Papag

Emosyonal ako ng gabing iyon. Kahit sinabi sa akin ni Eroz na hindi niya ako sinisisi. Na alam niya sa sarili niyang siya ang may kasalanan. Alam ko, na may kasalanan din ako.

Pakiramdam ko, responsiblidad ko pa din ang nararamdaman niya. Pero wala na akong magagawa. Mahal ko si Cairo, lumipas man ang panaho. Nagkahiwalay man kami ng matagal ay siya pa din.

"Mahilig ka sa ribbon" nakangiting puna ko kay Gertrude ng nasa iisang kwarto kami kasama ang ilan sa mga malalapit na kaibigang babae ni Xalaine.

Ngumiti siya sa akin at tumango. Bagay naman iyon sa kanya, mas lalo siyang nagiging mukhang manika.

"Ang cute noh? Pag may suot akong ribbon feeling ko ako si Princess Sarah" natatawang kwento niya sa akin.

Napatawa din ako. Mukhang mas isip bata pa ito kesa sa akin. Kahit walang ribbon ay mukha naman talaga siyang prinsesa. Nagiisang anak siya ni Sir Keizer Montero at mukhang siya ang magmamana ng lahat ng ito.

"Mabait ang Kuya Rafael ko, sabay kaming lumaki kasama pa yung isa naming pinsan na si Ate Vera" pagsisimula niya ng kwento.

Marami akong nalaman kay Gertrude. Maging ang hair stylist at make up artist ay dinadaldal niya.

Ngayong araw ang kasal nina Xalaine at Rafael na gaganapin sa Immaculate Concepcion parish church. Ito ang pinakamalaking simbahan sa Sta. Maria. Kulay baby blue at white ang motif. Ayos na din ang malaking garden ng mansyon kung saan gaganapin ang reception.

Marami na din ang bisita sa labas na mga kamag anak nila na kung saan pang lugar nanggaling, may ilang galing pa sa abroad.

"Gertie, dumating na ang Daddy mo" anunsyo ng isang matandang babae sa kanya.

Kita ko ang paglaki ng kanyang mata at excitement dahil dito. Sandali siyang nagpaalam sa akin at sa nagaayos sa kanya. Tumakbo siya palabas ng kwarto kaya nama naiwan ako duon habang may nagmamake up sa akin.

Sa sunod kong pagdilat matapos akong lagyan ng eyeshadow ay ang nakangiting si Eroz ang bumungad sa akin. Gustuhin ko mang suklian ang kanyang ngiti ay hindi ko magawa, kita ko kaso duon ang lungkot.

"Tapos na po kayo, Ma'm" sabi sa akin ng make up artist kaya naman nagpasalamat na ako sa kanya.

Imbes na tumayo ay nanatili akong nakaupo sa harap ng malaking vanity mirror. Sinunda ko ng tingin si Eroz ng umupo siya sa upuan ni Gertie kanina.

"Ang ganda mo" marahang sabi niya.

Napanguso ako. Bumaba ang tingin ko sa kanyang suot na tuxedo. Siya ang bestman ni Rafael.

"Ikaw din. Bagay na bagay sayo ang suot mo" puri ko sa kanya at nagtaas pa ng kamay para ayusin ang pagkakaribbon sa kanyang leeg.

Napasinghap siya, nakita ko ang bayolenteng pagtaas baba ng kanyang adams apple.

"Maaga akong aalis bukas pabalik ng Manila, marami akong kailangang asikasuhin. Susulitin ko ang araw na ito..." sabi niya sa akin.

Ramdam ko ang pamumula ng aking ilong. Ano mang oras ay maiiyak na ako. Ayoko ng ganito, kung pwede lang sanang ikeep si Eroz bilang kaibigan ko. Pero alam kong hindi iyon magiging madali sa part niya. At nirerespeto ko iyon.

"Wag kang umiyak. Masisira ang make up mo. Papanget ka" pangaasar niya sa akin habang marahang hinahaplos ang aking pisngi.

Napanguso ako. "Akala ko ba maganda ako?"

