
CHAPTER 30 (2)
Dedicated to:
Warning: R-18 scene
OPHELIA CALLA
Dahan-dahan n'yang pinasok kan'yang kamay sa loob ng summer dress ko. Madali lamang sa kan'ya dahil hindi ako naka-short o pantalon.
"Z-Zyler..."
Napakapit ako lalo sa leeg n'ya at napaungol nang mahawakan n'ya ang pagkababae ko. Ramdam kong inilagay n'ya ang kan'yang daliri rito at dahan-dahang inilabas-pasok.
Sa una ay mahina lamang ang paggalaw ng kan'yang daliri sa 'kin pero kalaunan ay binilisan na n'ya ito.
"Z-Zyler," ungol ko na mas lalo n'yang pinag-igihan. Tuluyan na s'yang pumaibabaw sa 'kin at hinalikan ako sa labi kong nakaawang.
Nang maramdamang lalabasan na ako ay kumapit pa lalo ako sa batok n'ya. Humiwalay ako sa halik at sinilip ang nasa ilalim namin.
Tuluyan na nga akong nilabasan dahilan para kumawala ako ng ungol. Ramdam kong inalis n'ya ang kan'yang kamay sa ilalim ko kaya napamulat ako.
Pinagmasdan ko s'ya habang inaalis nito ang kan'yang damit at pantalon. Napalunok tuloy ako nang makita ng tuluyan ang kan'yang katawan na sa tingin ko ay inaalagaan n'ya.
"C-Can I?" nag-aalinlangan n'yang tanong na ikinatango ko.
Malambing na napatingin s'ya sa 'kin nang maalis na n'ya ang kan'yang panloob dahilan para makita ko ang tinatago nito.
Nanlaki ang mata ko sa nakita. Magsasalita na sana ako nang pumaibabaw ulit s'ya sa 'kin. "S-Sabihin mo sa 'kin kung titigilan ko na ito. I can wait, I'll marry you one day."
Umiling ako sa kan'ya saka ito hinalikan na ikinatugon n'ya kaagad. Sa puntong iyon ay handa akong ibigay sa kan'ya ang pinaiingatan ko at sigurado akong s'ya na ang lalaking huling iibigin ko.
Di ko na namalayang naalis na pala n'ya ang aking damit at panloob. Tanging bra lamang ang natira sa 'kin.
Sandali s'yang napatitig sa katawan ko. Nakita ko pa ang bahagyang paglunok nito ng sariling laway nang pinalandas n'ya ang kan'yang kamay mula sa hita hanggang sa beywang ko. Tinakpan ko tuloy ang nasa ilalim ko nang mapatingin s'ya do'n.
Inalis n'ya ang kamay kong nakatakip. "Wag, ngayon lamang ako nakakita nito..." tila namamangha pa nitong sambit. Basi sa tingin n'ya ay para pa itong inosente na parang hindi rin. Masyado s'yang magulo.
Namula tuloy ang mukha ko nang hinawakan n'ya iyon. "Maniwala ka man sa hindi, hindi ako nanunood ng kababalaghan na kadalasan na ginagawa ng lalaki." Napatingin ang kan'yang mata na nagbabaga sa sensasyon sa 'kin. "Natuto lamang ako simula nang makabasa ako ng romansang kwento."
Hindi ako nakasagot nang hinalikan n'ya ako sa pisngi ng paunti-unti. Tumaas ang halik nito hanggang sa makarating sa labi ko na ikinatugon ko naman.
Napasinghap ako nang maramdaman ang kan'ya sa akin. Namumungay ang mga mata n'yang nakatingin sa 'kin. "Mag-iingat ako."
Tumango ako at kasunod no'n ay ang dahan-dahang pagpasok n'ya sa 'kin dahilan upang mapapikit ako sa sakit.
Di ko alam na ganito pala kasakit kapag sa una pa lamang. O baka malaki lang talaga ang kan'ya?
Masuyo n'ya akong hinalikan para ibsan kahit papaano ang sakit ko na tumalab naman hanggang sa tuluyan na n'yang naipasok ng buo ang kan'ya sa 'kin.
Feeling ko punong-puno na ang nasa loob ko.
Hinihingal na hinalik-halikan ang leeg ko. "I-I love you... M-Mahal kita..." sinsero nitong sambit bago s'ya dahan-dahang gumalaw sa ibabaw ko na ikinaungol ko.
"Z-Zyler! O-Oh..."
Nangigigil n'yang sinipsip ang balat ko sa leeg na mas lalo kong ikinaungol. Ngayon ko lamang naramdaman itong sensasyon sa kan'ya.
Habang tumatagal ay nawawala na ang kirot sa ibaba hanggang mapahiyaw ako sa sarap na pinaparamdam n'ya sa 'kin.
Hinawakan n'ya ng mariin ang balakang ko at mas lalo pa n'yang binilisan ang paglabas-masok sa 'kin. Rinig ko na rin ang pag-ungol n'ya at mabibigat na paghinga n'ya. Napatingala s'ya sa itaas kasabay ang paglunok nito.
"O-Oh... M-Mahal kita, H-Hon. D-Damn,"ungol n'ya at ibinalik ulit ang kan'yang labi sa 'kin.
Tanging ungol lamang ang lumabas sa bibig ko nang mas lalo pa n'yang binilisan dahilan ng paghina ng paa ko.
Ramdam kong lalabasan na ako. "L-Lalabasan na a-ako..."
"I-Ilabas mo lang, o-ohh..." tugon n'ya at pinailaliman pa lalo ang pagpasok ng kan'ya sa 'kin.
Naramdaman ko na nilabasan na ako pero patuloy pa rin s'ya sa paggalaw. Ilang segundo lamang ay inilabas na n'ya ang kan'ya. Hinihingal kaming dalawa na ng tumabi s'ya sa 'kin.
"I-I love you, Hon. Papakasalan kita," rinig ko 'pang sambit n'ya.
Niyakap ko s'ya. "I love you too..."
Pagkatapos naming magyakap ay kinumutan n'ya ang hubad naming katawan at saka n'ya ako niyakap ng mahigpit na parang mawawala ako sa kan'ya.
"Patay ako sa Kuya mo."
Hindi na ako nakapagsalita nang tuluyang pumikit ang mga mata ko sa pagod.
~•~•~•~
"Congrats sa 'tin, Hon!" Tumalon ako sa harapan n'ya na kaagad naman n'ya akong sinalo.
"Mag-ingat ka naman!" sermon n'ya sa 'kin na ikinatawa ko lamang.
Napansin kong wala s'yang salamin na suot-suot. Kinuha ko ang salamin na nakasabit sa polo n'ya at inilagay sa mata n'ya.Inayos naman n'ya ang pagkakalagay nito.
Napasimangot ako dito."Mas komportable akong may salamin ka kaysa sa wala. Feeling ko kasi ibang tao ka kapag walang salamin," bigla kong sambit na ikinatigil n'ya.
Ngumiti s'ya ng tipid at niyakap ako na kaagad ko namang ikinatugon. "Pakiramdam ko kasi sobrang manong ko sa suot kong salamin. Pasensya na dahil hindi ko basta-basta maiaalis ang salamin. Malabo na mata ko at saka kailangan na rin sa organization namin. Ito na ang tatak namin na kabilang kami sa Nboyz Organization."
"Kakasabi ko lang na mas komportable akong may salamin ka, eh. Gusto ko na tuloy magkasalamin katulad mo," bigla kong tugon. Takang kumalas s'ya sa pagkakayakap.
"Bakit naman? Hindi naman malabo ang mata mo para magsalamin," sambit n'ya na may pagtataka.
Kinuha ko ang salamin na binili ko lamang noong nakaraan sa bag ko. Sinuot ko kaagad at saka ipinakita sa kan'ya ito.
"Di naman ibig sabihin na kapag nakasuot ka ng salamin ay loser ka na. Pwede 'bang dahil sa kakababad mo sa review para sa pag-aaral?" pahayag ko. "Proud kaya ako sa 'yo kung 'di mo lang alam. Proud akong naging boyfriend kita."
Kita ko ang biglang pagbago ng ekspresiyon nito. Tila lumiwanag ang mata n'ya at masaya s'ya nang marinig iyon mula sa 'kin.
Masuyo n'ya akong niyakap dahilan para mapahagikgik ako.
"Mahal kita, Hon. Excited na tuloy akong makapagpakasal sa 'yo kaagad," bigla n'yang sabi na ikinatawa ko.
Wala pa sa isip ko 'yan pero aaminin kong gusto ko. Sana nga talaga ay hindi kami maghihiwalay. Mag-aaway siguro kami, may magseselos at magtatampo pero hindi ko hahayaang magkahiwalay kami sa simpleng problema lamang.
"I love you too!" Mas lalo pa akong kumapit sa kan'ya at tinapik ang likuran nito. Agad naman n'yang na-gets ang pagtapik ko sa kan'ya.
Walang kahirap-hirap n'ya akong binuhat na 'pang kasal. Tinuro ko ang kusina n'ya pero napatili lamang ako. Imbes na sa kusina s'ya dumiretso ay lumiko ito papunta sa kwarto n'ya.
Hinampas ko tuloy s'ya dahil sa pagka-adik nito. Simula nang may nangyari sa 'min ay sobrang possessive na nito sa 'kin at halos bantay-sarado ako sa kan'ya. Ayos lang naman sa 'kin, may mga lalaki kasing lumalapit kaya mas maigi kung nandiyan s'ya sa tabi ko.
Tungkol sa magulang n'ya, ayos sa kanila na magkaroon ng girlfriend si Zyler. Mas gusto nga nila na magkaroon ito ng nobya pero si Zyler mismo ang tumatanggi palagi.
Ngayon na nalaman nila na ako ang girlfriend n'ya ay mas natuwa pa sila dahil ka business partner nila ang Kuya ko at saka kilala rin nila ang magulang ko.
Tungkol sa kakambal naman n'ya ay wala na akong balita. Kahit nagtataka na hindi ko s'ya palaging nakikita sa bahay nito ay hindi ko na lang pinagtuunan ng pansin. Baka kasi magselos ulit si Zyler. Mas seloso pa kaysa sa 'kin.
Inilapag n'ya ako sa kama at tumabi sa 'kin ng higa. "Mahal mo ako, Hon? Hmm, 'di lang ako makapaniwala."
Natawa naman ako. "Syempre mahal kita, ano ba!"
Niyakap n'ya ako. "Alam mong hindi ako palaimik at tahimik lamang sa tabi noon pa man. Pero simula nang makilala kita ay tila nawala lahat iyon, nawala ang ekspresiyon ko na palagi lamang blangko. Sa madaling sabihin ay ikaw ang nagbigay ng kakaibang emosyon sa 'kin na hindi ko pa nararamdaman."
Kinilig naman ako sa sinabi nito. Pansin ko nga ang pagbabago nito sa sarili simula nang maging kami. Hindi na ito tahimik o balisa kapag nasa tabi ko. Ngayon ay komportable kaming dalawa sa isa't-isa.
Masaya ako na ako ang dahilan ng pagbabago n'ya. Na ako dahilan ng pagkaroon nito ng emosyon.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro