwanag ni Senyorito Luigi sa akin. Tipid akong ngumiti sa kanya, grabe din yung pagtatambol ng dibdib ko.

Prince charming kung mahahalintulad si Senyorito Luigi, tapos evil sister naman niya si Senyorita Lumi.

Buong akala ko ay matatahimik na ako. Napangiwi ako habang tinitingnan ang paglapit sa akin ng dalawang babaeng bisita ni Senyorito. Kapwa magaganda at maiiksi ang kanilang suot na damit, hubog na hubog ang kanilang katawan at malulusog na dibdib.

"Bata, tigilan mo na si Aaron. Mabuti pang maglaro ka na lang diyan sa putikan. Ang bata mong maglandi" sita sa akin ng isa sa kanila. Nanuyo ang aking lalamunan.

"Nakikipag kaibigan lang naman po siya sa akin" laban ko sa kanila. Unti unting nag init ang ulo ko ng mamukhaan ko ang isa sa kanila. Ito yung tinawag ni Senyorita Lumi na Cherry, yung lapastangang humawak sa dibdib ng senyorito baby ko!

Tiningnan nila ako mula ulo hanggang paa. Napangiwi sila pareho na para bang nakakadiri ako. "Ang dugyot ng batang ito. Nasisiraan na ba ng ulo si Aaron?" natatawang sabi pa nilang dalawa.

Bumagsak ang mata ko sa lupa. Matagal ko ng naririnig yung mga ganyang klaseng panlalait sa akin. Naliligo naman ako at nagaayos kaunti. Sabi ni Mama, masyado daw kasi akong maputi kaya naman konting dumi lang ay halatang halata na sa akin.

Tahimik akong bumalik sa aking trabaho. Nakatalikod ako sa bahay dahil sa takot na may makakita sa akin. "Lamang lang naman kayo ng dibdib" inis na sambit ko. Marahas kong pinunasan ang luha sa aking mga mata.

Sa sobrang inis ko ay pinagdiskitahan ko yung dwende. Sinuntok suntok ko at pinagsisipa. "Umiiyak na nga ako dito, nakangiti ka pa!" galit na sabi ko sa kanya. Sa huli, naupo na ako sa lupa at niyakap iyon.

"Hmp. Ang sasama nila" sumbong ko dito.

Napaiktad ako ng sumigaw si Manang bobby mula sa loob ng bahay. Hindi na ako nagdalawang isip na tumakbo papasok duon. Nakahinga ako ng maluwag ng nakita kong nakaalis na si Senyorito Luigi kasama ang mga bisita niya.


"Oh umiyak ka ba?" nagaalalang tanong ni Manang bobby sa akin. Kaagad akong umiling at muling pinunasan ang luha sa aking mukha, napangiwi siya ng marinig ang aking pagsinghot.


"Ano't niyayakap po yung dwende duon? Umiiyak ka pa, ano dinadasalan mo?" tanong ni Manang bobby sa akin. Napanguso ako. Napakatalaga netong si Manang. Minsan mabait sa akin, minsan siya pa talaga ang bully.


Imbes ba sagutin siya ay umupo na lamang ako sa kitchen counter. Kumuha ako ng pagkain at tahimik na kumain duon.


"Maghanda ka, aalis si Senyorito Cairo ngayon patungo sa Santa Clara, titingin ng lupa" sabi ni Manang bobby sa akin na tinanguan ko lamang. Kumunot ang kanyang noo, hindi nakuntento sa simple kong pagtango.


"Magayos ka pagkatapos mong kumain. Ang dungis dungis mo, sasakay ka sa sasakyan ni Senyorito" sabi pa niya sa akin na ikinalaki ng aking mata. Ako? Sasakay sa sasakyan ni Senyorito? Shuta!


Mabilis kong inamoy ang sarili ko. Maging ang magkabila kong kilikili. Napangisi si Manang bobby dahil sa aking ginawa. "Maganda ka sanang bata ka kaso lang..." hindi niya na naituloy pa ang sasabihin niya at napailing iling na lamang na para bang wala na akong pagasa.


Matapos kong kumain ay nagawa ko pang maghilamos. Sinuklay ko ang aking maiksing buhok gamit ang mga daliri ko. Inilabas ko ang lip gloss na binili namin ni Charlie sa tiangge. Palagi iyong nasa bulsa ko.

"Nasa labas na si Senyorito!" kaagad na salubong na manang bobby sa akin pagkalabas ko ng banyo. Sa takot ay tumakbo na ako palabas ng bahay.


Naabutan ko siyang kinakausap ang guard, nakatayo ito sa gilid ng kanyang kulay itim na sasakyan. Bukas na ang makina nuon. Tiningnan ko ang kabuuan ng saskayan, mukhang mamahalin pero napangisi ako ng mabasa ko ang nakasulat sa harapan.

Jeep


"Anong nakakatawa?" masungit na tanong ni Senyorito baby sa akin ng maabutan niya akong nakangisi. Mabilis kong itinikom ang aking bibig.


"Sa inyo po itong jeep?" tanong ko sa kanya sabay turo pa sa sasakyan.


Sandali niya ding sinulyapan iyon. "Yeah" tamad na sagot niya sa akin. Napanguso na lamang ako.


"Ito talaga yung nakasagasa sa sapatos ko eh" bulong bulong ko pa.


"May sinasabi ka?" masungit na tanong niya sa akin kaya naman kaagad akong napailing.


Matalim siyang tumingin sa akin bago siya umikot patungo sa passenger seat. Binuksan niya ang pinto nuon. "Pasok na" galit na utos niya. Grabe! Pati paguutos, Galit!


Nahihiya akong tumango sa kanya. Yumuko ako dahil nakahawak pa din ang kamay niya duon sa pintuan. "Uhm. Pwede naman po ako sa likuran na lang" nahihiyang sabi ko pa, nakakahiya naman at magkakatabi pa kami sa harapan. Sinimangutan niya ako.


"At gagawin mo pa akong driver mo" masungit na sabi niya. Napaawang ang bibig ko, napakurap kurap ako sa kanyang harapan. Mukha bang driver pag nasa likuran?


"Sasakay ka ba? O papasabitin kita duon sa likuran?" pagbabanta niya sa akin. Sa sobrang pagkataranta ay kaagad akong tumalikod sa kanya. Dahil sa katangahan ay nauntog pa ako.

"Damn!" asik niya.

Napahawak ako sa aking noo. Ang sakit nun ha! Sa sobrang inis ko ay hinampas ko yung sasakyan niya.


"Kasalanan mo naman" nakangising sabi niya sa akin. Nalukot ang mukha ko, ang sakit ng ulo ko.


"Ayy!" hiyaw ko ng kaagad niyang hinawakan ang magkabilang bewang ko para iangat ako papasok sa kanyang sasakyan.


Hind ako nakaimik. Gulat na gulat sa nangyari. Nanatili siyang nakatayo sa gilid ng sasakyan. Ang kanyang kamay ay nakahawak pa din sa may pintuan. Bayolente akong napalunok habang pinapanuod ko kung paano niya ako pagmasdan habang nakaupo duon. Sa huli ay nakita ko ang ngisi sa kanyang mga labi.


"You fit in my car, very well" sambit niya na hindi ko naman gaanong naintindihan dahil napaiktad na ako ng mabilis niyang isinara ang pintuan.


Nakaawang pa din ang labi ko habang pinapanuod ko siyang naglakad paikot sa may driver seat. Nagiwas ako ng tingin ng tuluyan na siyang makapasok. "Wear your seatbelt" matigas na sambit niya.


Wala sa sarili kong tumango at kaagad na nilingon ang kabitan ng seatbelt. Nanlaki ang aking mga mata ng hindi ko iyon mahila, matigas o hindi ko lang talaga alam kung paano. Ramdam na ramdam ko ang tingin ni Senyorito baby sa akin. Halos maginit ang pisngi ko ng kaagad natabunan ng malaki at maugat niyang kamay ang sa akin. Hinila niya ang seatbelt kasama ang kamay ko, Shuta yung puso ko!