Napatawa siya. "Magandang maganda. Pero hindi ka naman sa akin kaya, I'll keep it to myself"

Pinagmasdan kong mabuti si Eroz. Siguro nuon, naattract ako sa kanya. Lalo na at bata pa ako at masyadong mapusok. Pero hanggang paghanga lang ang inabot ko dahil unang kita ko pa lang kay Senyorito baby nuon ay wala na ata ang puso ko sa akin.

Itinaas ko ang kamay ko at marahang hinaplos ang kanyang pisngi. Mariin siyang napapikit.

"Maswerte ang babaeng mamahalin mo, Eroz" sabi ko sa kanya.

Tipid siyang ngumiti sa akin. "Hindi ko alam kung kaya ko pang magmahal ulit" malungkot na sabi niya sa akin.

Marahan akong umiling. "Wag mong sabihin iyan. May babaeng nakalaan para lang talaga sayo. Sa babaeng iyon, wala kang kaagaw. Para lang siya sayo" mariing pagpapaintindi ko sa kanya.

Nagkibit balikat siya at napasinghap. "Akala ko nakita ko na" malungkot na sabi niya at tumingin sa akin.

Napanguso ako at umirap sa kanya. Hayaan nanaman at maiiyak nanaman ako.

"Malay mo nakita mo na. Ayaw mo lang pansinin" sabi ko sa kanya pero nailing na lamang siya.

Sa Hummer ni Eroz ako sumakay. Sa aming likuran ay ang itim na range rover ni Cairo. Nang magkita kami kanina ay akma siyang lalapit ng inilingan ko siya. Pwede naman kaming magusap mamaya, ayokong gumawa kami ng scene. Ang araw na ito ay hindi para sa amin, para ito kina Xalaine at Rafael.

Sa simbahan ko na din nakita sina Piero at Tadeo kasama ang asawa at mga anak nito.
Papalapit pa lang kami ay nakataas na ang kilay ng dalawa. Pansin ko ang tingin nila sa pagkakahawak ko sa braso ni Eroz.

"Si Kenzo?" tanong ni Eroz sa kanila.

"May emergency ang pamilya nila Sera. Hindi sila makakapunta" sagot ni Tadeo.

Bahagyang kumunot ang noo ko. Hindi kaya ang Sera na kakilala ko at ang Sera na asawa ni Kenzo ay iisa? At kaya may pamilyar na mukha akong nakita nuon sa party dahil siya iyon?

Binati nila akong dalawa kahit may himig iyon ng pangaasar. "Nakainom ba ng pangpakalma si Cairo at baka gumawa iyon ng eksena" nakangising sabi ni Tadeo Herrer na nagpalinga linga pa na para bang hinahanap niya talaga si Cairo.

Napanguso ako. Hanggang sa mapahinto kaming apat ng may lumapit sa kanyang babae. Mahaba at kulot ang buhok nito, hindi ko maiwasang mapanganga. Para siyang isang diyosa, maamo ang mukha pero nakasimangot kay Tadeo.

"Hawakan mo muna ang anak mo at ihing ihi na ako" reklamo niya dito. Bumaba ang tingin ko sa kanyang tiyan at nakita ko ang maliit na umbok. Buntis siya.

"Sorry baby, samahan kita?" maamong tanong ni Tadeo. Napangisi si Piero.

"Wag na ako na!" asik ng babae, sandali siyang tumingin sa akin at tipid na ngumiti bago siya nagmamadaling lumabas ng simbahan.

"Ang sungit ng asawa mo pag buntis" nakangising sabi ni Eroz.

Inirapan siya ni Tadeo ay isinayaw sayaw ang hawak na batang lalaki. Ang gwapo! Bata pa lang ay sigurado na akong maraming paiiyaking babae iyon.

"Ang gwapo" puri ko.

Ngumisi siya. "Nagmana sa akin eh" pagyayabang niya at bahagyang itinaas ang anak para pagtabihin ang mukha nila.

Inirapan siya ni Piero. "Mas gwapo ang anak ko" laban niya. Sumama ang tingin ni Tadeo sa kapatid kaya naman napailing na lamang ang katabi kong si Eroz.

Sandali itong umalis at pagbalik ay may dala ng batang lalaki. Inilapit niya iyon sa akin at talaga namang nalula akp dahil parehong gwapo iyon. Mukhang mas gwapo pa nga ang mga iyon paglaki kesa sa kanilang dalawa.

"Ang kapal naman ng mukha mong sabihing panget ang anak ko. Eh hindi naman nagkakalayo ang mukha natin!" kalamado pero may diing sabi ni Tadeo dito. Sa huli ay inirapan lamang siya ni Piero.

"Magkakahawig lang naman ang mga anka niyo, nagaway pa kayo" suway ni Eroz sa mga siraulong pinsan.

Natawa ako at nilingon siya. Tipid siyang ngumiti sa akin. "You'll have that soon though, may idea ka na kung anong magiging itsura ng baby mo" sabi niya sa akin. Imbes na matuwa ay hindi ko magawa. Kahit nakangiti niyang sinabi iyon ay alam kong masakit iyon para sa kanya.

"Nadala ka na ba ni Cairo sa kubo?" nakangising tanong ni Piero sa akin.

Natawa si Tadeo habang patuloy na isinasayaw ang kargang anak.

"Ba...bakit?" naguguluhang tanong ko.

Bago pa makasagot ay pabiro ba siyang sinuntok ni Eroz sa braso. Sumama ang tingin nito sa pinsan.

"Don't talk about that while I'm here" suway nito sa pinsan. Nagkibit balikat na lamang si Piero.

Nagkahiwalay kami ng ianunsyo ng organizer na magsisimula na ang kasal. Nakahinga din ako ng maluwag matapos kong mabato kanina dahil sa pagdating ni Madam Pia Herrer sa kanyang tabi ay si Sir Kaizer Montero, sa kanilang likuran ay sina Cairo at Gertrude.

Nagulat pa ako ng bago pa man ako tumingin sa kanila ay nakatingin na sila pareho sa aming gawi. Si Cairo sa akin at kay Eroz naman si Gertrude.

Napanguso na lamang ako hanggang sa malaglag ang panga ko ng irapan niya ako. At anong iniirap irap niya diyan? Humanda siya sa akin mamaya!

Sandaling umalis si Eroz sa aking tabi para tumayo sa harapan sa tabi ni Rafael Silvestre bilang kanyang bestman. Nakangiti ang lahat habang pinapanuod ang paglalakad ng lahat sa gitna. Sa likuran ay nakita ko na ang engrade at puting wedding gown ni Xalaine na sumisilip.

Nawala ang atensyon ko duon ng maramdaman ko ang pagvibrate ng aking cellphone.

Senyorito Baby:

Mas maganda ka pa sa bride.

Para akong baliw na natawa magisa. Kaagad akong nagangat ng tingin at hinanap siya. Sumama ang tingin ko sa kanya ng makita kong diretso ang tingin niya sa mga naglalakad na para bang wala siyang ginawa para pakiligin ako.

Imbes na sumagot ay ibinaba ko na lang ang aking cellphone. Kumunot ang noo niya ng makita wala akong balak na magreply. Sinamaan niya ako ng tingin at muling nagtipa sa kanyang cellphone. Nasa kabilang part kasi ito ng mga upuan.

Senyorito Baby:

Wow. Naghihintay akong sabihin mong mas gwapo ako sa groom. Don't text back! I won't reply.

Napangisi ako sa nabasa. Nang magangat ako ng tingin ay isang irap nanaman ang ginawa niya sa akin. Hindi pa siya nakuntento at talagang ipinakita pa niya sa akin ang cellphone niya habang nagshu-shutdown.

Naging emosyonal ako kasama ang ibang mga bisita ng makita naming nagpupunas ng luha si Rafael habang hinahawak siya sa balikat ng tawawang si Eroz. Ganuon din si Xalaine habang naglalakad sa aisle kasama ang kanilang mga magulang.

Matapos ang kasal ay nagkaroon ng picture taking. Medyo natagal dahil parehong malaki ang kanilang mga pamilya. Nanduon din ang mga Jimenez.

"Let's go" yaya ni Eroz sa akin. Kanya kanya na ang lahat pabalik sa mansyon para sa gaganaping reception.

Nakita ko pa ang pagsunod ng tingin ni Cairo sa amin. Sa kanyang likuran ay ang natatawang sina Tadeo at Piero na halatang inaasar siya.

Oraganized ang buong party. Ang kanilang malaki at malawak na garden ay napuno ng mga bulaklak, ang engrande ang ayos at malalaki ang mga lamesa. Sa gitna ay ang lamesa naman para sa bagong kasal.

"Sir Eroz, pinapatawag po kayo ng Lola niyo" sabi ng isang babae.

Napatango si Eroz at tumingin sa akin. Tinanguan ko din siya pabalik. "Sige na, puntahan mo na. Ayos lang ako dito, restroom lang din ako" sabi ko sa kanya.

Sinundan ko muna ng tingin ang kanyang paglayo bago ako tumayo at naglakad patungo sa restroom. Nakita ko din ang lamesa kung nasaan sina Tadeo at Piero kasama ang pamilya nila at ilang mga kakilala.

Nang madaan sa hindi masyadong matao g lugar ay napahinto ako at nanlaki ang aking mga mata ng humarang sa akin si Cairo, may kargang batang lalaki. Kung hindi ako nagkakamali ay anak ni Piero ito.

"Saan ka pupunta? Mabuti naman at lumayo ka na kay Eroz" masungit na sabi niya sa akin pero hindi ko pinansin. Ang buong atensyon ko ay nasa nakangiting batang nakatingin sa akin na karga niya.

"Ang cute, anong pangalan?" tanong ko at lumapit na sa kanila para hawakan ang maliit na kamay nito.

Unti unting lumabot ang kanilang busangot na mukha ni Cairo. "Bakit gusto mo ng ganito? Bibigyan kita" nakangising tanong niya sa akin.

Napanguso ako at umirap sa kanya. "Aba't nangiirap ka na ngayon, Tathriana" galit na suway niya sa akin.

Hindi ko nanaman siya pinansin. Inapit ko ang maliit niyang kamay sa aking labi. "Baby, you want one?" tanong niya sa akin. This time mas marahan na, mas nakakapanindig balahibo.

"Bakit? Inalok mo na ba ako ng kasal?" tanong ko sa kanya. Mas masungit ng tanungin niya ako nung nasa taas kami ng burol.

Tumaas ang isang sulok ng kanyang labi. Ang isa niyang kamay ay kaagad na hinigit ang aking bewang para mas lalong magdikit ang aming mga katawan.

"Bakit? Baliw na baliw ka na ba sa akin?" nakangising tanong niya habang hinahalikan ang aking ulo.

"Uhm, hindi pa ba obvious? Senyorito baby" pangaasar ko sa kanya kaya naman narinig ko ang mahihina niyang mura.

Napaiktad kaming dalawa ng marinig ang galita na boses ni Piero. "At talaga namang pinagpraktisan niyo pa ang anak ko. Gumawa kayo ng sa inyo!" galit na sabi nito.

Kahit nakabusangot ay marahan niyang kinuha ang anak mula sa pagkakakarga ni Cairo. Napangiti ako ng makita kong kahit karga na ng kapatid ay nagawa pa ding ayusin ni Cairo ang nalunkot na damit ng pamangkin. Isa siyang mabuting tito, at sigurado akong he'll be a great Dad soon.

"Bye bye baby Primo" malambing na pagkausap niya sa pamangkin. Natawa ako ng tumawa ang bata habang nakatingin sa kanya na para bang nakikupagusap.

"Tama na iyan at nagseselos na ako" nakabusangot na sabi ni Piero at kaagad na tumalikod para ilayo ang kanyang anak.

Marahang napailing si Cairo at kaagad na bumaling sa akin. "I have my baby, though" sabi niya habang nakataas ang kilay.

Hindi pa siya nakuntento at kaagad na hinigit ang aking bewang. "Saan ka pupunta?" tanong niya sa akin.

"Restroom" tipid na sagot ko.

Tumango ito. "Let's go, let's make out" diretsahang sabi niya na ikinalaki ng aking mga mata.

"Ano?"

Nakita ko kung paano naglaro ang ngiti sa kanyang mga labi. "Ang sabi ko, mag make up ka na. Anong bang narinig mo?" mapangasar na tanong niya sa akin.

Uminit ang aking magkabilang pisngi dahil duon kaya naman patakbo akong lumayo sa kanya.

"Tathriana!" humahalakhak na tawag niya sa akin.

"Ayoko, bumalik ka na duon" suway ko sa pagsunod niya sa akin. Isa din itong malakas ang trip kagaya ng mga kapatid niya eh.

"No. We'll kiss sa Cr" pangaasar pa niya sa akin kaya naman mas lalong uminit ang aking pisngi.

Halos titigan ko na lang ang pagkain sa aking harapan. Bigla tuloy akong naconscious sa aking itsura. Hirap na hirap kaming tanggalin na dalawa ang kumalat na lipstick dahil sa paghahalikan.

Tinotoo niya talaga ang banta niyang maghahalikan kami. At hindi lang iyon basta halikan dahil mula sa aking kinauupuan ay kita ko ang gusot sa kanyang suot na tuxedo.

"Eat up, Tathi. The program will start soon" marahang sabi ni Eroz.

Tinanguan ko siya at tipid na nginitian. Muli akong napatingin kay Cairo na nakikipagtawanan pa rin sa kanyang mga kapatid. Parang hindi nanghalik ah! Muntik lang naman akong mawalan ng hininga kanina!

Matapos ang kainan ay nagstart na ang program. Si Eroz ang katabi ko buong program. Naiintindihan naman iyon ni Cairo, hindi naman porket nagkabalikan na kami ay basta basta ko na lang lalayuan si Eroz, naging magkaibigan kami.

Ilang beses ko ding nakita ang panunuod ni Gertrude sa amin. Hindi pala sa amin, kundi sa aking katabi. Sa tuwing nakikita niyang nakatingin ako sa kanya ay nahihiya siyang ngumiti ay mabilis na nagiiwas ng tingin. Bagay sila ni Eroz. Binabawi ko na ang sinabi kong bagay sila ni Cairo dahil akin lang si Senyorito baby ko.

Tinawag ang lahat para sa pagsalo ng bulaklak ni Xalaine. Wala na akong nagawa ng siya na mismo ang humila sa amin ni Gertrude patungo sa gitna para sumali.

"Masyado pa akong bata para magpakasal" natatawang sabi niya.

Nakisali na lang din ako. Kahit wala naman akong balak na makiagaw. Magkukunwari na lang ako. At pag nakita kong papunta sa akin ay mag spike ako na parang nagvovolley ball. Napapangiti na lang ako sa naiisip ko.

Nahagip ng mata ko ang lamesa nila Cairo, seryoso siyang nakatingin sa akin habang pinaglalaruan nanaman ang kanyang pangibabang labi. Si Piero naman ay nakangisi sa akin. Siraulo talaga itong si Piero!

Naghiyawan ang lahat matapos ang ilang pangbibitin ni Xalaine ay inihagis na niya ang bulaklak. Napatingala ako, nanlaki ang aking mga mata ng saktong pababa iyon sa akin. At hindi lamang iyon, ang balak kong pag spike ay hindi natuloy ng manigas ang aking mga kamay.

Napadaing ako sa sakit ng saktong tumama iyon sa aking mukha. Shuta! Slap hard! Kasal na kasal ka na Tathi!?

Hindi na nagawa pang umagaw ng ilang babae dahil sa pagtawa sa nangyari. Shuta!  Ang sarap magpakain sa lupa. Napatingin ako kay Cairo, nagtaas lang siya ng kilay sa akin kahit halata namang nagpipigil siya ng ngiti. Nakakainis!

"I'm sorry, I'm sorry" Sabi ni Xalaine habang niyayakap ako.

Pinaupo ako sa may gitnang upuan ng organizer. Tinawag ang mga lalaki. Napapaguso na lamang ako sa tuwing nakikita kong ang gwapo ng mga bisita. Sana talaga ay nandito si Charlie. Halos mamatay ang mga nakatayo sa gitna dahil sa talim ng tingin ni Cairo sa kanila. Hindi lang iyo. Dahil dumagdag din ang nakabusangot na si Eroz na para bang inis na inis sa mundo.

"Eroz!" sigaw ni Piero. Pagkatapos ay nagtawanan sila ni Tadeo at nag apir pa.

Napapailing na lamang ako dahil sa pangaasar nila kay Cairo. Kawawa naman ang baby ko!

Kahit garter lang ang pagaagawan ay parang nasa isang basketball game kami kung magcheer ang mga tao. Nabingi ang lahat sa katahimikan ng ihagis na ni Rafael ang garter. Halos lumuwa ang eyeballs ko habang nakasunod duon.

Nahigit ko ang aking hininga ng makita kong si Eroz ang nakasalo. Parang biglang tumigil ang oras. Hanggang sa mas lalong natahimik ang lahat ng pagod siyang ngumiti at ibinigay iyon kay Cairo.

Kahit may pagtataka ang lahat ay nagawa pa din nilang magpalakpakan sa huli. Sinundan ko ng tingin si Eroz pero tipid niya lamang akong nginitian na para bang sinasabi niya sa aking ayos lang ang lahat. Na ayos lang siya, at magiging ayos din siya for real.

Titig na titig sa akin si Cairo habang naglalakad siya palapit sa akin. Parang biglang nawala ang tao sa paligid, dahil sa titigan namin. Maging ang announcement ng emcee ay hindi ko na narinig at naintindihan.

Dahan dahan siyang lumunod sa aking harapan ng hindi pinuputol ang tingin sa akin. "The next time I kneel in front of you, I'll put a ring on your finger" seryosong sabi niya sa akin.

Mas lalong bumilis ang pagtibok ng aking puso. Parang may kung anong nagkakarera sa aking dibdib.

Dahan dahan niyang itinaas ang garter sa aking binti.

"Anong pinagsasabi ni Eroz na pinapaubaya ka na niya sa akin. Eh akin ka naman na talaga" masungit na sabi niya na ikinatawa ko.

Matapos ang pangyayaring iyon ay nagkaroon na ng sayawan. Imbes na makisayaw ay hinila ako ni Cairo paalis ng mansyon.

"Saan ba tayo pupunta?" tanong ko sa kanya.

"I want us to be alone" supladong sagot niya kaya naman hindi na ako umimik pa.

Nakita ko ang pamilyar na daan patungo sa bahay nina Tito Darren. Wala ding tao duon dahil nasa mansyon din sila. Hila hila pa din ni Cairo ang kamay ko patungo sa likod bahay, madilim pero dahil sa liwanag ng buwan ay nakikita namin ang daan.

Sa huli ay hinubad niya ang coat niya at inilapag iyon sa lupa. Hinila niya ako paupo. Susubukan ko na sanang magtanong ng pinatahimik niya ako.

Sinundan ko ang tingin niya sa itaas. Hanggang sa mapanganga ako ng makita ko ang madaming alitaptap. Parang nagkaroon ng christmas light sa puno.

"Wow" sambit ko. Nakakita na ako nuon, pero hindi ganito karami. Hindi ganito kaliwanag.

"You liked it?" tanong niya sa akin na kaagad kong tinanguan.

Nagkatitigan kami. Hanggang sa bumaba ang tingin niya sa aking labi. "My baby is so damn beautiful" marahang sabi niya at tinaniman ako ng isang halik sa labi. Napanguso ako dahil sa bitin.

"Even with your long hair" pahabol pa niya.

May bumarang kung ano sa aking lalamunan. "Kahit hindi na akong kamukha ni Snow white?" tanong ko sa kanya.

Tumaas ang gilid ng kanyang labi. "Kahit maging kamukha mo pa yung isa sa mga duwende ni Snow white" pangaasar niya sa akin kaya naman natawa akong naiiyak.

I'll cut my hair short again. Para sa kanya, para sa prince charming ko. Kagaya ni Snow white at parang walong taon akong natulog dahil nawala siya. At ngayong nandito na siya ay pwede na ulit matuloy ang love story namin.

"Sino ako sa mga duwende kung ganoon?" tanong ko kahit naiiyak.

Natawa siya, pero ramdam ko din ang pag garalgal ng kanyang boses. "Yung pinakamaduming dwende niya" pangaasar niya sa akin. Nalaglag ang panga ko.

Kinuha niya ang pagkakataon na iyon at kaagad na inatake ang aking labi. Hindi na ako nanlaban pa, bagkus ay nakipaglaban pa ako. Halikan ba kamo?

Napadaing ako ng mawalan ako ng hininga. Hanggang sa halos mabali ang leeg ko sa pagkakatingala ng bumaba ang halik niya sa aking leeg.

"...Baby" sambit ko.

Narinig ko ang mahihina niyang mura sa gitna ng kanyang pagkakahalik sa akin. Hanggang sa hindi na siya nakatiis pa.

"I'll make love to you now" madiing sabi niya at halos hindi ko na nasundan pa ang mga pangyayari ng buhatin niya ako patungo sa kung saan.

Humigpit ang kapit ko sa kanyang leeg. Hanggang sa pumasok kami sa parang lumang kubo. Marahan niya akong inilapag sa papag.

"Uhm...Cairo" tawag ko sa kanya.

Walang pagdadalawang isip niya akong inatake ng halik habang dahan dahan siyang dumadagan sa akin. Napasinghap ako ng maramdaman ko ang kamay niya sa aking dibdib. Mukhang lalaki na ang dibdib ko!

Napaungol ako ng mas lalo akong makiliti. Ramdam ko na ang bigat niya sa aking ibabaw. Madilim at tanging ilaw lang ng buwan ang nagbibigay liwanag sa amin.

Kinuha ko ang kamau niyang pumipisil sa aking kanang dibdib at ako na mismo ang naglapita sa kaliwa. "Baka yung isa lang yung lumaki eh" nahihiyang sambit ko.

Narinig ko ang mas mapangakit niyang paghalakhak na mas lalong nagpainit sa paligid. "I'm so inlove with you, Tathriana" malambing na sabi niya sa akin.

Imbes na sagutin ay inabot ko na lang ang labi niya para halikan. Ang aking kamay ay dahan dahang bumaba patungo sa kanyang pants. Mahahawakan ko na sana ng kaagad akong nagprotesta ng pigilan niya ang aking kamay.

"Pahawak lang eh" pagmamaktol ko. Narinig ko ang kanyang pag ngisi.

"Baby, Let's take it slow. Hindi mo alam kung gaano ako kasabik sayo" marahang paliwanag niya.

Bayolente akong napalunok. "Ako din Senyorito baby! Ako din" laban ko pa din. Hindi ako magpapatalo.

Mula sa dilim ay nakita ko ang mariin niyang pagpikit. Pagkatapos ng ilang mahihinang mura ay halos magsisi nanaman ako sa pagiging mapusok ko ng sa isang iglap ay pareho na kaming hubad.

Ramdam na ramdam ko ang init sa aking pisngi, sa leeg pababa sa dibdib. Ang aking mga binti ay nakaparte na sa kanyang harapan. Iyon ang unang beses na naiparte ko iyon ng ganuon kalaki.

"Nakaktakot" sumbong ko sa kanya. Kahit sa dilim ay kita ko ang laki at haba nuon.

"Sa una lang masakit" bulong niya sa akin. Halos manigas ako sa aking pwesto ibulong niya sa aking yumaka ako sa kanya.

Napakagat ako sa aking pangibabang labi ng maramdaman ko ang dulo nuon sa akin. Ilang beses niyang tinukso ang akin bago niya itinutok at dahan dahang pinagisa ang sa amin.

"Aw! Ang sakit!" naiiyak na sigaw ko. Halos bumaon ang may kahabaan kong kuko sa kanyang likuran.

Halos itulak ko siya palayo ng mas nagpatuloy siya. "Hindi ko kaayanin, hindi ko kakayanin" natatarantang sabi ko sa kanya.

Marahan siyang umiling. Ramdam kong nahihirapan na din siya. Masyadong malaki para sa akin!

Mas lalo akong naiyak at napasigaw ng may maramdaman akong kung anong nasira sa akin. "Shh..." pagaalo niya sa akin.

"Aw! Shuta ka baby ang sakit!" iyak ko na ikinatawa niya matapos niyang makapasok ng buo.

(Maria_CarCat)