Emerald

I narrowed my eyes as I look at the foolish brother that I had kneeling on the red carpet floor. Hindi siya makatingin sa akin nang diretso sa mukha. He should feel ashamed, because of being impulsive, he caused such a disaster.  

"Do you know what you've caused, Sage?" Yumuko siya dahilan upang igilid ko ang ulo ko't umayos nang upo sa trono na kinauupuan ko.

"You angered the Ancient Goddess and a wildfire spread across our region devouring almost 60% of our vegetation. Alam mo ba kung ano ang kalagayan ng ating rehiyon?" I tried to compose myself and be as calm as possible, but eventually I could not hold my anger and caused a mild earthquake. 

"P-please calm down, your highness!" He exclaimed when he noticed the ground shaking. Agad ko namang pinakalma ang sarili ko. 

"Our people are suffering from hunger, Sage! The provisions left could not even provide their necessities! Your recklessness caused such a disaster!" Wala siyang ibang nagawa kun'di ang yumuko lang at makinig sa panenermon ko. 

"I know I was wrong. . . but it was partly the Glacial Archon's fault for provoking me." Mahina niyang wika na siyang hindi nakaligtas sa aking pandinig. 

"The Glacial Archon provoked you?" I asked with my eyebrows raising. Since when did the Glacial Archon have the capability to provoke someone? She's the most gentle woman I know. 

"You have to believe me, your highness. I know my judgement was clouded the moment I knew your life was in danger, but I would never come to that extent if she hadn't provoked me." I knew my brother since birth and it's the truth that he won't do anything irrational unless provoked. However, that does not justify the result of his actions. 

"The magic amulet that was bought to me wasn't a handiwork of the Clan of Glazedale but only a replica." Usal ko na ikinagulat niya. 

That's right, I figured it out the moment I had woken up and re-examined the amulet. The gems used in the amulets are submerged in moon drip water which makes it invisible in the mirror. Noong sinuot ko iyon kanina at tinapat sa salamin ay lumalabas pa rin doon ang imahe ng hiyas. 

I trusted the merchants and maids to take care of it that's why I didn't have time to check it. Now that I think about it, there must a rat in my palace. 

"Someone is trying to discord the harmonic relationship we had with the Ozlevine's, which means this incident was carefully plotted by someone and they used you as a tool to drive conflict with the Glacial Archon." Upon my words, I saw how anger crossed by brother's face. Anger with the thought he was used by someone. 

"I. . ." Hinayaan ko siyang mag isip-isip sa kabobohang ginawa niya. Ayos lang 'yan. Hindi naman masama maging bobo minsan. 'Wag lang abusuhin. 

But there is something I'm curious about that I wanted to ask. 

"How did you say the Glacial Archon provoked you?" Inangat niya ang kaniyang tingin sa akin. 

"She came here looking for me to ask for the antidote to cure the poison I inflicted to her brother," he paused to look at my reaction. 

Poisoning the Ruler of Ozlevine? Hah! He must've lost his mind! 

"What poison did you use?" I asked as I tried my best to calm down.

"F-flaming Herqusax, your highness." Mariin ko na lang ipinikit ang mga mata ko hanggang sa hindi ko namalayang unti-uting ginagapos ng matitinik na baging ang kapatid ko na siyang rinig na rinig kong dumadaing sa sakit. 

Flaming Herqusax is a deadly poison extracted from killer butterflies, rosary peas, and wolfsbane exposed to methylmercury. It causes a burning sensation in the victim's organs that are fatal to his nervous and circulatory systems. Knowing Xiovenn holding the Oculus of Ice, Flaming Herqusax is the poison that contradicts the flow of his mana that might cause damage in his core. 

"She boldly came in Terrasierra alone as if s-she was expecting to get caught-" 

"Then?" 

"S-she threatened me. Kung hindi ko ibibigay ang lunas ay hindi niya rin ibibigay ang lunas na maaring magpagaling sayo." I heard him grunted in pain. Pinanatili kong nakapikit ang mga mata ko. He must be hurting from my vines, but I can't help my anger to consume me after all the things he did. 

"I was willing to trade, but there's one problem, the antidote for Flaming Herqusax was all destroyed. I. . . I tried formulating it but the core ingredient was gone. The field of Imp Weed in the Evergreen Forest were all burnt." Naikuyom ko ang kamao ko. 

They predicted that much? Just what they are trying to do?

"I was merely trying to scare the Glacial Archon, but it never crossed my mind that she was so determined and she never wavered in pain. I had no choice because she. . . she started to get on my nerves by repeatedly provoking me!" Minulat ko ang mga mata ko at nakita ko kung gaano magsalubong ang kilay niya dahil sa frustrasyon. 

I saw droplets of blood in the floor dripping from the thorn pricking the flesh in his arms pero tila ba wala na siyang pake sa hapdi na nararamdaman niya habang inaalala ang nangyari.

"When I noticed the plants are withering, it means your health had worsen. Iniwan ko siya roon sa execution stage at pinuntahan ka. I was in panic, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kung may mangyari sa kaisa-isa kong kapatid." I can see sincerity in his eyes, and somehow I felt something warm touched my heart. However, I must not be soft just because he showed me care. What he did is beyond our clan's principle. 

"When you were on verge of dying, a local physician approached me. She said she had what it takes to cure you and all she asks for was a large amount of golden leaves to support her dying mother." Napataas naman ang kilay ko. 

A local physician? 

"How can there be a local physician with the capability to cure an Archon?" bulalas ko. I removed the vines in his arms. 

Hindi naman sa minamaliit ko ang mga lokal na manggagamot, pero sa husay niya na kayang magpagaling ng isang Arkon ay paniguradong tanyag ito sa kung san man itong rehiyon nagmula at mataas ang ranggo bilang manggamot. 

"Disperado na akong mailigtas ka kaya pinayagan ko siyang gamutin ka." Tumango-tango ako. 

So, that's how I was cured. I should praise and award her for saving my life. However, something's not right. "A large amount of golden leaves to support her dying mother?" I whispered to myself. 

Why would she need it when she's skilled enough to provide for the minimum needs of her family. And dying mother? She's a physician who can even cure an Archon and can't even find a remedy for her mother? Now, that's suspicious. 

"Do you know her identity?" He tilt his head as if he was trying to remember something. 

"Saskia." 

"Gideon!" One of my trusted henchmen appeared in front of me and knelt his left knee as a sign of respect. 

"You called for me, your highness?" 

"Check every sanatorium in Westeria and find a local physician that goes by the name Saskia." Kaagad namang tumango si Gideon at walang imik na umalis upang sundin ang aking utos. 

"But, your highness, you could just ask me to search for her! Ako ang nakakita ng mukha niya!" Apila ng aking kapatid na siyang ikinangiti ko. 

He have to face his wrath first. 

"Kamahalan!" Hindi na ako nagulat pa nang hindi magkandaumahog kakatakbo ang isa sa mga kabalyerong tagabantay ng tarangkahan ng palasyo. 

"Ang tagapamahala ng rehiyon ng Ozlevine ay tila ba wala sa sarili at nahihibang na! Lahat ng mga kabalyerong sinusubukan siyang pigilan sa pagpasok sa palasyo ay ginagawa niyang estatwa ng yelo! Nanganganib ang iyong kali-" I raised my hand to shut him up. 

I was already expecting that.

"Hayaan niyo siyang makapasok. Huwag niyong tangkain na pigilan kung gusto niyo pang mabuhay." Mahinahon kong bilin sa kaniya. 

Bumalandara ang patataka sa mukha ng kabalyero pero wala siyang nagawa kun'di ang sundin ang naging utos ko. Napatingin ako sa kapatid kong mukhang balisa mula sa kinaluluhuran niya. 

Kalmado kong ipinikit ang mga mata ko habang nakikinig sa tunog ng nagkakalansingang mga sandata mula sa labas ng throne hall. As expected of Xiovenn, he will really shed blood for the sake of his sister. Napaka-imposibleng hahayaan niya lang ang nangyari sa kapatid niya matapos malaman kung ano ang dinanas nito sa kamay ng kapatid ko. 

Minulat ko ang mata ko nang marahas na bumukas ang matayog na pinto ng throne hall. Nakakasilaw na liwanag ang kaagad na bumungad sa akin, at sa gitna ng naka-arkong pintuan ay nakita ko mula roon ang isang lalaking may hawak na matalim na espada. Bagaman natatakpan ang kanang bahagi ng mukha niya, kitang-kita ko naman ang kanang bahagi ng mata niyang matalim na nakatitig sa likuran ng aking kapatid. 

"Balita ko'y kakaayos lang ng kalagayan mo, Xiovenn." I said as I cleared my throat when he didn't respond to my words. 

"How nice of you to visit me with your health at stake." Instead of answering me, I heard him snickered. 

Inangat niya ang mukha niya't natigilan  ako nang makitang blanko ang ekspresyon ng mga mata niya. It's that sharp and piercing electric blue eyes. . . Mga matang hindi mo tatangkaing kalabanin dahil hindi mo magugustuhan ang kahihinatnan mo. 

Kumurap lang ako saglit ay nasa harapan ko na si Xiovenn at nakatutok ang espada niya sa leeg ng nakaluhod kong kapatid. Nanlilisik ang mga mata nito't parang wala siyang ibang nais kun'di bawian ito ng buhay.

"How dare you hurt and disrespect my sister in my absence, Sage?" I crossed my legs as I played with my fingers in the arm rest of my throne when the temperature started to increase. 

Pinanood ko kung paano umigting ang panga ni Xiovenn. Kitang-kita ko ang pangungugat ng kanang kamay niyang nakahawak sa espada, pati na rin ang pamumula ng leeg niya dahil sa pagpipigil sa galit na nararamdaman niya.

Sage and I are related by blood, but Xiovenn's anger has nothing to do with me. I won't meddle or side with him just because he's my brother. He did wrong, and he must pay for it. 

Xiomara

"Why are you sulking over there, my dear mistress?" I rolled my eyes upon Alec's flirtatious remark.

Walang ano-ano'y binato ko siya ng bato na kaagad niya namang naiwasan nang walang kahirap-hirap. Bugnot akong napasalampak sa damuhan habang inis itong pinagbubunot. Pinanood ko ang kalmadong pag-agos ng ilog sa aking harapan. I told Alec to bring me in a peaceful place so I could put my mind at ease. 

I've been stressed out thinking who's deliberately disrupting the events of the story. Hindi niya ba alam na piagisipan at pinagpuyatan ko nang mabuti ang mga mangyayari tapos basta-basta niya lang sasabotahin? Does he even know what it takes to be a writer? 

"Sa letrang T!" Gigil kong sigaw sabay pulot ng bato at hinagis ito sa ilog. "Tangina mo kung sino ka man!" Kapagkuwan ay narinig ko naman ang mahinang paghalakhak ni Alec na nakasandal sa pinakamalapit na kahoy. 

His arms were crossed in his chest while his right hand was holding an unsheathed sword. "What has gotten my mistress this agitated? I must thank such person for giving you an entertaining expression." Napaismid ako. 

Sana nga kilala ko rin dahil sa oras na malaman ko kung sino siya ay hindi ko alam anong magagawa ko sa kaniya. Baka hindi ko siya matantya at makalbo ko siya. At hindi lang pala iyon ang problema ko. 

Pinukulan ko ng masamang tingin si Alec. Tumingin naman siya sa likuran niya sa pagbabakasakaling ibang tao ang tinitingnan ko. When he noticed he was the only person, he pointed himself giving me a questioning look. 

"W-what did I do wrong?" Biglang nagbago ang ekspresyon ko nang marinig ang tila ba kabado niyang boses. Sa hindi ko malamang dahilan ay bigla akong napangisi. 

Nightfall they say, a notorious assassin. Who can even imagine him stuttering over a woman's gazes? Have I successfully tamed him?

Iniwas ko na lang ang mga mata ko sa kaniya. I was busy admiring the river when I suddenly felt like I'm about to pee. Napatayo ako at luminga sa paligid. Wala akong pwedeng pagtaguan para umihi. There are only tall trunks of oak trees scattered around the river. Mayroon ding mga bato pero hindi ito gaano kalakihan. 

Napasapo ako ng noo ko. Bakit ngayon pa kasi ako naiihi? Nakagat ko naman ang labi ko nang maalala kong naparami ako ng inom ng tubig bago umalis dahil sa pait ng gamot na binigay sa akin ni Mia kanina. Noe didn't want me to leave the manor not unless I drink it. Nag-aalala kasi siya sa kalagayan ko at baka siya pa ang malagot kay Xiovenn kung sakaling hindi niya sinunod ang habilin nito.

Napatingin ako sa malinaw na tubig ng ilog. Sa linis nito ay nakakakonsensyang umihi pero ayos lang naman siguro hindi ba? I mean, ibang tao nga umiihi rin naman sa swimming pool. Saka mukhang wala namang ibang tao rito maliban sa amin. Wala namang makakaalam. 

Huminga ako nang malalim at hinigpitan ang pagkakahawak sa ibabang bahagi ng suot ko. Tumakbo ako papunta sa tubig ng ilog at kaagad na lumusong doon. Sa paglubog ng ibabang bahagi ng katawan ko ay naipikit ko ang mata ko sa lamig. 

"Mistress!" Hindi ko pinakinggan ang sigaw ni Alec at nanatili roon habang umiihi. 

The place is just so serene. Wala akong naririnig na ingay maliban sa tunog ng mga ibon at ragasa ng tubig. It was unusual for a place like this to be so out of people's presence. Tanginag kaming dalawa lang ni Alec ang narito. 

Napahinga ako nang maluwag. Success! Matapos kong masigurong tapos na ako ay minulat ko ang mata ko. Bumungad sa akin ang mukha ni Alec na balisa.

"Someone is coming! Get out from the water!" Huli na nang makaalis pa ako. Tumalon din siya sa ilog sabay hawak sa balikat ko't sapilitan akong inilubog sa tubig. 

Ngayon ay pareho kaming dalawang nakalubog ang katawan sa tubig. Hinihila niya ako patungo sa medyo malalim na parte ng ilog kung saan mayroong mga damong-dagat. 

Pinanlisikan ko siya. What the hell is he doing? Binaklas ko ang kamay niyang nakahawak sa akin pero umiling-iling lang siya. Binalik niya ang kamay niya sa pagkakahawak sa braso ko upang patigilin ako sa paggalaw.  Pinanlakihan ko siya ng mata at sinubukan siyang sipain sa tuhod pero nagawa niyang iwasan 'yon kahit nasa ilalim pa kami ng tubig. 

"Is this the particular spot her majesty want us to collect her drink?" Napantig ang tainga ko nang may marinig akong boses na malapit lang sa kinalulubugan namin. 

Her majesty?

I look up only to see two blurry images of royal chamber maids above the water. Dahil sa gulat ko ay naibuka ko ang bibig ko dahilan upang mapasukan ng tubig ang bunganga ko. Inangat ko ang ulo ko at nakita kong kumukuha pa lang ng tubig ang dalawang babae. 

Napahawak ako sa leeg ko nang maramdaman kong unti-unti na akong nauubusan ng hininga. Sinamaan ko ng tingin si Alec. Sana naman kasi sinabihan niya akong magtatagal kaming dalawa sa ilalim ng tubig para naman napaghandaan ko! 

Napatingin ako kay Alec na siyang nakahawak pa rin sa braso ko at hindi alam ang gagawin. Bagaman wala na akong sapat na hangin para makahinga ay walang inhibisyon kong inilapit ang sarili ko sa kaniya at dinampi ang labi ko sa labi niya. When he parted his lips I immediately exhaled the air from his mouth. Nang dumako ang tingin ko sa mata niya'y nakatingin lang ito sa akin na para bang nabigla sa ginawa ko.

Saka pa rumihistro sa utak ko ang ginawa ko kaya nakagat ko ang ibabang bahagi ng labi niya. I heard a low grunt from him at kasabay no'n ay ang pagkagulat ko sa pagpulupot ng braso niya sa bewang ko. Diniin niya lalo ang labi niya't mas lalo akong binigyan ng sapat na hangin upang makahinga.

He moved his lips and held my head. Halos mangamatis ang mukha ko dahil sa kahihiyan kaya nang matantya kong sapat na ang hangin upang makahinga ako ng isang minuto ay humiwalay ako sa kaniya. Wow Xiomara, you did it first as if it was normal and now you're blushing? Umiling ako. 

That's only for your survival! Don't act as if it meant something else!

"Sapat na siguro ito upang mapawi ang uhaw ng mahal na reyna at ng kaniyang mga bisita." Napamura ako sa isip ko. 

Bakit kasi ang bagal niyo kumuha ng tubig tangina niyo! 

Nang masiguro kong wala ng tao ay kaagad akong lumangoy paahon. When I finally ascended from the water, I tried catching my breath. Saktong umahon sa harap ko si Alec kung saan nasisinagan ng araw ang mukha niya. 

Dumako ang tingin ko sa labi niyang namamasa-masa pa. Kahit siya ay mukhang hinihingal din, and he has this unreadable expression in his face. Nang magtama ang mata naming dalawa ay ako ang naunang umiwas ng tingin. 

"W-what is this river called?" Utal kong tanong. 

"This is the Ancestral Tributary, m-mistress. . ." Binalik ko ulit ang tingin ko sa kaniya dahil parang mauubusan 'ata siya ng hininga kakahingal niya. 

Ancestral Tributary?!

"Why the hell did you bought me in the Ancestral Tributary?!" Hiyaw ko at kaagad na lumusong paahon ng ilog. 

"You said you wanted to be in a peaceful place." Mahina niyang bulong habang nakalublub pa rin ang katawan niya sa ilog.

"But this is a forbidden place! This is under the Westerian Czar's territory! No one is allowed here!" Muryot kong atugal. 

"Exactly." Marahas akong lumingon sa kaniya dahil parang lumilipad sa ibang planeta ang utak niya. 

"Baliw ka ba?!" 

"Yes." 

Bwiset na to! 

Ancestral Tributary is where the Ancient Goddess used to reside. This is a sacred place for rituals and offerings! And to think na inihian ko ang ilog? Walang hiya!

"Sapat na siguro ito upang mapawi ang uhaw ng mahal na reyna at ng kaniyang mga bisita." Napatutop na lang ako ng bibig nang maalalang kumuha ng tubig ang utusan ng reyna. 

"Ibig sabihin iinumin 'yon ni Cosette kasama ng bisita niya?!" Bulyaw ko sa kawalan na ikinaangat ni Alec ng tingin sa akin. 

Kumunot naman ang noo ko nang bigla niyang iiwas ang tingin sa akin. He squeezed his eyes shut as he utter inaudible words. Nainis ako lalo dahil sa kung ano mang binubulong-bulong niya.

"Ano diyan ka lang ba sa ilog?! Hindi ka ba aahon diyan?!" Inis na inis ko tanong habang naglalakad-lakad sa harapan niya. 

"I. . ." Namewang ako sa harap niya. 

Why the hell is he so reluctant of getting out of the damn water?

"Alexei Alhagar!" He look at me with his hopeless eyes as if getting him out of the water is a very merciless order. Nakita ko ang pamumula ng magkabilang tainga niya kaya nagkasalubong lalo ang kilay ko. 

"E-eto na." I hissed in my mind and walked ahead of him. Naramdaman ko naman ang pag-ahon niya sa tubig at ang pagsunod niya sa likuran ko. 

"I have one request if you may, mistress." He said as he cleared his throat.

"Ano?" 

"Please get the cloak in the oak tree to cover yourself," Bigla akong napatingin sa sarili ko at ngayon ko lang napansin na basa pala ang buong kasuoatan ko dahilan upang bumakat ang lahat ng kabakat-bakat na parte ng katawan ko. 

"And. . . no matter what happens, huwag ka sanang lilingon sa akin." Kumurap-kurap na lang ako at dali-daling tinakbo ang nakasabit na balabal sa puno bago ito ibalot sa katawan ko. 

Oh my Gosh! Don't tell me bakat din ang ano niya. . . 

G O L U C K Y C H A R M