PROLOGUE
Yassy Raquel E. Guzman (YARA)

Noong nakaraang araw pa ako kinakabahan. I don't know how to tell Vin that I'm pregnant.

Alam ko na kapag nalaman niya iyon ay magkakagulo ang mundo namin. Bagay na iniiwasan at ayaw kong mangyari dahil mahal ko siya.

Bumuntong hininga ako bago buksan ang pintuan ng condo unit ni Vincent. Agad kong inilibot ang paningin kung nandito na ba siya o baka nasa trabaho pa.

I walked to his room and found him there. He just came out of the bathroom. The towel was wrapped around his waist and he was currently wiping his wet hair.

Nang makita niya ako ay agad akong ngumiti ngunit kabaliktaran ang ipinakita niya sa akin.

Galit siyang nakatingin sa akin at mukhang may naggawa akong mali.

"What the fuck?!" agad kong sigaw sabay hawak sa parte ng pisngi kung saan ako sinampal ni Vincent.

"When are you going to tell me you're pregnant?" malakas niyang tanong at naggulat ako sa narinig.

Nanubig ang nga mata ko dahil ito na ang araw na pinakakatakutan kong mangyari. Ang bangungot ko na kung ituring.

Nanatili lang akong tahimik at hindi sinagot ang kanyang tanong. Kahit ako ay hindi ko rin naman talaga alam kung paano at kailan ko sasabihin sa kanya na buntis ako dahil ayokong iwan niya ako.

"Ilang buwan?"

"Three weeks." sagot ko at doon unti-unting pumatak ang luha ko.

Hindi ko alam kung anong tumatakbo ngayon sa utak ni Vin dahil nasabi na niya sa akin noon na mahalaga sa kanya ang career niya.

"It's not my responsibility. We've talked about it. I'll prioritize my career over the useless thing inside your womb."

"Mahal kita Vin. Maawa ka naman." umiiyak kong sabi at niyakap siya pero agad niya akong itinulak. Hangaang panaginip ko na nga lang ata na mamahalin ako ni Vin.

"Mahal mo ako?" natatawa niyang ulit sa sinabi ko at tumango ako.

"Kung mahal mo ako ipapalaglag mo iyan." saad niya at napailing agad ako sa narinig.

"Kung hindi mo kaya, ngayon pa lang ay lumayas ka na." banta niya at hinila ako palabas ng kwarto niya.

"WHAT A WHORE?!" sigaw pa niya sa akin at pabagsak na sinarado ang pintuan.

While I am loving him, he's hurting me without knowing it.

The next day I woke up late because I didn't fall asleep right away. I cried last night because of what happened.

I was about to get up but I can't do it until I realized that my hand was tied to the other side of the bed which shocked me. I was even more scared when I was wearing a white patient gown.

"Anong nangyayari?" I asked in confusion when I saw a doctor and a nurse enter

"I just want to make sure na maalis talaga ang nasa loob ng tiyan mo. Baka pagnagkataon  ay habulin mo ako at ilabas mo ito sa media."

Wala akong naging imik sa sinabi niya at nagsimulang tumulo ang mga luha ko.

I tried to struggle but it was useless dahil sobrang higpit ng pagkakatali talaga sa akin.

"Maawa kayo sa akin. Wag niyong patayin ang anak ko." pagmamakaawa ko sa doctor at nurse na nasa harapan ko.

"P-please!" humahagulgol kong sabi pero sa halip na makinig sila sa'kin ay nagsimula na sila sa gagawin sa akin.

The doctor opened both of my legs and the nurse tied my feet to the other side of the bed to make sure I couldn't move.

"Patayin niyo na lang ako kung papatayin niyo rin ang anak ko." I shouted.

The nurse came to me and gave me an injection. I fell asleep and I don't know what happened next.

Kailanman ay hindi ko mapapatawad si Vin sa ginawa niya sa akin.

Hindi makatao ang ginawa niya. Pinatay niya ang anak ko ng walang kalaban laban at parang pinatay na niya rin ang pagkatao ko.

MISTERCAPTAIN
Professor

Thank you for reading!
(September 01, 2021)