Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

EPILOGUE

EPILOGUE

   LUMIPAS ANG ilang taon at naging matiwasay ang buong Mystic World. Sa tulong ng lahat ng mga dyos at dyosa ay muling naikulong si Áplistos gamit ang barrier na kagaya ginamit sa Monarkiya ng Kéntro.

Kasalukuyang pinag mamasdan ni Allisha ang mga matatayog na halamang kasing kulay ng crema habang nilalasap ang sariwang hangin.

Nandito siya ngayon sa lugar na pinananatilian ng dyosa ng panaginipnat alaala, ito rin ang lugar kung saan niya unang nakilala ang kapatid ng kaniyang lola na humalili bilang pansamantalang dyosa ng panaginip at alaala.

"Mahal na dyosa, wala ba kayong nais na gawin ngayong araw?" tanong ng kaniyang guardiya na si Dundee— suot nito ay isang malagintong linen na ibinibigay lamang para sa mga matataas na antas ng royal guard.

"Ano pa bang tingin mo sa ginagawa ko?" nilingon ng dalaga ang kaniyang guardiya habang nanatili ang malamlam na ekspesyon.

Alam ni Dundee na sa likod ng kalam-laman sa mga ng dalaga ay hindi matatago ng lubusan ang kalungkutan.

"S'ya nga pala, bakit nasa lupa nanaman si Shaina?" tanong niya sa kaniyang guwardiya. Nakikita niya ngayon si Shaina o tawagin nalang nating si Shirley.

MATAPOS ang nangyaring labanan ipinaalam ni Allisha kay Shirley na siya ang pumanaw na prinsesa na si Shaina ang Prinsesang minahal ni Prince Lance. Tingnan mo nga naman ang buhay kahit na na-transmigrate ang kaluluwa sa ibang katauhan, hindi parin nito mababago ang katotohanang sa iisang tao lang talaga nakalaan ang pag mamahal. Hindi naman nagalit si Shirley sa kaniya, natuwa pa nga ito dahil binalik na ang kaniyang ala-ala ng nakaraang buhay pero siya ay nananatili paring tagasunod ng Dyosang si Allisha.

"Alam mo na... lumalandi na naman," may bahid ng kapaitan na sagot nito.

"Huwag kang ganiyan, napag hahalatang bitter ka," natatawang sabi ng dalaga.

Umismid lang ang gwardiya niya saka ipinag patong ang dalawang braso bago umalis.

Ibinalik ng dyosa ang kaniyang paningin sa mapayapang kalangitan. Kahit hindi aminin ng dyosa sa kaloob-looban niya ay may inggit siyang nararamdaman, dahil isa na siyang dyosa ay hindi niya maaaring iwan ng basta ang kaniyang tungkulin.

Hindi pa nag tagal ay may isang nilalang nanamang dumating at kahit hindi niya lingunin ay alam na niya kung sino ang taong ito.

"Maaari mo ba akong samahang mag tsaa?" tanong nito sa dyosa.

"Bakit naman hindi," pag sangayon ni Allisha at sa isang iglap sila ay nawala na sa kaniyang lugar ay napunta sa may hardin na punong-puno na mga iba't ibang halaman at bulaklak na napapalibutan ng mga paro-paro.

Sa gitna nito ay nakahanda ang lamesa kng saan parehas mag sasalo sa pag tsaa ang dalawang pinaka makapangyarihang dyosa.

"Maupo tayo, Allisha," ani ng dyosa.

Habang sinasalinan ni Maya ng tsaa ang tasa ng dalaga ay malaya nitong pinag mamasdan ang buong paligid.

Allisha loves butterfly like her grandma at iyon ang unang napansin ni Maya ng tignan ang dalaga habang manghang pinag mamasdan ang buong paligid. Siya'y naaaliw pagmasdan ang kapwa dyosa dahil nag mimistulan itong parang bata ngunit biglang mukha na ng matalik na kaibigan ang nakita niya ng panandalian.

"Alam mo ba, hawig mo si Melensia noong panahon na pagpipilian palang ng mga dyos at dyosa," sabi nito habang pinaikot ikot qng hintuturo sa dulo ng tasa.

"Hmm.. Sabi nga nila, parang carbon copy niya ako," pag sangayon ng dalaga saka suminsim ng tsaa, "mas nag mumukha ko siyang ina kesa kay Mommy no'ng nabubuhay pa siya," naging malungkot ang atmosphere sa pagitan ng dalawa.

"Nakakalungkot na tuluyan ng naging abo ang aking matalik na kaibigan, ngunit masaya ako at nagawa niya ang kaniyang pangarap na buhay," may ngiting sabi ni Maya bago ibinaling sa kaniya ang tingin.

"Bakit mo naman sinasabi ang mga ganiyan ngayon? Medyo nakakapang hinala kana Maya," inilapag ng dalaga ang tasa ng kaniyang tsaa saka pinaningkitan ng mata ang dyosang nasa harap.

Napahalakhak ang dyosa dahil sa kaniyang sinabi, "Hanggang ngayon ba ay hindi ka parin nag titiwala sa akin?"

"Aba! Malay ko ba kung ano nanaman 'yang pinaplano mo, nung nakaraan lang pinag tripan mo ang dyos ng tubig at lupa bumaha tuloy sa disyerto," naparolled pa ang dalaga.

No'ng nakaraang mga araw ay pinag didiskitahan ng dyosa ang dalawang dyos sa hindi malamang dahilan at no'ng ang dyosa ng reincarnation na si Migra ang kumunsulta sa kaniya ay napag alamang mayroon palang bata sa kaniyang sinapupunan.

Bilang isang dyos at dyosa, hindi required sa kanila ang salitang pag-ibig na mag kasintahan. Ngunit ang kanilang ginagawa ay mamimili sila sa kanilang mga loyal na tagasunod upang maging ama o ina ng lanilang magiging sumpling, at ganoon ang nangyayari sa dyosa ngayon.

Ngunit pag sapit ng oras na manganganak na si Maya ay kailangan niyang pumunta sa lupa para doon isilang ang supling.

"Hmp! Hindi ko naman kasalanan iyon, naiinis ako sa kanila kase ang ingay nilang dalawa," sagot sa kaniya ng dyosa saka napa rolled eye pa.

"Tsk, kaya mo siguro sinasabi iyang tungkol kay Lola ngayon dahil gusto mo ring mamuhay bilang tao," may pag dududaa nitong tanong.

"Hmm.. Gusto ko 'yang swestyon mo pero hindi sa gano'n,"  nakakunot noong sabi ng dyosa, "sinasabi ko 'to sa'yo dahil nakikita ko si Melensia sa sitwasyon mo ngayon," aniya bago sumimsim ng tsaa.

Hindi kaagaad nakapag salita ang dalaga, ibinaba niya ang tsaa at isinandal ang likod sa sandalan ng kaniyang inuupuan.

"Nakikita mo siya sa katauhan ko?" tanong nito habang nakatingin sa maasul na kapangitan.

"Ahum, and I want you too to live a happy life. I don't want you to be like Áplistos, living in a place you don't want, doing something you didn't even wish," anito kaya ay agad na napaayos ng upo ang dalaga dahil sa gulat.

"Seryoso ka ba diyan?? Hindi mo ako jino-joke??" 

"Sira kaba, bakit nmn ako mag bibiro," natatawang napailing-iling ang dyosa. "But it doesn't mean hindi na ikaw ang Dyosa ng panaginip at ala-ala, isipin mo na lang na isa itong misyon na kailangan mong gawin, bantayan ang mga tao sa ibaba, maging tagapamuno ng Kéntro," nag liwanag ang mga mata ni Allisha na parang bata dahil sa sinabi ng dyosa.

"MAYA!!" naiiyak na tumayo si Allisha saka tumayo at niyakap si Maya mula sa gilid, "sabi na, love mo talaga ako," aniya saka tuluyang bumuhos ang mga luha na matagal na naipon sa tagal niya bilang isang dyosa.

Niyakap siya pabalik naman siya pabalik ni Maya.

     Dumating ang  gabi at kasama ni Allisha ang kaniyang taagasunod na si Shirley at Dundee. Nakaupo sila sa damuhan gaya ng kanilang nakasanayang gawin.

"Ano ba 'yan kamahalan, panay naman ang buntong hinga mo. Kung may gusto kang itanong feel free 'no," sabi ni Shirley sa inis ng paulit-ulit na pag buntong hininga ng dalaga.

"Oo nga, nakakainis na. Sinisira mo ang magandang atmosphere," gatong naman ni Dundee. 

Sa totoo lang ay wala namang gustong itanong si Allisha, pinipigilan lang niya ang kaniyang sarili sa tuwa dahil sa kanilang napag usapan ni Shirley.

Nilingon niya si Shirley, "May goodnews ako at gusto kong manahimik ka tungkol dito dahil kapag may lumabas diyan sa madaldal mong bibig, tatanggalin ko 'yan," aniya na may pananakot na banta kaya napa lunok si Shirley dahil alam niyang gagawin ito ng dalaga.

"Ayan daldal kase," pang aasar ni Dundee, tinapunan lamang niya ang pusang tao ng matalim na tingin pero binelatan lamang siya.

*****

SHIRLEY POV

     KASALUKUYAN akong nasa hardin ng palasyo ng Cristal Realm ng dumating ang pinaka gwapong lalaki sa balat ng kalupaan at kalangitan.

"Hey! You look unusual today, is there something wrong?" tanong nito bago umupo sa upuang nasa tabi ko.

"hmm..hindi naman, I'm just thinking something," sabi ko saka mahinang bumungisngis.

Syempre, bawal kong sabihin kahit mahal ko pa siya 'no, wala na siyang mamahalin kapag tinuluyan ako ng kamahalan.

"Why I am thinking that you do something stupid again," anito kaya ngiwi ko siyang tiningnan.

"Ang sama ng ugali mo ha, kala ko ba mahal mo ko??!"

"Yes, I do. That's why I don't want you to be hurt," sabi niya pa saka ginulo nanaman ang buhok ko gaya ng kaniyang nakagawian.

Goshhh!! hindi na talaga normal puso ko, malandi na rin!

"Tigilan mo nga iyang kakornihan mo, baka ma-double kill ako.....sa kilig," hshshshs

"Ha? Babe, ano 'yong huli mong sinabi?" tanong nito.

Ay corny-ng bingi!

'Shirley...'

"W-wala, s-sabi ko ano... aalis muna ako, may inutos pala ang dyosa sa'kin—si Goddess Maya," aniko.

Mygaddd!! Why saying lie is too hard for me!?

"Ahh.. Ang goddess of All ba," halata sa tono ng boses nito ang pagka dismaya.

"Oo tama! Nagiging pala utos kase ang dyosa ngayon—byee!" dali dali akong umalis saka nag teleport papunta sa tarangkahan ng Crystal Kingdom upang siya'y abangan.

Umihip ang malakas na hangin saka nag korti ito ng paikot-ikot sa isang lugar hanggang sa ito'y huminto.

Ang oras ay huminto, hudyat ng kaniyang pag dating. Sa kaniyang tuluyang pag dating ay agad na nawala ang hangin at bumalik ng muli sa normal ang oras.

Agad ko siyang nilapitan upang siya ay salubungin at tumungo tanda ng pag galang.

"Maligayang pagdating sa iyo. Mahal na Dyosa."

***

THIRD PERSON POV

           KASALUKUYANG nasa salas ang mga royalties habang patuloy sa pag aasaran ng marinig nila ang ingay ng boses ni Shirley. Lagi nalang nababa sa kalupaan ang dalaga ngunit kahit isang beses ay hindi sila nqg bukas ng topic tungkol kay Sapphire at Axell.

"Hoy! Mga nilalang kailangan ninyong sumama sa akin," anito saka tumayo sa harap ni Lance.

"I thought inutusan ka ng goddess?" tanong nito sa kaaintahan.

"Hindi na raw, okay na," aniya habang hinihila ang isang kamay ng binata ngunit hindi niya ganap na mahila dahil nag mamatigas parin itom

"Tara Shai, saan ba?" tanong nito.

"Sa labas lang, tara," sabay hila sa kaibigaan at ito'y nag pahila naman.

Nakarating sila sa hardin ng palasyo at nag tataka na rin ang mga ito kung bakit sila dinala doon ng dalaga.

"Shaina, ano bang ginagawa natin dito?" tanong sa kaniya ni Xymon.

"Wait, nasaan naba 'yon?" lumingon-lingon ito sa kung saan na para bang may hinahanap.

"Ano ba 'yon? May hinahanap kaba?" malambing na tanong ni Lance saka sa kaniya'y lumapit.

Nakisali na rin ang iba sa pag hahanap kahit hindi naman nila alam kung ano bang kailangang hanapin.

"Ako bang hinahanap niyo?" nagsi lingunan ang mga ito sa taas ng punong pinagmumulan ng boses.

"Sino ka?"

"Pa'no ka nakapasok dito?"

"Woi, may bandido!"

Hindi pinansin ng dalangang nasa puno ang pinag sasabi ng mga royalties dahil sa iisang tao lamang nakatuon ang kaniyang atensyon.

Medyo may kataasan ang puno ngunit walang hirap siyang nakababa. "Hi!" bati niya sa binata.

Nagulat naman ang mga royalties ng biglang salubungin ng yakap ni Clarence ang dalaga at niyakap din siya pabalik.

"I miss you.." bulong ni Clarence saka ipinatong ang ulo sa leeg ng babae.

"I know, nainip ka ba?"

"I.. I thought hindi kana talaga babalik," humigpit ang kaniyang pagkakayakap sa dalaga.

Isinandal ng dalaga ang kaniyang ulo sa dibdib nito saka pinakinggan ang pag tibok ng puso.

"Bakit ang bilis?"

"'Wag ka ng mag taka, dahil lang naman 'yan sa'yo," nawata siya sa sinagot nito.

"Huwag mo nga akong tawanan, I'm being honest here," may pagka inis na suway ng binata.

"Guys tara, luto muna tayo ng meryenda," pang aaya ni Shirley/Shaina.

"Huh? Pa'no si Clarence? Baka may kung anong mang—

"Huwag ka ng umepal, moment ng dalawa 'yan," tunulak si Prince Xymon ni Princess Krisha ng matunugan nito ang ibigsabihin ng pag aaya ng kaibigan kahit hindi niya rin alam kung sino nga ba ang dalagang sumulpot sa kung saan.

Nang maiwan ang dalawa bumutaw sila sa pagkakayakap.

"I also miss you, I really do."

Hindi mapigilang ngiti ang sinagot ng binata sa kaniya, yumuko ito at malalim na bumuntong hininga.

"Tama na nga 'yang kabadingan mo, sundan natin ang mga iyon baka maubusan nanaman ako..." aniya saka isinakbit ang kamay sa braso ng binata, "lagi na lang," pabulong pa niyang dugtong.

Napailing-iling ang binata sa huling sinabi ni Allisha, akala niya siguro hindi nito narinig sa huling sinambit. Saka sila nag umpisang mag lakad papasok

"Hon, alam mo naman sigurong kailangan mong mag paliwanag sa mga iyon mamaya, mahaba-habang paliwanag din 'yon kung abutan ka man ng gabi pwede ka namang makitulog sa kwarto ko kung— Aray! Kung gusto mo lang naman, hindi mo 'ko pinapatapos."

"Bahala ka nga sa buhay mo mauuna na ako." anito saka tumakbo papasok.

"Hala! Iiwan mo ulit ako? Hoy! Hon!?"




・||  THE END ||・

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Do you really think tapos na???? Wait may sisingit pa HAHAHAHAHAHA

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro