Clint POV

Malapit nang magpakita ang haring araw pero heto kami nakikipaglaban pa rin sa kamatayan.

Nakataas ang dalawang kamay namin at naka-blindfold habang binibilang nila ang mga nakolekta naming pass.

Tahimik. Ang tanging maririnig lang ay ang yapag ng mga nagbibilang at ang putok ng baril.

Sa tingin ko ay iyon ang mga taong kaunti lang ang nakolektang mga pass. Agad na nila silang tinatapos.

Malakas naman ang tiwala ko na  kasama ko ang tatlo rito. Hindi maaring hindi sila nakaligtas at nakaabot dito. Naghiwa-hiwalay kasi kami para mahanap si Rain. 

Kumusta na kaya si Rain? Sana ligtas lang siya.

"Walk faster!" Para kaming preso na basta-basta na nilang tinutulak-tulak sa isang linya. Mukhang palabas na kami sa cruise ship.

Ramdam ko ang buhangin sa mga paa ko. Nasa Kythira Island na ata kami.

"Help us!"

"Please don't kill us!"

"Have mercy!"

Nang tanggalin nila ang blindfold namin ay tumambad sa amin ang hindi lalampas sa limampung babaeng nakakulang sa isang bakal na may mga numero. May nakalagay din na bomba sa katawan nila.

"Game 2 is about to start: Be patient and be wise. The more bombs you defuse, the longer your battery life. But at the same time, just one wrong move and it's game over."

Staring at them while crying and begging for help. I can't help but feel the anger in my heart. How does Ponos Mafia ruthlessly play the lives of people as if they are nothing?

The scenario is just like what they did to us when we were still kids. 

Hinanap ko ang tatlo pero hindi ko akalaing kay Rain dadapo ang mga mata ko.

Napaawang ang mga labi ko sa gulat kasabay nang mabilis na pagtibok ng puso ko.

After two long years. I'm staring her personally. Alive and breathing!

She wore contacts maybe to hide her heterochromia eyes. I could clearly see the Rain we knew before just without the thick glasses.

Wala akong mabasang emosyon sa mga mata niya habang pinagmamasdan ang mga ito. Nakatitig lamang siya.

Hindi ko mapigilang mag-alala nang makitang may sugat ang braso niya at may mga bahid na rin nang nagkalat na dugo sa damit niya.

Gusto ko siyang lapitan at yakapin pero alam kong hindi pa ngayon ang tamang panahon. Hindi pa bumabalik ang alaala niya.

Nakaramdam ako ng takot nang mahuli niya ang mga mata ko. Agad akong napaiwas ng tingin.

Those dangerous eyes.

Fuck! She's really a different person now. I felt the sudden fear in my body just with that gaze.

I just hope, she didn't totally transformed into that devil Ponos blood. And the Rain Hailey Park we met before is still alive in her. 

She may be the Monster's granddaughter and the Ponos Jewel. We can't ever change the fact that she's Rain Hailey Park, the girl who is the most important person in our lives. Our light in the dark.

The woman who saved me from death. And most especially the woman I love.

I still can't get over how happy and shocked I was when I discovered she was the mysterious woman who saved me from that race.

"What are you saying Red? She's also Shadow?" Hindi makapaniwalang tanong namin sa kanya.

Walang emosyong napatango siya.

We are trying to find her and this information we are getting now is shocking the hell out of us. 

"She protected us from the start all along," nanghihinang sabi ni Dwight.

"That's not just the thing. I also found something. It's about Clint."

"What is it?" tanong ko.

"She's the one who saved you in the car race before."

"What?"

"She used her name Shadow and paid the car of Ms. Sabrina Yu, the owner of the car."

Napahawak ako sa ulo ko dahil sa biglang pagsakit nito at kasabay ng pagsisisi ko.

I even told my butler to investigate it and give whoever saved me an amount of money to give thanks. But Butler John said she refused it and later couldn't contact the person.

I just remembered it now that I asked him to send me the file about the person, but because I'm busy with Rain, I totally forgot to check it.

How can I forget about it? I should have known it earlier!

Nanginginig ang kamay kong binuksan ang laptop ko upang hanapin ang file.

Nandoon ang ilang litrato ni Shadow habang nakasakay sa kotse pati ang impormasyon ng perang ibinayad niya sa nagmamay-ari ng sasakyan.

"She gave half of her income just to pay for Sabrina Yu's car, Clint. That's how important you are to her."

Nabalik lang ako sa realidad nang marinig ang hudyat ng pagsisimula. Mabilis kaming tumakbo papunta sa mga babae.

Pinindot ko ang binigay ni Red sa aming relo para humingi ng tulong sa kanya. This will be connected to my ear piece and camera.

Deffusing bomb is not my expertise. My knowledge is just average compared to them.

"Cut the last red wire Clint." Agad ko siyang sinunod.

"Please help me," umiiyak na sabi ng babae. Hindi ko siya tiningnan at tumango lamang ako. Pilit akong nag-concentrate sa mga sinasabi ni Red.

"Remember this Clint if four wires: If there are more than one red wire and the serial number's last digit is odd, cut the last red wire. Otherwise, cut the first wire if the last wire is yellow and there are no red wires just like if there is exactly one blue wire."

Binilisan ko lalo ang kilos ko at pilit na hindi binigyang pansin ang mga taong bigla na lang sumasabog.

***

Alaine POV

"Please help me! Please!"

"Shut up!" I gave her the death glare. These girls are so irritating.

Sobrang ingay. Naalala kong sila iyong mga babaeng kakaiba ang tingin sa akin noong pumasok ako sa barko.

Tsk! Just like what I thought, those tourists would be prey. An offering to this game.

Marami-rami na rin ang mga babaeng namamatay dahil sa pagsabog. Mabuti na lang talaga at naturuan ako ni Hellion tungkol dito. Sabi ni Arthemis, expertise ni Hellion ang mga bomba.

May lima na akong na-defuse na bomba. Konti na lang kaming natirang naglalaban sa game at mukhang matagal pang matapos ang game na ito kaya kailangan marami akong ma-defuse dahil ayon sa instructions nila. Ang bilang ng bomba na ma-defuse namin ay ang battery life namin.

"Game 2 is about to end in 5 minutes. Hurry and collect your battery life."

Lalong lumakas ang iyakan at pagmamakaawa. Gusto kong takpan ang tenga ko. Parang may kung anong tumutusok sa dibdib ko sa naririnig.

Is it pity?

No! I hate it! I should never feel pity for anyone. Pity shouldn't be the first emotion I will feel. 

"Please save me. I am pregnant. My baby..." gulat akong napatingin sa katabi nang babaeng kasalukuyan kong dine-defuse ang bomba. 55 seconds na lang at matatapos na ang timer niya.

"Please save me too. I am a single mother and I have a kid. If I die, he will be left with no parents." Pigil sa akin ng babaeng kasalukuyan kong dine-defuse ang bomba.

Why was I the one put in this kind of situation? 

Mabilis kong pinutol ang pulang wire para ma-delay ang pagsabog ng bomba at kusang kumilos ang mga paa ko para tumakbo sa direksyon ng buntis para siya muna ang mauna kong iligtas.

Hoping, my decision is right.

Mahirap i-defuse ang bombang nakakabit sa kanya. Pilit kong inalala ang mga turo ni Hellion sa akin. I should cut the right wire or else she will die immediately.

Nang matapos ko itong ma-defuse ay tumakbo na ako para mabalikan ang babae kanina. 25 seconds na lang ang natitira sa timer niya.

"My name is Elizabeth Jones, and my son's name is George Elixir Jones. He is five and is currently in Germany. I am hoping you can check on him if I die." 

I gritted my teeth. "Stop talking. I can do this." Pagpapalakas ko ng loob  kahit alam ko nang maliit na ang tsansang mailigtas ko siya.

"No, Miss. Just please take care my son." Napailing-iling ako at pilit nag-concentrate para mailigtas siya pero naubusan na ako ng oras at tuluyang sumabog ang bomba. Tumalsik pa sa akin ang ilang patak ng dugo niya.

Nawawalang lakas akong napaupo habang nakatulalang pinagmamasdan ang apoy at ang nagkalasog-lasog niyang katawan. 

I felt like there was a dagger stabbing me inside. I failed to save her, and her son will be left alone. I failed!

"Game 2 just ended!"

Tumayo ako at pinunasan ang mukha kong natalsikan ng dugo.

And just like that, I notice it's not only her blood that's in my face but also my tears. 

"Game 3: Your battery life is also your virus. Fight what you saved. All the ladies you saved in game 2 will be your huntress."

Wala sa sariling napatingin ako sa mga babaeng nailigtas ko. Anim silang lahat. Binigyan sila ng kanya-kanyang weapons.

Napakuyom ako sa kamao ko nang makita ang bagay na tinanggal niya sa kanyang tiyan.

A fake baby bump. She grinned at me and mouthed, "Stupid."

Gusto kong sumigaw at magwala. Hindi lang ako nabigong magligtas ng buhay kondi naging tanga rin sa pagpili ng taong ililigtas.

I hate myself. I forget that I shouldn't trust and feel pity because it will end up with wrong choices and decisions.

Grandpa is right. Emotions are a person's weaknesses. I shouldn't feel emotions, especially pity and care, so that I will be the right heiress to the throne.

He chose me, so I shouldn't disappoint him. I don't like to be the downfall of the Ponos Mafia.

Hindi ko na hinintay ang signal at agad kong sinugod ang babae. Siya ang uunahin ko at gagawin kong pinakamasakit ang kamatayan niya. Kapalit ng buhay ng babaeng nabigo kong iligtas at panloloko niya sa akin.

She will be the first one to taste my rage.