Nagtaas siya ng kilay sa akin. Siguradong mukha na akong tanga sa harapan niya ngayon. Nagumpisa na siyang magmaneho palabas ng gate. Pagdating sa highway ay mas naging smooth na ang takbo ng jeep niya.


"Uhm. Sa sta. clara po tayo?" tanong ko sa kanya. Ang tahimik eh.


Napanguso ako ng tumango lang siya sa akin. Wala talaga atang balak na magsalita
Hindi ko maiwasang hindi siya panuorin habang nagmamaneho. Isang kamay lang niya ang nakahawak sa manibela, ang isa ay naka hilig sa may bintana habang pinaglalaruan niya ang kanyang pangibabang labi. Bayolente akong napalunok ng mapatingin ako duon, parang ang lambot naman nun.


"Stop staring at me, papababain kita" pagbabanta niya. Mabilis akong tumalikod sa kanya at humarap sa may bintana. Punong puno na yung puntos ko sa kahihiyan. Bingo ka na Tathi!


"Uy, may perya na!" excited na sabi ko ng makita kong inaayos na yung perya sa may centro ng bayan.

Napabaling ako kay Senyorito baby. Matagal ng bali balita dito na ipinagbibili ang lupain na iyon. Nandito siya para humanap ng lupa, bibilhin kaya niya iyon?


"Bibilhin niyo po ang lupa duon?" tanong ko ng makalagpas na kami.


"Bakit gusto mo ba yon?" seryosong tanong niya.


Napatango ako. "Gusto ko po iyon, kasi anduon yung perya. Baka mawala ang perya pag may ibang nakabili" sagot ko sa kanya. Kumunot ang noo ko ng makita ko ang kanyang pagtango, pinaglalaruan pa din niya ang kanyang pangibabang labi.


"Sige, pagiisipan ko" sagot niya sa akin na ikinalaki ng aking mga mata. Sandali siyang sumulyap sa akin. Nagtaas siya ng kilay ng makita ang nakangiti kong ekspresyon.


"Bibilhin ko iyon at ipapatanggal ko ang perya" pangaasar niya sa akin kaya naman bumagsak ang balikat ko. Ang sama naman ni Senyorito baby.


Hindi na ulit ako umimik pagkatapos nuon. Sinundan ko ng tingin ang waltermart sta. maria ng dumaan kami duon. Nakita kong napatingin din si Senyorito baby duon. "Gusto mong pumunta diyan?" tanong niya sa akin.


Kaagad na nanlaki ang aking mga mata at napatango tango. "Gusto ko!" nakangiting sabi ko sa kanya.


Tiningnan niya ako, hanggang sa bumaba ang tingin niya sa nakangiti kong labi. Nakita ko ang bayolente niyang paglunok bago siya nagiwas ng tingin sa akin.


"Edi, pumunta ka"


Nalaglag ang panga ko. Nakakanis talaga! Ang lakas mantrip! Shuta!


Huminto ang kanyang sasakyan sa gilid ng highway kung nasaan ang isang malawak na lupain. Pamilyar iyon sa akin pero hindi ko na lamang pinansin. Bumaba si Senyorito baby kaya nama bumaba na din ako. Tiningnan pa muna niya ako bago siya nagpatuloy sa paglakad.


May sumalubong sa kanyang isang lalaki, ito marahil ang tagapag alaga ng lupa. Inilabas ko ang cellphone ko at nagpicture picture. Hays province life!. Nagawa ko pang magselfie, ngiting ngiti ako hanggang sa mapadpad ang tingin ni Senyorito baby sa akin. Nakakunot ang kanyang noo, kung makatingin ay para bang iritado siya sa ginagawa ko.


Itinago ko ang cellphone ko at lumapit sa kanya. Chismiss din itong usapan nila kaya naman kailangan ko ding makinig.


"We are on cargo and construction machinery. Tinitingnan ko pa kung pwedeng patayuan ng mas malaking warehouse" rinig kong pakikipagusap ni Senyorito baby duon sa lalaking wala namang ginawa kundi ang tumango tango.


Hindi ko maiwasang mapanganga habang nakikinig duon sa lalaking kausap niya na mukhang nininerbyos. Mukhang naiintimidate din ito kay Senyorito baby. Gusto kong matawa, hay kuya! I feel you.


Nawala ang ngisi ko ng makita kong kanina pa matalim ang tingin ni Senyorito baby sa akin. "Hehe, nakikichika lang" nahihiyang sabi ko. Nagtiim bagang siya.


"Lumayo ka, layo" pagtataboy niya sa akin kaya naman napanguso ako at muling tumingin sa malawak na lupain. Kita ko mula dito ang likuran ng waltermart sta. maria.


"Ah, sa inyo po yung Jeep Wrangler?" tanong pa nung lalaki. Huling narinig ko bago ako muling nagpicture picture. Kusang uminit ang pisngi ko ng itapat ko sa kanya ang cellphone ko. Panay ang pindot ko sa stolen shot ni Senyorito baby.


"Ang gwapo, talaga ng baby ko" nakangising sabi ko habang tinitngnan ang mga nakuha kong picture.


"Tathriana, halika na!" tawag niya sa akin mula sa malayo.


Napahawak ako sa aking dibdib. "Naku, bata pa po ako para makipaghalikan. Pero kung pipilitin niyo ako eh bibigay ako" nakangising sabi ko. Ang lakas ng loob kong sabihin iyon dahil sigurado kong hindi naman niya iyon narinig.


Nanatili siya sa kinatatayuan niya habang hinihintay akong lumapit. Matalim ang tingin niya sa akin. "Bakit po?" tanong ko sa kanya ng makalapit na ako. Ang sama makatingin eh.


"Uwi na tayo. Kung ano ano pang sinasabi mo diyan" asik niya sa akin na ikinagulat ko. Shuta, narinig niya iyon?


Tahimik akong sumunod sa kanya pabalik sa sasakyan. Kagaya kanina ay siya ang nagbukas ng pintuan. Tamad siyang tumingin sa akin, nagulat ako ng hawakan niya ang ulo ko.


"Mauntog ka nanaman" bulong bulong niya pa. Uminit ang pisngi ko dahil sa ginawa niya. Ang sweet naman ng baby ko!


Buong akala ko ay diretso na ang byahe namin. Nagulat ako ng iliko niya sa waltermart sta. maria ang sasakyan niya. "Papasok tayo?" excited na tanong ko sa kanya.


Tamad siyang tumango pero hindi ko na talaga mapigilan ang excitement ko. "Anong nakakatuwa?" nagtatakang tanong niya sa akin.


Hindi ako nakasagot. Basta natutuwa lang ako, minsan lang ako makalabas sa bayan. Malapit ang highway dito paluwas ng manila.


"Kumain na muna tayo, bago bumalik" anunsyo niya na mas lalong nagpadoble sa sayang nararamdaman ko.

"Date ba ito?" nakangiting tanong ko. Wala na talaga, makapal na talaga ang mukha ko.


Sinamaan niya ako ng tingin. "Magtigil ka nga diyan, Tathriana" masungit na suway niya sa akin. Mabilis kong kinuha ang cellphone ko. Mahirap na, baka maiwan.


"Sinong itetext mo?" masungit na tanong niya. Nagulat ako.


"Ha? Wala po" laban ko.


Inirapan niya lamang ako. "Change your number. Stop texting, Aaron" matigas na sabi niya

Napanganga ako. Hindi ko maintindihan. Nagtanggal siya ng seatbelt at ganuon din ako.

"Ibibili kita ng bagong simcard. At dahil ako ang bumili. Ako lang din ang pwede mong itext" madiing sabi niya.

"Eh pano po ang Mama at Papa ko?"


Mariin siyang napapikit, nagtiim bagang siya. "Ibang lalaki, Tathi. Walang ibang lalaki. Bawal ang ibang lalaki" tuloy tuloy na sabi niya.

Shuta! Shuta! Gusto kong tumili.


"Pero ikaw po, pwede?" nakangising tanong ko.


Matalim niya akong tiningnan. "Ako lang, Tathiriana"


















(Maria_CarCat)

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro