POV Janique

Het is nu bijna half acht en Mia en ik staan voor de poort te wachten op Ruben, Brian en Marnix. We zien allemaal kinderen door de poort lopen. Van de bewakers krijgen ze wapens mee. Als ze hun wapens hebben gekregen sluit de ene poort, zodat ze door de andere poort naar het bos toe kunnen. Ik snap eigenlijk niet waarom Rik Makkum een muur heeft laten bouwen om de stad. Is hij bang voor de Rode Draak? Na een paar minuten komen Brian, Ruben en Marnix aangelopen. Ik zie dat Ruben een hele zak met snoep bij zich heeft. 'Meen je dit?' vraag ik. 'Ja!' zegt Ruben. 'Wil je ook een snoepje?' Ik rol met mijn ogen en begin te zuchten. 'Laten we maar gewoon naar de poort gaan.' zegt Mia. 'Oké!' zeggen Brian, Ruben, Marnix en ik. We lopen met zijn allen naar de poort toe. Bij de poort worden we tegengehouden door één van de wachters. 'Gaan jullie op zoek naar de Rode Draak?' vraagt hij. We knikken. 'Oké, kom maar met mij mee, dan laat ik jullie zien uit welke wapens jullie kunnen kiezen.' We lopen met de man mee en komen aan in een grote ruimte vol met wapens. 'Kies er maar één uit!' zegt de man. Iedereen loopt de ruimte rond op zoek naar het wapen dat het best bij hen past. Ik loop de hele ruimte rond en uiteindelijk zie ik het perfecte wapen namelijk een spijkerrokje. Ik loop terug naar de ingang en zie dat Brian een pijl en boog heeft gepakt, Marnix een knuppel en Ruben een heel erg technisch ding. Ik weet niet precies wat het is. Mia komt terug met; op haar rug twee zwaarden, een riem vol met wapens die ik niet wil/kan opnoemen en in haar hand had ze een mesje die ze in haar rechter laars deed. Ik kijk haar vragend aan. 'Voor noodgevallen oké?' zegt Mia. Ik zucht en zij rolt met haar ogen. 'Hebben jullie genoeg wapens?' vraagt de man die ons naar de ruimte bracht. 'Ja!' roepen we. 'Oké, dan kunnen jullie nu het bos in.' We lopen terug naar de twee poorten. 'Doe die andere poort dicht!' roept de man. De poort waar we door heen kwamen gaat dicht. Een andere poort gaat open. 'Hebben jullie er zin in?' vraag ik. Iedereen knikt enthousiast. 'Oké, laten we gaan!' zeg ik. We rennen met zijn allen het bos in. Onze zoektocht naar de Rode Draak is begonnen!

POV Yarnick

We fietsen met zijn allen naar de poort. Als we aankomen bij de poort worden we door een man openhartig ontvangen. 'Gaan jullie op zoek naar de Rode Draak?' vraagt hij. 'Ja!' zeg ik. 'Oké, loop maar met me mee dan kunnen jullie een wapen uitzoeken.' We lopen met zijn allen achter de man aan. We komen aan in een grote ruimte vol met wapens. 'Kies maar een wapen uit jongens.' zegt de man. We splitsen op en kiezen allemaal een wapen. Uiteindelijk kom ik terug met een kruisboog, Neville heeft een worstenschieter, Patrick heeft een pijl en boog en Maik heeft geen wapen. 'Waarom heb je geen wapen?' vraag ik. 'Ik kan toveren, ik kan zo een wapen tevoorschijn toveren.' zegt Maik. 'En wat hebben wapens voor zin? Met wapens krijg je geweld en geweld is nooit de oplossing.' 'Sinds wanneer ben jij zo'n pacifist?' vraagt Patrick. 'Laat maar.' zegt Maik. 'Oké jongens, laten we verder gaan.' De man brengt ons naar de andere poort. De poort waar we eerst door heen gingen wordt dicht gedaan. De poort andere poort gaat open. 'Echt oh mijn god!' schreeuwt Maik. 'Laten we gaan!' roept Patrick. We stappen door de grote poort en komen in een enorm bos die oneindig lijkt. Het is echt geweldig om eindelijk de stad te kunnen verlaten.

POV Sander

'Sander, we hebben slecht nieuws.' Mijn assistent komt naar me toe gelopen. 'Wat is er?' vraag ik. 'Ik heb gehoord dat Rik Makkum allemaal kinderen het bos in heeft gestuurd om op zoek te gaan naar de Rode Draak!' zegt mijn assistent. 'Oei.' zeg ik. 'Dat is inderdaad niet goed. We beschermen haar nu al bijna drie jaar, maar hoe kunnen we in vredesnaam op tegen een stel tieners? Het is niet dat we ze zomaar allemaal kunnen neerschieten.' 'U heeft gelijk meneer.' zegt mijn assistente. 'Wat wilt u er tegen gaan doen?' 'Stuur één van mijn beste mensen het bos in. Ik zou graag iemand willen die het bos goed kent. 'Is goed meneer, heeft u iemand in uw gedachten?' vraagt mijn assistent. 'Ik denk het wel.' zeg ik. 'Breng dat wolvenjong dat we laatst hebben gevonden hier naar toe.' 'Zal ik doen meneer.' zegt mijn assistente en ze loopt weg.

POV Meine

Gisteren ben ik gevangen genomen door de koning van Salamander land. Op dit moment zit ik vast in een kleine kamer. Ik hoor gerommel aan de deur. Ik spring op en begin te grommen. Toen ik negen jaar geleden in het bos werd gedropt, vond een wolven familie mij. Ze hebben mij opgevoed alsof ik echt één van hun jongen was.ik heb toen die tijd allemaal trekjes van hun overgenomen. Gistermorgen hoor de ik een vaag gegrom vanuit een grot komen. Ik was nieuwsgierig en ging kijken wat het was. Net toen ik de grot in was gestapt, kwam er vuur op me af. Ik schrok me rot en rende zo hard als ik kon de grot uit. Ik weet niet waar ik heen was gerend, maar uiteindelijk kwam ik in Salamanderland aan. Ik word wakker geschut uit mijn gedachten door een vrouw die de deur open doet. 'De koning wil je spreken.' zegt ze. Ik kijk haar verbaasd aan. 'Waarom wil hij mij spreken?' vraag ik. 'Hij heeft een opdracht voor je. Loop je met me mee?' zegt de vrouw. 'Uhm... oké.' zeg ik. Ik loop achter de vrouw aan. Ik kom aan in een grote kamer waar een kleine jongen in zit. 'Bent u de koning?' vraag ik. 'Ja!'zegt de jongen. 'Wat is daar mis mee?' 'Nou, u bent best wel klein en jong.'zeg ik. De koning kijkt me geïrriteerd aan. 'Oké bijdehandje. Ik heb een opdracht voor je.' zegt hij na een tijdje. 'Wat dan?' vraag ik. 'Ik wil dat je terug het bos in gaat waar we je gevonden hebben.' zegt de jongen. 'In het bos moet je op zoek gaan naar de Rode Draak. Als je haar vind, moet je haar beschermen. Er zijn namelijk heel veel mensen die haar iets aan willen doen.''Oké, ik begrijp het.' zeg ik. 'Ga nou maar.' zegt de jongen. 'Er is niet veel tijd!' Ik ren de kamer uit en ga direct naar het bos toe. Ik denk dat ik weet waar ik moet zijn.