Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 8

Alaine POV

Inilibot ko ang tingin sa buong kwarto. Kailangan kong masira kung may nilagay silang mga cameras dito. Hindi dapat ako maging kampante.

Tinanggal ko ang bedsheet at mga unan. Maingat na sinuri kung may kung anong inilagay sa mga ito.

Halos mag-iisang oras na akong naghahanap pero wala pa rin akong nakikita. Napapikit ako.

I'm trying to calm myself. Thinking about what part of the room did I miss to look.

Hanggang unti-unti akong napalingon sa doorknob. Lumapit ako rito at sinuri. Sa unang tingin wala ka talagang makikita pero noong hawakan ko. Naramdaman ko na ang nakakabit ditong maliit na camera. Like a magnet. Na talagang maayos ang pagkakalagay.

Sisirain ko na sana ito nang makitang may nakalagay dito.

10PMRYD

"10 PM are you ready?" I smirk.

Is this training game compose of puzzle and clues? The people behind it must be enjoying now.

And I think grandpa was one of them.

Humarap ako sa camera at malademonyong ngumisi saka ko mabilis na tinapakan ito hanggang sa tuluyang magkapira-piraso.

Since, 10PM pa naman magsisimula better I get some nap first. Kailangan ko nang paghuhugutan ng lakas mamaya.

Agad akong bumangon ng mag-alarm ang cellphone ko. Saktong 9pm. Hinanda ko na lahat ng mga armas ko. Nagpalit na rin ako ng suot.

I'm wearing a black hoodie and a pair of combat suit.

Inilagay ko sa pagkabilang pocket ko ang dalawang pistol pati rin ang dalawang revolver sa likuran ko. Ibinenda ko rin sa kamay ko ang ilang dagger at kunai.

Nang matapos mabilis kong kinuha ang dalawang mineral water at inisang lagok. Hindi ko pa naman alam kung kailan ito matatapos kaya mas magandang handa ako baka bigla akong mauhaw.

Nag-push up na muna ako habang hinihintay ang hudyat. Saktong nasa ika-20 bilang na ako nang malakas na tumunog ang fire alarm.

Napangisi ako. Ang lame naman ng hudyat nila. Pinagpag ko ang sarili at maingat na lumabas. Rinig ko ang sigawan at takbuhan ng mga tao pati rin ang mga putok ng baril.

Inilabas ko ang dalawang revolver ko at maingat na naglakad.

"Game 1 officially start: Be a hunter! The more red pass you get, the more chances to survive this game."

Umaalingaw-ngaw ang ingay na ito sa buong barko. Sinamahan pa ng sunod-sunod na ingay ng fire alarm. Kairita!

Mabuti na lang naisip kong kailangan ang pass na 'yon kaya maayos ko itong naisiksik sa loob ng bra ko.

"Shit!" Hindi ko mapigilang mapamura nang muntik na akong mabaril. Napatago ako sa mga poste at sinuklian din ito ng putok.

Isang tira lang at agad itong tinamaan sa ulo. Mabilis akong tumakbo sa direksyon niya para hanapin ang kanyang pass. Nakuha ko naman ito sa kanyang bulsa. May isa pa siyang nakuhang pass kaya instant dalawa na tuloy pass ko.

Marami-rami na rin akong nadadaanang nagkalat na bangkay. Kailangan ko na talagang magmadali. Baka maubusan na ako ng pass.

This game is really bloody.

"I have already 5 pass and you have 3. Let's just continue the team work and we will survive."

"Yeah, let's do this!"

Napatago ako sa pader at pinakinggan ang nag-uusap. Bahagya rin akong sumilip. Madilim na bahagi ito ng upper deck.

Nang tumalikod ang isa sa lalaki ay agad siyang binaril ng kasama niya at ilang ulit pang pinaputukan para masiguradong hindi na makalaban saka umupo para kunin ang hawak nitong mga pass.

"Sorry bro, but I want to survive alone."

Napangisi ako at dahan-dahang lumapit sa kanya. Bago pa siya makatayo itinutok ko na ang baril ko sa ulo niya.

"Mr. Traitor, go with your bro to hell,"
I whispered, using my sweetest voice. He tried to fight, but I was too fast and shot him in the head.

I smiled while staring at his face with wide eyes and got all the 8 passes. That's what you get. Traitors never succeed because karma exists. As well as, in this game true friendship doesn't exist.

You shouldn't trust anyone.

Dire-diretso lang ang lakad ko. Hindi ko na alam kung saan pupunta basta ang mahalaga makakuha ulit ako ng pass.

"Shit!" Napaigik ako sa sakit sa balikat ko. Tinamaan ako sa braso. Hindi ko naramdaman ang presensya ng taong biglang bumaril sa akin sa likuran.

"Here!" Napatakbo ako dahil may mga kasama pa siya. Nang medyo makalayo napatago ako sa tambakan ng mga kargamento at isiniksik ang sarili.

Napapikit ako nang maramdaman ang pagkirot ng balikat ko. Mabilis kong pinunit ang manggas ng damit ko para ipulupot sa balikat kong nadaplisan at mapigilan ang pagdurugo nito.

Isinandal ko muna ang katawan ko sa pader para pansamantalang makapagpahinga.

"Min prospatheís na kryfteís." (Don't try to hide)

Rinig ko yabag niya palapit sa pinagtataguan ko. Hinanda ko ang baril ko.

Pagkalapit niya sa pwesto ko ay binaril ko siya ngunit mabilis siyang nakaiwas at sinuklian din ako ng putok.

Hinugot ko sa likuran ko ang isa ko pang revolver dahil naglabasan na rin ang iba niyang kasamahan.

He is targeting me! Is this guy knows that I'm the jewel?

Halos maglimang minuto na akong nakikipagpalitan ng putok sa kanila. Hindi maaring magtuloy-tuloy ito at baka maubusan na ako ng bala. Hindi ako pwedeng makampante sa dala kong armas dahil mukhang tatagal pa ng ilang oras ang labanang ito.

Dahil para naman silang asong sunod nang sunod sa akin kahit saan ako magpunta. Imbes na tumakbo ulit ako at magtago. Hinarap ko na sila.

Kahit hindi ko na sila maubos basta't mabawasan ko lang sila at makakuha ako ng mga pass.

Kinuha ko ang ilang kunais at balisong ko sa bulsa. Ito muna ang gagamitin ko para makatipid ng bala. 

"Pou eínai aftí?" (Where is she?)

Napangiti ako habang pinapanood ang isa na palapit sa direksyon ko. Pagkarating niya sa pwesto ko ay marahas ko siyang hinila at ginilitan sa leeg.

Maingat ko siyang isinandal sa pader at hinanap sa bulsa niya ang pass niya. Nang makuha ko ay sumugod na ulit ako sa ilang kasamahan niya.

"Gotcha!" May mahigpit na brasong biglang yumakap sa akin sa likuran  at pilit akong sinasakal.

"Arg!" inis ko siyang siniko at hinablot ang kanyang braso saka malakas na ibinalibag.

Mabilis kong hinablot ang mga kunais ko at inihagis sa direksyon ng iba pang lalaking papunta sa direksyon ko.

"She's the jewel!" galit kong binalingan ang lalaki kanina at binaril. Sana pala tinapos ko na siya agad kanina. Mabilis kong hinablot ang pass niya.

Lalong dumami ang mga humahabol sa akin. Ubos na bala ng revolver ko. Panay lang ako sa pagtakbo. Parang nagsasama na mga kalaban ko para hulihin ako.

"Fuck!" Napamura na lang ako nang wala na akong matakbuhan. Dead end na. Napalibutan na nila ako.

"Na stamatísei! Den écheis poú na pas." (Stop! You have nowhere to go.)

Napalingon-lingon ako nang pwedeng matakasan hanggang makapa ko ang isang lubid.

"Are you really the jewel?"

Napangisi ako. "Guess it, asshole!" sigaw ko at mabilis akong dumausdos
sa lubid.

"Shit!" Hindi ko mapigilang mapamura sa kakaiwas sa mga bala nila. Sabayan pa nang malakas na alon. Maling galaw ko lang talaga at diretso ako sa dagat.

Napapikit na lang ako nang tuluyang mapunit ang lubid na kinakapitan ko. Dalawa lang pwede kong bagsakan sa dagat o sa lower deck.

Pero mukhang sa dagat talaga ako mahuhulog base sa lakas ng pagkalaglag ko.

Agad akong napamulat nang maramdaman kong may malakas na brasong sumalo sa akin bago pa ako tuluyang mahulog sa dagat.

Napamulat ako. Hindi ko makita ang mukha niya dahil madilim ang lower deck. Pero sa tindig at braso niyang nakahawak sa akin ay masasabi kong lalaki siya.

Iniligtas niya ako at hindi binaril. May pinadala kaya si Hellion o si Arthemis na magpoprotekta sa akin? Siya kaya ito?

"You're safe now," malambing niyang bulong sa tenga ko.

Napahawak ako sa ulo ko nang bigla itong sumakit. Tila paulit-ulit sa tenga ko ang boses niya na parang sirang plaka.

Napabitiw ako sa kanya. "Poios eísai?" (Who are you?)

"I didn't imagine you were this hot speaking in Greek, Rain. I'm your agápi mou." Rain? Damn, that name again!

Then, sudden realization hit me!

"Hey! Wait!" I tried to stop him. Pero sobrang bilis niya at tuluyang naglaho sa kadiliman.

That guy is possibly one of the men who broke into the mansion. They follow me even here! But what's their reason?

"Game 1 is about to end in 5 minutes. Protect your pass and assemble on the main deck. Your timer starts now!"
 
I still need to finish this game. If they are really here, I need to talk to them. I have this gut feeling that they know my past and will answer all my queries, especially my forgotten memories. 

Shels<3

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro